AKARATRAYAMU

కఱ్వైగళ్ పిన్ శెన్రుకానం శేరుందుప్బోం

అఱివొన్రు మిల్లాద ఆయుక్కులత్తు ఉందన్నై

ప్పిఱవి పిఱందనై పుణ్ణియం యాముడయోం

కుఱైవొన్ఱు మిల్లాద గోవిందా! ఉందన్నోడు

ఉఱవేల్ నమక్కు ఇంగొళిక్క ఒళియాదు

అఱియాద పిళ్ళైగళోం అంబినాల్ ఉందన్నై

చ్చిఱుపేరరైత్తనవుం శీఱి యరుళాగే

ఇఱైవా ! నీ తారాయ్ పఱై యేలోరెంబావాయ్

ఓం నమో నారాయణాయ-28

విచిత్రముగ నామది శ్రీవిల్లిపుత్తూరుగా మారినది

విష్ణుచిత్తీయమై శ్రీహరినామ సంకీర్తనమే కోరుతోంది

నల్లనయ్య పుట్టిన గొల్ల వంశములో పుట్టినామన్న పున్నెమున్నవారైన

కల్ల-కపటము తెలియని అల్లరి రేపల్లె గోపికలలో

" కఱ వైగళ్ పిన్ శెన్ఱు కానం" అని అంటున్న వారైన

"అంబినాల్" దూరముగానుంచుట కుదరదంటున్న గోపికలలో

"గోవింద-గోపాల "అని చిన్న చిన్న పేర్లతో పిలుచుచున్న వారైన

వీళ్ళా! అని చిన్న చూపు చూడకూడదంటున్న గోపికలలో

"అనన్య శరణత్వం-ఉపాయత్వం-భోగత్వం" అకారత్రయమైన

సర్వస్య శరణాగతినొందిన శుద్ధ సత్వ గోపికలలో

రాసలీలలాడుదాము రమణులారా రారె

ఆముక్తమాల్యద ఆండాళ్ అమ్మవెంట నేడె.

భావము

గోపికలు శ్రీకృష్ణునితో గొల్ల కులములో పుట్టిన వారమని,లోకానుసరణ తెలియని వారమని,స్వామిని చిన్న చిన్న పేర్లతో పిలిచి అపచారముచేసిన వారమని,అయినను శ్రీకృష్ణుడు వారిని నిరాదరించరాదని వేడుకుంటున్నారు.

గోపికలు ఆవులను అడవికి తీసుకుని వెళ్ళుటయే నిత్యకర్మలని,గోవులను మోక్ష సాధనమునకు గాక పాడికి మాత్రమే పెంచుతున్నామన భావన కలవారమని,నియమ-నిష్ఠలు లేని వారమని అమాయకముగా మాటాడుచున్న మహా మేధావులు..కనుకనే వారు అకారత్రయమును ఆశ్రయించినామని అంబే (ప్రియమైన స్వామిని)తో చెప్పుచున్నారు.అంత మహిమాన్వితమైనది ఆ అకారత్రయము అని గోపిక ఆలోచిస్తోంది అవి

అనన్య శరణము-అనన్య ఉపాయము-అనన్య భోగము.మన గోపికల పరిస్థితి.

వారికి కావలిసినవి స్వామి ఒక్కడే అందీయగలడని శరణువేడారు.వారి వ్రతమునకు కావలిసిన వస్తువులు-మనుషులు-వాయిద్యములు స్వామియే అందీయగలడని,

స్వామిని ఉపాయముగా అనుకున్నారు.భక్తి పరి పక్వమై స్వామిని ఉపేయముగా పొందకోరుతున్నారు.వారికి కావలిసినది,వారి కోరిక తీరుటకు కావలిసినది,వారిని సంపూర్ణ సంతుష్టులను చేయగలిగినది స్వామి యని తెలియచేయుటయే "అకార త్రయము".

వేదవ్యాస విరచితమైన " శ్రీమద్భాగవత" దశమ స్కంధములో (29-33) రాస పంచాధ్యాయి గా ప్రశస్తి గాంచినవి.జయదేవుని గీతగోవిందము మరొక మణిపూస.

"యద్భావం తద్భవతి" అన్న ఆర్యోక్తి రాసలీలను గురించి ముచ్చటించు సమయమున వర్తిస్తుంది కనుక మనం నిష్కళంక మనసుతో దీనిని భావించుదాము.

రాసలీల అంటే మంచి (ప్రయోజనముగల) పని అని అర్థమును పెద్దలు సెలవిచ్చారు.ఇది నవరసాతీత నవనవోన్మేష అలౌకిక ఆత్మానంద హేల." ఒక సూర్యుండు సమస్త జీవులకు తానొక్కొక్కడై తోచు" అనునట్లు ఒక్క రేడు పెక్కు నీడలుగా మారి చక్కని తాత్త్వనికతను తెలియచేయు ఆధ్యాత్మిక అనుగ్రహము.

రసము అను దానికి ఆస్వాదించు ద్రవ పదార్థము అను అర్థమును కనుక అన్వయించుకోవాలనుకుంటే పరమాత్మ కృష్ణ భక్తి అను మధుర రస పానముతో పునీతులైన జీవాత్మల (గోపికల) తాదాత్మిక నృత్యహేల మన కృష్ణుని రాసలీల.

మన గోపికలు శుద్ధ తత్త్వముతో నున్నారని అనుకున్నాము.కనుక వారు తమో-రజో గుణములతో నున్న వారి కుటుంబ సభ్యులను వీడి,నల్లని చీకటి తమోగుణ ప్రధానమైనది(రాత్రి).దానిని వీడి తేజోరూపమైన పరమాత్మను దర్శించి-సేవించుటయే లీల.(మనుషులు చేయు పనులను కర్మలు అని దైవము చేయు పనులను లీలలు అని అంటారు)."త్వమేవాహం" (నీవే నేను-నేనే నీవు) తారాస్థాయిలో నున్న తపస్సు.

అద్భుత రసానుభూతిలో మన గోపిక తేలియాడబోతున్నదని ఆలోచిస్తూ,అమ్మ వెంట రాసలీలకు బయలుదేరిన గోపికలతో పాటు,నా మనసు తాను అడుగులను కదుపుతోంది.

( ఆండాళ్ తిరువడిగళే శరణం )

KOODARAI

కూడారై వెల్లుం శీర్ గోవిందా!ఉందన్నై

పాడిపఱై కొండు యాం పెరుసన్మానం

నాడు పుగళం పరిశినాళ్ నన్రాగ

శూడగమే తోళ్వళియే తోడై సెవిప్పువ్వే

పాడగమే ఎన్రనైయ పల్కలనుం యా మణివో

ఆడైయడు ప్పోం అదన్ పిన్నే పాల్ శోరు

మూడనెయ్ పెయ్దు ముళంగై వళివార

కూడి ఇరుందు కుళిరుందు ఏలో రెంబావాయ్.

ఓం నమో నారాయణాయ-27

విచిత్రముగ నామది శ్రీవిల్లిపుత్తూరుగా మారినది

విష్ణుచిత్తీయమై శ్రీహరినామ సంకీర్తనమే కోరుతోంది

గాజులు-కడియాలు చీరెలు-సారెలుయైన

శ్రీహరి దీవించుచున్న దీర్ఘ సుమంగళములో

కర్ణిక చుట్టిన రేకులు కన్నని గోపికలైన

పెరుమాళ్ళుకు తినిపించే పెద్ద సన్మానములో

వేళ్ళసందు నంజుడున్న "భ్రాజిష్ణు: భోజనం భోక్త" యైన

ఎంగిలి భోజనాల కూడారై పాశురములో

చల్దులారగింప వేగ చెలులారా రారె

ఆముక్త మాల్యద ఆండాళ్ అమ్మ వెంట నేడె

భావము

మన గోపికకు స్వామి కరుణతో పోతన భాగవత తత్త్వము ప్రసాదింపబడి కూడారై ప్రసాద-పాశుర విశిష్టతను వివరించగలుగుతోంది.

"కమలాక్షునర్చించు కరములు-కరములు" రీతిలో మనగోపికలు స్వామిని ప్రసాదించమన్నవి సౌభాగ్యములు.

స్వామిని పద్మమునకు కర్ణికగా,గోపికలను చుట్టిన రేకులుగా "జలజాంతస్థిత"

దర్శించడము జ్ఞానానికి సంకేతము.

అసలు కూడారై అంటే ఏమిటి? ప్రసాదము అనుకుంటే అది బాహ్యమా లేక ఆధ్యాత్మికమా?

పాలతో కలిసి ఉడికిన బియ్యము మధురమును పూర్తిగా కలుపుకుని నేతిలో పూర్తిగా మునిగిపోయిన ప్రసాదము" కూడారై" ( బాహ్యమునకు )

గోపికలు ప్రసాదమును తినునపుడు వారి మోచేతిదాకా నెయ్యి కారవలెనని అమ్మ ప్రార్థించినది.ఏమిటి దీని అంతరార్థము?

పాలు స్వచ్చమైన స్వామి గుణగణములు .బియ్యము స్వామి సాహచర్యముకోరు నిశ్చలభక్తి .వాటిని ఉడికించునది స్వామి సాంగత్యమును కోరు ,భక్తుల తపన అనెడి అగ్ని .ఉడికిన పాలు-బియ్యమునకు స్వామి అనుగ్రహమను మథురము తోడైనది.భక్తుని-భగవంతుని విడతీయలేని లేహ్యమైన నెయ్యి. పూర్తిగా పదార్థమునురుచిలో(తాదాత్మ్యతలో) ముంచి వేస్తోంది. ..నెయ్యిమోచేతివరకు పొంగి పొరలుట నవనీతుని దయసంద్రము పొంగి పొరలుట.ఎప్పటికిని భక్తుని భగవంతుని కలిపి ఉంచగల అవ్యాజ ప్రేమయే ఆ ఆజ్యము.

ఈ సందర్భములో మనము ఆండాళ్ తల్లి యతిరాజ సోదరిగా కీర్తింపబడే విశేషమును ముచ్చటించుకుందాము.తల్లి స్వామి కూడారై ప్రసాదమును స్వీకరించినట్లైతే, 108 గుండిగల ప్రసాదము సమర్పిస్తానని,నెరవేర్చుకొనలేకపోయినది.రామానుజాచార్యులవారు అన్నగా ఆ బాధ్యతను తాను స్వీకరించి శ్రీ రంగములోని స్వామికి అమ్మ అన్నమాట ప్రకారము సమర్పించారు.అమ్మ సంతోషించి రామానుజ సోదరిగా "యతిరాజ సోదరి"గా కీర్తింప బడుచున్నారు.

మనుషులు విరక్తులు-తటస్థులు-అనురక్తులు అను భక్తి విషయములో విభజింపబడతారు.దేవుడులేనే లేదనువారు విరక్తులు.తానే వచ్చి రక్షిస్తాడనుకునే వారు తటస్థులు.క్షణమైన స్వామిని విడిచి ఉండలేనివారు అనురక్తులు.(మన గోపికలు)

"భ్రాజిష్ణు: భోజనం భోక్తా" ఆహారమును సృజించువాడు-ఆహారము-ఆహారమును భుజించువాడు మూడు పరమాత్మనే.ఆ స్వామి వేళ్ళ సందున ఊరగాయిని నంజుడికి పెట్టుకుని,గోపబాలులు ఇంటినుండి తెచ్చుకున్న చద్దిని,ఆకులపైననో,చేతులలోనో తీసుకుంటు,పక్క వాడి ముద్దను వాడిచేతినుండి లాక్కొంటు,వాడేడిస్తే ఇంకొకడి చద్దిని పెడుతూ,ఎగురుతూ,ఆడుతూ-పాడుతూ,గిల్లికజ్జాలతో,వారిని ఊరిస్తూ,వారితో మమేకమై ఆనందిస్తు, ఆనందింప చేస్తూ,తాను ఆనందమై వారిని అనుగ్రహించుచున్న శ్రీ కృష్ణభక్తురాలిగా మన గోపికను భావిస్తు, నా మనసు అమ్మవెంట చల్దులారగించుటకు బయలుదేరుచున్న గోపికలతో బాటు తన అడుగులను కదుపుతోంది.

( ఆండాళ్ తిరు వడిగళే శరణం )