Thursday, April 13, 2023

ANIRVACHANEEYAM-ADITYAHRDAYAM( RASMIMAMTAM-SAMUDYAMTAM-MEANING)G)

 రశ్మిమంతం-సముద్యంతం
 ************************
 అగస్త్యమహామునిచే శ్రీరాముని యుద్ధోన్ముఖునిగా  మలచుటకు మనకు అనుగ్రహించిన "ఆదిత్యహృదయ స్తోత్రము" లోని కొన్ని పదముల వివరణను తెలుసుకునే ప్రయత్నము చేద్దాము.
  అంతర్యామిగా నున్న పరమాత్మ సూర్యనారాయణునిగా  ప్రత్యక్షమగువేళ 'రశ్మిమంతం-సముద్యంతం" అన్న శబ్దములు ప్రయోగింపబడినవి.
 మయమగుటయే మంతం-రశ్ములమయమైనాడు పరమాత్మ.ఉదయించుటకు సిద్ధమగుచున్నాడు తన కిరణములను కరములతో.అందుకే భాస్కరునిగాను.దివాకరునిగాను,అహస్కరునిగాను-దినకరునిగాను కిరణములనే కరములతో ప్రకాశించుతకు సంపూర్తిగా సిద్ధపడుచున్నాడట.సమ్యక్ ఉదయతీతి-సంపూర్ణముగా తేజస్సును ప్రసరించుటకు సిద్ధపడుచున్నాడు కర్తగా పరమాత్మ.
 కర్త-కార్యము-కారణము మూడును తానే యైన పరమాత్మ స్థూల-సూక్ష్మ-కారణ దేహములతో ప్రస్తుతింపబడుతున్నాడు.
 రశ్ములు అన్న శబ్దమునకు మనము కాంతులు-కిరణములు-వేదములు-ఇంద్రియములు-భూతములు అని అన్వయించుకుంటే వాటిని  జాగృతపరచదలచిన అనుగ్రహము పరమాత్మది
 .కాదనలేనిది.
 కనుకనే శ్రీలలితా రహస్య సహస్ర నామ స్తోత్రములో 
 ఆదిపరాశక్తిని "ఉద్యత్భాను సహస్రాభా-చతుర్బాహు సమన్వితా" అని ప్రస్తుతిస్తుంది.
 అసలు స్థూల-సూక్ష్మ-కారణ రూపములలో నున్న తేడాఏమిటి?
 సనాతన ధర్మప్రకారము 
1. ఉత్తమాధికారులచే ఉపాసింపబడునది సూక్ష్మ రూపము.దీనినే మంత్ర స్వరూపముగా ధ్యానిస్తారు.స్మరిస్తారు.అర్చిస్తారు.
2. ఉత్తమోత్తమాధికారులచే ఉపాసింపబడునది కారణరూపము.దీనినే యంత్ర రూపముగా భావిస్తారు.ధ్యానిస్తారు.
 ఈ విధమైన అర్చనావిధానము సులభసాధ్యముకాదు.అందుకే అఖిలభువనములపై అవ్యాజకరుణతో అంతర్యామి తన తేజస్సును అనేకానేకములుగా విస్తరింపచేస్తూ-తాను వ్యాపిస్తూ సకలములను జాగృతం చేస్తాడు.
 చర్మ చక్షువులకు తన తేజస్సుతో దర్శింపచేస్తాడు.
 లేకుంటే జీవకోటి తన సహజలక్షణమిన నిద్రావస్థనుండి /రాత్రి యను
  రాతి స్థితి నుండి జాగృతము కాలేదు.
 రశ్మిమంతం-సముద్యంతమే -మంగళముగాను-సూర్యనారాయణమూర్తిని "సుమంగళునిగాను"కీర్తిస్తారు.అది చింతాశోక ప్రశమనం అని పెద్దలు చెబుతారు.
 చింత-అనుపదము గురించి పరిశీలిస్తే,
 చిత్తవృత్తులను కార్యోన్ముఖముచేయునది కనుక చింత అనబడుతోంది.అంతరంగ శత్రువులను ప్రోత్సహించు స్వభావముకల్ది.
 శోకమునకు కార్య-కారన సంబంధము తెలుపబడుతుంది.కారణము తొలగగానే కార్యము సమసిపోతుంది.శోకము వీడుతుంది.చింత అనిశములో చిత్తములో దాగి గుర్తుచేస్తూనే ఉంటుంది.
 చింత-చింతనము-విచారము-ఆలోచనము అను నాలుగు మనో వికారములను దాటింపచేయుటయే,పంచేంద్రియములను పరమార్త్మ వైపునకు పయనింపచేయుటయే 
 "రశ్మిమంతం-సముద్యంతం." చిత్తవృత్తి ఫలితములు ఆనందదాయకములు కావచ్చును-కాకపోవచ్చును కాని చిత్ప్రకాశుని దర్శనము/స్పర్శనము తేజోమయమై 
 విశ్వామిత్రునిచే చెప్పబడినట్లు
 కర్తవ్యమును-దైవమాహ్నికమనే నిత్య దేవతార్చనమును హెచ్చరిస్తుంది.
 "లోకాన్ క్రియా సు ప్రవర్తం-సముద్యంతం గా నిర్వచిస్తారు పెద్దలు. 
  పరమాత్మ వైభవమును విష్ణుసహస్రనామ స్తోత్రము సైతము,
 " ఓజః తేజః ద్యుతిధరః ప్రకాశాత్మా ప్రతాపనః
   ఋద్ధః స్పష్టాక్షరః మంత్రః చంద్రాంశుః భాస్కరః ద్యుతిః' స్వామి నీవే పునర్నిర్మాణమునకు కావలిసిన ఓజస్సువు-నడింపించుటకు కావలిసిన ప్రకాశ-ప్రతాపరూపమైన తేజస్సువు-కాంతిని ధరించినవాడవు-కాంతికి అనుకూలముగా నీ కిరణములలోని అమృతత్త్వమును చంద్రునికి ప్రసాదించినవాడివి,స్పష్టముగా క్షరములేని రూపునిగా దర్శనమిచ్చు పరమాత్మవు-మననముచేసినంతనే రక్షించు మంత్రమును నీవే అని ప్రస్తుతించినది.
 అమృతాంశువులను బీజముచేసి 
 పరమం యో మహత్తేజః పరమం  యో మహత్తపః
 పరమం యో మహత్ బ్రహమం పరమం యః పరాయణ్ అం' అని సర్వముతానైన పరమాత్మను ప్రస్తుతిస్తున్నది.
 పారము చేయగలిగినది పరము.అదే తీరము/ఒడ్డు.
 యన్మండలం సమస్తదివ్యతేజోమయ రూపముగా కీర్తిస్తున్నది.మూర్తిని తనలో అంతర్భాగముచేసుకొనిన మూర్తిమండలము మనలను రక్షించును గాక.
  తం సూర్యం ప్రణమామ్యహం.


 














ANIRVACHANEETAM-ADITYAHRDAYAM(SARVA ESHA RAVI PRABHU-24)

 వేదాశ్చ క్రతవశ్చైవ క్రతూనాం ఫలమేవ చ ।

యాని కృత్యాని లోకేషు సర్వ ఏష రవిః ప్రభుః ॥ 24 ॥


  అగ్నిస్వరూపముగా నున్నవాడు-అగ్నికార్య ఫలముగా లభించువాడు అంతర్యామి యైన సూర్యభగవానుడ అని తెలియచేసిన తరువాత అగ్నికార్యమైన క్రతువు-కృతకము-చేయబడుదానీ-చేయువానిని-ఫలితమును తెలియచేయుచున్నాడు.
 సర్వజ్ఞ సర్వమును తెలిసినవాడు.యజ్ఞ యజ్ పరమాత్మ జ్ఞ తెలిసికొనినవాడు.యజ్ఞుడు.తెలిసికొనుటకు అవలంబించు సనాతన సంప్రదాయము యజ్ఞము.నిర్వహించువాడు యజమాని.దానికి సహాయపడు ఇంద్రుయములు తేజస్సులు.సమర్పణము నేను-నాది అన్న స్వార్థభావము.తెలిసికొనినది న మమ నేను అనుకునే ఉపాధి నేనుకాదు.నాలో దాగున నీ చైతన్యమే.దానిని తెలిసికొనుటయే వేదము.వేదముచే తెలుసుకొనువాడు విజ్ఞుడు.ప్రాభవమును తెలిసికొనిన వాడు ప్రాజ్ఞుడు.
 " 

 "అహం క్రతుః అహం యజ్ఞః" ఆర్యోక్తి.పరమాత్మ స్వయముగా తానే యజ్ఞమునని-యజ్ఞఫలితమునని చెప్పుకొనిన మాట.ఇంద్రియములద్వారా అనుభవించు గంధాదులచే వానిని అనుగ్రహించిన స్వామికి త్రికరణముల సాక్షిగా సమర్పించుటయే "యజ్ఞము." సమర్పించువాడు యజమాని.గ్రహించువాడు ప్రభువు.ప్రాభవమును అనుగ్రహించినవాడు.జ్ఞాత-జ్ఞేయము-జ్ఞానము ఒక్కటిగా ప్రకాశించుటయే యజ్ఞము.దానినే 
 " అహం హి సర్వ ఊజ్ఞాం భోక్తాచ-ప్రభురేవచ" అన్న గీతామకరందము.
 దివ్ అనగా తనను గురించిన ఎరుక.అదికలవాడి దేవుడు/దివ్యుడు.దానిని కకితాసహస్రనామము
 " యజ్ఞరూపా-యజ్ఞకర్తా-యహమాన స్వరూపా అంటూ మూర్తామూర్తభేదరాహిత్యమును తెలిపినది.
 అంతేకాకుండా పంచయజ్ఞప్రియా అంటు,
 1.బ్రహ్మౌఅజ్ఞము-
 2.దేవయజ్ఞము
 3,పితౄఅజ్ఞము
 4.భూయ యజ్ఞము
 5.మనుష్యయజ్ఞము ప్రాశస్త్యమును ప్రకటించినది.
 రుద్ర చమక 8వ అనువాకము సైతము యజ్ఞ ప్రాశస్త్యమును-పరికరములను-ఫలితములను ప్రస్తుతించినది.
 యజ్ఞాత్ భవతి పర్జన్య 
 యజ్ఞ కర్మ సముద్భవ అన్న సత్యమును వివరించినది.
 యజ్ఞము అగ్నికార్యము-ఫలితము జలసమృద్ధి.రెండును పరమాత్మయే.
 లోకం అనగా చూచుట-శాస్త్ర గ్రహణము.అన్నింటికి ఆధారము అంతర్యామి యైన పరమాత్మ అని తెలిసికొని,నిష్కళంక మనస్కుడై సేవించిన సర్వము తానై సర్వులకు పరమును అనుగ్రహించువాడు ఆ సూర్యభగవానుడు.
  తం సూర్యం ప్రణమామ్యహం.

ANIRVACHANEEYAM-ADITYAHRDAYAM( ESHA PARINISHTITA-ESHAFALAM-23)


 ఏష సుప్తేషు జాగర్తి భూతేషు పరినిష్ఠితః ।

ఏష ఏవాగ్నిహోత్రం చ ఫలం చైవాగ్ని హోత్రిణామ్ ॥ 23 ॥
ఆదిత్యహృదయ స్రోత్ర ప్రారంభములో అగస్త్యుడు రామునితో"శృణు గుహ్యం" అన్నారు.ఆ రహస్యమునే వివరిస్తున్నది ప్రస్తుత శ్లోకము.
  సనాతన వైష్ణవ సంప్రదాయానుసారముగా పరమాత్మ 
 పర-వ్యూహ-అర్చ-అంతర్యామి తత్త్వములతో జగత్రక్షణమును కొనసాగిస్తుంటాడు.
 ఆ అ,తర్యామిగా పరమాత్మ సర్వజీచులలో నిద్రావస్థలో-జాగృదావస్థలో పరివేష్ఠించి యుండి ఫలములను అందించుచున్నాడో వివరించుచున్నది.
 
    ఉదే విషయమును విష్ణుసహస్రనామ స్తోత్రము 
 గోవిందో-గోవిదాం పతి అని
 సిద్ధర్థ-సిద్ధసంకల్ప అని
 కామః-కామప్రద అని
 చతురాత్మా-చతుర్వ్యూహ అని
 అప్రమత్త ప్రతిష్టిత అని
 కరనం-కారనం-కర్త-వికర్తా అని పలువిధములుగా ప్రశంసించుచున్నది.కాదనలేని సత్యము.
 ఏషః ఈ పరమాత్మయే 
 భూతేషు -జీవులలో/ఉపాధులలో/ప్రానులలో
 పరివిష్టితః-అంతర్యామిగా దాగియున్న పరమాత్మ.
 సుప్తేషు భూతాని ఏషః-సుషుప్తిదశలోనున్న ప్రాణులలోని అంతర్యామి ఇతనే.అంతేకాదు
 ఏషః జాగర్తి భూతేషు- మెలకువతో నున్న ఉపాధులలో అంతర్యామిగా దాగి ఫలములనందించు పరమాత్మ.
 అంతర్యామిగా ఉన్నా పరమాత్మను అగ్నిహోత్రము ఇతడే-అగ్నికార్య ఫలమును ఇతడే అని కార్య-కారనములత్యొక్క అవినాభావ సంబంధమును మరింత స్పష్టపరచుచున్నది.
 "శ్రియమిచ్చేతు హుతాసనా" అన్న ది ఆర్యోక్తి.
 జీవులలో శ్వాస అను చైతబ్యాగ్నిగా ఉన్నది-చైతన్యరూప ఫలితముగా నున్నది పరమాత్మయే సుమా.
 ఇదే విషయమును "శ్రియమిచ్చ్చేతు విభావయేత్ భవాని" అని లలితా సహస్రనామము స్తుతిస్తున్నది.
ఆదిత్యహృదయ స్రోత్ర ప్రారంభములో అగస్త్యుడు రామునితో"శృణు గుహ్యం" అన్నారు.ఆ రహస్యమునే వివరిస్తున్నది ప్రస్తుత శ్లోకము.
  సనాతన వైష్ణవ సంప్రదాయానుసారముగా పరమాత్మ 
 పర-వ్యూహ-అర్చ-అంతర్యామి తత్త్వములతో జగత్రక్షణమును కొనసాగిస్తుంటాడు.
 ఆ అ,తర్యామిగా పరమాత్మ సర్వజీచులలో నిద్రావస్థలో-జాగృదావస్థలో పరివేష్ఠించి యుండి ఫలములను అందించుచున్నాడో వివరించుచున్నది.
 
    ఉదే విషయమును విష్ణుసహస్రనామ స్తోత్రము 
 గోవిందో-గోవిదాం పతి అని
 సిద్ధర్థ-సిద్ధసంకల్ప అని
 కామః-కామప్రద అని
 చతురాత్మా-చతుర్వ్యూహ అని
 అప్రమత్త ప్రతిష్టిత అని
 కరనం-కారనం-కర్త-వికర్తా అని పలువిధములుగా ప్రశంసించుచున్నది.కాదనలేని సత్యము.
 ఏషః ఈ పరమాత్మయే 
 భూతేషు -జీవులలో/ఉపాధులలో/ప్రానులలో
 పరివిష్టితః-అంతర్యామిగా దాగియున్న పరమాత్మ.
 సుప్తేషు భూతాని ఏషః-సుషుప్తిదశలోనున్న ప్రాణులలోని అంతర్యామి ఇతనే.అంతేకాదు
 ఏషః జాగర్తి భూతేషు- మెలకువతో నున్న ఉపాధులలో అంతర్యామిగా దాగి ఫలములనందించు పరమాత్మ.
 అంతర్యామిగా ఉన్నా పరమాత్మను అగ్నిహోత్రము ఇతడే-అగ్నికార్య ఫలమును ఇతడే అని కార్య-కారనములత్యొక్క అవినాభావ సంబంధమును మరింత స్పష్టపరచుచున్నది.
 "శ్రియమిచ్చేతు హుతాసనా" అన్న ది ఆర్యోక్తి.
 జీవులలో శ్వాస అను చైతబ్యాగ్నిగా ఉన్నది-చైతన్యరూప ఫలితముగా నున్నది పరమాత్మయే సుమా.
 ఇదే విషయమును "శ్రియమిచ్చ్చేతు విభావయేత్ భవాని" అని లలితా సహస్రనామము స్తుతిస్తున్నది.
 అమ్మవారు చిదగ్నికుండ సంభూతాగా సనాతనము సంస్తుతిస్తున్నది.ఆమెయే
 "విశ్వరూపా జాగరిణీ స్వపంక్తీ తైజసాత్మికా"
 అంతే కాదు విష్ణుసహస్రనామ పూర్వపీఠికలో వచించినట్లు,ముఖమపి దహనో"
 విరాత్పురుషుని ముఖమే అగ్ని.దానిద్వారా అందించిన హవిస్సులే విశ్వశ్రేయస్సుకు సంభవము.ఏ విధముగా మన దేహములోని సర్వ అవయములు తమ శక్తిని నోటిద్వారా గ్రహించిన ఆహారము అందించు శక్తిచే పొందగలవో అదే విధముగా విశ్వశ్రేయస్సును కలిగించే అగ్నికార్యము మాత్రమే.
 అందుకే పరమాత్మ సూర్యనారాయణునిగా భావించి-పూజించునపుడు
 ఏషయే అగ్నిహోత్రము మరియును ఏష ఇతడే అగ్నిహోత్ర ఫలము.

ANIRVACHANEEYAM-ADITYAHRDAYAM(TADEVASRJATI PRABHU-22)

 నాశయత్యేష వై భూతం తదేవ సృజతి ప్రభుః ।

పాయత్యేష తపత్యేష వర్షత్యేష గభస్తిభిః ॥ 22 ॥


  ప్రస్తుత శ్లోకము నిరాకార-నిర్గుణ-నిరంజనుని ఏష-ఏవ అను శబ్దముతో ప్రస్తుతిస్తున్నది.యద్భావం తద్భవతి అన్న సూక్తిని అనుసరించి ఆరు సంప్రదాయములలో విష్ణు-శివ-స్కంద-శక్తి-గణపతి-సూర్య /షట్ మత విధానములలో చెప్పబడినట్లు ఒకేఒక పరమాత్మ అనేకానేక నామరూపములతో భాసించుచు,ఆరాధింపబడుతున్నప్పటికిని,
 పంచకేత్య పరాయణమునందు మాత్రము ఒకేఒకాభిప్రాయమును వ్యక్తపరుస్తున్నారు.
  సృష్టి-స్థితి-సమ్హార-తిరోధాన-అనుగ్రహములను పరమాత్మ లీలగా చేస్తూ ప్రకాశిస్తున్నాడు.
 ఒకరి భావనలో వీక్షణమాత్రము-మరొకరి భావనలో జీవోద్ధరణ-ఇంకొకరి భావనలో వైజ్ఞానికము-ఇలా ఐతిహాసికములు ఒక విధముగాను-వేదములు మరొక విధముగాను-ఉపనిషత్తులు ఉదాహరణములతోను వైవిధ్యముగా చెప్పినప్పటికిని సారాంశము మాత్రము ఒక్కటే.
  ఏష అన్న శబ్దమును అగస్త్యుడు ఆదిత్యహృదయ స్తొత్రములో ఇదివరకే,
 ఏష దేవాత్మకో-హి-ఏష తేజస్వీ-ఏష దేవాసురగణాన్ అని స్వామి


 పరమాత్మ ప్రాభవమును విష్ణుసహస్రనామ స్తోత్రము సైతము,
 " నమః సమస్త భూతానాం ఆది భూతాయ భూభృతే
   అనేకరూప రూపాయ విష్ణవే ప్రభవిష్ణవే' అని ప్రస్తుతిస్తోంది.అంతేకాదు పరమాత్మను
 " భూతభవ్య భవత్ ప్రభుః
   భూతకృత్ భూత ఉద్భవఓ భూతాత్మా భూతభావనః" అంటూ భూత శబ్దము యొక్క ప్రాముఖ్యతను మరింత వివరిస్తున్నది. 
 
" ఏత సర్వాణి భూతాని భవంత్యాది యుగాగమే
  యస్మింశ్చ ప్రళయం యాంతి పునరేవ యుగక్షయే"

  ఆయననె "అనాది నిధనము" గా భావింపబడుతున్న పరమాత్మ.
   ఇదే విషయమును సూర్యమండల స్తోత్రము సైతము
 " యన్మండలం విశ్వ సృజం ప్రసిద్ధం
   ఉత్పత్తి రక్ష ప్రలయం ప్రగల్బం
   యశ్మిన్ జగత్ సంహారతే అఖిలం
   పునాతుమాం అంటూ వేడుకుంటున్నది.
  ఘనవృష్టి-అపామ్మిత్రుడు తన కృపవర్షముతో,
 లోకనాథం-మహత్ భూతం-సర్వభూత భవ ఉద్భవునిగా జ్ఞానులచే స్తుతింపబడుతున్నాడు.
   తం సూర్యం ప్రణమామ్యహం.

TANOTU NAH SIVAH SIVAM-12

    తనోతు నః శివః శివం-12   *****************   "  వాగర్థావివ సంపృక్తౌ వాగర్థ ప్రతిపత్తయే      జగతః పితరం వందే పార్వతీ పరమేశ్వరౌ" ...