DHYAAYAT IPSITA SIDHDHAYAET-04

 

ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-04

******************************

 ఆలోచనలలో మునిగియున్న నన్ను మరొక సందేహము ముందర నిలిచి,సతమతము చేస్తున్నది నా దినచర్యను ఒక సిధ్ధాంతముగా మారుస్తు.

 వాటి సంగతి సరే.మరి నా సంగతి ఏమిటి? నిన్న రాళ్ళ ఉప్పు పట్టుకుని వస్తున్నప్పుడు నా ఇంద్రియములైన కళ్ళు-స్పర్శ దానిని ఉప్పుగా గుర్తించి నాకు చెప్పినవి.తెచ్చి గిన్నెలో వేసి అవతలికి వెళ్ళానో లేదో తిరిగివచ్చేటప్పటికి నా కళ్ళు ఉప్పును చూడలేమంటున్నవి.నా స్పర్శ కూడా ఆ నీళ్ళలో ఉప్పు ఉన్నదో/లేదో తాను చెప్పలేనంటున్నది.అంతలో నా జిహ్వ నేను చెప్పగలను అంటు రుచి చూసి ఉప్పు నీళ్ళలో కలిసినదని చెప్పినది.దృష్టి-స్పర్శ తమ శక్తిని ప్రదర్శించినపుడు జిహ్వ తన ప్రభావమును దాచివేసినది.

అవి నిస్సహాయములైనపుడు తన శక్తిని ప్రకటించి చేతనునకు తోడైనది.

 నిన్న మామిడిపండు కూడా తన రంగుతో నా దృష్ని,సువాసనతో నా నాసికను చైతన్యవంతము చేసి,నేను దానిని తినుటకు తాము సహాయపడలేమన్నవి.

అప్పుడు నాలుక తన చాకచక్యముతో అద్భుతరుచులను అనుభవములోనికి తెచ్చినది.

 నాకు సహాయపడుటలోనే కాదు.ఇతరుల ప్రతిభను గుర్తించుటలో కూడ సమర్థవంతములు కావు.

 కనుకనే వేదికపై ఆసీనులైన వారిలో మధురగాయనిని మౌనముగా ఉన్నప్పుడు గుర్తించలేక పోయినది నా శ్రవణేంద్రియము.ఎందుకంటే అది శబ్దముపై ఆధారపడియున్నది కాని స్వయం సమర్థవంతము కాదు.

 కనుకనే నేను కదలకయున్న నర్తకిని 

ఆమె శరీరావయములను చూసి నాట్యప్రత్యేకతను గుర్తించలేకయున్నాను.

 అసలు ఇంతకీ ఒక్కొక్కరిలో ఒక్కొక్క ప్రత్యేక నైపుణ్యమును దాచిపెట్టినది ఎవరు? దానిని ప్రకటింపచేయుచు ఒక్కొక్క ఇంద్రియమునకు గుర్తింపగల సామర్థ్యమునిచ్చినదెవరు?

   ప్రతిభ ఆవిష్కారమునకు ప్రశన్సావిష్కారమునకు గల సంబంధమును ఏర్పాటు చేసినదెవరు?

 పరస్పరాధారములైన వీటి మేలన కర్త చాకచక్యమును గుర్తించుట సాధ్యమేనా అన్న సందిగ్ధములో నున్న నన్ను-మనలను ఆ సర్వేశ్వరుడు సన్మార్గములో నడిపించును గాక.

   సర్వం పరమేశ్వర పాదారవిందార్పణమస్తు.

DHYAYAET IPSITA SIDHDHAYAET-03

 

 ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-03

 ***************************

 నన్ను వెంటాడుతు,నాతో ఆడుకుంటున్న ఆలోచనలను అర్థము చేసుకోవడము ఎలా?

 పూలలోనికి రంగులు ఎందుకు/ఎలా వస్తున్నాయి? వచ్చినవి నిలవకుండ ఎందుకు వాడిపోతున్నాయి?

  పూలకే కాదు పండ్లకు-సకలమునకు రంగురూపులను అందిస్తూ,వాటిని కొనసాగనీయకుండా హరించివేస్తున్నది ఎవరు?

  

  పసికందుగా కదలలేని కాళ్ళు-అవయములు (కొందరిలో మాత్రమే) అద్భుత నాట్య భంగిమలను ప్రదర్శింపకలుగుతున్నవి.కాని కొంతకాలము మాత్రమే.గట్టిగా వస్తువును పట్టుకోలేని చేతులు పెద్ద పెద్ద బరువులను ఎత్తుతు బహుళజనాదరణను పొందుతు ప్రస్తుతింపబడుతున్నవి.అద్భుత చిత్రలేఖనమును,శిల్పకళా వైభవమును ఇలా ఎన్నెన్నో అద్భుతముకను అందించగలుగుతున్నాయి.ఒకరిలో కంఠము గొప్ప ప్రాభవమును (గానము-మిమిక్రి -గాత్ర దానము)ప్రదర్శించగలిగితే,మరొకరిలో వేరొక ఇంద్రియ పత్యేకత.అరవైనాలుగు కళల అద్భుతములు ప్రదర్శించు శక్తి వారికి కాలపరిమితిని నిర్దేశించి,ఆ తరువాత తాను వారిని వీడిపోతుందా?లేక వారే దానిని కూఇ యుండలేక పోతున్నారా?

  క్రమముగా అభివృధ్ధిని చెందుతు క్షణక్షణముగా అవి ఎందుకు క్షీణిస్తున్నవి?

  అవి ఎందుకు అలా నిస్సహయముగా నిర్మూలనమును పొందుతున్నవి.

 ఎంతో ప్రగతిని సాధించాననుకొంటున్న మానవులు సైతము క్రమక్రమముగా ఎందుకు తమ నిస్సహాయతను నిరోధించలేక ప్రేక్షకులై పరాధీనులవుతున్నారు?

  -అంటే,

 మనము అనుభవిస్తున్న ఈ రూప-లావణ్యములు,అహంకార-మమకారములు-శక్తి-సామర్థ్యములు జనన-మరణములు అను నామరూపములను

                మనము ఎవరి నుంచో/ఎక్కడినుంచో కొంతకాలము వరకు మాత్రమే అప్పుతెచ్చుకుంటున్నామా?ఎవరో వాటిని కరుణతో కొంతకాలమునకు మాత్రమే మనలోదాగి ప్రకటింపచేస్తున్నారా?సమయము మించినదని తిరిగి హరించివేస్తున్నారా?

   అయితే మనము ఆశ్రయించిన ఈ ఉపాధి,

 శక్తిని ప్రకటింప చేసే పరికరము మాత్రమేకాని/ శక్తి కాదా?

 ఏమిటి ఈ విచిత్రము? ఎవరు దీనినిప్రసాదిస్తున్నారు తిరిగి పరిగ్రహిస్తున్నారు?ఎందుకు చేస్తున్నారు.?

ఆ చిత్శక్తి సామాన్యశక్తికి అతీతముగా/అద్భుతముగా ఏ ఉపాదానకారణము లేకుండానే స్వయం సమర్థమై తన కనుసన్నలతో ఈ కాలచక్రమును పరిభ్రమింపచేస్తు.దానితోపాటుగా మనలను ప్రయాణింపచేస్తున్నదా?

 అదేకనుక నిజమైతే దానిని   గుర్తించగలమా?

 గుర్తించి-గౌరవించుటకు జీవునకు అవసరమైన-అవ్యాజమైన అనుగ్రహము నన్ను సందేహ సందోహములనుండి సంస్కరిస్తుందన్న ఆశతో నా పరిశీలనకు ఆ పరమాత్మ పరిష్కారములను చూపి,నన్ను-మనలను ఆశీర్వదించును గాక.

  పరమేశ్వర పాదారవిందార్పణమస్తు.

    కరుణ కొనసాగుతుంది.