పదిహేడవ పాశురము
*******************
అంబరమే తణ్ణీరే శోరే అరం శెయ్యం
ఎంబెరుమాన్ నందగోపాల! ఎళుందిరాయ్
కొంబనార్కెల్లాం కొళుందే! కులవిళక్కే
ఎంబెరుమాట్టి! యశోదాయ్! అరివురాయ్
అంబరం ఊడరత్త ఓంగి ఉలగలంద
ఉంబర్కోమానే ఊరంగాదు ఎళుందిరాయ్
శెంపోర్ కళలడి శెల్వా బలదేవా
ఊంబియున్ నీయుం ఉరంగేలే రెంబావాయ్.
ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ.
*****************************
మహామహిమాన్వితమైన మధుకలశము ఈ పాశురము.మంత్రభూయిష్టము.మంత్ర ప్రకాశకము-మంత్ర రక్షకము.
ఈ పాశురములో, పూర్వపు పాశురములలో వలె గోపికల మధ్యన ఊహలు లేవు.ఉక్రోషపు మాటలు లేవు.వాద-ప్రతివాదములసలే ,లేనేలేవు.
అందరు దశేంద్రియ ప్రలోభములను జయించినవారలని మనము గ్రహించాము
.ఆ పదీంద్రియముల ప్రభావమును పారత్రోలిన ఆ గోపికలు(ఆచార్యులు)మనలను కూడ ఒక మెట్టు ఎక్కించే పనిలో నున్నారు.
ఆధ్యాత్మిక మయమైన నందగోప పాలకుని శయనమందిరమునకు అత్యంత భక్తిశ్రధ్ధలతో, ప్రవేశించిన వారలై,అపురూప భావనము-ఆరాధ్య సేవనముతో,వారు ఎన్ పెరుమాన్-ఎన్ పెరుమాట్టి-త్రివిక్రమ-బలరామ అని వారి మహోన్నతత్త్వమును కీర్తిస్తూ,వారిని నలుగురిని తాము నోముచేయుచున్న ప్రదేశమునకు విచ్చేసి,నోమును సుసంపన్నము చేయమని ప్రార్థిస్తున్నారు."పఱ" ప్రసక్తి అసలు లేనేలేదు.
మొదటిగా వీరు మేల్కొలిపినది,
ఎంబెరుమాన్ నందగోపాల ఎళుందిరాయ్-అన్నారు.
ఎన్-మాకు
పెరుమాన్ -ప్రభువైన,
నందగోపల-గోకుల ప్రభువైన నంద మహారాజ,
ఎళుందిరాయ్-మేల్కాంచు,
అని కీర్తిస్తున్నారు.
ఇక్కడ మనమొక్క విషయమును గ్రహించాలి.వీరిది తమోనిద్రకాదు.తపోనిద్ర.
నందుడు దేనికి ప్రభువు?
గో శబ్దమునకు వేదములు అను అర్థమును కూడ మనము అన్వయించుకోగలిగితే ఈ నందగోపాలుడు ఆనందమయమైన వేదవిదుడు.పరిపూర్న ప్రజ్ఞాన వంతుడు.
కాని,
ఇక్కడ ఒక చిన్న ప్రత్యేకత.అది ఏమిటంటే
నందమహారాజునకు తన పాండిత్యమును అందరికి పంచవలెనను ధ్యాసలేదు.ఎల్లప్పుడు తానే దానితో రమిస్తు-తన్మయత్వముతో ఉంటాడు.
నందుని మేల్కొలిపిన తరువాత మన గోపికలు యశోదా పెరుమాట్టిని(మహారాణిని-పరిపాలినిని)మేల్కొలుపుతున్నారు.
తల్లిని వారు -మూడు విశేషణములతో మేల్కొలుపుతున్నారు.అవి,
1.కొంబనార్కెల్లాం
2.కొళుందే
3.కుళవిళక్కే,
బాహ్యమునకు, యశోద పిరాట్టి నదీతీరములలోమొలచు,అగ్నికార్యములలో ఉపయోగించు ప్రబ్బలి తీగె వంటిదని. నీవు నాజూకు తనముకలదానవు,నాయికవు,కులదీపమునీవు అని అనిపిస్తున్నప్పటికిని,లోతుగా గమనిస్తే
ఏమిటి ఆమె నాజూకు తనము?
పరిపూర్నప్రజ్ఞావంతుడైన నందుని పాండిత్యము అందరికి చేరువకాలేదు.తల్లిగా తానది చూస్తూ ఊరుకోలేదు.కనుక యస-వేదసంస్కారమును-ద-పొందినది కనుక,
పాండిత్యమును ఒక చిన్న మంత్రముగా సూక్ష్మీకకరించి-సులభముగా ఉచ్చరించకలుగునట్లు-అర్థంచేసుకొనునట్లు చేయుచున్నది.మంత్రము సర్వకాల సవావస్థలయందును జాగరూకమై యుండును కనుక నదీ తీరములలో మొలకెత్తు ప్రబ్బలి తీగె వంటి పవిత్రతను-పరమార్థమును అందించు యశోద జాగరూకవు కమ్ము అని అంటున్నారు.
కుళవిళక్కే-అరివురాయ్ అని అంటున్నారు.
తరువాత ఆమె పక్కన నిదురించుచున్న చిన్ని కృష్ణుని మేల్కొలుపుచున్నారు.మూడు అడుగులతో ముక్తిని ప్రసాదించువాడైనప్పటికిని తల్లి-తండ్రులను వదిలి లేచి రాలేక యున్నాడు.ఇది బాహ్యము.
ప్రజ్ఞానము-మంత్రమును మిళితముచేసికొని ప్రజ్వలించుచున్న ప్రకాశము మన పరమాత్మ.అవి అవిభాజ్యములు.
గోపికలు మేలుకొలుపు పాడుతున్న నాల్గవ వారు బలరాముడు.ఆయన కాలికున్న బంగరు కడియము ఆయన వీరత్వమును సూచిస్తు ఎర్రగా ప్రకాశిస్తున్నది.ఆ విషయమునే వారు,
శెంపోర్ కళలడి అని ప్రత్యేకముగా గుర్తుచేస్తున్నారు.దీనిలో వారి ఉద్దేశ్యము ఏమిటి?
హలాయుఢుడైన బలరాముడు మంత్రము వలె ప్రకాశించుచున్న స్వామిని-మంత్రము పరిరక్షించు అంగ రక్షకుడు.స్వామిని వీడి యుండలేని వాడు.
అందులకే వారు
ఉంబియుం-నీయుం-ఉరంగే-మేల్కాంచి,
తమ్ముడు-నీవు-మేల్కాంచి,
నోమునకు రమ్మనమని అభ్యర్థిస్తున్నారు.
వారికి కావలిసినవి మూడు వస్తువులు.వానిని అనుగ్రహించమంటున్నారు.అవి,
అంబరమే-వస్త్రము
తణ్ణీరు-మంచినీరు
శోరె-అన్నము-ఆహారము అవి
అరంసెయ్యు-అర్థులకు అందించావు.
మాకును వాటిని ప్రసాదించు అని ప్రార్థిస్తున్నరు.
వీరు కోరుచున్న అంబరము-వైకుంఠము,
తణ్ణీరు-విరజానది
శోరే-ఉపనిషత్తుల చర్చ.
కృష్ణుని మేల్కొలిపి నోము ప్రదేశమునకు తోడ్కొనివచ్చు పనిని బలరామునికి అప్పగించి,నీలమ్మను మేల్కొలుపుటకు గోపికలతో పాటుగా కదులుచున్న ఆండాళ్తల్లి చేతిని పట్టుకుని,మనము మన అడుగులను కదుపుదాము.
ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం
