ఆదిత్యహృదయము-శ్లోకము-31
***********************
ప్రార్థన
*******
"జయతుజయతు సూర్యం సప్తలోకైక దీపం
హిరణసమిత పాప ద్వేషదుఃఖస్యనాశం
అరుణకిరణ గమ్యం ఆదిమాదిత్యమూర్తిం
సకలభువనవంద్యం భాస్కరం తం నమామి."
పూర్వరంగము
***********
పరమాత్మ పన్నెండు నెలలు ఋతుచక్రమునకు అనుకూలముగా తనపరివారమును-తానుసైతము మలచుకుని,ద్వాదశాదిత్యులుగా దర్శనమిస్తున్నాడో,ఏ విధముగా సకలజగములను సకలగ్రహములను సంరక్షించుచున్నాడో,ఏ విధముగా సర్వపాపములను నశింపచేయుచున్నాడో వివరించిన అగస్త్యభగవానుడు,చివరి శ్లోకములో ,
మహేంద్రః ధనదః కాల యమ గా అలరారుతున్న పరమాత్మ సూర్యభగవానునిగా ప్రకటితమగుచు,రావణాసురునికి అంత్యకాలము సమీపించినదని తెలిపి,రాముని రణోన్ముఖుని చేస్తూ,ఆశీర్వదించి తరలినాడట.
శ్లోకము
******
"అథ రవిరవదన్నిరీక్ష రామం
ముదిత మనాః పరమం ప్రహృష్యమాణః
నిశిచరపతి సంక్షయం విదిత్వా
సురగణ మధ్య గతో వచస్వరేతః"
ఇతి శ్రీమద్రామాయణే యుద్ధ్ధకాండే
ఆదిత్యహృదయ స్తోత్రం సంపూర్ణం."
ఎంతటి చమత్కారి ఈ అగస్త్యభగవానుడు.రాముడు సూర్యుని ప్రార్థించగానే పరిస్థితిని గ్రహించి,రామునకు జయము-రావణునకు క్షయము కలుగు సమీపమును గ్రహించి,ఆనంద మనస్కుడై రాముని దీవించి,
