Thursday, December 5, 2019

PRARTHANA


  ప్రార్థన
 **********
 శ్రీశైలేశ దయాపాత్రం ధీభక్త్యాది గుణార్ణవం
 యతీంద్ర ప్రణవం వందే రమ్యజా మాతరం మునిం

 లక్ష్మీనాథ సమారంభం నాథయామున మధ్యమా
 అస్మదాచార్య పర్యంతం వందే గురు పరంపరం

 యోనిత్యమచ్యుత  పదాంబుజ యుగ్మరుక్మ
 వ్యామోహతస్తత్ ఇతరాణి తృణాయమానే

 అస్మద్గురో భగవతోస్య దయైక సింధో
   రామానుజస్య చరం శరణం ప్రపద్యే.




 సంభవామి యుగేయుగే  సాక్ష్యము హరి కళత్రము
 ధర్మ సంస్థాపనమే లక్ష్యమైన ఆండాళ్ తల్లి అనుగ్రహము.

 శ్రీవిల్లిపుత్తూరులో విష్ణుచిత్తీయుని పుణ్యముగా
 పసిపాపగ  ప్రకటించబడినది తులసివనములో

 విష్ణుకథాశ్రవణము-పుష్పమాలాలంకరణములు
 వివాహమాడదలచినది స్వామిని స్థిరచిత్తముతో

 గోపకన్యగా మారినది-గోపికలను పిలిచినది
 తిరు పాశురములు వ్రాసినది-వ్రతములు చేసినది

 చూడికొడిత్తాల్ మనకు మోక్షమార్గము చూపించినది
 రంగనాథుని దేవేరిగా  శ్రీరంగమున కొలువైనది

 నిత్య నిర్గుణ నిరంజనుని నిరతము మది నిలుపుకొని
 పరమార్థమును చాటిన ఆండాళ్ తల్లి పూజనీయురాలాయెగ.


 ఆంధ్రభోజుని ఆముక్తమాల్యదయే మన ఆండాళ్ తల్లి.తాను ధరించిన పూలమాలను స్వామికి అర్పించిన మహాపతివ్రత.ధర్మసంస్థాపనకై శ్రీవిల్లిపుత్తూరులో తులసివనమున అయోనిజగా ప్రకటించబడినది.చూడికొడుత్తాల్ అంటే తాను ధరించిన పూలమాలలతో స్వామిని ఆరాధించినది.ఆళ్వారులు పదిమంది అని వారు నారాయణుని దశావతారములు అని నమ్మువారు తండ్రి-తనయ లైన వీరిని ఒక అవతారముగానే లెక్కిస్తారు.పన్నెండు అను వారు వీరిని విడిగా పరిగణిస్తారు.తండ్రి చెప్పువిష్ణు కథలను వినుచు,విశిష్టతను తెలుసుకొని,స్వామిని తన భర్తగా ఆరాధించినది.ధనుర్మాసములో గోపకాంతలతో తానును ఒకతెగా మారి వారిచే కాత్యాయిని వ్రతమును,తిరుప్పావై వ్రతమును చేయిస్తు,వారికి ముక్తిమార్గమునకు దారిచూపినది,రామానుజుని సోదరియైన ఆండాళ్ తల్లి రంగనాథసమేతయై మనలను రక్షించును గాక  క్షమాపణ నమస్కారములతో నేను ఆండాళ్ తల్లి విరచిత తిరుప్పావై అను ద్రవిడప్రబంధ విశేషములను తల్లి అనుగ్రహము మేర మీతో పంచుకొనుటకు ప్రయత్నిస్తాను.

 పరమ పావనమైన తిరు-శుభకరమైన పావై వ్రతము నవవిధభక్తి సమ్మేళనము .నందగోపాలుని నవనీతచోరుని దివ్యలీలా తరంగము.

  ఈ వ్రతమును ఆచరించిన గోపికలను ఆళ్వారులుగాను,అప్సరసల గాను అభివర్ణిస్తారు పెద్దలు.భగవదనుగ్రహమునకు  అంతరంగ సర్వస్య శరణాగతి సాఫల్యకారి అని చాటిచెప్పుచున్నది.

  నా ఈ దుస్సాహసమును పెద్ద మనసుతో మన్నించి,మార్గళి మాలను సుగంధభరితము చేయుట పెద్ద సన్మానముగా భావించి,నన్ను ఆశీర్వదించెదరు గాక.
.



( ఆండాల్ తిరువడిగళే  శరణం.)

FALASRITI

భగవత్ బంధువులారా! మీరు

కుప్పల తప్పులు అనినా ! కుప్పిగంతులే అనినా

చొప్పదంటు పలుకులనినా నప్పిన్నాయ్ కరుణతో

ఫలశృతి

ముద్దుమోము చూడమంటు అద్దము చూపిస్తాడు

విసనకర్రను ఇస్తాడు ఆ ముసిముసి నవ్వులవాడు

మనతో జలకములాడుతాడు జలజనాభుడు చూడు

పఱ ను అందిస్తాడు ఏ అరమరికలు లేనివాడు

ఆడతాడు-పాడుతాడు వీడలేను అంటాడు

సరసను కూర్చుంటాడు పరమాన్నము తింటాడు

యమునకు రమ్మంటాడు మనసును ఇమ్మంటాడు

పట్టు విడుపు లేనివాడు మనలను పట్టుకునే ఉంటాడు

మాయను తెలిసిన వాడు సాయము చేస్తుంటాడు

చెంతనే ఉంటాడు చింతలు తీర్చేస్తాడు

కొండను ఎత్తిన వాడు మన గుండెలోన ఉంటాడు

నెమలి ఈక నిస్తాడు నెనరులు చూపిస్తాడు

దాసోహమనగానే తను దాసుడిలా మారతాడు.

అమ్మ చేయి విడువకుంటే అన్నీ తానే అవుతాడు.

కాయేన వాచా మనసే ఇంద్రియైర్వా

బుద్ధి ఆత్మమానా వా ప్రకృతే స్వభావాత్

కరోమి యద్ యత్ సకలం పరస్మై

నారాయణా! ఇతి సమర్పయామి.

మనో వాక్కాయ కర్మలతో చేసిన సకలము నారాయణుని పాద పద్మములను చేరుగాక.

( ఓం తత్ సత్.)

సాహితీభూషణులు-సరస్వతీ పుత్రులు గుంపు నిర్వాహకులు, ఎంతో పెద్దమనసుతో, నా ఈ చిన్ని ప్రయత్నమును మనసారా ప్రోత్సహించి,వారి గుంపులోనికి అనుమతించినందులకు,మిత్ర సోదర సోదరీ మణులు సహృదయతతో తమ అమూల్యమైన సమయమును వెచ్చించి స్పందించినందులకు పేరుపేరునా నా సవినయ నమస్కారములు మరియు కృతజ్ఞతలు. మీ సోదరి-నిమ్మగడ్డ సుబ్బలక్ష్మి.

జై శ్రీమన్నారాయణ తవ చరణమేశరణము.

MARGALI MALAI-30



 మారగళి మాలై-30
 *****************
   ముప్పదవ పాశురం
  **************
 వంగక్కడల్ కడైంద మాధవనై కేశవనై
 తింగళ్ తిరుముగత్తు చ్చేయిళైయార్ శెన్రు ఇరెంజి
 అంగు అప్పరై కొండ అత్తై అణిపుదువై
 ప్పైంగమలత్తణ్ తెరియల్ పట్టర్ పిరాందై
 శంగత్తమిళ్మాలై ముప్పదుం తప్పామే
 ఇంగుం ఇప్పరిశు ఉరైపార్ ఈరిరండుమాల్
 శెంగణ్ తిరుముగుత్తు చ్చెల్వత్తిరుమాలాల్
 ఎంగుం తిరువరుళ్ పెత్తు ఇంబరువర్ ఎంబావై.

  తల్లికి క్షమాపణ అభ్యర్థనలతో
 *********************.


 శ్రీకరము శుభకరము భవహరణము శ్రీవ్రతము
 శ్రీ గోదారంగనాథుల అనుగ్రహము అనవరతము

 జీవులను ఓడలు తిరుగాడుచున్న క్షీరసాగర స్వామి
 మాధవా! కేశవా! పర (ము) ను మాకందించినావు

 సూడికొడుత్తాల్ నిను పూమాలలతో సేవించినది
 పాడికొడుత్తాల్ గా పావన పాశురములు పాడినది

 అఖిలాండకోటి దేవతలు అర్చకస్వాములైనారు
 ముక్తపురుషులు తల్లి పల్లకి మోస్తున్నారు

 తామరపూసలదండలు దాల్చిన పెరియాళ్వార్
 తామరదళ నేత్రునికి మామ కాబోతున్నాడు

 లోకకళ్యాణమునకు జరుగు ఆ తిరుపాణిగ్రహణమున
 అందుకొనుచున్నాము మనము ఆలోకనమను అనుగ్రహము.

 స్వామి పాలసముద్రమును మహలక్ష్మి మాత కొరకు-వీర సముద్రమును రుక్మిణిమాత కొరకు,గొల్లల పెరుగు సముద్రమును గొల్లభామల కొరకు చిలికినాడని చమత్కరిస్తారు పెద్దలు.ఓడలు జీవులైతే అవి నిరంతరము తన జన్మఫలములను అనుభవించుటకు కదులుతుంటే.వాటిని నొప్పించకుండ(సంసార) సాగరమథనముచేస్తూ,రేవునకు దరిచేచు దయామయా నీకు కళ్యాణమగుగాక.

 ముప్పది పాశురముల "తిరుప్పావై "ద్రవిడ ప్రబంధము "శంగత్ తమిళ మాల" గా శ్లాఘింపబడుచున్నది.అంతే ఏమిటి? పూర్వము గ్రంధరచనానంతరము.వాని సామర్థ్యముంప్రాభవమును నిర్ణయించి-ధృవీకరించే శిలాఫలకములుండెడివట.గ్రంధమును ఫలకము మీదనుంచగనే అర్హతలేనిదైన దాని లిపి మాయమైపోయెడిదట.సమ్రథవంతమైనదైచో స్వప్రకాశముతో తేజరిల్లుచుండెడిదట.అటువంటి స్వప్రకాశ సంస్కారము గలది అని కీర్తించుతయే రమణీవిరచితమైన రామణీయ రసగుళిక  (పాత్రధారిగా) అని అమ్మతరఫున ఆడపెళ్ళివారు అనగానే,

 అమ్మను పెండ్లాడు "అయ్య ఎంతటి ఘనుడో" మగ పెళ్ళివారు ఈ విధముగా చెబుతున్నారు.మా స్వామి కదిలే ఓదలున్న సముద్రమును చిలికి అమృతమును సాధించి,అందరికి అందించినవాడు అని స్వామి వైభవమును "వంగక్కడల్ కడైంద మాదవనై-కేశవనై" అంటున్నారు.మా అనగా తల్లి గోదమ్మకు-ధవుడు పతియైన మా రంగనాథుడు కదులుచున్న ఓడలు గల సముద్రమును,మంథరము తానై,వాసుకితానై,దేవదానవ స్వరూపములు తానై చెరొక పక్క న పట్టుకొని,అమృతమును సాధించి,అందరికి,చివరికి ఓడలలో నున్న వారికి కూడ పంచిన పరంధాముడు అని వర్ణిస్తున్నారు.
   వేడుకగా మీ అమ్మాయి గోపికగా తన కర్తవ్యమును స్వయముగా ఆచరించి,తారకమును అందిస్తే,మా అబ్బాయి స్వయముగా గొల్లవానిగా సంచరించినాడని, సూత్రధారి అని ఇరువర్గములు రంగమంటపమున కళ్యాణోత్సవమును కన్నులపండుగ గా మనకందించుటకు కదులు చున్నారు.రండి.మనము కూడ దర్శించి తరించుదాము.




ఓం నమో నారాయణాయ
**********************-
అనుగ్రహముగ నామది శ్రీరంగముగా మారినది
నిత్యకళ్యాణమైన గోదా కళ్యాణము చూడాలని కోరుతోంది.
శ్రీవిల్లిపుత్తూరుకు విచ్చేసి శ్రీవిష్ణుచిత్తీయుని అర్థించిన వారైన
అఖిలాండకోటి దేవతలు ఆ అర్చకస్వాములలో
ముముక్షువులు గోపికలకు ముక్తిని ప్రసాదించినదైన
ముద్దుగుమ్మ కూర్చున్న ఆ ముక్తపురుషులు ముత్యాలైన పల్లకిలో
పూలమాలలతో స్వామికి పూలంగిసేవలందిచినదైన
పూబోడికై స్వామి ఎదురుచూచు ఆ శ్రీరంగ పట్టణములో
అఖిలాండ బ్రహ్మాండనాయకుని అంగరంగ వైభవమైన
అమ్మతో జరుగుచున్న ఆ తిరు పాణి గ్రహణములో
వారి చెంతనున్న వారమమ్మ తరియించగ మనము
వైభవోపేతమమ్మ వారిరువురి అనుగ్రహము.
పరమ భాగవతోత్తముడైన శ్రీవిష్ణుచిత్తుని వలన భగవతత్త్వమును అవగతమొనరించుకొను చున్న మన ఆండాళ్ తల్లి,గోపికలు కాత్యాయినీ వ్రతమును ఆచరించి,స్వామి సాయుద్యమును పొందినారని తెలుసుకొని,తానును గోపికగా మారి(మనో వాక్కాయ కర్మలలో) చెలులతో ముప్పదిరోజులు,పామాలతో (పాశురములతో) పూమాలలతో మార్గళి వ్రతమును ఆచరించి మనకు మార్గదర్శకురాలైనది.ఏమీ తెలియని నాచే ముప్పది పారిజాత మాలలను స్వామికి సమర్పింప చేసినది.నా పూర్వ భాగ్యమేమో తెలియదు కాని నన్ను తన కళ్యాణోత్సవమునకు తీసుకుని వెళుచున్నది.ఒక్క నిమిషము.ఎవరో మహాత్ములు వచ్చారు.ఎందుకో? ఏమిటో నన్ను తెలుసుకోనివ్వండి.మీకు చెబుతాను ఆ విశేషాలన్నీ.
గోదా రంగనాథుల కళ్యాణార్థము తమ అదృష్టముగా భావిస్తూ,అఖిలాండకోటి దేవతలు అర్చక స్వాములై అయ్యవారి తరఫున ఆండాల్ తల్లిని వధువుగా అర్థించుటకు కానుకలను-పల్లకిని తీసుకుని వచ్చారు.అబ్బ!మౌక్తికాలంకృతమైన పల్లకి ఎంత బాగుందో.అసలెక్కడివి ఈ ముత్యములు సత్వగుణశోభితములై సత్చిత్ ప్రకాశముతో నున్నవి.తల్లిచెప్పిన ముక్త పురుషులు వీరే కాబోలు.ఎర్రటికెంపులు అమ్మ బుగ్గల ఎర్రదనపు కాంతి సోకిన ముత్యాలేమో.తెలుపు కాదు.ఎరుపు కాదు.నీలముగా తోచుచున్నవి.ఆ నీలమేఘ శ్యాముని కడకంటి చూపులను తోడ్కొని వచ్చినవేమో అందుకే ముత్యములు నీలాలై నాతో మేలమాడుతున్నవి.కాసేపు పచ్చలుగా,మరి కాసేపు గోమేధికములుగా,వజ్ర వైఢూర్యములుగా.ఎంతైన స్వామిదగ్గరకు అమ్మను తీసుకువెళుతున్నామనే భావోద్వేగము బహురూపులు సంతరించుకుంటున్నదేమో.
విష్ణుచిత్తులవారు అతిథులను సత్కరించారు.పాండ్యరాజు ఆడపెళ్లివారి బాధ్యతను అన్నయై ఆనందంగా స్వీకరించారు.ఇదేమి చిత్రమో నా మనసు శ్రీరంగములో అమ్మకై ఎదురుచూచు చున్న రంగనాథుని పక్కకు చేరింది.ఆడపెళ్ళివారు-మగ పెళ్ళివారు రెండూ తానై ఆనంద డోలికలూగుతోంది.
ఆ ఆనందోత్స వాన్ని ,తిరు (పవిత్రమైన) కళ్యాణాన్ని కనులారా దర్శించి,తిరుగులేని వారిరువురి దయను పొందుదాం.నాతో బాటు మీరు రండి.
శ్రీ రంగే గరుడాచలే ఖగ గిరౌ సిం హాచలే మందిరే
వైకుంఠే కనకాచలేచ నిషధే నారాయణాఖ్యాచలే
లోకాలోక మహాచలేచ నిషదే పుణ్యాచలేష్టా శ్రియ:
పాయాత్ ఓ భగవాన్ పురాణ పురుష: కుర్యాత్ సదా మంగళం".

భగవత్ బంధువులారా! మీరు
***********************
కుప్పల తప్పులు అనినా ! కుప్పిగంతులే అనినా
చొప్పదంటు పలుకులనినా నప్పిన్నాయ్ కరుణతో
ఫలశృతి
ముద్దుమోము చూడమంటు అద్దము చూపిస్తాడు
విసనకర్రను ఇస్తాడు ఆ ముసిముసి నవ్వులవాడు
మనతో జలకములాడుతాడు జలజనాభుడు చూడు
పఱ ను అందిస్తాడు ఏ అరమరికలు లేనివాడు
ఆడతాడు-పాడుతాడు వీడలేను అంటాడు
సరసను కూర్చుంటాడు పరమాన్నము తింటాడు
యమునకు రమ్మంటాడు మనసును ఇమ్మంటాడు
పట్టు విడుపు లేనివాడు మనలను పట్టుకునే ఉంటాడు
మాయను తెలిసిన వాడు సాయము చేస్తుంటాడు
చెంతనే ఉంటాడు చింతలు తీర్చేస్తాడు
కొండను ఎత్తిన వాడు మన గుండెలోన ఉంటాడు
నెమలి ఈక నిస్తాడు నెనరులు చూపిస్తాడు
దాసోహమనగానే తను దాసుడిలా మారతాడు.
అమ్మ చేయి విడువకుంటే అన్నీ తానే అవుతాడు.
కాయేన వాచా మనసే ఇంద్రియైర్వా
బుద్ధి ఆత్మమానా వా ప్రకృతే స్వభావాత్
కరోమి యద్ యత్ సకలం పరస్మై
నారాయణా! ఇతి సమర్పయామి.
మనో వాక్కాయ కర్మలతో చేసిన సకలము నారాయణుని పాద పద్మములను చేరుగాక.
( ఓం తత్ సత్.)
సాహితీభూషణులు-సరస్వతీ పుత్రులు గుంపు నిర్వాహకులు, ఎంతో పెద్దమనసుతో, నా ఈ చిన్ని ప్రయత్నమును మనసారా ప్రోత్సహించి,వారి గుంపులోనికి అనుమతించినందులకు,మిత్ర సోదర సోదరీ మణులు సహృదయతతో తమ అమూల్యమైన సమయమును వెచ్చించి స్పందించినందులకు పేరుపేరునా నా సవినయ నమస్కారములు మరియు కృతజ్ఞతలు. మీ సోదరి-నిమ్మగడ్డ సుబ్బలక్ష్మి.
జై శ్రీమన్నారాయణ తవ చరణమేశరణము.



MARGALIMALAI-29


  మార్గళి మాలై-29
  ****************
   ఇరువది తొమ్మిదవ పాశురం
   **********************
 శిత్తం శిరుకాలే వందు ఉన్నై చ్చేవిత్తు ఉన్
 పొత్తామరై అడియే పోత్తుం పొరుళ్ కేళాయ్
 పెత్తం మేయ్త్తు ఉణ్ణం కలత్తిల్ పిరందు నీ
 కుత్తేవల్ ఎంగళై కొళ్ళామల్ పోగాదు
 ఇత్తైపరై కొళివాన్ అన్రుగాణ్ గోవిందా
 ఎత్తెక్కుం, ఏళేళు పిరవిక్కుం ఉందన్నోడు
 ఉత్తోమేయావోం; ఉనక్కేనాం,అత్చెయ్ వో
 మత్తైనం కామంగళ్ మాత్తు ఏలోరెంబావాయ్.

  తల్లికి క్షమాపణ అభ్యర్థనలతో

  " గోవింద-గోవింద-గోవింద"

  ఈ కైంకర్య సేవాభాగ్యాభ్ర్థనా పాశురములో,

  " మత్తైనం కామంగళ్ మాత్తు." ఆ ఒకే ఒక కోరిక తప్ప మాకు ఇంకేమి కోరికలు లేవు అని అంటున్నారు వశీకరణావస్థలోనున్న గోపికలు ఆ వంశీధరునితో.(పిల్లనగ్రోవిని ధరించిన వానితో) అంవాస్థలు అని మనకు సందేహము వస్తే పరమాత్మ తత్త్వ పరిచయము-ప్రమాణము-ప్రసాదము కలుగుతకు ప్రతి జీవి నాలుగు దశలను దాటి వస్తాడు. అవి,

 1.యతనామావస్థ- ఈ దసలో లౌకిక కోరికలను ప్రయత్నముతో అరికట్టుతుంటాడు.

 2.వ్యతిరేకావస్థ- అవి లేక పోతే ఉండగలడు.వానిని వదిలివేసినానని అనుకుంటాడు.నిజానికి సంపూర్నముగా అవి జీవిని వదలవు.వాని రస-రూపములు మస్తిస్కములో మరలమరల మెదులుచునే ఉండును. ఉదాహరణకు నాకు మామిడి పండు చాలా ప్రీతి.మొదటి అవస్థ యైన యతనముతో దానిని తినుట భౌతికముగా మానివేసాను.అది నిజము.కాని దానిని చూసిన ప్రతిసారి-తలచిన ప్రతి సారి,నేను మామిడి పండు తినే రోజుల్లోఎ ఎంతో రుచిగా ఉండేది.సువాసనతో ఉండేది.ఎంతో మధురరస భరితమై ఉందేది అని తలుచుకుంటూనే ఉంటాను.అంతే మానసికముగా అది నన్ను వీడలేదు.

  3.ఏకీంద్రియావస్థ- ఈ మూదవ దశ నా కర్తవ్యమును తెలియచేస్తుంటుంది.ఇప్పుడు నీ లక్ష్యము పరమాత్మ కీంద్రీకృతము కాని పండు కేంద్రీకృతము కాదు అని బుధ్ధి మనసును మందలిస్తు,బుధ్ధిని హెచ్చరిస్తుంటుంది.పరుగులు తగ్గించిన మనసు పరమాత్మపై కీంద్రీకరించుటకు తీవ్రముగా ప్రయత్నిస్తుండి.

  4.వశీకారావస్థ- ఎక్కీకృతమైన మనో-వాక్కాయ-కర్మలు తమకు కావలిసినదేమిటో-వదిలివేయవలసిన వేమిటో సుస్పష్టము చేస్తుంది.
స్థిత ప్రజ్ఞతతో స్థిరముగా నిలుస్తుంది. ఎటువంటి ప్రలోభములకు లోబడదు.రత్నరాశి లభించు సమయమున వివేకశూన్యయై రాయిని కోరదు.

  ఇప్పుడు మన గోపికలు -కాలే-అను నోమునోచుకొనిన పరలభిస్తుందన్న మొదటిదసను దాటి,ఆచార్యులను మేల్కొలిపి వ్రతనిర్వహణము చేయమనుట-స్వామిని ఆభరనములు కోరుట-వ్రతసామాగ్రిని కోరుత అను వ్యతిరేకదసను దాటి,స్వామితో ఆది-పాడుట,అన్నము తినుట అను మూదవ దశను దాటి,ఈ రోజు జన్మ సంస్కారవంతులు.కార్యము-కారనము,ఉపాయము-ఉపేయము రెండును స్వామియే సత్యమును తెలిసి కొనిన వారైనారు.

  అంతే కాదు నిన్నటి వరకు వారు స్వామిని " నారీ కైశికి ముక్త మాలికకై నానాయాతనల్ పడ్డ ఆ భీరుండు తమ అధీనుడు" అను కున్నారు.అప్పటివరకు వారిది సాధనాభాగ్య ఫలితము.సాధనము అంచెలంచెలుగా తపము-జపము-యాజము మొదలగువానిగా ఉండి వ్యక్తావ్యక్త ఫలితములను ఇచ్చును.కాని అవి కొంతసమయ పరిమితి కలవి-పుణ్యము చిట్ట అయిపోగానే అంతర్ధానమవుతాయి.పూర్వపు స్థితిని జీవి చేరుతుంది.మళ్ళీ మొదలు.

  మన గోపికలు జన్మ సంస్కారవంతులు.నిత్యకర్మలను అనుష్ఠాన కర్మలుగా భావించే వారు.గోవుల వెంట అడవులందు తిరుగువారు.అవి తినిన తరువాత (మేత మేసిన తరువాత) తాము భుజించెడివారు.వాటిని సురక్షితముగా ఇంటికి తెచ్చెడివారు.వాచ్యార్థము.

 గోవులను అనగా వాక్కులను-వాజ్మయమును విస్వమతటా వ్యాపింపచేయువారు.సదాచార్యత్వమును వానికి యోగ్య్త-భోగ్యతను-పోషకత్వమును కల్పించెడివారు.మరియును సంరక్షించెడి వారు.

 కనక కృఇష్ణా మేము ఏ విధముగా మేము గోవులను సంరక్షించుచున్నావో,అవి మేతతో తృప్తి చెందిన తరువాత మేము తింటున్నామో,అదేవిధముగా మా కర్మలను అనుభవించుటకు గోకులములో పుట్టిన మా కర్మలను నిర్మూలించుటకు మాకొరకు అయర్కులములో నీను మాకోసము పుట్టినావు.కన్నా! కేళాయ్" విను అంటున్నారు.

 గోపికల మాటలకు కృష్ణుడు సరే మీరడిగినవన్నీ ఇచ్చాను కదా.ఇంకేమిటి అడగబోతున్నారు? అని అడిగాడు అమాయకముగా.దానికి గోపికలు నవ్వి,నువ్వు వట్టి శృతజ్ఞానివని ఇప్పుడే తెలిసినది.నువ్విచ్చినవాని కంటే అత్యంత విలువైనది ఒకటి ఉన్నదని ఇప్పుడే నీ "పొత్తామరై అడియె పోత్తి" అని అందామంటే ఆ పోలిక మాకు సరియైనది అనిపించుటలేదు.బంగారము వంటి పాదపద్మములకు మంగళము అంటే నీ పాదములెక్కడ? బంగరు పద్మములెక్కడ? బంగారము అందామటే అది ఒక లోహము మాత్రమే.పోనీ పద్మము అందామా అంటే చంద్రోదయముతో ముడుకుని పోతుంది.కనుకఅవాగ్మానసగోచర! మాకవేవి వద్దు అని స్వామి ముఖము వంక చూస్తు, ఒక నిమిషము మౌనము వహించారు ఆ మనోజ్ఞ మానినులు.


 వారి పరస్పర నయనములు పరమసేవా సౌభాగ్యత్వమును పలుకరించుకున్నవి.పులకరించుచున్నవి.అభ్యర్థించుచున్నవి-అనుగ్రహించుచున్నవి.అధీనమైనవి-ఆధేయమైనవి.ఇదే అదను అని అరక్షణము ఆలస్యము చేయక,"ఆంతరంగిక సేవా భాగ్యమును" అనుగ్రహింపమని అర్థించారు గోపికలు.వారు నయనము-స్వామి చూపు.ఆ చల్లని చూపును అటు ఏడుతరములు-ఇటు తరములు ప్రసరింపనీయమని ప్రాధేయ పడ్డారు.స్వామిని వారు,

అంతే కాదు "కొల్లామల్" స్వీకరించను అనుటలు వీలు లేదు.కాసేపు కస్తురి కుంకుమగా మారి నీ నుదుటను నిలుస్తాము.మరొకరి ఆ కసురిని నీ ఫాలభాగమున అలంకరించువారమౌతాము.ఒకపరి కౌస్తుభమణిగా మారి నీ వక్షస్థలమున లక్షనమై ఉంటాము.మరొకపరి ప్రేమతో దానిని నీ కు అలంకరిస్తాము.ఒకరోజు నాసాగ్ర మౌక్తికమవుతాము.మరొకసారి దానిని నీకు ధరింపచేస్తాము.అంతే కాదు కృషనా.నా సఖి వేణువవుతుంది.నేను నీ పెదవి చేరుతాను.మరొకచెలి నాదముగా నర్తిస్తుంది.ఎల్లప్పుడు మమ్ములను నీతోనే నిలుపుకుంటావన్న నీ మాటను గుర్తుచేస్తూ నేను నీ ముంజేతి కంకణమవుతాను.ఇంకా తనివి తీరటము లేదు.ఆగు కృష్ణా.స్వామి కొంచము సమయమునిస్తే అందరము కలిసి ఆలోచిచుకొని ఆఖరిసారిగా ఒకే ఒక సౌభాగ్యమును అర్థిస్తాము అన్నారు గోపికలు.ఏమనగలడు వారి ఎడదనెరిగినవాడు?కాదనగలడా? కామినుల వీడి కదలగలడా?కటాక్షించటమే కాని ఇతరము తెలియనివాడు.ఇదిగో చెబుతున్నాము వినుము.

 మేమందరము దివ్య హరిచందనమై నీ దేహమున ఒదిగి,దిగంత దివ్యపరిమళములను వెదజల్లుతుంటామని స్వామిని హత్తుకున్నారు.



 "కస్తూరి తిలకం లలాటఫలకే
  వక్షస్థలే కౌస్తుభం
  నాసాగ్రే నవ మౌక్తికం
  కరతలే వేణుం
  కరే కంకణం
  సర్వాంగే హరిచందనంచ కలయం
  కంఠేశ ముక్తావళి
  గోపస్త్రీ పరివేష్ఠితుడైనాడు గోవిందుడు.

  (ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం..)



 శ్రీకరము శుభకరము భవహరణము శ్రీవ్రతము
 శ్రీగోదా రంగనాథుల అనుగ్రహము అనవరతము

 చిమ్మచీకటివేళ మేల్కొని,చిత్తములో నిన్ను నిలిపి
 సుతిమెత్తని నీపాదములను స్తుతులతో సేవింపనీ

 "పర" ను కావాలన్న మా ప్రకటనము ఒక మిష
  ప్రతిక్షణము నీ సహవాసము అది పరమపురుష

  జనన-మరణ చక్రములో గింగిరులు తిరుగుతున్న
  మాకొరకై పుట్టినావు బాలునిగ గోకులమున

  భగవత్సంబంధాను భాగ్యమునుబలముగ కొనసాగనీ
  ఏడేడు జన్మలవరకు-మమ్ముల నీ ఎదుటనే ఉండనీ

  మా ఇతరచింతలన్నిటిని ఇక రానీయకు మాదరికి
  గోవింద!కాదనకు నిత్యకైంకర్యమను వరమొక్కటి.




MARGALI MALAI-28

    మార్గళి మాలై-28
   ****************
  ఇరువది ఎనిమిదవ పాశురం
  *********************
కరవైగళ్ పిన్శెన్రు కానం శేరిందు ఉణ్ణోం
అరివొన్రుం ఇల్లాద అయ్ కులత్తు ఉందన్నై
ప్పిరవి పిరందననై పుణ్ణియం నుం ఉడైయోం
కురైవొన్రుం ఇల్లాద గోవిందా! ఉందన్నోడు
 ఉరవేల్ నమక్కు ఇంగు ఒళిక్క ఒళియదు!!
అరియాద ప్పిళ్ళైగళోం! అంబినాల్ ఉందన్నై
చ్చిరుపేర్ అళైత్తనవుం శీరి అరుళాదే
ఇరైవా! నీ తారాయ్ పరై ఏలోరెంబావాయ్.

  తల్లికి క్షమాపణ అభ్యర్థనలతో.


 శ్రీకరము శుభకరము భవహరణము శ్రీవ్రతము
 శ్రీగోదా రంగనాథుల అనుగ్రహము అనవరతము

 పశువుల మేపుటకు పచ్చిక వెంటను పరుగిడు వారము
 కర్మానుష్ఠానములెరుగని గొల్లకులము వారము

 శరణము-సందర్శనము-భోగము అను మూడిటితో
 నిన్నుచేరి యున్నాము శుధ్ధసత్వ గోపికలము

 భక్తి-జ్ఞానము-అర్హత ఏమాత్రము లేకున్నవారలము
 మా కులములో పుట్టినవాడవు నీవను సాకు తప్ప

 మనవ్రతమునకు మెచ్చెను మాధవుడు మనవాడేనట
 రమణీయమైన స్వామితో రాసలీలను పేరిట

 పండువెన్నెలలోన నేడు పరమార్థమునందుకొనగ
 యమునా తటికి రారాదో! ఓ రమణులారా!.

గోపికలు శ్రీకృష్ణునితో గొల్ల కులములో పుట్టిన వారమని,లోకానుసరణ తెలియని వారమని,స్వామిని చిన్న చిన్న పేర్లతో పిలిచి అపచారముచేసిన వారమని,అయినను శ్రీకృష్ణుడు వారిని నిరాదరించరాదని వేడుకుంటున్నారు.

గోపికలు ఆవులను అడవికి తీసుకుని వెళ్ళుటయే నిత్యకర్మలని,గోవులను మోక్ష సాధనమునకు గాక పాడికి మాత్రమే పెంచుతున్నామన భావన కలవారమని,నియమ-నిష్ఠలు లేని వారమని అమాయకముగా మాటాడుచున్న మహా మేధావులు..కనుకనే వారు అకారత్రయమును ఆశ్రయించినామని అంబే (ప్రియమైన స్వామిని)తో చెప్పుచున్నారు.అంత మహిమాన్వితమైనది ఆ అకారత్రయము అని గోపిక ఆలోచిస్తోంది అవి

అనన్య శరణము-అనన్య ఉపాయము-అనన్య భోగము.మన గోపికల పరిస్థితి.

వారికి కావలిసినవి స్వామి ఒక్కడే అందీయగలడని శరణువేడారు.వారి వ్రతమునకు కావలిసిన వస్తువులు-మనుషులు-వాయిద్యములు స్వామియే అందీయగలడని,

స్వామిని ఉపాయముగా అనుకున్నారు.భక్తి పరి పక్వమై స్వామిని ఉపేయముగా పొందకోరుతున్నారు.వారికి కావలిసినది,వారి కోరిక తీరుటకు కావలిసినది,వారిని సంపూర్ణ సంతుష్టులను చేయగలిగినది స్వామి యని తెలియచేయుటయే "అకార త్రయము".

వేదవ్యాస విరచితమైన " శ్రీమద్భాగవత" దశమ స్కంధములో (29-33) రాస పంచాధ్యాయి గా ప్రశస్తి గాంచినవి.జయదేవుని గీతగోవిందము మరొక మణిపూస.

"యద్భావం తద్భవతి" అన్న ఆర్యోక్తి రాసలీలను గురించి ముచ్చటించు సమయమున వర్తిస్తుంది కనుక మనం నిష్కళంక మనసుతో దీనిని భావించుదాము.

రాసలీల అంటే మంచి (ప్రయోజనముగల) పని అని అర్థమును పెద్దలు సెలవిచ్చారు.ఇది నవరసాతీత నవనవోన్మేష అలౌకిక ఆత్మానంద హేల." ఒక సూర్యుండు సమస్త జీవులకు తానొక్కొక్కడై తోచు" అనునట్లు ఒక్క రేడు పెక్కు నీడలుగా మారి చక్కని తాత్త్వనికతను తెలియచేయు ఆధ్యాత్మిక అనుగ్రహము.

రసము అను దానికి ఆస్వాదించు ద్రవ పదార్థము అను అర్థమును కనుక అన్వయించుకోవాలనుకుంటే పరమాత్మ కృష్ణ భక్తి అను మధుర రస పానముతో పునీతులైన జీవాత్మల (గోపికల) తాదాత్మిక నృత్యహేల మన కృష్ణుని రాసలీల.

మన గోపికలు శుద్ధ తత్త్వముతో నున్నారని అనుకున్నాము.కనుక వారు తమో-రజో గుణములతో నున్న వారి కుటుంబ సభ్యులను వీడి,నల్లని చీకటి తమోగుణ ప్రధానమైనది(రాత్రి).దానిని వీడి తేజోరూపమైన పరమాత్మను దర్శించి-సేవించుటయే లీల.(మనుషులు చేయు పనులను కర్మలు అని దైవము చేయు పనులను లీలలు అని అంటారు)."త్వమేవాహం" (నీవే నేను-నేనే నీవు) తారాస్థాయిలో నున్న తపస్సు.

 ఎంతటి ధన్యులో గదా వారు.
 ****************************

 కన్నని చూచునొక్కతె-కనుసన్నల దాచునొక్కతె
 బింకముపోవు నొక్కతె-బిగి కౌగిట దాచునొక్కతె
 జలమును చల్లు నొక్కతె-జలజంబును తురుమగ కోరునొక్కతె
 దరహాసము చేయుచు దాగునొక్కతె-దరిచేరగ పిలుచు నొక్కతె
 పరిహాసముచేయుచు నొక్కతె-పర్యంకమున పరుండబెట్టొకతె
 తనవాడే-తనవాడే -తనావాడేననుచును తాదాత్మ్యము తోడుగ
 పరవశులైన పడతులతో -పలు-పలు లీలల ప్రకటనములతో
 యదుకులభూషణుని పొదివిన యమునాతటి ఎంతటి 

      భాగ్యశాలియో
 రసరమ్యతనొంది తరించెను రమణీరమణుల రాసలీలలన్.

 ( ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం.)








TANOTU NAH SIVAH SIVAM-12

    తనోతు నః శివః శివం-12   *****************   "  వాగర్థావివ సంపృక్తౌ వాగర్థ ప్రతిపత్తయే      జగతః పితరం వందే పార్వతీ పరమేశ్వరౌ" ...