ఓం నమః శివాయ-29
*******************
పాఠము నేర్పిస్తానంటు గూడుపుఠాణి చేస్తుంటావు
ఒకరికొకరిమీది నుండి ఒకరి ఒద్దిక తీసేస్తావు
బుధ్ధులు మారుస్తావు యుధ్ధము చేయిస్తావు
బ్రహ్మ-విష్ణాదులను సైతము బరిలో దించుతావు
అస్త్రముపై అస్త్రముతో ఆటలాడిస్తావు
అవనీతలమును బొంగరముగ తిప్పుతుంటావు
మార్తాండుని సైతము మరుగున దాచేస్తావు
విస్పుటలింగములను ప్రస్పుటింపచేస్తావు
అఖిలజగములను అతలాకుతలము చేస్తావు
ఏమయ్యా! ఏమిటిది? అంటే శివమాయ అంటావు
అగ్నిస్తంభముగా నీవు ఆవిష్కరింపబడుట,వారి
రెక్కల కష్టమేరా ఓ తిక్క శంకరా.
ఎటుచూసిన తననె జగములు స్తుతించుటలో తానొక్కడే ముజ్జగములకు మూర్ధాభిషిక్తుడననుకున్నాడు.అహంకారముతో నిండిన ఆనందముతో సంచరించుచుండగా క్షీరసముద్రములో అనంత శయనుడైన మరో వ్యక్తి కనిపించాడి.తనకు నమస్కరించలేదని వాదనకు దిగాడు బ్రహ్మ అతనితిఎ.నేను నీ తండ్రిని అని హరి అంటే కాదు నేనే నీ తండ్రిని అని బ్రహ్మ హుంకరించాడు.వారి వాదన యుధ్ధమునకు దారి తీసి ముజ్జగములను గజగజలాడించింది.సకల దేవతలు సదా శివుని ప్రార్థించగా ప్రపంచ సౌభాగ్యమునకై ,వారి యుధ్ధమును విరమింప చేయుటకై జ్యోతిర్లింగావిర్భావము జరిగినది.
శివుడు కావాలనే అహంకార పరీక్ష అంటు బ్రహ్మ-విష్ణుల యందు మాయను ప్రవేశింపచేసి,వారిని విచక్షణారహితులుగా మార్చి వైరముతో ఘోర యుధ్ధమును చేయునట్లు చేసెను.ముల్లోకములను అల్లకల్లోలము చేసి,ఆపద్బాంధవుని వలె నటిస్తూ,తాను అగ్ని స్తంభలింగముగా ఆవిర్భవించెను.ప్రణాళిక శివునిది.ఫలితము శివునిది.ప్రయాస మాత్రము బ్రహ్మ-విష్ణువులది.-నింద
కఠినం నమఃశివాయ-కరుణం నమః శివాయ
కదనం నమః శివాయ-కథనం నమః శివాయ.
స్మరణాత్ అరుణాచలే అభయం అభయం
మననాత్ రమణ మహాన్ మధురం మధురం
అరుణం పోట్రి- రమణం పోట్రి
సెల్వం పోట్రి-బిల్వం పోట్రి (మంగళం)
నమః శివాయ నమః శివాయ ఓం నమః శివాయ.
సంపూర్ణ వివరణ చేయ లేని నా అశక్తతను స్వామి మన్నించి,మనలనందరిని ఆశీర్వదించుగాక.
" ఆపాతాళ నభస్థలాంత భువన బ్రహ్మాండ మావిస్పురత్
జ్యోతిస్పాటిక లింగ మౌళి విలసత్ పూర్ణేందు -వాంతామృతైః
అస్తోకప్లుతమేక మీశ మనిశం రుద్రాయ వాకాన్ జపన్
ధ్యాయేత్ ఈప్సితసిద్ధయే ధ్రువపదం విప్రోభిషించే చ్చివం." పాతాళము నుండి ఆకాశము వరకు విస్తరించియున్న భువన భాండములందు జ్యోతి స్వరూపుడై ఎవరు ప్రకాశించుచున్నాడో,వానిని నా ఈప్సితసిధ్ధికొరకు (ఈప్సితము-సక్రమమైన కోరిక) త్రికరణశుధ్ధిగా ప్రార్థిస్తున్నాను-స్తుతి.
ఏక బిల్వం శివార్పణం