Saturday, May 2, 2020

CHAMAKAMU-ANUVAAKAMU-10

 శివుని కరుణ అర్థము కానిది.శివుని కరుణ అద్భుతమైనది.

  అంతర్-బహిర్యాగములను నిర్వహిస్తీ యజ్ఞ సిధ్ధిని పొందిన సాధకుడు ఈ అనువాకములో పాడి-పంటలను సమృధ్ధము గావించుటకు ప్రార్థిస్తూ,తన అభ్యర్థనములను లోపరహితము గావించి పరిపూర్ణముచేయుచున్నాడు. గోవిశిష్టత పాడికి సంకేతముగా భావిస్తే-వృషభ విశిష్టతను పంటలకు సంకేతముగా భావించవచ్చును.సత్యమును గోమాతగా పూజిస్తే-ధర్మమును వృషభముగా కీర్తింపవచ్చును.


    సాధకుడు తల్లిగర్భమున నున్న శిశువు నుండి వృధ్ధాప్యము వరకు వాటిని సమర్థవంతములుగా అందించమని అర్థిస్తున్నాడు.

   గోమాత విషయమునకు వస్తే ఒకటిన్నర సంవత్సరపు వయసు గల త్ర్యవీని,రెండు సంవత్సరముల వయసు గల దిత్యౌహీని,రెండున్నర సంవత్సరముల వయసు గల పంచావీని,మూడు సంవత్సరముల వయసుగల త్రివత్సాని,మూడున్నర సంవత్సరముల వయసు గల తుర్యౌహీని,నాలుగు సంవత్సరముల వయసుగల షషటాహీని,

   కొత్తగా ఈనిన ధేనువును,గొడ్డుటావు అయిన వశాను,దూడను కోల్పోయినదైన వేహత్ను,అమృతత్తమునకు ప్రతిరూపమైన కామధేనువును సమర్థవంతమైనవి ప్రసాదించమని వేడుకొనుచున్నాడు.

   ఇవన్నీ మన ఆలోచనలకు,పాప పుణ్యములకు,వాటి ప్రయాణములకు సంకేతములు.

    పంట విషమునకు వస్తే ఒకటిన్నర సంవత్సరముల వయసున్న త్ర్య్విని,రెండు సంవత్సరముల వయసున్న దిత్యవాట్ని,రెండున్నర సంవత్సరముల వయసున్న పంచాతిహిని,మూడు సంవత్సరముల వయసున్న త్రివత్సని,మూడున్నర సంవత్సరముల వయసున్న తుర్యవాట్ని,నాలుగు సంవత్సరముల వయసున్న షష్ఠవాట్ని,వీటితో బాటు సంతానమును కలుగచేయు మగదూడ యైన ఉక్షాని,బండిని లాగు శక్తి కల అనడ్వాన్ ని, ఉక్ష కన్న వయసులో పెద్దదైన ఋషభమును సమర్థవంతములుగా చేసి ప్రసాదించమని సాధకుడు పరమాత్మను అభ్యర్థిస్తునాడు.ఇందులో అతని స్వలాభాపేక్ష ఏమాత్రము లేదు.వాని సమర్థతను లోక విదితము చేసి,వానిని పూజనీయములు చేయుటయే.మన కర్మా చరమునకు సంకేతములైన ఈ జీవ గణము,వాని తెగ కొనసాగింపు శుభసూచకములు.అంతే కాదు వాని నుండి లభించు యజ్ఞ ద్రవ్యములతో సంపూర్నతనొంతుంది హవిస్సు.సంతృప్తిని అందించకలుగుతుంది.

  సాధకుడు మరింత వివేకముతో నాదోపాసనను గౌరవిస్తూ,వేదమంత్రములు సమర్థవంతములై తాను చేయుచున్న యజ్ఞేన-ముందుముందు చేయబోవు యజ్ఞః సఫలీకృతముకావించునట్లు అనుగ్రహించమని వేడుకొనుచున్నాడు.

   అంతే కాదు తన ఇంద్రియములైన కన్ని-ముక్కు-చెవి-వాక్కు సమర్థవంతములై సాధకుడు సదా సత్కర్మనిష్ఠాగరిష్టుదగుటకు సహకరించునట్లు చేయమని వేడుకొను చమకముతో మమేకమైన వేళ సర్వం శివమయం జగం.

  ఏక బిల్వం శివార్పణం.

CHAMAKAM-ANUVAKAMU-09

శివుని కరుణ అర్థము కానిది.శివుని కరుణ అద్భుతమైనది. యజ్ఞసిధ్ధిని వివరించు ఈ అనువాకము యజ్ఞ ప్రారంభ దశ యైన దీక్షా స్వీకారము నుండి బృహత్ స్నానము అను యజ్ఞము ముగిసిన తరువాత చేయు సంస్కారము వరకు వివరించుచున్నది.

   ఆధ్యాత్మిక స్థానమును ప్రకాశింపచేయు అగ్నికార్యము,"ఘర్మచమే" అను ప్రపర్థ్యము,అర్క యాగము,సూర్య యాగము,ప్రాణ హోమములతో పాటు అత్యుత్తమ యాగ ప్రక్రియయైన "అశ్వమేథమును" ప్రస్తావించుచున్నది.

  అశ్వమేథము అంటే గుర్రము తలను నరుకుట యేనా యజ్ఞ సమయములో అను సందేహము మనకు వస్తుంది.ఒక   విధముగా మనము కాదనలేని అంశమిది.ఇప్పటివరకు సాధకుడు దేహాభిమానమును  కలిగియున్నప్పటికిని ఆధ్యాత్మికత యందు ఆసక్తిని కలిగియున్నాడు..అతనిలో దేహాభిమానము పూర్తిగా తొలగలేదు.కాని పరతత్త్వమును గురించిన కుతూహలము ,దానిని విచారించు విజ్ఞత కలగలుపుగా కలిసి ఉన్నవి.అంతర్యాగ-బహిర్యాగ ఫలితముగా సాధకుని మనస్సులో ఆధ్యాత్మికత బలవత్తరమై ఐహికమును మరుగుపరచుచున్నవి.నిరంతర సాధన సత్కామముల సహకారముతో అతని ఆలోచనా విభావరి అశ్వమువలె శీఘ్రగమనముతో పరమార్థ తత్త్వము వైపు పరుగులు తీసింది.అశ్వము తలను-శరీరమునుండి వేరుచేసినట్లు విషయవాసనలను శరీరమును,మేథస్సు అను తలనుండి వేరు చేసినది.మృగత్వమును వీడిన మేధస్సు లో స్వార్థము సమసి పోయినది.
 పరాకాష్ఠకు చేరిన పరమాత్మ తత్త్వము పరులమేలును కోరుచు ప్రార్థించుచున్నది.తత్ఫలితమే,

 ,అదితి,దితి,ద్యులోకము,శక్వరీ ఛందస్సు,విరాట్పురుషును వ్రేళ్ళగా పోల్చబడు దిసలు-విదిశలు తమతమ కార్యములందు శక్తిని కలిగియుండునట్లు ఆశీర్వదించమని ప్రార్థిస్తూన్నాడు సాధకుడు.""పృధివీచమే-దితిశ్చమే-అదితిశ్చమే-ద్యౌశ్చమే శక్వరీ.." అంటూ.

  ఋగ్యజుర్సామవేద మంత్రములు నా యజ్ఞముచేత సమర్థవంతములగు గాక అని వాటి యొక్క విశిష్టతను మరొకసారి ధృవీకరిస్తున్నాడు.

    యాగమహిమను-మంత్ర మహిమను మరింత సుసంపన్నము చేసిన తరువాత కాల మహిమను విశదీకరిస్తున్నాడు ఋతుశ్చమే-వ్రతంచమే అని కీర్తిస్తూ.తాను చేయు యజ్ఞమునకు పరమాత్మ సంతసించి అనుకూల వర్షపాతములను కలిగించి పంతలను సమృధ్ధిగా పండించుగాక.

  ఇక్కడ అహోరాత్రముల స్వరూపమైన కాలమనే పరమాత్మ  సకాల వర్షమును కురిపించి,నా జీవన పరమార్థమను పంటను పుష్కలముగా పండించి,రక్షించును గాక నేను పరిపూర్ణ తృప్తుడనై,భగవద్గుణ వైభవమను బృహత్ స్నానమున పునీతమగుగాక అను యజ్ఞసిధ్ధిని వివరించు చమకముతో మమేకమగుచున్న వేళ సర్వం శివమయం జగం.

    ఏక బిల్వం శివార్పణం.




CHAMAKAMU-ANUVAAKAMU-08

 శివుని కరుణ అర్థము కానిది.శివుని కరుణ అద్భుతమైనది.
 ఈ అనువాకము యజ్ఞకర్త-యజ్ఞభర్త-యజ్ఞభోక్త అయిన పరమాత్ముని యజ్ఞ నిర్వహణకు కావలిసిన పరికరములను-పరివారమును అనుగ్రహించి,సాధకుని యజ్ఞము సమర్థవంతగునట్లు చేయబడు ప్రార్థన.
 సాధకుడు అంతర్యాగానందమును అనుభవించుచు ఈ అనువాకములో బహిర్యాగ విశేషములను ప్రస్తుతిస్తున్నాడు.



  యజ్ఞము అను ప్రక్రియ సనాతన వైదిక సంప్రదాయ అగ్నికార్యము.ఈనాటి ఆధునికము కొన్నిసంవత్సరముల తరువాత పురాతనముగాను,కొన్నేళ్ళ కిందటి ఆధునికము నేటి పురాతనముగాను మారుచుండుట మనము చూస్తూనే ఉన్నాము.ఇటువంటి మార్పులు లేని శాశ్వత సంప్రదాయమే సనాతనము.అపౌరుషేయమైన వేదోక్త విధినిర్వహణము.అపరిమిత సౌభాగ్యఫల ప్రదము.


 పరమాత్మస్వరూపమైన ప్రకృతి లోని సంపదలను మనము ఏవిధముగా కోరుకోవాలో-ఎందుకు కోరుకోవాలో-ఎప్పుడు కోరుకోవాలో కోరుకున్న వాటిని ఏ విధముగా ఉపయోగించుకొని ఆధ్యాత్మికామృతమును అందుకోవాలో తెలియచేస్తున్నాడు చమకరూపములో.విజ్ఞతకు ఇది ఒక ఉదాహరణ.

  నిజము చెప్పాలంటే చిన్నపిల్లల చేతిగోరు ముద్దలు తింటూ అమ్మ ఎలా పరవశించిపోతుందో,చిన్న పిల్ల తినిపించిన అనుభూతితో ఎలా ఆనందపడుతుందో అదేవిధముగా సాధకుని నిరంతర నిశ్చల సాధన మను యజ్ఞమునకు కావలిసినవి ఏవో,వాటిని ఎలా అభ్యర్థించి పొందాలో,పొందిన వాటిని సద్వినియోగము చేసుకొని సత్ఫలితములను పొందుటను వివరిస్తుంది.

    యజ్ఞ నిర్వహణకు సమకూర్చుకొనవలసిన వాటిని మూడు విధములుగా వర్గీకరించుకొన వచ్చును.అవి,
1) యజ్ఞ ప్రారంభమునకు పూర్వమే సిధ్ధము చేసుకోవలిసిన సమిథలు-దర్భలు-దక్షిణలు,పాత్రలు చెక్కవి-మట్టివి,చెక్క కత్తులు-పళ్ళెములు,ద్రోణ కలశములు అనగా మర్రిచెక్క నుండి మామడికాయ ఆకారములో చేయబడిన పాత్ర(సోమ రసమును ఉంచుదురు) అగ్నిని ప్రజ్వలింప చేయుటకు రాళ్ళూ మొదలగునవి.

   వీటితో పాటు ముఖ్యమైనది యజ్ఞ కుండము దానినే వేదిక అందురు.వేదిక కాక నాలుగు యజ్ఞ కుండములనేర్పరుచుకొనవలెను.వీటితో పాటు హోత-ఉద్ఘాత ఆసీనులగుటకు,హవిస్సులను సమర్పించుటకు అనువైన ఉన్నతాసనములను ఏర్పరచవలెను.

  పవిత్రమైన అచేతన హోమ పరికరనులవారా చేతనత్వమును వేద మంత్రముల ద్వారా ఆహ్వానించి గౌరవించు యోగ్యులు హోత ఉద్ఘాత.అన్నిటికన్న ముఖ్యమైనది అగ్ని అనుగ్రహము.సాధకునికి-స్వామికి మధ్యవర్తియై యజ్ఞమును సుసంపన్నముచేయు సామర్థము గల సనాతన శక్తి.
 స్థలము-సన్నుతులైన సత్పురుషులచే వేదోక్త ప్రకార విధినిర్వహణకు "బ్రహ్మ" యు పర్యవీక్షతను పూర్తిచేసి,యజ్ఞము ముగిన తరువాత అవబ్రుధ స్నానమునకు సాధకుని అభిముఖుని చేయించును.విశ్వశాంతి వర్థిల్లును.

    సాధకుడు ఇధ్మశ్చమే బర్హిశ్చమే అంటూ సమిధలను-గరికలను అడుగుచున్నాడు.అదే విధముగా యజ్ఞ నిర్వహణకు కావలిసిన స్రుచశ్చమే-చమసాశ్చమే-ద్రోణ కలశశ్చమే-పురోడాశాశ్చమే అంటూ పాత్రలను అభ్యర్థించాడు.సుస్వర మంత్రోచ్చారణకు స్వరవశ్చమే-ఉపరవశ్చమే అని,యజ్ఞమునకు సహాయపడువారిని పచతాశ్చమే అంటూ,ప్రార్థించి ,తన యజ్ఞవిధిని పూర్తిచేసి,సాధకునితో అవబృథ స్నానమును చేయించుచున్న చమకముతో మమేకమగుచున్న వేళ సర్వం శివమయం జగత్.

   ఏక బిల్వం శివార్పణం.



  

CHAMAKAMU-ANUVAAKAMU-07

  శివుని కరుణ అర్థముకానిది.శివునికరుణ అద్భుతమైనది.

 సోమ గ్రహ ప్రభావ విశిష్టమైన    (శివశక్తులు) ఈ  అనువాకములో మానసిక యాగమునకు కావలిసిన పరికరములను సాధకుడు పరమాత్మను అర్థిస్తూ,అవి ప్రాప్తించుట
 వలన తన యజ్ఞము సమర్థవంతమై శుభపరిణామములను కలిగించు  ఆత్మౌన్నత్యమును పరిపూర్ణముగా పొందగలనని తెలియచేయుచున్నాడు.

  జ్ఞానము మనసునకు బుధ్ధికి సంబంధించినది.చీకటితో నిండియున్న మనసును తేజోవంతము చేయాలంటే వెలుగు కావాలి.అది కూడా నిరంతరము నిండిఉండాలి.ఇట్లా వచ్చి కాసేపుండి వెళ్ళిపోకూడదు.కనుక పరమాత్మను
 అగున్శుశ్చనే-రశ్మిశ్చమే" అంటూ కిరణములు వాటిద్వారా వచ్చే కాంతిని కోరుకుంటున్నాడు.వాటిని ప్రసాదించే వానికి అలసత్వము కూడదని నిరంతరము ప్రసరించే వాడై ఉండాలని కోరుకుంటున్నాడు.అంతే కాదు వాడు అధిపతియై తనను పాలించాలని వేడుకొనుచున్నాడు.

  అంతే కాదు  ఉపాంశు  మార్గమున మంత్రములను చదువు( తనకు మాత్రమే వినబడునట్లు ఉచ్చరించుచు జపము చేయు విధానము)ఉపకరమును ప్రసాదించమంటు, అజ్ఞానమును తొలగించి,అంతర్యామిత్వమునందించగల ఐంద్ర వాయువును,శరీరమునకు కావలిసిన పది వాయువులను అడుగుతున్నాడు.

   వాటితో తాను సత్సంగుడై అంతర్యాగమును ఆర్తితో నిర్వహించి అద్భుత ఆలోచనా శక్తులను పొంది ఆనందాబ్ధిలో ఓలలాడెదనంటున్నాడు.


  ఏవా అద్భుతఫలితములని మనకు సందేహము కలుగవచ్చునని,తానే వాటిని వివరించి చెప్పుచున్నాడు.


TANOTU NAH SIVAH SIVAM-12

    తనోతు నః శివః శివం-12   *****************   "  వాగర్థావివ సంపృక్తౌ వాగర్థ ప్రతిపత్తయే      జగతః పితరం వందే పార్వతీ పరమేశ్వరౌ" ...