మీఢుష్టమ శివతమ-18
*********************న రుద్రో రుద్రమర్చయేత్-రుద్రుడు కానివాడు రుద్రుని అర్చించలేడు.
సాధకుని మదిలో రుద్రుని మాటలు స్థిరముగా ముద్రితమగుచున్నాయి భద్రతను కలిగించుతకా యన్నట్లు.
భాసము/అభాసము అను రెందే మన ప్రపంచము.భాసించేది పరమాత్మ.భాసించేదిగా భ్రమింపచేదేది ఆభాస.ప్రకాశము లేని దానిని-ప్రకాశ సహాయముతో నున్నదానిని ప్రకాశముగా అనుకొనుటయే మాయ.
నేను ఈ సరీరములోనికి వచ్చాను.దీనిలోనున్నాను.ఏదో ఒకరోజు దీనిని విడిచివేస్తాను అన్న విషయము మరువకూడదు.నేను నా సరీరమును చూస్తున్నాను కాని ఈ నాశరీరము నేనుకాదు.
అలా అనుకుంటు అడుగులు కదుపుతున్నాడు సాధకుడు.వడ్రంగి దుకానము అది.వాడికి గొప్ప పనితనముందట కాని పనిచేయలేక పోతున్నాడట.పనిని ప్రారంభించలేదని-పూర్తిచేయలేదని నిందిస్తున్నారతనిని కొందరు అతనిని.మచములు చేయమని టేకు చెక్కనిచ్చాడొకడు.కుర్చీలు చేయమని మేడిచెక్క నిచ్చారు ఇంకొకరు.కొందరు దేవదారు చెక్కనిచ్చారు బల్ల చేయమని.కాని వడ్రంగి రంపమును పట్టలేదు.వస్తువులను చేయలేదు.
ఎందుకంట పాపం? అందుకున్నాడు రుద్రుడు వానిని అనుసరిస్తూ నడుస్తూ.వచ్చావా! వదలవు కద.