MEEDUSHTAMA SIVATAMA-10

 

  మీడుష్టమ శివతమ-10

 న రుద్రో రుద్రమర్చయేత్.

  రోజులు క్షణాల్లా గడిచిపోతున్నాయి.వంసాభివృధ్ధి వరముగా లభించిందిగా.అందమైన భార్య .గర్భాశ్చమే-వత్సాశ్చమే-పిల్లలు ఆతలు-పాటలు-ఆనందాలు.అవధులు లేని ఆనందము.తనను తాను మరిచిన వేళ తారసపడినది రుద్రుని లీల.అంతే,

   తనను తాను విమర్శించుకున్నాడు.తన సాధన ఏది? ఏమైనది? ఈ విషయవాసనలు నన్ను ఇంతగా ఆకర్షిస్తున్నవి.బంధిస్తున్నవి.భగవతత్త్వను బహిష్కరించేస్తున్నవి.అమ్మో రుద్రా.నా చేత సరీరమును-క్రీడలను-వంశమును-మోదమును అడిగేటట్లు చేసి,ఇచ్చినట్లు కనికట్టు చేసి,కట్టివేసావా?కఠినాత్ముడవు నీవు కనికరము లేనివాడవు.నాకు కావలిసినదే ఇస్తున్నట్లు నటించి నా సాధనకు కాలదోషము పట్టించావు.కనపడు.నిన్ని కడిగిపదేస్తా(అభిషేకము) అంటూ కృధ్ధుదై యున్న సాధకుని ఎదుట సాక్షాత్కరించాడు రుద్రుడు.

  సాంబుడిగా నన్ను చూశావు.మాఓదిలో గనపతిని-గుహుని చూసావు.మాకుటుంబము వలె నీకు కుటుంబము కావాలనుకున్నావు.తప్పులేదు. వచ్చిన చిక్కల్లా నీ చర్మహక్షువులతో చూచిన కుటుంబమే మేమని భావించదము.

  అంతే! అర్థము కాలేదు సాధకునికి.

  పరమార్థము చెప్పదలిచాడు రుద్రుడు.

  అతిశయమైన జ్ఞానమే బ్రహ్మము.అది ఒక్కొక్క సారి నిక్షిప్తముగాను-మరొక్కసారి ప్రకటితమవుతు ఉంటుంది.దానికి గుణము-పరిమానము అను రెండు భాగములుంతాయి.అది తాబేలులా తన అవయములన్నిటిని ముడుచుకున్నప్పుడు గుణము మాత్రమే దాని పైచిప్పవలె ద్యోతకమగుతుంటుంది.గుణము పరిమానమును కప్పివేస్తుంది.చిప్పనుండి దాని అవయములను బయటకు తీసినట్లు బ్రహ్మము అప్పుడప్పుడు గుణమును చిన్నదిగ చేసుకొని-పరిమానమును విస్తరింపచేస్తుంది.దానికి మరీ ముచ్చత వేసినదనుకో పరిమిత గునముతో-పరిమానముతో ప్రకాశిస్తుంటుంది.ఆ బ్రహ్మము యొక్క గుణ-పరిమానములే అనేకములై అనేకరూపములను భ్రాంతిని కలిగిస్తాయి.నీలోని బ్రహ్మము-నీ భార్యబిడ్డలలోని బ్రహ్మము ఒక్కటే అను ఎరుకలేక,వారిని నీకు అన్యముగా భావిస్తు,బంధనము నుండి బయటకు రాలేకపోతున్నావు.

   అంతదాక ఎందుకు? నిర్వికారమైన నేను నీ ఎదుటకు వచ్చి నిలబడుటకు నా గుణమును చిన్నది చేసుకొని-పరిమానమును విస్తరింపచేసి వస్తున్నాను కదా.

  ఈ విషయమును స్పురణమునందుంచుకొని సాధన చేయి.అంతా శివమయమవుతుంది అంటున్నాడు రుద్రుడు.తరించిపోతున్నాడు తన్మయత్వములో సాధకుడు.

   కదిలేవి కథలు-కదిలించేది కరుణ.

అణువణువు శివమే-అడుగడుగు శివమే.

   సర్వం శివమయం జగం.

MEEDUSHTAMA SIVATAMA-09

 

  మీడుష్టమ శివతమ-09

 *********************

   న రుద్రో రుద్రమర్చయేత్-రుద్రుడు కానివాడు ౠద్రుని అర్చించలేడు.

  నచ్చాడు సాధకుడు.మెచ్చివచ్చాడు రుద్రుడు.యధాప్రకారముగా వరము కోరుకో -అనుగ్రహిస్తానన్నాడు.

 సంసయించాడు సాధకుడు.ఈ రుద్రుడు టక్కరివాడు.అనుగ్రహమంటాడు.ఇచ్చానంటాడు.తీరా ఈసుకుందామనుకుంటే దక్కనీయడు.పైగా ఆనందమేనా అంటు వచ్చి పరామర్శిస్తుంటాడు.అర్థం చేసుకో అంటూ పరాచికాలాడతాడు.అడిగితేనే ఇచ్చాగా అంటు గడసరి మాటలాడుతాడు.తిమ్మిని బమ్మిని చేస్తాడు.ఇప్పుడు నేను బాగా ఆలోచించుకుని అదగాలి అని అనుకుంటున్నాడు.

   గమనించిన రుద్రుడు తొందరేమిలేదులే.బాగా ఆలోచించుకుని అడుగు.అనుగ్రహిస్తాను.ఈలోగా నన్ను ఆశ్రయిస్తున్న మరొక అర్థిని కరుణించివస్తాను అంటు కదిలాడు రుద్రుడు.

   స్థిమితబడ్డ మనసుతో అడుగుటకు సిధ్ధమయ్యాడు సాధకుడు తడబడకుండ.

   తలచినంతనే ఎదురుబడతాడు ఆ ఈగుడుదిగుడు కన్నులవాడు ఏమి తెలియనివానిలానటిస్తూ.అది ఒకలీల.

   రుద్రా విను,వర్మాచాఎ-నాకు అందమైన సమర్థవంతమైన శరీరముకావాలి.దీనికి శక్తిని ప్రసాదించు.అంతే కాదు ఇది కాంతివంతమై ఉండాలి కనుక త్విషిశ్చమే అనీడుగుతున్నాను.ఈ కాంతివంతమైన-శక్తివంతమైన శరీరముతో ఏమిచేస్తావు ? అమి అడుగుతావేమో-నేను దీనితో క్రీడిస్తాను.ఆటలెన్నో ఆడతాను.దానివలన ఏమి ప్రయోజనము అనుకుంటావేమో?నాకు సంతోషము కలుగుతుంది.దానిని నీవే ఈయగలవు కనుక క్రీడాశ్చమే-మోదశ్చమే అని అడుగుతున్నాను.నాకు శక్తివంతమైన సుందరమైన శరీరమును-దానికి కాంతిని-ఆటలు ఆడుకునే ఉత్సాహమును-తద్వార సంతోషమును కలుగచేయాలి నీవు అని తెలివిగా అడిగినందుకు ఆనందములో తేలియాడుతున్నాడు.

    ఇవేనా-ఇంకా ఏమైన కావాలా? నేను వెళ్ళగానే గుర్తుచేయలేదని తంటాలయ్యా నాకు అనాడు రుద్రుడు కొంటెగా.

   ఇంతేకాదు.సరేనంటు మరేనంటు సాకుచూసుకొని సాగిపోతావు.

    ఇవి నాకుమాత్రమేకాదు.నాకు వంశాన్నీచ్చి-దానిని అభివృధ్ధిచేయి.వారిని శక్తివంతులుగా దీవించు.ఆటలు ఆడుకోని.ఆనందించనీ అంటూ అడిగేసాడు ఆలస్యము చేయకుండా సాధకుడు.

 "ద్రాఘయశ్చమే" అంటు.

  తథాస్తు అన్నాడు రుద్రుడు .తన్మయత్వములో మునిగాడు సాధకుడు.

 కదిలేవన్నీ కథలు-కదిలించేది కరుణ.

 అణువణువు సివమే-అడుగడుగు శివమే.

  సర్వం శివమయం జగం.