TANOTU NAH SIVAH SIVAM-05

   

  తనోతు నః శివః శివం-05

  *****************

 

 " వాగర్థావివ సంపృక్తౌ వాగర్థ ప్రతిపత్తయే

   జగతః పితరం వందే పార్వతీ పరమేశ్వరౌ"

     తన తాందవముతో తత్త్వదర్శనమును అనుగ్రహిస్తున్నాడు మహాదేవుడు.

  కిశోర చంద్రుడు ముసిముసిగా నవ్వుకొనుచున్నాడు తన ప్రతిరూపమునుచూస్తూ.రెండవ కిశోరచంద్రుడు తనకు అండగా వస్తున్నాడని.

    ఆ ప్రదేశమంతా వేయి వెన్నెలలతో వెలిగిపోతున్నది.

  ఆదిశంకరులు దర్శించి,అత్యంత మనోహరముగా కీర్తించినట్లుగా,

 " శరజ్జ్యోత్స్నా శుద్ధాం శశియుత జటాజూట మకుటాం" గా ప్రవేశించిది నాట్యవేదికకు ఆ ఆనందదాయిని నందిని అద్భుత సహచరియై ఆనందతాందవమునకై.

    ఆ అద్భుత సౌందర్యరాశీని వీక్షించగలగటం స్తుతించగలగటము సామాన్యురాలినైనా నా తరమా?

   అమ్మ అనుగ్రహము దానికి మార్గమును చూపించింది

 త్వదీయం సౌందర్యం తుహినగిరి కన్యే కథమపి తులయితు.

    తల్లీ నీ సౌందర్యమును వర్ణించుటకు బ్రహ్మాదులే సమర్థులు కామంటున్నప్పుడు నేనేంత? కాని నిన్ను దర్శించగల శక్తిగల  నేత్రము కేవలము సదాశివునిది మాత్రమే.కనుకనే ,ఏవిధముగా అమరలలనలు ,

 యత్-ఆలోక-ఉత్సుకతతో, 

 ఆ జగజ్జనని దివ్యసౌందర్య దర్శన ఉత్సుకతతో మనసారా మహాదేవుని తపమాచరించి మనోభీష్టమును పొందినారో,అదే కరుణ మనందరికి సైతము అమ్మదివసౌందర్య దర్శనాశక్తిని అనుగ్రహించును గాక.

   అమ్మ నాట్యస్థలికి మామూలుగా రాలేదు.విలాసబంధు బంధురముగా వచ్చినదట.

 బంధు-అలంకారములతో-,బంధుర-నిండినదై వచ్చినదట.

    అవి  మనము చేసుకునే మానవ అలంకారములు కాదు.అమ్మ ధరాధరేంద్ర నందిని.లీలగా/విలాసముగా 

పంచభూతములను,పంచ తన్మాత్రలను,నదీజలములను,కొండలను-గుట్టలను,చెట్లను,పశుపక్ష్యాదులను,సూర్యచంద్రులను,నక్షత్రములను సకల చరాచర జగత్తులో చైతన్యముగా ప్రకాశిస్తూ,స్వామి తాండవము చేయు స్థలికి వచ్చినదట.

    అంటే శివ సృష్టిని శక్తివంతము చేస్తున్నది తల్లి.ఆ తల్లిని చూస్తూ మహాదేవుడు మరింత మురిపెముగా నర్తిస్తూ దిక్కులను తన తాండవముతో తన్మయత్వముతో ప్రకటించేశాడట.

    స్వామి విశ్వ విస్తరణమునకు హద్దులు నిర్ణయించే సమయమాసన్నమయినట్లున్నగా అమ్మ స్వామి కృపాకటాక్షవీక్షనముతో దిగంబరుని -చిదంబరునిగా మార్చివేసినది.వారిరువురి కృపాకటాక్షవీక్షనము "క్వచిత్"అరుదైనది-అపురూపమైనదికనుక దుర్ధరాపదలను నిరుద్ధ నిర్మూలించుచున్నవై "నిత్యకళ్యాణమును "జరిపించుచున్నవి ప్రమోదముతో. 

     మహాద్భుతమైన తాందవము స్వామిని-అమ్మను-మన్మదరిని ప్రమోద మానసులుగా మారుస్తున్నది.

   దృశ్యము-ద్రష్ట-దృష్టి అను మూడు అంసములు ఒకదానిలో మరొకటి మమేకమై మరొకటి గుర్తించలేని స్థితిలో నుంచుటయే "ప్రమోదము "కదా.

    తాందవము-తాండవించువాడు-తాందవమును దర్శించువారి సర్వం ఖలువిదం బ్రహ్మముగా మార్చుటయే మహాదేవుని మంచితనము.

   మరువకు శివనామం మదిలో ఓ మనసా

   ఇహపర సాధనమే -సురుచిర పావనమే.

TANOTU NAH SIVAH SIVAM-04

 

      తనోతు నః శివః శివం-04

      *********************

 "వాగర్థావివ సంపృక్తౌ  వాగర్థ ప్రతిపత్తయే

  జగతః  పితరం వందే పార్వతీ పరమేశ్వరౌ."

               (మహాకవి కాళిదాసు)

   మనలను తరింపచేయుటకు మహాదేవుడు మనోహరముగా తాండవమును ప్రారంభించాడు.తననుదుటి శోభలను మరింత శోభాయమానము చేస్తూ.

    ఆ శోభలను తిలకించి పులకించిపోదాం.

1 జటా కటాహ సంభ్రమ భ్రమ న్నిలింప నిర్ఝరీ

   ఎంతటి వాక్చమత్కారము.భ్రమ -సంభ్రమ అంటూ

  భ్రమణము-తిరుగుతోందిట గంగమ్మ.కాని మామూలుగా తనకు నచ్చినట్లు కాదు.తాండవ ప్రారంభమునకు ముందు ప్రశాంతముగా ప్రవహించిన ఝరీ-నదీప్రవాహము/నిర్ఝరీ-జీవనదీప్రవాహము/నిలింప నిర్ఝరీ-దివ్యమైన జీవనదీ ప్రవాహమునకు,

 సంభ్రమ-భయముతో కూడిన ఆశ్చర్యము కలిగినదట.

   దానికి కారణము జటాటవి అనుకున్న స్వామి కేశపాశము "జటాకటాహము"గా తన రూపును సవరించుకున్నది.

    ( నామిత్రులు ఇచ్చిన సలహామేరకు ఒక్కసారి గంగావతరణమును తలచుకుంటాను.) గంగమ్మ తానెటు పోవాలో తెలియక ఉన్నవేళ మహాదేవుడు తన జటలో అమరికగా పొందుపరచుకున్నాడు కదా.మళ్లీ అదే పరిస్థితి.ఎటు పోవాలో తెలియక గంగమ్మ ఆ పెద్ద గంగాళము వంటి స్వామి జటాజూటములో సంభ్రమాశ్చర్యములో సుడులు సుడులు తిరుగుతుండగా , ఆ  పరిభ్రమణము

    స్వామి నుదుటను ఆ తరంగములప్రకాశముగా  పరావర్తనము చెందినదట.

2.విలోల వీచి వల్లరి విరాజమాన మూర్ధనీ.

    గంగమ్మ వీచి-తరంగములు,విలోల-సుడులు తిరుగుచుండగా,

    ఎంతటి మహద్భాగ్యమును పొందుతున్నాయో వాటి కాంతులు

   మహాదేవునీ మూర్ధనీ-లలాటమును మరింత ప్రకాశవంతము చేస్తూ  సేవించుకుంటున్నాయి.

     ఈశ్వర చైతన్యము జలములో దాగి దాని ప్రవాహపు వేగమును పెంచుతూ ,కొత్త ఒరవడులను నేర్పి చిత్రములు చేయుచున్నది.ఓం నమః శివాయ.,

   ఇది గమనించిన పరమేశ్వరుని ఫాలనేత్రము 

3 ధగద్ధగ ద్ధగ జ్జ్వలల్లలాట పట్ట పావకే

      ధగధగలాడే     ఎర్రటి పట్టు ఉత్తరీయముగా   సొబగులు దిద్దుకుంటూ  స్వామి నుదుటను  ఎర్రటి తలపాగ తానైనది.., 

 4.కిశోర చంద్రశేఖరే రతి ప్రతిక్షణం మమ.

    అంతలోనే అమ్మో! స్వామికి వేడి తగులుందంటూ సన్నని చంద్రరేఖ సిగపూవుగా మారి శిఖను చేరింది.

    చంద్రశేఖరుని చేసింది ఈశ్వర చైతన్యము మురిసిపోతున్నది కొత్త సిరులతో.

     అదేమి విచిత్రమో కాని నా మనసు ఆ సుందరమూర్తితో ప్రతిక్షణము ఆడుకోవాలనుకుంటోంది.

    కాపాదమంటూ వే(ఆ)డుకుందాము ఆదిదేవునితో.

  

     విశేషములు

      ********

 1.కాలనిర్ణయమునకు  సంకేతముగా  కిశోరచంద్రుని పరిచయము.

   అలంకారము మాత్రమే కాదు,

    ముందు ముందు చరణములలో ఈ

   కిశోర చంద్రశేఖరుడు-తనకు జతను తెచ్చుకుని (శక్తివంతుడై)

   చకోర బంధుశేఖరుడుగా మారతాడు.

 2.హావభావముల పరిచయముగావింపబడినది.సృష్టి విస్తరణముతో పాటుగా మనోభావములు,

   పరిచయమవుతున్నవి.

    గంగమ్మకు సంభ్రమము-స్తోత్రకర్తకు "రతి" మిక్కిలి మక్కువ  ప్రకృతిసిద్ధములుగా ప్రస్తావింపబడినవి.

 3.పంచభూతములలో మూడవదైన "అగ్ని తత్త్వము" పరిచయమైనది.

 4.మనకు తెలిసిన వస్తువులతో మహదేవుని జటలను గంగాళము అంటూ,జ్ఞాన నేత్రమును ఎర్రటి ఉత్తరీయము అంటూ పోలికలను చెబుతూ,తెలిసిన వాని ద్వారా తెలుసుకోవలసిన దానిని చూపెడుతూ స్తోత్రము  పరమాత్మకు/ స్వామికి మనలను మరింత సన్నిహితులను చేస్తున్నది.

    కదిలేది ప్రపంచం-కదలనిది పరమాత్మ

      భజ శివమేవ నిరంతరం.

            ఏక బిల్వం  శివార్పణం.