న రుద్రో రుద్రమర్చయేత్-26
**************************
" యామ్యే సదంగే నగరేతిరమ్యే విభూషితాంగం వివిధైశ్చ భోగై
సద్భక్తి ముక్తిప్రదమీశమేకం, శ్రీనాగనాథం శరణం ప్రపద్యే."
సద్భక్తిని-ముక్తిని ప్రసాదించగల విశేషపూజనీయునకు నమస్కరించుచున్నాను.
ఈశ్వరార్చనకు ఉపాధి నియమములేదు అనుటకు మనము ఎన్నో కథలను విన్నాము.కావలిసినది నిష్కళంకభక్తి మాత్రమే.ఆ భక్తి తాత్కాలికమే అయినప్పుడు దాని వలన లభించిన వరప్రభావము కూడా బాహ్యముగానే ఉంటుంది కాని భగవంతుని చేరదానికి చేదోడు కాలేదు.
ప్రియ మిత్రులారా ఈ నాటి బిల్వార్చనలో మనము "యాతుధాన్య:" పదమును తెలుసుకునే ప్రయత్నమును చేద్దాము.
పెద్దల అభిప్రాయము ప్రకారము,
"యాతులు" అనగా దుఃఖమును కలిగించు మాయలు.అట్టి మాయలు కలిగినవారలు యాతుధాన్యులు.
నమకములో సైతము వీరి ప్రసక్తి వచ్చినది.
నమకములో అసుర శక్తులు-వానిని తొలగించి మనలను రక్షించే రుద్ర ప్రస్తావనము.
1. అనువాకము-6వ మంత్రము
" అధ్యవోచ దధివక్తా ప్రథమో దైవ్యో భిషక్
అహీగుంశ్చ సర్వాన్ జంభయంథ్ సర్వాశ్చ యాతుధాన్యః."
ఇందులోని యాతుధాన్యః శబ్దము ధాన్యమునకు సంబంధించినది కాదు.అసురీ గుణములను-అసురీగణములను సంబోధించినది.
అవి మనకు కానరాకుండా గుప్తముగా/దాగి యైనను కలిగించవచ్చును.
ఈ విషయమును ప్రస్తావిస్తూనే,
నమకము 11.వ అనువాకము-7వ మంత్రము
" యే అన్నేషు వివిధ్యంతి పాత్రేషు పిబతో జనాన్"
మనము భుజించు అన్నాదుల యందును,సేవించు పానీయములందును దాగి(క్రిమిరూపముగా) మన ఆరోగ్య వ్యవస్థను బాధించు రుద్రునకు నమస్కారములు.
విచిత్రము అటువంటి వాటిని పూర్తిగా కొట్టి తొలగించు రుద్రునకు నమస్కారములు.
కర్త-కర్మ-క్రియ మూడును తానైన రుద్రునకు నమస్కారములు.
నమకము 3. అనువాకము-1 వ యజస్సు
నమః సహమానాయ నివ్యాధిన అవ్యాధినీనాం పతయే నమః"
నివ్యాధిన-దుష్టశక్తులను మెత్తగా కొట్టువాడును,,కోలుకోలేని విధముగా
అవ్యాధినీనాం-పూర్తిగా అంతమొందించు రుద్రునకు నమస్కారములు.
దుష్టశక్తులు కానరానివి మాత్రమే కాకుండా లోనదాగి పైకి పంచేంద్రియములచేత ప్రకటింపబడుతుంటాయి.వాటినే మనము అరిషడ్వర్గములంటున్నాము.
వాటిని నిర్మూలించటానికే ఘోర రూపునిగా పరమేశ్వరుని ఆగ్రహము.శుభములను కలిగించును గాక.
మరికొన్ని దుర్గుణములు అంతః-బహిః ప్రకటితమగుతూ,భావములతోనే కాక,చేష్టలను జోడిస్తూ మరింత ఇబ్బంది పెడుతుంటాయి.వారినే రాక్షసులు,అసురులు,దానవులు,దైత్యులు అంటూ వారి వారి ప్రవర్తనమును బట్టి వ్యవహరిస్తుంటారు.
ఈ వర్గములన్నియు స్వల్ప భేదముతో యాతుధాన్య వర్గమునకు చెందినవే.
వీరి ప్రస్తావనము సైతము
3. అనువాకము-6వ మంత్రము
నమః సృకావిభ్యో జిఘాగుం సద్భ్యః"
జిఘాగుం సద్భ్యః-బాగుగా హింసింపగోరు స్వభావము గలవారిని,వజ్రాయుధమువంటి తన ఆయుధముతో శిక్షించి,సాధువులను రక్షించు రుద్రునకు నమస్కారములు.
జిఘాగుంసద్భ్యులు-
9వ అనువాకము-19 వ మంత్రము
నమః ఆమీవత్కేభ్యః
స్థూల స్వభావము కలవారు.
మనకు కనులముందు కనిపిస్తూ కఠినత్వముతో సాధుజనులను హింసించువారుగా కూడా నున్న రుద్రునకు నమస్కారములు.
ఇప్పుడు మనము తెలుసుకొనబోవు కథ అటువంటి ఇద్దరు రాక్షసుల గురించి తెలియచేయునది.
సూర్య-చంద్రకేతనముతో ప్రకాశించుచున్న శ్రీనాగనాథుడు మనలను అనుగ్రహించును గాక.
పూర్వము దారుకావనమను అటవీ ప్రాంతమునందు దారుకుడు-దారుక అను రాక్షస దంపతులుండెడివారు.వారున్న ప్రదేశము మాత్రమే అనాగరికముకాదు.వారు మనము సైతము దారుణావనమే.దయారహితమే.
దారుకి రాక్షస స్త్రీ అయినప్పటికిని గౌరీ భక్తురాలు.ఆమెను ప్రసన్నురాలిని చేసుకొని,తన సామ్రాజ్యమును తమకు నచ్చిన చోటుకు తరలించుకోగల వరమును పొందినది.
ఇక్కడ వారు తరలించుకోగలిగినది బాహ్య వనమును మాత్రమే.మానసిక వనము అచలముగానే ఉన్నది.ఆగడములను చేస్తూనే ఉన్నది.
వారు తమ ఇఛ్చానుసారముగా తమ సామ్రాజ్యమును తమకు నచ్చిన చోట్లకు తరలించుకుంటున్నారు.
ఇంతవరకు ఎవరికి వచ్చిన నష్టము లేదు.వారున్న చోట నున్న మునులను,బ్రాహ్మణులను,సాత్వికులను అనేక చిత్ర హింసలకు గురిచేస్తూ,ధర్మమునకు గ్లాని చేస్తున్నారు.
అది నిలకడగా ఒకచోటని కాదు.వీరి విచ్చలవిడి దురాగతములను భరించలేని సాధుజనులు తమ అవస్థలను ఔర్వ మునికి విన్నవించుకున్నారు.
అది వినిన ముని కోపించి,ఇక మీదట ఎవరు రాక్షస ప్రవృత్తితో మెలగుతారో వారందరు సమూలముగా నాశనమవుతారని శాపమిచ్చెను.
ఈ విషయమును వినిన ఈ రాక్ష దంపతులు తమ నివాసమును సముద్ర గర్భమునకు మార్చివేసి,తామస గుణములను మాత్రము నిర్వర్తిస్తూనే ఉన్నారు.
ఇప్పటినుండి ధర్మమునకు గ్లాని సముద్రప్రయాణికులకు వీరి దురాగతముల ద్వారా జరుగుతున్నది.స్వామి లీలలు అవ్యక్తములు కాని అసత్యములు కావు.
ఓడలపై ప్రయాణించువారిని కారాగారములలో బంధించుట,వారి అనుష్ఠానములను భంగము కలిస్తున్నారు.
ఆటకు ముగింపు పలకాలనుకున్నాడు ఆదిదేవుడు.
సుప్రియుడనే ఐశ్వర్య వర్తకుని బంధించి,శివపూజను ఆపివేయాలని బాధించసాగారు.పరమ శివ భక్తుడైన సుప్రియుడు కారాగారములో తనకందిన దుమ్మును పోగుచేసుకుని,పార్థివ లింగుని ఆరాధించసాగాడు.
బాధలు భక్తిని అధిగమించలేకపోయినవి.
భక్త రక్షణకు భవుడు పార్థివ లింగమునుండి ప్రకటింపబడి,రాక్షసమూకలను నశింపచేసినాడు.
ఆ సమయమున అమ్మ కూడా అయ్యతో పాటే ఉన్నదట.
అసురీ గుణములు తిరిగి విఝృంభించి ఆపదలను కలుగ చేయునని అవి కలుగకుండా సాధుజనులకు కాపుగా తాము అక్కడే కొలువై యుండాలని మనలను అనుగ్రహించిన నాగేశ్వరి-నాగనాథులు /శ్రీ నాగనాథులు మనలను రక్షించెదరు గాక.
మరొక కథా-కథనముతో రేపటి బిల్వార్చనలో కలుసుకుందాము.
ఏక బిల్వం శివార్పణం.
