చిదానందరూపా- చండీశ్వర నాయనారు
******************************************
కలయనుకొందునా నిటలాక్షుడు కలడనుకొందునా
కలవరమనుకొందునా కటాక్షించిన వరమనుకొందునా
జ్ఞాన వల్లూరులోని శివభక్తుడు విచారశర్మ నామధేయుడు
శివాపరాథమును ఇసుమంతయు ఓర్వగలేనివాడు
పండినజ్ఞానము మెండుగ నిండగ గుండెను గోవుల
పాలన సేయగ ధర్మము నాలుగు పాదములనుండెగ
చుట్టిన భక్తితో స్వామికి మట్టితో గుడినే కట్టి,పాలతో
చేసిన అభిషేకము లీలన దోసమునే చూపెట్టగ తండ్రికి
కట్టలు తెంచిన కోపము పాలకుండనె పడగొట్టినదిగ
తండ్రిని కొట్టిన కర్రయె కరుణను పొందగ కారణమాయెగ
చిత్రముగాక ఏమిటిది చిదానందుని లీలలుగాక
చిత్తముచేయు శివోహం జపంబు చింతలు తీర్చును గాక.
చండీశ్వర నాయనారుగా ప్రసిద్ధిచెందిన విచార శర్మ వేద ఘోషలకు,తపములకు నిలయమైన తిరుచాయ జ్ఞాన వల్లూరునందు జన్మించాడు.తండ్రి ఎత్తదత్తుడు సన్మార్గుడు.ఐదు సంవత్సరములునిండకముందే వేదవేదాంగములయందు అపారజ్ఞానమును పూర్వజన్మ సంస్కారముగా పొందినట్లు ఏడవ యేట గురువుచే కొనియాడబడినవాడు ధర్మనిష్ఠాగరిష్టుదైన విచార శర్మ.ఒక్రోజు అగ్నిహోత్రమునకు సమిధలను తెచ్చుటకు వెళ్ళూచున్న సమయమున గోవును అమానుషముగా హింసించు కాపరిని చూసి,రాజుగారి అనుమతితో ఆ బాధ్యతను సంతోషముగా స్వీకరించెను,ధర్మదేవతా స్వరూపములైన గోవులు పితుకకుండనే పాలధారలను వర్షించ సాగాయి.ఆనందముతో స్వామికి నాయనారు,అత్తిచెట్టు కింద మట్టితో దేవాలయమును నిర్మించి,మట్టిలింగమును నిలుపుకొని,క్షీరాభిషేకముతో,అత్తి పూలపూజతో పరవశించుచుండగా,పరమేశుడు లోక ప్రకటియము చేయుటకు తనవంతుగా ఒక సామాన్య కాపులో ప్రవేశించి,పాలను నాయనారు నేలపాలు చేయుచున్నాడని తండ్రికి ఫిర్యాదు చేయించెను.చాటున దాగి,నాయనారు పూజను చూస్తున్న తండ్రికి స్వామి మాయచే అసలు విషయము మరుగున పడి,కోపించి ఎంత కొట్టినను నాయనారు ధ్యానముద్రలోనే అమితానందమును పొందుచు,అసలేది గుర్తించకుండెను.ఆలోచనను కప్పివేయునదియే కదా ఆగ్రహము.అహంకరించుచు,సివాభిషేకమునకు ఉపయోగించుచున్న నిండు పాలకుండను పగులగొట్టినది."అఘొరభ్యో-ఘోర ఘోర తరేభ్యో".రుద్రుడు ఆవహించినాడా అన్నట్లు అపరాధిముఖమునైనా చూడక కర్రను కాలిపైకి విసిరెను.కపర్ది లీలగ కర్ర ఖడ్గమై కాళ్ళను-కంఠమును తునుమాడినది .అదేది గమనించకుండా అన అభిషేకములో మునిపోయిన నాయనారు,పూజానంతరము పరమేశుని ప్రార్థించగా,పశుపతి వారినందరిని కరుణించెను.అదేవిధముగా మనలనందరిని కరుణించును గాక.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం,)
