ALO REMBAVAY-30

 

ముప్పదవ పాశురం
  **************
 వంగక్కడల్ కడైంద మాధవనై కేశవనై
 తింగళ్ తిరుముగత్తు చ్చేయిళైయార్ శెన్రు ఇరెంజి
 అంగు అప్పరై కొండ అత్తై అణిపుదువై
 ప్పైంగమలత్తణ్ తెరియల్ పట్టర్ పిరాందై
 శంగత్తమిళ్మాలై ముప్పదుం తప్పామే
 ఇంగుం ఇప్పరిశు ఉరైపార్ ఈరిరండుమాల్
 శెంగణ్ తిరుముగుత్తు చ్చెల్వత్తిరుమాలాల్
 ఎంగుం తిరువరుళ్ పెత్తు ఇంబరువర్ ఎంబావై.

ఓం నమో నారాయణాయ
**********************-

అనుగ్రహముగ నామది శ్రీరంగముగా మారినది

నిత్యకళ్యాణమైన గోదా కళ్యాణము చూడాలని కోరుతోంది.

శ్రీవిల్లిపుత్తూరుకు విచ్చేసి శ్రీవిష్ణుచిత్తీయుని అర్థించిన వారైన

అఖిలాండకోటి దేవతలు ఆ అర్చకస్వాములలో

ముముక్షువులు గోపికలకు ముక్తిని ప్రసాదించినదైన

ముద్దుగుమ్మ కూర్చున్న ఆ ముక్తపురుషులు ముత్యాలైన పల్లకిలో

పూలమాలలతో స్వామికి పూలంగిసేవలందిచినదైన

పూబోడికై స్వామి ఎదురుచూచు ఆ శ్రీరంగ పట్టణములో

అఖిలాండ బ్రహ్మాండనాయకుని అంగరంగ వైభవమైన

అమ్మతో జరుగుచున్న ఆ తిరు పాణి గ్రహణములో

వారి చెంతనున్న వారమమ్మ తరియించగ మనము

వైభవోపేతమమ్మ వారిరువురి అనుగ్రహము.

పరమ భాగవతోత్తముడైన శ్రీవిష్ణుచిత్తుని వలన భగవతత్త్వమును అవగతమొనరించుకొను చున్న మన ఆండాళ్ తల్లి,గోపికలు కాత్యాయినీ వ్రతమును ఆచరించి,స్వామి సాయుజ్యము       ను పొందినారని తెలుసుకొని,తానును గోపికగా మారి(మనో వాక్కాయ కర్మలలో) చెలులతో ముప్పదిరోజులు,పామాలతో (పాశురములతో) పూమాలలతో మార్గళి వ్రతమును ఆచరించి మనకు మార్గదర్శకురాలైనది.ఏమీ తెలియని నాచే ముప్పది పారిజాత మాలలను స్వామికి సమర్పింప చేసినది.నా పూర్వ భాగ్యమేమో తెలియదు కాని నన్ను తన కళ్యాణోత్సవమునకు తీసుకుని వెళుచున్నది.ఒక్క నిమిషము.ఎవరో మహాత్ములు వచ్చారు.ఎందుకో? ఏమిటో నన్ను తెలుసుకోనివ్వండి.మీకు చెబుతాను ఆ విశేషాలన్నీ.

గోదా రంగనాథుల కళ్యాణార్థము తమ అదృష్టముగా భావిస్తూ,అఖిలాండకోటి దేవతలు అర్చక స్వాములై అయ్యవారి తరఫున ఆండాల్ తల్లిని వధువుగా అర్థించుటకు కానుకలను-పల్లకిని తీసుకుని వచ్చారు.అబ్బ!మౌక్తికాలంకృతమైన పల్లకి ఎంత బాగుందో.అసలెక్కడివి ఈ ముత్యములు సత్వగుణశోభితములై సత్చిత్ ప్రకాశముతో నున్నవి.తల్లిచెప్పిన ముక్త పురుషులు వీరే కాబోలు.ఎర్రటికెంపులు అమ్మ బుగ్గల ఎర్రదనపు కాంతి సోకిన ముత్యాలేమో.తెలుపు కాదు.ఎరుపు కాదు.నీలముగా తోచుచున్నవి.ఆ నీలమేఘ శ్యాముని కడకంటి చూపులను తోడ్కొని వచ్చినవేమో అందుకే ముత్యములు నీలాలై నాతో మేలమాడుతున్నవి.కాసేపు పచ్చలుగా,మరి కాసేపు గోమేధికములుగా,వజ్ర వైఢూర్యములుగా.ఎంతైన స్వామిదగ్గరకు అమ్మను తీసుకువెళుతున్నామనే భావోద్వేగము బహురూపులు సంతరించుకుంటున్నదేమో.

విష్ణుచిత్తులవారు అతిథులను సత్కరించారు.పాండ్యరాజు ఆడపెళ్లివారి బాధ్యతను అన్నయై ఆనందంగా స్వీకరించారు.ఇదేమి చిత్రమో నా మనసు శ్రీరంగములో అమ్మకై ఎదురుచూచు చున్న రంగనాథుని పక్కకు చేరింది.ఆడపెళ్ళివారు-మగ పెళ్ళివారు రెండూ తానై ఆనంద డోలికలూగుతోంది.

ఆ ఆనందోత్స వాన్ని ,తిరు (పవిత్రమైన) కళ్యాణాన్ని కనులారా దర్శించి,తిరుగులేని వారిరువురి దయను పొందుదాం.నాతో బాటు మీరు రండి.

శ్రీ రంగే గరుడాచలే ఖగ గిరౌ సిం హాచలే మందిరే

వైకుంఠే కనకాచలేచ నిషధే నారాయణాఖ్యాచలే

లోకాలోక మహాచలేచ నిషదే పుణ్యాచలేష్టా శ్రియ:

పాయాత్ ఓ భగవాన్ పురాణ పురుష: కుర్యాత్ సదా మంగళం".

భగవత్ బంధువులారా! మీరు

***********************

కుప్పల తప్పులు అనినా ! కుప్పిగంతులే అనినా

చొప్పదంటు పలుకులనినా నప్పిన్నాయ్ కరుణతో

ఫలశృతి

ముద్దుమోము చూడమంటు అద్దము చూపిస్తాడు

విసనకర్రను ఇస్తాడు ఆ ముసిముసి నవ్వులవాడు

మనతో జలకములాడుతాడు జలజనాభుడు చూడు

పఱ ను అందిస్తాడు ఏ అరమరికలు లేనివాడు

ఆడతాడు-పాడుతాడు వీడలేను అంటాడు

సరసను కూర్చుంటాడు పరమాన్నము తింటాడు

యమునకు రమ్మంటాడు మనసును ఇమ్మంటాడు

పట్టు విడుపు లేనివాడు మనలను పట్టుకునే ఉంటాడు

మాయను తెలిసిన వాడు సాయము చేస్తుంటాడు

చెంతనే ఉంటాడు చింతలు తీర్చేస్తాడు

కొండను ఎత్తిన వాడు మన గుండెలోన ఉంటాడు

నెమలి ఈక నిస్తాడు నెనరులు చూపిస్తాడు

దాసోహమనగానే తను దాసుడిలా మారతాడు.

అమ్మ చేయి విడువకుంటే అన్నీ తానే అవుతాడు.

 ********************

కాయేన వాచా మనసే ఇంద్రియైర్వా

బుద్ధి ఆత్మమానా వా ప్రకృతే స్వభావాత్

కరోమి యద్ యత్ సకలం పరస్మై

నారాయణా! ఇతి సమర్పయామి.

మనో వాక్కాయ కర్మలతో చేసిన సకలము నారాయణుని పాద పద్మములను చేరుగాక.

  

 మనము కూడ ఈ సంసారమనే సముద్ర మథనమును చేయుటకు శరీరమనే నావను సద్వినియోగ పరచుకోవాలని కోరుకుంటు,

 నా ఈ చిన్ని ప్రయత్నమును పెద్ద మనసుతో తమ తమ సంఘములందు ప్రచురించి,నిరంతరము నన్ను ప్రోత్సహించుచున్న ప్రియ మిత్రులందరికి సవినయ నమస్కారములతో మీ సోదరి.

  శ్రీకృష్ణార్పణం.

 

ALO REMBAVAY-29

 ఇరువది తొమ్మిదవ పాశురం

**********************

శిట్రం శిరుకాలే వందున్నై చ్చేవిత్తున్

పొట్రామరై అడియే పోట్రుం పొరుళ్ కేళాయ్

పెట్రం మెత్తుణ్ణం కులత్తిల్ పిరందు నీ

కుట్రేవల్ ఎంగళై కొళ్ళామల్ పోగాదు

ఇట్రైపరై కొళ్వాన్ అన్రుగాణ్ గోవిందా

ఎట్రెక్కుం, ఏళేళు పిరవిక్కుం ఉందన్నోడు

ఉట్రోమేయావోం; ఉనక్కేనాం,అత్చెయం వో

మట్రినం కామంగళ్ మాట్రేలో రెంబావాయ్..

" గంధము పుయ్యరుగ-పన్నీరు గంధము పుయ్యరుగ

అందమైన యదునందనుపై-కుందరదనలిరవొందగ

పరిమళ గంధము పుయ్యరుగ

తిలకమ్ము దిద్దరుగ-కస్తురి తిలకము దిద్దరుగ

కలకలమను ముఖకళగని సొక్కము

పలుకుల నమృతము చిలికెడి స్వామికి

కస్తురి తిలకము దిద్దరుగ

చేలము గట్టరుగ-బంగారు చేలము గట్టరుగ

మాలిమితో గోపాల బాలురతో

నాలను మేపిన విశాల నయననుకి

బంగారు చేలము కట్టరుగా

హారతులెత్తరుగా -ముత్యాల హారతులెత్తరుగా

నారీమణులను వారము యౌవన

వారక యొసగెడు వారిజాక్షునకు

ముత్యాల హారతులివ్వరుగా

పూజలు సేయరుగా-మనసార పూజలు సేయరుగా

జాజులు మరి విరజాజులు దవనము

రాజిత త్యాగరాజ వినుతినికి

పూజలు సేయరుగ-మనసార పూజలు సేయరుగా అంటు,

స్వామిని సమీపించారు గోపికలు సేవించుటకై ఈ

శాత్తుమరై పాశురములో ( వింజామర కైంకర్యమును సమర్పించే)

ఇప్పుడు వారు ఆనందసాగరములో ఆ నందగోపాలుని సేవిస్తు భవసాగరతారణమైన భవ్య నావలో భాగ్యశాలులై స్వామిని సేవించుకుంటున్నారు.వింజామరలు వీస్తున్నారు.గంధమును (భక్తి) పూస్తున్నారు.కస్తురిని అలదుతున్నారు.చేలమును చుట్టుచున్నారు.హారములను అలంకరిస్తున్నారు.వనమాలలను చుట్టుతున్నారు.శిఖిని నెమలిపింఛమును అలంకరిస్తున్నారు.వారి సేవనలను కాదనలేని స్వామి ఏమిటిది? ఎందుకిలా నన్ను అలంకరిస్తు-ఆరాధిస్తు-ఆనందిస్తున్నారు అంటు అడిగాడు కొంటెగా.

దానికి వారు స్వామికి-వారికి మధ్యన గల(జీవాత్మ-పరమాత్మల)

"ఎట్రెక్కుం ఏళేళు పిరవిక్కుం" మనది ఎన్నెన్నో-ఏడేడు జన్మల విడదీయరాని సంబంధమయ్యా అంటూనే,ఆయన

"పొట్రామరై ఆడియే పోట్రుం" ఉండవయ్యా ముందు నీ పాదపద్మములకు మంగళాశాసనములను పాడనీ" తరువాతనే నీ ప్రశ్నలు-సమాధానాలు అంటూ,స్వామిని సేవిస్తూనే

నీవు మా సపరిచర్యలను కాదనటానికి /స్వీకరించను అనటానికి/సేవానుగ్రహమును ఈయననటానికి మేము ఒప్పుకోము సుమా!

పొరుల్-కారణమును మేము చెబుతాము.

కేళే-నీవు విను అని అంటున్నారు.

ద్వైతము బాహ్యమునకు మాత్రమే.అక్కడ అంతా ఒక్క స్వరూపమే. అందుకే స్వామి మాట్లాడుతుంటే గోపికలు వింటున్నారు.గోపికల మాటలను స్వామిని వినమటున్నారు.

స్వామి నీవు,

పెత్రుం మెయుదు-పశుకాపరుల కులదీపానివి.

మేమును

ఆయర కులత్తిల్ పిరందు-పశువుల కాపరులమే.

కాని ఒక మనమధ్య ఒక వ్యస్త్యాసముందయ్యా సామి.

నీవు సకలచరాచర భవబంధ పశువుల కాపరివి.మేము గోకులములోని పశువులను కాచేవారము.కనుక మా సపరిచర్యలను

"ఎంగళికి కుట్రేవల్-త్రికరణ శుధ్ధిగ గోవింద-గోవింద-గోవింద అంటు వాక్క్కుతో,శిట్రం శిరుక్కాలే-ఇంకా తెల్లవారక ముందే నిదురలేచి ఎప్పుడెప్పుడు నిన్ను చూద్దామా అనే మనసుతో.నిన్ను సర్వాంగ సుందరముగా ముస్తాబు చేయాలనే కాయముతో నున్న మా సేవానిరతిని,

కొల్లామల్-స్వీకరించకుండా-మమ్ములను అనుగ్రహించకుండా,పోరాదు సుమా!

ఒకవేళ పొరబాటున ,

'మాట్రినం కాంగళ్ మాట్రేలో"

ఇతర కోరికలు మాలోనికి ప్రవేశించాలని చూసిన వాటిని మాట్రేలో-రానీయకు.ఎందుకంటే మేము

నీ ఒక్కనికే-ఒకే ఒక ఒక్కనికే,

అత్చెయుం-స్వచ్చంద బానిసలము కనుక,

ఆ ఒకే ఒక కోరిక తప్ప మాకు ఇంకేమి కోరికలు లేవు అని అంటున్నారు వశీకరణావస్థలోనున్న గోపికలు ఆ వంశీధరునితో

వారి పరస్పర నయనములు పరమసేవా సౌభాగ్యత్వమును పలుకరించుకున్నవి.పులకరించుచున్నవి.అభ్యర్థించుచున్నవి-అనుగ్రహించుచున్నవి.అధీనమైనవి-ఆధేయమైనవి.ఇదే అదను అని అరక్షణము ఆలస్యము చేయక,"ఆంతరంగిక సేవా భాగ్యమును" అనుగ్రహింపమని అర్థించారు గోపికలు.వారు నయనము-స్వామి చూపు.ఆ చల్లని చూపును అటు ఏడుతరములు-ఇటు తరములు ప్రసరింపనీయమని ప్రాధేయ పడ్డారు.స్వామిని వారు,

అంతే కాదు "కొల్లామల్" స్వీకరించను అనుటకు వీలు లేదు.కాసేపు కస్తురి కుంకుమగా మారి నీ నుదుటను నిలుస్తాము.మరొకరు

ఆ కస్తురిని నీ ఫాలభాగమున అలంకరించువారమౌతాము.ఒకపరి కౌస్తుభమణిగా మారి నీ వక్షస్థలమున లక్షణమై ఉంటాము.మరొకపరి ప్రేమతో దానిని నీ కు అలంకరిస్తాము.ఒకరోజు నాసాగ్ర మౌక్తికమవుతాము.మరొకసారి దానిని నీకు ధరింపచేస్తాము.అంతే కాదు కృష్ణా.నా సఖి వేణువవుతుంది.నేను నీ పెదవిని చేరుతాను.మరొకచెలి నాదముగా నర్తిస్తుంది.ఎల్లప్పుడు మమ్ములను నీతోనే నిలుపుకుంటావన్న నీ మాటను గుర్తుచేస్తూ నేను నీ ముంజేతి కంకణమవుతాను.ఇంకా తనివి తీరటము లేదు.ఆగు కృష్ణా.స్వామి కొంచము సమయమునిస్తే అందరము కలిసి ఆలోచిం

చుకొని ఆఖరిసారిగా ఒకే ఒక సౌభాగ్యమును అర్థిస్తాము అన్నారు గోపికలు.ఏమనగలడు వారి ఎడదనెరిగినవాడు?కాదనగలడా? కామినుల వీడి కదలగలడా?కటాక్షించటమే కాని ఇతరము తెలియనివాడు.ఇదిగో చెబుతున్నాము వినుము.

మేమందరము దివ్య హరిచందనమై నీ దేహమున ఒదిగి,దిగంత దివ్యపరిమళములను వెదజల్లుతుంటామని స్వామిని హత్తుకున్నారు.

"కస్తూరి తిలకం లలాటఫలకే

వక్షస్థలే కౌస్తుభం

నాసాగ్రే నవ మౌక్తికం

కరతలే వేణుం

కరే కంకణం

సర్వాంగే హరిచందనంచ కలయం

కంఠేశ ముక్తావళి

గోపస్త్రీ పరివేష్ఠితుడైనాడు గోవిందుడు.

(ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం..)

66