MARGALI MALAI-12

  మార్గళి మాలై-12
 *******************

  పన్నెండవ పాశురం
  ******************



 కనైత్తిళం గత్తెరుమై కన్రు క్కిరంగి
 నినైత్తు ములై వళియే నిన్రుపాల్ శోర
 ననైత్తు ఇల్లం శేర్కాక్కుం నర్చెల్వన్ తంగాయ్
 పనిత్తలై వీళనిన్ వాశల్ కడైపత్తి
 శినత్తినాల్ తెన్నిలంగై క్కోమునై చ్చెత్త
 మనత్తుక్కు ఇనియానై ప్పాడవుం నీవాయ్ తిరవాయ్
 ఇనిత్తాన్ ఎళుందిరాయ్ ఈ తెన్న పేరు రక్కం
 అనైత్తు ఇల్లత్తారుం అరిందు ఏలోరెంబావాయ్.


   తల్లికి క్షమాపణ అభ్యర్థనలతో
  ************************


 శ్రీకరము శుభకరము భవహరణము శ్రీవ్రతము
 శ్రీ గోదారంగనాధుల అనుగ్రహము అనవరతము

  పాడిగేదెలు పిలుచుచున్నవి పాలనీయగ దూడలకును
 పాడి కాదిది పనిని వదిలి కన్నడిని మీ అన్న కూడుట

 శిరముల వర్షించిన క్షీరము చిత్తడిని చేసినది నేలను
 గగనము వర్షించు హిమము తడుపుతున్నది గోపికలను

 రామబాణము తాకినంతనే రమ్యమైనది లంకద్వీపము
 రామ నామము సాగుచున్నది రక్షయైనది గోకులమును

 చూడవమ్మ మేము నీకై చూరు కిందనే ఉన్నాము
 తరలి వచ్చినది తల్లి మనకై,తానొక గోపికయై

 పాశురములను పాడుకొనుచు పాశములన్నిటిని విడిచి
 నప్పిన్నాయ్ తిరుప్పావాయ్ కు రారాదో ఓ సుధామసోదరి!

 మహాద్భుతమైన ఈ పాశురములో మహిషి నామమును స్వీకరించిన పట్తమహిషి, మనకు ఆజ్ఞ-అనుజ్ఞ స్వభావమును,నిత్యకైంకర్య-విశేష కైంకర్య స్థానములను, అవ్యాజకరుణతో నిండి యున్న గేదెల మాతృప్రేమను-తల్లిని దరిచేరలేక యున్న మూతికి చిక్కము కట్టి,తాళ్లతో బంధించియున్న దూడల పరిస్థితిని,వానిని తలచినంతనె చేపుకొనిన శిరముల క్షిప్ర ప్రసాదత్వమును,శిరముల విశ్లేషణ విశేషములను,పరీవాహములై ప్రవహించుచున్న పాలు,పాలతో తడిసిన చిత్తడి నేలను స్పర్శించిన గోపికలు ప్రకటించిన శ్రీరామావతార విశేషములు,లంకద్వీప మను మన దేహ విసేషములు ,వానిని సంస్కరించు మాధవుని సఖుడైన గోపిక అన్న గొప్పతనమును తెలియచేస్తు,గోపికను మేల్కొలిపినది


  భవంతునిచే నిర్దేశింపబడిన కైకంర్య విధానము ఆజ్ఞ.భక్తుడే మనఃపూర్వకముగా ఏ ఫలితమును ఆశించకుండా తనకు తాను తన్మయముతో చేయు కైంకర్యము అనుజ్ఞ. అనుజ్ఞ కైంకర్యము సమయ సందర్భములను పట్టి ఒక్కొక్కసారి నిత్య కైంకర్యముగాము-మరొక్కసారి విశేష కైంకర్యముగాను ప్రకటింపబడుతుంది. ఉదాహరణకు  రామాయణములోని లక్ష్మణుడు
అరణ్యవాస సమయమున తన నిత్య విధులకు బదులుగా (నిద్రాహారములను విడిచి)శ్రీరామ సంరక్షణనే తన కైంకర్యముగా మలచుకొనినాడు.అదే విధముగా (శ్రీమాన్ తిరుప్పణ్యాళ్వారులు గా భావించే) ఈ గోపిక అన్న కూడ తన నిత్య కైంకర్యమైన పాలుపితుకుట మాని,విశేష కైంకర్యమైన స్వామి ప్రభల సేవకు వెళ్లినాడు.ముగిసిన తరువాత యధావిధిగా నిత్యకైంకర్యములు చేస్తాడు.


 ఇప్పుడు గేదెల మాతృవాత్సల్యము-దూడల అసహాయత చెప్పబడినది.దూడలు తమ మూతులను చిక్కములతోను,తమను రాటకును బంధించబడియున్నవి.అవి కదలలేవు.క్షీరములను తాగలేవు.అదే విధముగా చేతనులు అని పిలువబడు మనము సంసార బంధములను చిక్కములో చిక్కుకొని,కదల లేని స్థితిలో నున్నవారము.తగిన ఉపాయమును గ్రహించలేక ఉన్న వారము.ఏ విధముగా గేదెలు తమ పిల్లకై శిరములను చేపి క్షీర ధారలను వర్షించుచున్నవో,అదేవిధముగా ఆచార్యులు తమ జ్ఞాన ధారలను వర్షించు చున్నారు. అదియే గోపికలై పడుతున్న హిమమను (మంచు) చల్లని ఆశీర్వచనామృతము.

 శిరములు కేవలము గేదెల శరీరావయమేనా? లేక నిక్షిప్త పరమార్థములా?

 నాలుగు వేదములు,శృతి-స్మృతి-పురాణ-ప్రబంధములు,ధర్మార్థకామమోక్షములు,
 శ్రీ భాష్యము-గీతా భాష్యము-భగవత్ విషయములు-రహస్యములుగా,మన పెద్దలు గుర్తించారు.



 వానిక్షీరముతో తడిసిన చిత్తడి నేలను తాకిన గోపికల భాగ్యమేమని వర్ణించగలను? కనుకనే వారు శ్రీరామ వైభవమును పొందిన లంకద్వీపమును,శ్రీరామ నామముతో కీర్తింపబడిన గోకులమును తత్త్వ దర్శినులై ప్రస్తుతించ గలిగినారు.లంకద్వీపము అంటే ఏమిటి?  శిరములు కేవలము గేదెల శరీరావయమేనా? లేక నిక్షిప్త పరమార్థములా?

 నాలుగు వేదములు,శృతి-స్మృతి-పురాణ-ప్రబంధములు,ధర్మార్థకామమోక్షములు,
 శ్రీ భాష్యము-గీతా భాష్యము-భగవత్ విషయములు-రహస్యములుగా,మన పెద్దలు గుర్తించారు.



 వానిక్షీరముతో తడిసిన చిత్తడి నేలను తాకిన గోపికల భాగ్యమేమని వర్ణించగలను? కనుకనే వారు శ్రీరామ వైభవమును పొందిన లంకద్వీపమును,శ్రీరామ నామముతో కీర్తింపబడిన గోకులమును తత్త్వ దర్శినులై ప్రస్తుతించ గలిగినారు.లంకద్వీపము అంటే ఏమిటి? మన శరీరమే? శిరములు కేవలము గేదెల శరీరావయమేనా? లేక నిక్షిప్త పరమార్థములా?

 నాలుగు వేదములు,శృతి-స్మృతి-పురాణ-ప్రబంధములు,ధర్మార్థకామమోక్షములు,
 శ్రీ భాష్యము-గీతా భాష్యము-భగవత్ విషయములు-రహస్యములుగా,మన పెద్దలు గుర్తించారు.



 వానిక్షీరముతో తడిసిన చిత్తడి నేలను తాకిన గోపికల భాగ్యమేమని వర్ణించగలను? కనుకనే వారు శ్రీరామ వైభవమును పొందిన లంకద్వీపమును,శ్రీరామ నామముతో కీర్తింపబడిన గోకులమును తత్త్వ దర్శినులై ప్రస్తుతించ గలిగినారు.లంకద్వీపము అంటే ఏమిటి?  మన శరీరమే? ఇంకేమిటి?

 అందుకనే గోపికలు నమమ నేను కాదు ఇవన్నీ నేను కాదు అని అనవరతము గుర్తుచేసుకొను ఆధ్యాత్మిక చూరు క్రింద నిలబడినారు.


వనదుర్గము-జల దుర్గము-గిరి దుర్గము అను మూడు దుర్గములతో సంసారసాగరమున మునిగియున్న ద్వీపము.బాహ్య శరీరము వనదుర్గము-లోపల జరుగు రక్తప్రసరణ విధానమే జలదుర్గము.కదిలే-కదలలేని-కదిలే కదలని ఎముకల సమాహారమే గిరిదుర్గము.దీనిని పది ఇంద్రియములను పదితలల మనసు అను అసురుడు బుధ్ధిని చేరనీయక
పాలించుచున్నాడు.వానిని కూలదోయకలవాడు రమ్యమైన రాముడు అని తెలిసియు ఉలక-పలుక తలుపు తీయకనున్నావు.సంకీర్తములతో స్వామిని అర్చించి పర ను పొందుద మని గోదమ్మను కూడి వచ్చిన గోపికల పిలుతో.జాగరూకయై,వేరొక గోపికను మేల్కొలుపుటకు తల్లిని అనుసరిస్తూ,బయలుదేరినది నత్త్చెల్వం తంగచ్చి.


 ( ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం.)

వనదుర్గము-జల దుర్గము-గిరి దుర్గము అను మూడు దుర్గములతో సంసారసాగరమున మునిగియున్న ద్వీపము.బాహ్య శరీరము వనదుర్గము-లోపల జరుగు రక్తప్రసరణ విధానమే జలదుర్గము.కదిలే-కదలలేని-కదిలే కదలని ఎముకల సమాహారమే గిరిదుర్గము.దీనిని పది ఇంద్రియములను పదితలల మనసు అను అసురుడు బుధ్ధిని చేరనీయక
పాలించుచున్నాడు.వానిని కూలదోయకలవాడు రమ్యమైన రాముడు అని తెలిసియు ఉలక-పలుక తలుపు తీయకనున్నావు.సంకీర్తములతో స్వామిని అర్చించి పర ను పొందుద మని గోదమ్మను కూడి వచ్చిన గోపికల పిలుతో.జాగరూకయై,వేరొక గోపికను మేల్కొలుపుటకు తల్లిని అనుసరిస్తూ,బయలుదేరినది నత్త్చెల్వం తంగచ్చి.


 ( ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం.)

.

MARGALI MALAI-11

   మార్గళి మాలై-11

   *************


  పదకొండవ పాశురం
  ***************

కత్తుక్కరవై క్కలుంగళ్ పలకరందు
శెత్తార్ తిరల్ అళియచ్చెన్రు శెరుచ్చెయ్యుం
కుత్త మొన్రిల్లాద కోవలర్ తం పొర్కిడియే
పుత్తు అరవు అల్గుల్ ! పునమయిలే! పోదరాయ్
శుత్తత్తు ట్టోళిమార్ ఎల్లారుం వందు నిన్
ముత్తం పుగుందు ముగిల్ వణ్ణన్ పేర్పాడ పేర్పాడ
శిత్తాదే పేశాదే శెల్వ ప్పెణ్డాట్టి ! నీ
ఎత్తుక్కు ఉరంగు పొరుళ్ ఏలో రెంబావాయ్.

  తల్లికి క్షమాపణ అభ్యర్థనలతో

 శ్రీకరము శుభకరము భవహరణము శ్రీవ్రతము

 శ్రీగోదా రంగనాథుల అనుగ్రహము అనవరతము.


 గోపాలుని రేపల్లెలో గోసంపద పుష్కలము
 ప్రతివారు బలవంతులె దరిచేరలేదు వైరము

 పుట్టలోని పామువలె ,పురివిప్పిన  నెమలివలె
 ఓ భాగ్యశాలి!నిదురవీడి బయటకు రావమ్మా


 స్నేహితులు-బంధువులు నీ ఇంటికి వచ్చినాము
 నీలమేఘశ్యాముని,  నెనరుల కీర్తిస్తున్నాము

 వీడలేని నీ నిదురను కూడిన కారణమేమి?
 తరలివచ్చినది తల్లి, తానొకగోపికయై

 పాశురములు పాడుతు పాశములన్నింటిని విడిచి
 నప్పిన్నాయ్ తిరుప్పావై కు రారాదో ! ఓ బంగరు మొలక!

 గోదమ్మ ఈ పాశురములో గోకులమున గల స్వధర్మ పరిపాలన-స్వధర్మ పరిరక్షణ అను రెండు విషయములను ప్రస్తావించుచున్నది.గోపబాలురు పుష్కల గోసంపద కలవారు.గోవుల పాలు పితుకుటలో నేర్పరులు (బుధ్ధి బలురు.) అంతే కాదు వారికి కీడును తలపెట్టిన శత్రువుల పైన తామే దండెత్తి వారిని ఓడించి,దరిచేరనీయని వారు.(భుజ బలురు.) ఇది వాచ్యార్థము.


  "గో" శబ్దమునకు వాక్కు-వేదము అను అర్థమును పెద్దలు నిర్వచిస్తారు.
"కత్తుక్కుక్కరలై క్కలుంగళ్" చిన్నదూడలు గల ఆవులు అనగా వేదాంగములు గల వేదములు.అవి
ఏమిచేస్తున్నాయంటే పలకరందు పాలను పుష్కలముగా వర్షిస్తున్నాయి.ధర్మమును సోదాహరణముగా వివరిస్తున్నాయి.ఎవరికి? పాలను పితుకు నేర్పు వంటి నేర్పుగల జ్ఞానమును సముపార్జించుకొను వారికి.ఆచార్యులకి.


 ఆచార్యులు ఎటువంటి వారు? ధర్మమునకు గ్లానిని తలపెట్టు వారి వద్దకు నాస్తికులకు-
దుష్ప్రచారకులకు బుధ్ధిచెప్పువారు.ఏ విధముగా తమకు తామే గుర్తించి,కుహనా సంస్కారుల వద్దకు తామే వెళ్ళి వారి అజ్ఞానమును చర్చల ద్వారా వివిధ కార్యక్రమముల ద్వారా విశద పరచు వారు.

 అంతటి విశిష్ట గోకులమున జన్మించిన అపురూప లావణ్యవతి బంగరు తీగ గా పిలువబడు నేటి గోపెమ్మ.ఏమా లావణ్యము?


 గోదమ్మ ఆమె లావణ్యమును "కోవలర్ తు పూర్కడియే" అని సంబోదిస్తూ,పుత్తు అరవు అల్గుల్ అన్నది పుట్తలో ముడుచుకొని ఉన్న పాముగా కీర్తించినది.అంతే ఏమిటి?

 పాము తన శరీరమును చిన్నగా చుట్టుకొని,బుసలు కొట్టకుండా పుట్తలో ముడుచుకొని ఉన్నది.ఇది అహంకార రాహిత్య సూచకము.అదే విధముగా పరగత "సర్వస్య శరణాగతిని" కోరిన ఈ గోపిక ఆచార్య జ్ఞాన
ప్రవచనములను పుట్టలో ,అహంకారమును వీడి
అభ్యాసమును చేయుచున్నది.అదియును కదలక-పలుకక.నిశ్చలముగా .

 అదే గోపిక నీలమేఘశ్యాముని కీర్తనలను నీలిమబ్బును చూసినపుడు ఆనందపారవశ్యయై (పునమయిలే)పురివిప్పిన నెమలి వలె సంతోషముతో నాట్యమాడుతుంది.చేతనత్వము-అచేతనత్వము గురువుల ఉపదేశములపై-నింగిలోని నీలి మబ్బుపై అధారపడి యున్నది. అంటే అహంకార-మమకారములకు
త్యజించినది.స్వామి సర్వస్య శరణాగతిని పొందినది.

  బయట నున్న గోపికలు ఓ! భగవదనుభవ సంపన్నురాలా! నీ బంధువులము స్నేహితులము నీ వాకిట ముందు నిలబడి నీలమేఘ శ్యాముని నెనరులతో-పరమ ప్రీతితో కీర్తిస్తున్నాము.నిన్ను నిద్రాసక్తురాలిని చేసిన దానిని విడిచివేసి,మాతో పాటు నోమునకు రమ్మని వేడుకొనగా,గోపిక బహిర్ముఖియై,వేరొక గోపికను మేల్కొలుపుటకు అమ్మను అనుసరిస్తూ,వెళుతోంది.


 ( ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం.)




 

margaLi maalai-10

  మార్గళి మాలై-10
*****************


    పదవ పాశురము
   ******************
 నోత్తు చ్చువర్క్కం పుగుగిన్ర అమ్మనాయ్
 మాత్తముం తారారో వాశల్ తిరవాదార్?
 నాత్తత్తుళాయ్ ముడి   నారాయణన్ నమ్మాల్
 పోత్త  ప్పరై తరుం పుణ్ణియనాల్ పండు ఒరునాళ్
 కూత్తత్తిన్ వాయ్ వీళంద కుంబకరణనుం
 తోత్తు మునక్కే పెరుం  తుయిల్ తాన్ తందానో?
 ఆత్త అనందలు డైయాయ్! అరుంగలమే!
 తేత్తమాయ్ వందు తిర ఏలోరెంబావాయ్!

  తల్లికి క్షమాపణ అభ్యర్థనలతో.
**************************

 శ్రీకరము శుభకరము భవహరణము శ్రీవ్రతము
 శ్రీగోదా రంగనాథుల అనుగ్రహము అనవరతము

 నోము ఫలముగా సువర్గసంగములో నున్నావో
 తలుపుగడియ తీయవు, బదులైన పలుకవు

 తులసిమాల పరిమళములు స్వామిజాడలైనవిలే
 ఏదో ఒకనాడు, మాకు ఫలమును అందించునులే

 మృత్యువాత పడిన ఆ కుంభకర్ణుని మొద్దునిద్ర
 నిన్ను చేరినదా ఏమి? అన్నిటిని మరచినావు

 తత్తరపాటును వీడి, తలుపుతీయ రావమ్మా
 తరలివచ్చినది తల్లి, తానొక గోపికయై

 పాశురములు పాడుకొనుచు పాశములన్నిటిని విడిచి
 "నప్పిన్నాయ్ తిరుప్పావైకు రారాదో!  ఓ భూషణమా.!



"తిరుపళ్ళి ఎళుచ్చి " పాశురములలో ఐదవ గోపికను గోదమ్మ అమ్మన్నాయ్ అంటు మేల్కొలుపుతోంది.బాహ్యమునకు ఈమె నివాసము శ్రీకృష్ణుని  ఇంటి పక్క ఇల్లు.ఎప్పుడు స్వామి తనను చూడాలన్నా,తాను స్వామిని చూడాలన్న అడ్డుగోడను దూకి వెళ్ళి ఆనందించేవారట.స్వామితో అత్యంత సాన్నిహిత్యము కలది కనుక స్వామిని ( అమ్మణ్ణాయ్.)అని సంబోధిస్తున్నది.గోదమ్మ.

తొమ్మిదవ పాశురములోని గోపిక అంతఃపురములో అత్యంత విభవముతో నున్నను వాటిని స్వీకరించక కృష్ణభావ తాదాత్మ్యములో నున్నది.ఆమె మేడ మీద ఉన్నది.ఏమిటా మేడ?

 అన్నిటి కన్నా ఎత్తైన స్థానములో నుండి వస్తువులు స్వరూప-సమర్థతలను తెలియచేయునది.గోపికల పిలుపులకు మేల్కొనలేదని  మేల్కాంచుటకు అత్త, సంకీర్తనమును చేయమని ఉపాయమును చెప్పినది. ఇది దేహ సంబంధ జ్ఞానము.

  ఇప్పటి పాశురములో గోదమ్మ దైవ సంబంధ జ్ఞానమును మనకు పరియచయము చేస్తున్నది.పర కై ఒక్కొక్క మెట్టు ఎక్కుతున్నాము
 కదా!

  "వాశల్ తిరవాదార్" తలుపు గడియ తీయమంటున్నారు బయటనున్న గోపికలు.ఫలితము లేదు.కనీసము "మాత్తాముం తారారో" మాటైన పలుకవమ్మా అంటున్నారు.గదిలోపలి నుండి సర్వగంధ శోభితుడు ధరించిన తులసి పరిమళములు బయటకు వ్యాపిస్తు స్వామి ఉనికిని తెలియచేస్తున్నాయంటున్నారు గోపికలు.కాని బదులు రాలేదు లోపటి నుంచి.


 ఈ గోపికను మేల్కొలుపుతు గోదమ్మ మూడు విషయములను ప్రస్తావించినది.

 మొదటిది జీవాత్మ-పరమాత్మ అలౌకిక మిథునము.దానికి గుర్తుగా"నాత్తత్తుళాయ్
" తులసిమాలల పరిమళములను గోపికలు గుర్తించినారు."సర్వ గంధ స్వామి" పాదములు వేద గంధము తోను,చేతులు పెదవులు నాద గంధము తోను,ఉరము కస్తురి గంధము తోను అపురూపముగా పరిఢవిల్లుచున్నవి.


 ఆ సుగంధములు స్వామి నిర్హేతుక కృపాకటాక్షములు.దానికి నిదర్శనమే "సకలేంద్రియ నివృత్తి "అను మన గోపిక నిద్ర.స్వామికి స్వామి వైభవమునకు వ్యత్యాసములేదు.పక్క ఇల్లు అన్నారు కదా.పరస్పరము పరమానందముతో ఉన్నారు.గోపికలతో బయటకు వెళ్ళుట ఆమె ఉన్న స్థితి కన్న చాలా చిన్నది.


 "పోత్త  ప్పరై తరుం పుణ్ణియనాల్ పండు ఒరునాళ్' అని,




బయటి వారు స్వామి గుణగణములను కీర్తిస్తున్నారు.అవి పరమానంద భరితములు.తలుపు తీస్తే కీర్తనము
ఆగిపోతుంది కనుక అంతర్ముఖియైన  గోపిక పుణ్యకీర్తి-పుణ్యలబ్ధ-పుణ్య శ్రవణ కీర్తనమును ఆస్వాదిస్తున్నది.



 ఇంతలో ప్రవేశించాడు  "కూత్తత్తిన్ వాయ్"మృత్యువు నోటబడిన కుంభకర్ణుడు తన మొద్దు నిద్దురను ఆమెకిచ్చి.ఆ మాట వినబడగానే గోపిక బహిర్ముఖియైనది."తేత్తమాయ్ వందు"
 తత్తర పాటుతో బయటకు రాబోతున్న సమయమున గోపికలు ఆమెఉన్న స్థితిని హెచ్చరించి సావధానముగా భక్తి సమర్పణమునకు రమ్మన్నారు.

 ఎవరీ కుంభకర్ణుడు? అతని నిద్ర పరమార్థమేమిటి? ద్రవిడ సంప్రదాయానుసారము-కుంభము కుండ నుండి పుట్టిన వాడు అగస్త్య మహర్షి.రూపము కురుచ-శక్తులు ఘనము.ఈయన మూడు కార్యములను జగత్కళ్యాణమునకు చేసినాడు.మొదటిది వింధ్య పర్వతమును నకు వినయమును నేర్పెను.రెండవది (జ్ఞాన) సముద్రమును అవపోసన పట్టెను.వాతాపిని (అసురత్వమును) అంతమొందించెను. అనవరతము భగవత్తత్త్వముతో రమించుటయే ఆయన పోవు నిద్ర.త్వమేవాహం అను పధ్ధతి.

 మన గోపిక కూడ సద్గుణభూయిష్ట కనుక ఆమెను వ్రత నిర్వాహకురాలిని  చేసినది . గోదమ్మ వేరొక గోపికను మేలుకొలుపుటకుతల్లి బయలుదేరినది.


 ( ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం)

MARGALI MALAI-09

  మార్గళి మాలై-09
  **************

  తొమ్మిదవ పాశురం
  ***************

 తూమణి మాడత్తు చ్చుత్తుం విళక్కెరియె
 తూపం,కమళ త్తుయిల్ అణై మేల్ కణ్ వళరుం
 మామాన్! మగళే! మణికదం తాళ్ తిరవాయ్
 మామీర్! అవళై ఎళుప్పీరో! ఉన్ మగళ్ తాన్
 ఊమైయో? అన్రిచ్చెవిడో? అనందలో?
 ఏమన్ పెరున్ తుయిల్ మందిరపట్టాళో?
 "మామయన్-మాదవన్-వైకుందన్" ఎన్రెన్రు
 నామం పలవుం నవిన్రు ఏలోరెంబావాయ్.

 తల్లికి క్షమాపణ అభ్యర్థనలతో.

 శ్రీకరము శుభకరము భవహరణము శ్రీవ్రతము
 శ్రీగోదా రంగనాథుల అనుగ్రహము అనవరతము.

 అత్తరు వాసనల గదిలో మెత్తటి పరుపులమీద
 మొద్దునిద్ర శాపమైన ముద్దుగుమ్మ మేలుకో

 మణిదీపముల మేడలో, మనసున దాచిన వానితో
 మమేకమై మము మరచిన మరదలా మేలుకో

 ఓ అత్తా! నీ కూతురు ఎంతకీ లేవదు సోమరియా??
 చెవిటిదా ? మూగదా ? మంత్ర ప్రభావితమైనదా?

 హరినామ కీర్తనమే అసలైన మందు తనకు
 తల్లి తానె తరలి వచ్చె తానొక గోపికయై

 పాశురములు పాడుతు, పాశములన్నిటిని వదిలి
 నప్పిన్నాయ్ తిరుప్పావై కు రారాదో! ఓ మామ కూతురా!

 గోదమ్మ ఈపాశురములో మామన్ మగళే-మామీర్ అంటు దేహ బంధుత్వమును మనకు పరిచయము చేస్తు,ప్రస్తావించుచున్నది.

 శరీర దోషములైన,ఇంద్రియ లోపములైన మూగతనము-చెవిటి తనము-గుడ్డితనమును అవి ఏ యే పరిస్థితులలో గుణ-దోషములుగాభావింపబడునో వివరించుచున్నది.

 " మననాత్ త్రాయతే ఇతి మంత్రః"   ద్రష్టత్వపు    గుణ-దోష పరిణామ పరిస్థితులను తెలియచేస్తున్నది.


 ( భగవత్ శ్రీమాన్ రామానుజాచార్యులుగా ఈ గోపిక తత్త్వమును గుర్తించి ఆరాధిస్తారు.ఆండాల్ తల్లి సాక్షాత్తు భూదేవి ఆమెను సోదరిగా భావించి వివాహ సమయమున సారెను పంపి ధన్యుడైన ఆచార్యుడు. ఆచార్యుని అనుగ్రహమును పొంది,తన జ్ఞానచక్షువును మరింత విస్తృతముచేసుకొని అలౌకికానందనుభవములో ఉండుట మామకూతురి నిద్ర.)

 మనకు ఈ పాశురములో రెండు విధములైన గోపికా స్వభావము అవగతమగుతుంది.లోపల
 నిదురిస్తున్న గోపిక  సూర్యుని దగ్గరకు మనము   వెళ్ళగలమా?
-ఆయననే తన కిరణములతో మనలను అనుగ్రహించవలెను కాని అను భావనతో ఉంటుంది.అదేవిధముగా పరమాత్మ మన దగ్గరకు తానే రావలెను గాని సర్వాంతర్యామి అయినస్వామిని ఎక్కడున్నాడని మనము వెతుకుతు పోగలము అను సిధ్ధాంతముతో తన మందిరములోనే ఆలోచిస్తూ ఉంటుంది.ఇది పరగత ఆశ్రయము.శాశ్వత్వము దీని   లక్షణము.

  ఆమెను మేల్కొలుపుచున్న గోపికలు మనమే స్వామిని   వెతుకుతు
 వెళ్లి,సంకీర్తించి,సఫలులము కావలెనన్న సిధ్ధాంతముతో నున్నవారు.వారు స్వగతాశ్రయులు.వీరిది స్వామి నుండి వరములను స్వీకరించవలెనను మానసికస్థితి.సాక్షాత్తు స్వామి తమను అనుగ్రహిస్తానన్నప్పుడు వారు స్వామిని   కోరుకోలేరు
.వీరు పొందుచున్న అనుగ్రహము తాత్కాలికము.

   తాత్కాలిక అనుగ్రహమును మించిన శాశ్వతానుగ్రహమును పొందవలెనన్న మణిమయ తలుగు గడియ వేసి,తలుపును మూసియున్నది. అది తెరుచుటకు ఆచార్య రూపమున ఉన్న ఆ గోపిక బాహ్యస్మృతిని పొంది వారిని సంస్కరించవలెను.

ఈ గోపిక నిదురుస్తున్న భవనము తూ-పరిశుధ్ధమైన మణులతో నిర్మించబడిన మేడ.ఇది వాచ్యార్థము.ఈ మణిమయ భవనమును వస్తురూపముగా భావిస్తే దశేంద్రియ నిర్మిత మానవశరీరము.కర్త పరముగా భావిస్తే పరమాత్ముడు.వెలిగించిన దీపములు వేదములు.పరమాత్మ శుభగుణములు.ఆచార్యులు.వేదాంగములు. సుగంధ పరిమళములను వ్యాపింపచేయు అగరుధూపములు.భగవద్భావము. మేడ-భాగవతులు ప్రకాశించుచున్న మణిదీపములు-వారి అనుగ్రహ సందేశములు సుగంధ ధూపములు.ఇవి పొగను వ్యాపింపచేయని(తమస్సును) జ్ఞాన వాహినులు.

 మన గోపిక ఆచార్యుని అనుగ్రహమును పొందినది కనుక బాహ్యమునవర్ణించిన భోగ్య వస్తువులైన మణిమేడ,అందులో వెలుగున్న మణిదీపములు,సుగంధ పరిమళముల వైపునకు ఆకర్షింప బడుట లేదు.ఆమె వీటిని తోసిబుచ్చి ఆత్మానందమును అనుభవించుచున్నది.మనము సంసారమునందున్నను దీనిని ఒక పరికరముగా మలచుకొని సాయుజ్యము అందిపుచ్చుకొన వలెను

  ఇంద్రియ   లోపములుగా భావింపబడు చెవిటి తనము-మూగతనము-గుడ్ది తనము వాచ్యార్థములు.చెడు అనవద్దు-వినవద్దు-కనవద్దు అని భావిస్తే అవిగుణములు.

  మంత్ర ప్రభావితురాలు కనుకనే చేష్టలుడిగి ,సమాధానమునీయకున్నది.వాచ్యార్థము.ఆచార్యులు ఏ మంత్రమును ఉపదేశము చేసినారో అసలయిన దానిలో (బ్రహ్మములో) రమించుచున్నది.అ ఆనందాను భవమును అందరితో పంచుకొనుటకై బహిర్ముఖియై,వేరొక గోపికను మేల్కొలుపుటకు అమ్మతో నడువసాగినది.


 (ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగలే శరణం.)





 







.
.

MARGALI MALAI-08

  మర్గళి మాలై-08
  ******************

  ఎనిమిదో పాశురము
  ***************



కీళ్వానం వెళ్ళెన్రు ఎరుమై శిరువీడు
 మేయ్ వాన్పరందన కాణ్! మిక్కుళై పిళ్ళైగళుం
 పోవాన్ పోగిన్రారై ప్పోగామల్ కాత్తు ఉన్నై
 క్కూవువాన్ వందు నిన్రోం కోదుకుల ముడియై
 పావాయ్! ఎళుందిరాయ్ పాడిపరై కొండు
 మావాయ్ పిళిందానై మల్లరై మాట్టియ
 దేవాదిదేవనై చ్చెన్రు నాం శేవిత్తాల్
 ఆవావెన్రు ఆరాయందు అరుళ్ ఏలోరెంబావాయ్.

 తల్లికి క్షమాపణ అభ్యర్థనలతో
 *************************



శ్రీకరము శుభకరము భవహరణము శ్రీవ్రతము
శ్రీ గోదా రంగనాథుల అనుగ్రహము అనవరతము

 తూరుపు చీకట్లు తొలగి తెల్లవారినది నేడు
 గేదెలు చిన్నమేతకై  పయనమైనవి చూడు

పూజకు వెళుతున్నవారిని నీకొరకై నిలిపినాము
నిన్ను తోడ్కొని పోవగ అందరము వచ్చినాము

ముష్టిక-చాణూరులను మట్టుబెట్టిన స్వామి
పావన సంకీర్తనముతో పావాయ్ మేలుకో

వచ్చేసారా మీరు  అను దేవాదిదేవుని కొలువ
తరలివచ్చినది తల్లి తానొక గోపికయై


 పాశురములు పాడుచు,పాశములన్నింటిని వదిలి
 నప్పిన్నాయ్ తిరుప్పావై కు రారాదో!ఓ మానిని.


  ఆరు_ఏడు పాశురములలో నిదురించు గోపికలను మేల్కొలుపుటకు శ్రవణమును.ఈ పాశురములోని గోపిక భగవదర్శన కుతూహలము కలది.తానును పరమాత్మయు పరస్పర అధీనులుగా భావించునది.(శ్రీమాన్ పేయ్ ఆళ్వారుగా భావిస్తారు.) చతుర గోపికను మేల్కొలుపుటకు అమ్మ దృశ్య ఉపకరణమును ప్రస్తావించు,.గోదమ్మ చెప్పిన-చూపిన గురుతులకు పరధర్మ-ధర్మిత్వమును ఆరోపించి,చతురతతో చమత్కరించినది ఈ నాటి గోపిక.

 గోదమ్మ "కీళ్వానుం వెళ్లెన్రు" అంటూ తూరుపు దిక్కు చీకట్లను తరిమివేసి తెల్లదనపు కాంతులతో నున్నది చూడు అనగానే,

  చతుర గోపిక ఆ ప్రకాశము ఉషోదయమునది కాదని వ్రతమునకు సంసిధ్ధులగుచున్న గోపికల ఉత్సాహ ముఖవర్చస్సుగా సమర్థించినది.

  రెండవ దృశ్యమైన "ఎరుమై "గేదెలు శిరువీడు-చిన్న మేతకు వెళ్ళుచున్నవనినది,కనుక ఆ ప్రదేశమంతయు నల్లగా మారినది చూడు అని గోదమ్మ అనగానే,

  నేను నమ్మను.ఆ నల్లరంగు మేతకు వెళ్ళుచున్న గేదెలది కాదు.మీ ముఖవర్చస్సు తెల్లగా ప్రకాశిస్తున్న చోట ముందున్న చీకటికదిలి వేరొక చోటకు పయనించు  చున్నదనెను.

 గేదెలు ఎక్కడికి వెళ్ళాయి? అంటే చిన్న మేతకు.కొద్ది సమయమునకే అవి తిరిగి ఇంటికి వచ్చేస్తాయి.తమోగుణము పరాశ్రయతత్త్వము కలది.స్వతంత్రముగా ఎక్కువ సేపు ఉండలేదు.కనుక అది తిరిగి వచ్చి నిన్ను చేరేలోపున త్వరగా మేల్కొని వ్రతమునకు పోదాము అన్న అంతరార్థము.

   "పోవాన్ పోగిన్రారై ప్పోగామల్ కాత్తు" గోపకాంతలు ఉత్సాహముతో వ్రతమునకు వెల్లుచుండగా నీ కొరకు   వారిని   ,పోనీయకుండా నిలిపి,నిన్ను మేల్కొలుపుటకు వచ్చాం అన్నారట.

 ఇప్పుడు లోపలి గోపిక తన దగ్గరికి వచ్చిన గోపికలతో ఎక్కడికి వెళ్ళాలి? ఏమి చేయాలి? ఏమి ప్రయోజనము? చెప్పండి అని అడిగినదట.

   గోపిక తమతో తీసుకొని వెళ్ళవలెనని ,వారు కేశిని చంపిన వానిని,ముష్టియుధ్ధములో చాణూర-ముష్టికాసురను భంజించిన వానిని పాడి-కీర్తించి,"పరై  కొండు"  పర ను తీసుకుందాము.అన్నారట.
అహంకార-మమకారములు-ఆరాట-పోరాటములు,సుఖ-దుఖములను ద్వంద్వములే ఈ చాణూర-ముష్టికాసురులు.
           .ఇక్కడ వారిది నిశ్చయ భక్తి కనుక స్వామి ఇస్తాడో ఇవ్వడో అను సందేహము లేదు.స్వామి దగ్గర నుండి తమకు తామే" కొండు" తెచ్చుకోగలరు అన్నారు.

,తానును తల్లితో గోష్టికి వెళ్లదలచుకొన్న చతుర గోపికను కలుపుకొని,వేరొక గోపికను మేల్కొలుపుటకు గోదమ్మ తరలుచున్నది.

  ( ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం.)