నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-22
**************************
భగవంతుడు ఆనందతాండవ లోలుడు-భక్తురాలు దర్శించు పుణ్యశాలి.
" భరత వేదముగ నిరత నాట్యముగ కదిలెడు పదమిది ఈశా
.....................
నమకచమకముల నాదాన-యమకగమకముల యోగాన
ప్రణవనాద ప్రాణాన-ప్రణతులందుకొను ప్రమథనాథ"
పరమేశా పాహి పాహి పాహిమాం.
సృష్టి-స్థితి-లయ-తిరోధాన-అనుగ్రహములను పంచకృత్యములను నిర్వర్తిస్తూ స్వామి తాండవమ్ను చేస్తుంటాడు.స్వామి తాండవము సగుణ స్వరూపమునకు,సమాధి నిర్గుణ స్వరూపమునకు సంకేతములు.ఒక విధముగా చెప్పాలంటే
ఘోరేభ్యో-అఘోరేభ్యో-ఘోరాఘోరతరేభ్యః.స్వామి అఘోరుడై విశ్వచక్రమును నడిపిస్తాడు.ఘోరుడై సర్వమును జలమయము చేసి తానొక్కడే నిర్వికారుడై నిశ్చల సమాధిలో నిమీలిత నేత్రుడై నిండిపోతాడు.తిరిగి సృష్టి-స్థితి-సంహార-తిరోధాన-అనుగ్రహములు.కనుకనే స్వామి కాలాతీతుడు.
" నటనం ఆడెనే -ఆ పరమశివుడు తిమిరసంహరుడు
నటనావతంసుడై తకధిమి తక యని అనురాగమయుడై"
ఆడెనే ఆ ఆదిదేవుడు అతిదయార్ద్రహృదయుడై" నమోనమః.
ఆనందతాండవ ఆవిర్భావమునకు వ్యాఘ్రపాదుడు అనుగ్రహమును సంపాదించినాడు.
ఒకనాడు మహాజ్ఞానియైన వ్యాఘ్రపాదులవారు "తిల్లైవనము" లో చేసిన లింగపూజలకు స్వామి అత్యంత సంతుష్టుడై,సాక్షాత్కరించి,ఏదైనా వరమును కోరుకోమనెను.
" నమో బృహతేచ వర్షీయసేచ" పెద్దమనసుతో వరములను వర్షించు స్వామిని,ముద్దుతీర్చమని వేడుకున్నాడు వద్దనలేని విధముగా.స్వామి ఈ నిర్భాగ్యుని కరుణించిన నీలకంఠేశ్వరా.లోక కళ్యాణార్థమై అంబా సమేతుడవై తిల్లైవనము లో ప్రతిరోజు బ్రహ్మ ముహూర్తమున ఆనందతాండవమాడమని ,తనను తరింపచేయమని వేడుకున్నాడు.తథాస్తు అన్నాడు తరగని కరుణగల తాండవప్రియుడు.
వేదం అణువణువున నాదం- నా పంచ ప్రాణాల నాట్య వినోదం.
భగవంతుడు ఆనందతాండవమును అనుగ్రహిస్తే భక్తురాలు ఆ సమయమున తాను స్వామి పాదముల చెంతనే యుండి అనుగుణముగా గానమును ఆలపిస్తూ,ఆనందించే వరమును పొందినది,అంతా అంబే శివం.హర హర మహదేవ శంభో శంకర.
పూర్వము కరెక్కాల్ వృధ్ధిచెందుతున్న ఓడరేవు.ఆ నగరమునందలి వైశ్యులు ధర్మపరాయణులు.వారి నాయకుడు ధనదత్తుడు.సత్యవాక్యపరిపాలకుడు.శివానుగ్రహముగ వారికి సర్వలక్షణ సంపన్నయైన ఒక కుమార్తె జన్మించినది.పునీతవతి నామధేయము సార్థకముగానున్నదన్నట్లు సర్వ శుభలక్షణ సంపన్నయై నిరంతరము సాంబశివుని ధ్యానించుచు,సాటి వారికి సాయము చేయుచు శోభిల్లుచుండెను.శివసంకల్పముగా ఆమెకు పరమ యోగ్యుడైన నిధిపతి పతియైనాడు.పుణ్యదంపతులిద్దరు కరిక్కాల లో ధర్మకార్యములను ఆచరించుచు ఆనందముగా కాలము గడుపుతున్నారు.
' నమో వృక్షాణాం పతయే నమః"
తన భక్తురాలిని ఉధ్ధరించుటకు మామిడిచెట్టు తన పండ్లతో గారడిచేసినది.స్వామి ఆనగా సాధ్విని చేరినది.చమత్కారములతో తన మమకారమును చాటినది.చిక్కని సంసారబంధముల చిక్కులను విడదీసినది.అంతా ఈశ్వరేఛ్ఛ.
మామిడిపండ్లను జరొగబోవు పరిణామములకు పాత్రధారులను చేసాడు మాహేశుడు.నిధిపతి రెండు మామిడిపండ్లను ఇంటికి పంపించాడు.రానేవచ్చాడు శివుడు రాగవిముక్తురాలిని చేయటానికి పునీతవతిని. భోజనములోని అడిగి వేయించుక్కున్నాడు ఆమ్రఫలమును.భర్త వచ్చిన తరువాత మామిడిపండును తిని రెండో పండును అడిగాడు.ఆమె శివుని అడిగింది.ఇచ్చాడు.పతికి ఇచ్చింది పరమసాధ్వి.పసిగట్టాడు రుచిని.ప్రశ్నించాడు భార్యను ఎక్కడిది ఈ పండూను? సత్యవాక్పరిపాలకురాలు కనుక పరమేశ్వరానుగ్రమని చెప్పింది
పరమేశ్వరుని పాచిక పారింది.ప్రత్యక్షముగా జరుగుచున్నది చూశాడు.పునీతవతి సామాన్య స్త్రీ కాదు.దైవాంశ సంభూతురాలిగా గుర్తించాడు.
జంగమదేవుడు తలచుకుంటే జరుగవలసినది జరుగక మానదు కదా.పాశ విముక్తురాలిని చేయాలనుకున్నాడు పునీతవతిని."నమః సోభ్యాయచ." పుణ్య-పాప మిళితమైన లోకమున పునీతవతికి కేవలము పుణ్యమును అనుగ్రహింపదలిచాడు.నిధిపతి వేరొకరిని వివాహము చేసుకొనినాడని తెలియగానే పుణ్యవతి" నమః శివాభ్యాం నవయవ్వానాభ్యాం" ని, తన శరీర సౌందర్యమును యవ్వనమును తీసివేయమని శివుని ప్రార్థించినది.
"నమో వృధ్ధాయచ-సంవృద్ధయేచ."
స్వామి నా శరీరమునకు వృధ్ధాప్యమును,నా శివభక్తికి సంవృధ్ధిని ప్రాసాదింపుము.శరణు-శరణు గిరిజారమణ అని ప్రార్థించినది ఆ పరమసాధ్వి.పరమేశ్వరతత్త్వమును స్వాధీన పరచుకొన్న భాగ్యశాలి." విరూపేభ్యో-విశ్వరూపేభ్యో నమో నమః."
శివనామ సంకీర్తనలతో భవరోగాంధ విముక్తులను చేయుచు ,ప్రజలలో భక్తిప్రపత్తులను పెంచింది.జీవితపరమార్థమును బోధించసాగినది.
" మథురం శివమంత్రం మదిలో మరువకే ఓ మనసా
ఇహపర సాధనమే జనులకు సురుచిర పావనమే
భావజ సంహారా నన్ను కావగ రావయ్యా' అంటు అనవరతము ధ్యానిస్తు ఉండేది.
నిర్గుణభక్తి నిటలాక్ష నివాసమునకు నిచ్చెన వేసింది.
కైలాసపురి నుండి కాశికై స్వామి వస్తే తాను నేరుగా కైలాసము చేరుకోగలిగింది స్వామి దయతో.ఎటుచూసిన శివలింగములు.ఎటువైపు విన్న శివ పంచాక్షరి.తన కాలుమోపి అపవిత్రము చేయరాదనుకొన్నది.తలకిందులుగా నడవసాగింది తనస్వామి పాదములను తాకగ.
తగవులాడింది పార్వతి శివునితో ఇది తగదు అని.తాత్సారమే చేయరాదంది.అంతే,
" శా0తం పద్మాసనస్థం శశిధరమకుటం"
సమీపించారు తల్లిని పార్వతీపరమేశ్వరులు." అమ్మా! అని నమస్కరించాడు ఆదిదేవుడు.నీ భక్తి తత్పరత అజరామరము.వరము కోరుకో తల్లీ.ఆనందముతో అనుగ్రహిస్తాను అన్నాడు.మీడుష్టపతి.దయను వర్షించే ధనంజయనేత్రుడు.పునీతవతి పులకరించి ప్రస్తుతించింది.
జగత్కళ్యాణమును జరిపించమంది.మరొక వరము ఆమెకు అడిగే అవకాశమును కలిగించింది ఆమె నిస్వార్థము
కిం యానేన ధనేన నాజికరిభిః ప్రాప్తేన రాజ్యన కిం
కిం న పుత్ర కలత్ర మిత్ర పశుభిః దేహాన గేహాన కిం
జ్ఞాత్వైతత్ క్షణభంగురం సపది రే త్యాజ్యం మనో దూరతః
స్వాత్మార్థం గురువాక్యతో భజ భజ శ్రీ పార్వతీ వల్లభం."
అని క్షణభంగురములైన వాతితో తనకేమి పని అని అయిన సివపద సేవనమును కోరుకున్నది ఆ భాగ్యశాలిని.
.స్వామి ఆనందతాండవము చేయునపుడు తాను స్వామి పాదముల దగ్గర నుండి పాడుచు పరవశించు భాగ్యమును కోరింది.
" శరణం నీ దివ్య చరణం-నీ నామమెంతో మధురం" శ్రీ నీలకంఠదేవా అని సర్వస్య శరణాగతిని కోరింది.తథాస్తు అన్నాడు తకధిమి నర్తనములవాడు.
అలంగారు అను పురాతనమైన చోట నా పాదముల దగ్గరే కూర్చొని,నా భంగిమలకు అనుగుణముగా నన్ను కీర్తించుచు,పరవశించు భాగ్యమును ప్రసాదించుచున్నాను అన్నాడు క్షిప్రప్రసాదుడు.
అమ్మను అనుగ్రహించిన ఆదిదేవుడు మనలను కూడ తన అక్కున చేర్చుకొను గాక
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం).
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-22
**************************
భగవంతుడు ఆనందతాండవ లోలుడు-భక్తురాలు దర్శించు పుణ్యశాలి.
" భరత వేదముగ నిరత నాట్యముగ కదిలెడు పదమిది ఈశా
.....................
నమకచమకముల నాదాన-యమకగమకముల యోగాన
ప్రణవనాద ప్రాణాన-ప్రణతులందుకొను ప్రమథనాథ"
పరమేశా పాహి పాహి పాహిమాం.
సృష్టి-స్థితి-లయ-తిరోధాన-అనుగ్రహములను పంచకృత్యములను నిర్వర్తిస్తూ స్వామి తాండవమ్ను చేస్తుంటాడు.స్వామి తాండవము సగుణ స్వరూపమునకు,సమాధి నిర్గుణ స్వరూపమునకు సంకేతములు.ఒక విధముగా చెప్పాలంటే
ఘోరేభ్యో-అఘోరేభ్యో-ఘోరాఘోరతరేభ్యః.స్వామి అఘోరుడై విశ్వచక్రమును నడిపిస్తాడు.ఘోరుడై సర్వమును జలమయము చేసి తానొక్కడే నిర్వికారుడై నిశ్చల సమాధిలో నిమీలిత నేత్రుడై నిండిపోతాడు.తిరిగి సృష్టి-స్థితి-సంహార-తిరోధాన-అనుగ్రహములు.కనుకనే స్వామి కాలాతీతుడు.
" నటనం ఆడెనే -ఆ పరమశివుడు తిమిరసంహరుడు
నటనావతంసుడై తకధిమి తక యని అనురాగమయుడై"
ఆడెనే ఆ ఆదిదేవుడు అతిదయార్ద్రహృదయుడై" నమోనమః.
ఆనందతాండవ ఆవిర్భావమునకు వ్యాఘ్రపాదుడు అనుగ్రహమును సంపాదించినాడు.
ఒకనాడు మహాజ్ఞానియైన వ్యాఘ్రపాదులవారు "తిల్లైవనము" లో చేసిన లింగపూజలకు స్వామి అత్యంత సంతుష్టుడై,సాక్షాత్కరించి,ఏదైనా వరమును కోరుకోమనెను.
" నమో బృహతేచ వర్షీయసేచ" పెద్దమనసుతో వరములను వర్షించు స్వామిని,ముద్దుతీర్చమని వేడుకున్నాడు వద్దనలేని విధముగా.స్వామి ఈ నిర్భాగ్యుని కరుణించిన నీలకంఠేశ్వరా.లోక కళ్యాణార్థమై అంబా సమేతుడవై తిల్లైవనము లో ప్రతిరోజు బ్రహ్మ ముహూర్తమున ఆనందతాండవమాడమని ,తనను తరింపచేయమని వేడుకున్నాడు.తథాస్తు అన్నాడు తరగని కరుణగల తాండవప్రియుడు.
వేదం అణువణువున నాదం- నా పంచ ప్రాణాల నాట్య వినోదం.
భగవంతుడు ఆనందతాండవమును అనుగ్రహిస్తే భక్తురాలు ఆ సమయమున తాను స్వామి పాదముల చెంతనే యుండి అనుగుణముగా గానమును ఆలపిస్తూ,ఆనందించే వరమును పొందినది,అంతా అంబే శివం.హర హర మహదేవ శంభో శంకర.
పూర్వము కరెక్కాల్ వృధ్ధిచెందుతున్న ఓడరేవు.ఆ నగరమునందలి వైశ్యులు ధర్మపరాయణులు.వారి నాయకుడు ధనదత్తుడు.సత్యవాక్యపరిపాలకుడు.శివానుగ్రహముగ వారికి సర్వలక్షణ సంపన్నయైన ఒక కుమార్తె జన్మించినది.పునీతవతి నామధేయము సార్థకముగానున్నదన్నట్లు సర్వ శుభలక్షణ సంపన్నయై నిరంతరము సాంబశివుని ధ్యానించుచు,సాటి వారికి సాయము చేయుచు శోభిల్లుచుండెను.శివసంకల్పముగా ఆమెకు పరమ యోగ్యుడైన నిధిపతి పతియైనాడు.పుణ్యదంపతులిద్దరు కరిక్కాల లో ధర్మకార్యములను ఆచరించుచు ఆనందముగా కాలము గడుపుతున్నారు.
' నమో వృక్షాణాం పతయే నమః"
తన భక్తురాలిని ఉధ్ధరించుటకు మామిడిచెట్టు తన పండ్లతో గారడిచేసినది.స్వామి ఆనగా సాధ్విని చేరినది.చమత్కారములతో తన మమకారమును చాటినది.చిక్కని సంసారబంధముల చిక్కులను విడదీసినది.అంతా ఈశ్వరేఛ్ఛ.
మామిడిపండ్లను జరొగబోవు పరిణామములకు పాత్రధారులను చేసాడు మాహేశుడు.నిధిపతి రెండు మామిడిపండ్లను ఇంటికి పంపించాడు.రానేవచ్చాడు శివుడు రాగవిముక్తురాలిని చేయటానికి పునీతవతిని. భోజనములోని అడిగి వేయించుక్కున్నాడు ఆమ్రఫలమును.భర్త వచ్చిన తరువాత మామిడిపండును తిని రెండో పండును అడిగాడు.ఆమె శివుని అడిగింది.ఇచ్చాడు.పతికి ఇచ్చింది పరమసాధ్వి.పసిగట్టాడు రుచిని.ప్రశ్నించాడు భార్యను ఎక్కడిది ఈ పండూను? సత్యవాక్పరిపాలకురాలు కనుక పరమేశ్వరానుగ్రమని చెప్పింది
పరమేశ్వరుని పాచిక పారింది.ప్రత్యక్షముగా జరుగుచున్నది చూశాడు.పునీతవతి సామాన్య స్త్రీ కాదు.దైవాంశ సంభూతురాలిగా గుర్తించాడు.
జంగమదేవుడు తలచుకుంటే జరుగవలసినది జరుగక మానదు కదా.పాశ విముక్తురాలిని చేయాలనుకున్నాడు పునీతవతిని."నమః సోభ్యాయచ." పుణ్య-పాప మిళితమైన లోకమున పునీతవతికి కేవలము పుణ్యమును అనుగ్రహింపదలిచాడు.నిధిపతి వేరొకరిని వివాహము చేసుకొనినాడని తెలియగానే పుణ్యవతి" నమః శివాభ్యాం నవయవ్వానాభ్యాం" ని, తన శరీర సౌందర్యమును యవ్వనమును తీసివేయమని శివుని ప్రార్థించినది.
"నమో వృధ్ధాయచ-సంవృద్ధయేచ."
స్వామి నా శరీరమునకు వృధ్ధాప్యమును,నా శివభక్తికి సంవృధ్ధిని ప్రాసాదింపుము.శరణు-శరణు గిరిజారమణ అని ప్రార్థించినది ఆ పరమసాధ్వి.పరమేశ్వరతత్త్వమును స్వాధీన పరచుకొన్న భాగ్యశాలి." విరూపేభ్యో-విశ్వరూపేభ్యో నమో నమః."
శివనామ సంకీర్తనలతో భవరోగాంధ విముక్తులను చేయుచు ,ప్రజలలో భక్తిప్రపత్తులను పెంచింది.జీవితపరమార్థమును బోధించసాగినది.
" మథురం శివమంత్రం మదిలో మరువకే ఓ మనసా
ఇహపర సాధనమే జనులకు సురుచిర పావనమే
భావజ సంహారా నన్ను కావగ రావయ్యా' అంటు అనవరతము ధ్యానిస్తు ఉండేది.
నిర్గుణభక్తి నిటలాక్ష నివాసమునకు నిచ్చెన వేసింది.
కైలాసపురి నుండి కాశికై స్వామి వస్తే తాను నేరుగా కైలాసము చేరుకోగలిగింది స్వామి దయతో.ఎటుచూసిన శివలింగములు.ఎటువైపు విన్న శివ పంచాక్షరి.తన కాలుమోపి అపవిత్రము చేయరాదనుకొన్నది.తలకిందులుగా నడవసాగింది తనస్వామి పాదములను తాకగ.
తగవులాడింది పార్వతి శివునితో ఇది తగదు అని.తాత్సారమే చేయరాదంది.అంతే,
" శా0తం పద్మాసనస్థం శశిధరమకుటం"
సమీపించారు తల్లిని పార్వతీపరమేశ్వరులు." అమ్మా! అని నమస్కరించాడు ఆదిదేవుడు.నీ భక్తి తత్పరత అజరామరము.వరము కోరుకో తల్లీ.ఆనందముతో అనుగ్రహిస్తాను అన్నాడు.మీడుష్టపతి.దయను వర్షించే ధనంజయనేత్రుడు.పునీతవతి పులకరించి ప్రస్తుతించింది.
జగత్కళ్యాణమును జరిపించమంది.మరొక వరము ఆమెకు అడిగే అవకాశమును కలిగించింది ఆమె నిస్వార్థము
కిం యానేన ధనేన నాజికరిభిః ప్రాప్తేన రాజ్యన కిం
కిం న పుత్ర కలత్ర మిత్ర పశుభిః దేహాన గేహాన కిం
జ్ఞాత్వైతత్ క్షణభంగురం సపది రే త్యాజ్యం మనో దూరతః
స్వాత్మార్థం గురువాక్యతో భజ భజ శ్రీ పార్వతీ వల్లభం."
అని క్షణభంగురములైన వాతితో తనకేమి పని అని అయిన సివపద సేవనమును కోరుకున్నది ఆ భాగ్యశాలిని.
.స్వామి ఆనందతాండవము చేయునపుడు తాను స్వామి పాదముల దగ్గర నుండి పాడుచు పరవశించు భాగ్యమును కోరింది.
" శరణం నీ దివ్య చరణం-నీ నామమెంతో మధురం" శ్రీ నీలకంఠదేవా అని సర్వస్య శరణాగతిని కోరింది.తథాస్తు అన్నాడు తకధిమి నర్తనములవాడు.
అలంగారు అను పురాతనమైన చోట నా పాదముల దగ్గరే కూర్చొని,నా భంగిమలకు అనుగుణముగా నన్ను కీర్తించుచు,పరవశించు భాగ్యమును ప్రసాదించుచున్నాను అన్నాడు క్షిప్రప్రసాదుడు.
అమ్మను అనుగ్రహించిన ఆదిదేవుడు మనలను కూడ తన అక్కున చేర్చుకొను గాక
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం).
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-22
**************************
భగవంతుడు ఆనందతాండవ లోలుడు-భక్తురాలు దర్శించు పుణ్యశాలి.
" భరత వేదముగ నిరత నాట్యముగ కదిలెడు పదమిది ఈశా
.....................
నమకచమకముల నాదాన-యమకగమకముల యోగాన
ప్రణవనాద ప్రాణాన-ప్రణతులందుకొను ప్రమథనాథ"
పరమేశా పాహి పాహి పాహిమాం.
సృష్టి-స్థితి-లయ-తిరోధాన-అనుగ్రహములను పంచకృత్యములను నిర్వర్తిస్తూ స్వామి తాండవమ్ను చేస్తుంటాడు.స్వామి తాండవము సగుణ స్వరూపమునకు,సమాధి నిర్గుణ స్వరూపమునకు సంకేతములు.ఒక విధముగా చెప్పాలంటే
ఘోరేభ్యో-అఘోరేభ్యో-ఘోరాఘోరతరేభ్యః.స్వామి అఘోరుడై విశ్వచక్రమును నడిపిస్తాడు.ఘోరుడై సర్వమును జలమయము చేసి తానొక్కడే నిర్వికారుడై నిశ్చల సమాధిలో నిమీలిత నేత్రుడై నిండిపోతాడు.తిరిగి సృష్టి-స్థితి-సంహార-తిరోధాన-అనుగ్రహములు.కనుకనే స్వామి కాలాతీతుడు.
" నటనం ఆడెనే -ఆ పరమశివుడు తిమిరసంహరుడు
నటనావతంసుడై తకధిమి తక యని అనురాగమయుడై"
ఆడెనే ఆ ఆదిదేవుడు అతిదయార్ద్రహృదయుడై" నమోనమః.
ఆనందతాండవ ఆవిర్భావమునకు వ్యాఘ్రపాదుడు అనుగ్రహమును సంపాదించినాడు.
ఒకనాడు మహాజ్ఞానియైన వ్యాఘ్రపాదులవారు "తిల్లైవనము" లో చేసిన లింగపూజలకు స్వామి అత్యంత సంతుష్టుడై,సాక్షాత్కరించి,ఏదైనా వరమును కోరుకోమనెను.
" నమో బృహతేచ వర్షీయసేచ" పెద్దమనసుతో వరములను వర్షించు స్వామిని,ముద్దుతీర్చమని వేడుకున్నాడు వద్దనలేని విధముగా.స్వామి ఈ నిర్భాగ్యుని కరుణించిన నీలకంఠేశ్వరా.లోక కళ్యాణార్థమై అంబా సమేతుడవై తిల్లైవనము లో ప్రతిరోజు బ్రహ్మ ముహూర్తమున ఆనందతాండవమాడమని ,తనను తరింపచేయమని వేడుకున్నాడు.తథాస్తు అన్నాడు తరగని కరుణగల తాండవప్రియుడు.
వేదం అణువణువున నాదం- నా పంచ ప్రాణాల నాట్య వినోదం.
భగవంతుడు ఆనందతాండవమును అనుగ్రహిస్తే భక్తురాలు ఆ సమయమున తాను స్వామి పాదముల చెంతనే యుండి అనుగుణముగా గానమును ఆలపిస్తూ,ఆనందించే వరమును పొందినది,అంతా అంబే శివం.హర హర మహదేవ శంభో శంకర.
పూర్వము కరెక్కాల్ వృధ్ధిచెందుతున్న ఓడరేవు.ఆ నగరమునందలి వైశ్యులు ధర్మపరాయణులు.వారి నాయకుడు ధనదత్తుడు.సత్యవాక్యపరిపాలకుడు.శివానుగ్రహముగ వారికి సర్వలక్షణ సంపన్నయైన ఒక కుమార్తె జన్మించినది.పునీతవతి నామధేయము సార్థకముగానున్నదన్నట్లు సర్వ శుభలక్షణ సంపన్నయై నిరంతరము సాంబశివుని ధ్యానించుచు,సాటి వారికి సాయము చేయుచు శోభిల్లుచుండెను.శివసంకల్పముగా ఆమెకు పరమ యోగ్యుడైన నిధిపతి పతియైనాడు.పుణ్యదంపతులిద్దరు కరిక్కాల లో ధర్మకార్యములను ఆచరించుచు ఆనందముగా కాలము గడుపుతున్నారు.
' నమో వృక్షాణాం పతయే నమః"
తన భక్తురాలిని ఉధ్ధరించుటకు మామిడిచెట్టు తన పండ్లతో గారడిచేసినది.స్వామి ఆనగా సాధ్విని చేరినది.చమత్కారములతో తన మమకారమును చాటినది.చిక్కని సంసారబంధముల చిక్కులను విడదీసినది.అంతా ఈశ్వరేఛ్ఛ.
మామిడిపండ్లను జరొగబోవు పరిణామములకు పాత్రధారులను చేసాడు మాహేశుడు.నిధిపతి రెండు మామిడిపండ్లను ఇంటికి పంపించాడు.రానేవచ్చాడు శివుడు రాగవిముక్తురాలిని చేయటానికి పునీతవతిని. భోజనములోని అడిగి వేయించుక్కున్నాడు ఆమ్రఫలమును.భర్త వచ్చిన తరువాత మామిడిపండును తిని రెండో పండును అడిగాడు.ఆమె శివుని అడిగింది.ఇచ్చాడు.పతికి ఇచ్చింది పరమసాధ్వి.పసిగట్టాడు రుచిని.ప్రశ్నించాడు భార్యను ఎక్కడిది ఈ పండూను? సత్యవాక్పరిపాలకురాలు కనుక పరమేశ్వరానుగ్రమని చెప్పింది
పరమేశ్వరుని పాచిక పారింది.ప్రత్యక్షముగా జరుగుచున్నది చూశాడు.పునీతవతి సామాన్య స్త్రీ కాదు.దైవాంశ సంభూతురాలిగా గుర్తించాడు.
జంగమదేవుడు తలచుకుంటే జరుగవలసినది జరుగక మానదు కదా.పాశ విముక్తురాలిని చేయాలనుకున్నాడు పునీతవతిని."నమః సోభ్యాయచ." పుణ్య-పాప మిళితమైన లోకమున పునీతవతికి కేవలము పుణ్యమును అనుగ్రహింపదలిచాడు.నిధిపతి వేరొకరిని వివాహము చేసుకొనినాడని తెలియగానే పుణ్యవతి" నమః శివాభ్యాం నవయవ్వానాభ్యాం" ని, తన శరీర సౌందర్యమును యవ్వనమును తీసివేయమని శివుని ప్రార్థించినది.
"నమో వృధ్ధాయచ-సంవృద్ధయేచ."
స్వామి నా శరీరమునకు వృధ్ధాప్యమును,నా శివభక్తికి సంవృధ్ధిని ప్రాసాదింపుము.శరణు-శరణు గిరిజారమణ అని ప్రార్థించినది ఆ పరమసాధ్వి.పరమేశ్వరతత్త్వమును స్వాధీన పరచుకొన్న భాగ్యశాలి." విరూపేభ్యో-విశ్వరూపేభ్యో నమో నమః."
శివనామ సంకీర్తనలతో భవరోగాంధ విముక్తులను చేయుచు ,ప్రజలలో భక్తిప్రపత్తులను పెంచింది.జీవితపరమార్థమును బోధించసాగినది.
" మథురం శివమంత్రం మదిలో మరువకే ఓ మనసా
ఇహపర సాధనమే జనులకు సురుచిర పావనమే
భావజ సంహారా నన్ను కావగ రావయ్యా' అంటు అనవరతము ధ్యానిస్తు ఉండేది.
నిర్గుణభక్తి నిటలాక్ష నివాసమునకు నిచ్చెన వేసింది.
కైలాసపురి నుండి కాశికై స్వామి వస్తే తాను నేరుగా కైలాసము చేరుకోగలిగింది స్వామి దయతో.ఎటుచూసిన శివలింగములు.ఎటువైపు విన్న శివ పంచాక్షరి.తన కాలుమోపి అపవిత్రము చేయరాదనుకొన్నది.తలకిందులుగా నడవసాగింది తనస్వామి పాదములను తాకగ.
తగవులాడింది పార్వతి శివునితో ఇది తగదు అని.తాత్సారమే చేయరాదంది.అంతే,
" శా0తం పద్మాసనస్థం శశిధరమకుటం"
సమీపించారు తల్లిని పార్వతీపరమేశ్వరులు." అమ్మా! అని నమస్కరించాడు ఆదిదేవుడు.నీ భక్తి తత్పరత అజరామరము.వరము కోరుకో తల్లీ.ఆనందముతో అనుగ్రహిస్తాను అన్నాడు.మీడుష్టపతి.దయను వర్షించే ధనంజయనేత్రుడు.పునీతవతి పులకరించి ప్రస్తుతించింది.
జగత్కళ్యాణమును జరిపించమంది.మరొక వరము ఆమెకు అడిగే అవకాశమును కలిగించింది ఆమె నిస్వార్థము
కిం యానేన ధనేన నాజికరిభిః ప్రాప్తేన రాజ్యన కిం
కిం న పుత్ర కలత్ర మిత్ర పశుభిః దేహాన గేహాన కిం
జ్ఞాత్వైతత్ క్షణభంగురం సపది రే త్యాజ్యం మనో దూరతః
స్వాత్మార్థం గురువాక్యతో భజ భజ శ్రీ పార్వతీ వల్లభం."
అని క్షణభంగురములైన వాతితో తనకేమి పని అని అయిన సివపద సేవనమును కోరుకున్నది ఆ భాగ్యశాలిని.
.స్వామి ఆనందతాండవము చేయునపుడు తాను స్వామి పాదముల దగ్గర నుండి పాడుచు పరవశించు భాగ్యమును కోరింది.
" శరణం నీ దివ్య చరణం-నీ నామమెంతో మధురం" శ్రీ నీలకంఠదేవా అని సర్వస్య శరణాగతిని కోరింది.తథాస్తు అన్నాడు తకధిమి నర్తనములవాడు.
అలంగారు అను పురాతనమైన చోట నా పాదముల దగ్గరే కూర్చొని,నా భంగిమలకు అనుగుణముగా నన్ను కీర్తించుచు,పరవశించు భాగ్యమును ప్రసాదించుచున్నాను అన్నాడు క్షిప్రప్రసాదుడు.
అమ్మను అనుగ్రహించిన ఆదిదేవుడు మనలను కూడ తన అక్కున చేర్చుకొను గాక
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం).
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-22
**************************
భగవంతుడు ఆనందతాండవ లోలుడు-భక్తురాలు దర్శించు పుణ్యశాలి.
" భరత వేదముగ నిరత నాట్యముగ కదిలెడు పదమిది ఈశా
.....................
నమకచమకముల నాదాన-యమకగమకముల యోగాన
ప్రణవనాద ప్రాణాన-ప్రణతులందుకొను ప్రమథనాథ"
పరమేశా పాహి పాహి పాహిమాం.
సృష్టి-స్థితి-లయ-తిరోధాన-అనుగ్రహములను పంచకృత్యములను నిర్వర్తిస్తూ స్వామి తాండవమ్ను చేస్తుంటాడు.స్వామి తాండవము సగుణ స్వరూపమునకు,సమాధి నిర్గుణ స్వరూపమునకు సంకేతములు.ఒక విధముగా చెప్పాలంటే
ఘోరేభ్యో-అఘోరేభ్యో-ఘోరాఘోరతరేభ్యః.స్వామి అఘోరుడై విశ్వచక్రమును నడిపిస్తాడు.ఘోరుడై సర్వమును జలమయము చేసి తానొక్కడే నిర్వికారుడై నిశ్చల సమాధిలో నిమీలిత నేత్రుడై నిండిపోతాడు.తిరిగి సృష్టి-స్థితి-సంహార-తిరోధాన-అనుగ్రహములు.కనుకనే స్వామి కాలాతీతుడు.
" నటనం ఆడెనే -ఆ పరమశివుడు తిమిరసంహరుడు
నటనావతంసుడై తకధిమి తక యని అనురాగమయుడై"
ఆడెనే ఆ ఆదిదేవుడు అతిదయార్ద్రహృదయుడై" నమోనమః.
ఆనందతాండవ ఆవిర్భావమునకు వ్యాఘ్రపాదుడు అనుగ్రహమును సంపాదించినాడు.
ఒకనాడు మహాజ్ఞానియైన వ్యాఘ్రపాదులవారు "తిల్లైవనము" లో చేసిన లింగపూజలకు స్వామి అత్యంత సంతుష్టుడై,సాక్షాత్కరించి,ఏదైనా వరమును కోరుకోమనెను.
" నమో బృహతేచ వర్షీయసేచ" పెద్దమనసుతో వరములను వర్షించు స్వామిని,ముద్దుతీర్చమని వేడుకున్నాడు వద్దనలేని విధముగా.స్వామి ఈ నిర్భాగ్యుని కరుణించిన నీలకంఠేశ్వరా.లోక కళ్యాణార్థమై అంబా సమేతుడవై తిల్లైవనము లో ప్రతిరోజు బ్రహ్మ ముహూర్తమున ఆనందతాండవమాడమని ,తనను తరింపచేయమని వేడుకున్నాడు.తథాస్తు అన్నాడు తరగని కరుణగల తాండవప్రియుడు.
వేదం అణువణువున నాదం- నా పంచ ప్రాణాల నాట్య వినోదం.
భగవంతుడు ఆనందతాండవమును అనుగ్రహిస్తే భక్తురాలు ఆ సమయమున తాను స్వామి పాదముల చెంతనే యుండి అనుగుణముగా గానమును ఆలపిస్తూ,ఆనందించే వరమును పొందినది,అంతా అంబే శివం.హర హర మహదేవ శంభో శంకర.
పూర్వము కరెక్కాల్ వృధ్ధిచెందుతున్న ఓడరేవు.ఆ నగరమునందలి వైశ్యులు ధర్మపరాయణులు.వారి నాయకుడు ధనదత్తుడు.సత్యవాక్యపరిపాలకుడు.శివానుగ్రహముగ వారికి సర్వలక్షణ సంపన్నయైన ఒక కుమార్తె జన్మించినది.పునీతవతి నామధేయము సార్థకముగానున్నదన్నట్లు సర్వ శుభలక్షణ సంపన్నయై నిరంతరము సాంబశివుని ధ్యానించుచు,సాటి వారికి సాయము చేయుచు శోభిల్లుచుండెను.శివసంకల్పముగా ఆమెకు పరమ యోగ్యుడైన నిధిపతి పతియైనాడు.పుణ్యదంపతులిద్దరు కరిక్కాల లో ధర్మకార్యములను ఆచరించుచు ఆనందముగా కాలము గడుపుతున్నారు.
' నమో వృక్షాణాం పతయే నమః"
తన భక్తురాలిని ఉధ్ధరించుటకు మామిడిచెట్టు తన పండ్లతో గారడిచేసినది.స్వామి ఆనగా సాధ్విని చేరినది.చమత్కారములతో తన మమకారమును చాటినది.చిక్కని సంసారబంధముల చిక్కులను విడదీసినది.అంతా ఈశ్వరేఛ్ఛ.
మామిడిపండ్లను జరొగబోవు పరిణామములకు పాత్రధారులను చేసాడు మాహేశుడు.నిధిపతి రెండు మామిడిపండ్లను ఇంటికి పంపించాడు.రానేవచ్చాడు శివుడు రాగవిముక్తురాలిని చేయటానికి పునీతవతిని. భోజనములోని అడిగి వేయించుక్కున్నాడు ఆమ్రఫలమును.భర్త వచ్చిన తరువాత మామిడిపండును తిని రెండో పండును అడిగాడు.ఆమె శివుని అడిగింది.ఇచ్చాడు.పతికి ఇచ్చింది పరమసాధ్వి.పసిగట్టాడు రుచిని.ప్రశ్నించాడు భార్యను ఎక్కడిది ఈ పండూను? సత్యవాక్పరిపాలకురాలు కనుక పరమేశ్వరానుగ్రమని చెప్పింది
పరమేశ్వరుని పాచిక పారింది.ప్రత్యక్షముగా జరుగుచున్నది చూశాడు.పునీతవతి సామాన్య స్త్రీ కాదు.దైవాంశ సంభూతురాలిగా గుర్తించాడు.
జంగమదేవుడు తలచుకుంటే జరుగవలసినది జరుగక మానదు కదా.పాశ విముక్తురాలిని చేయాలనుకున్నాడు పునీతవతిని."నమః సోభ్యాయచ." పుణ్య-పాప మిళితమైన లోకమున పునీతవతికి కేవలము పుణ్యమును అనుగ్రహింపదలిచాడు.నిధిపతి వేరొకరిని వివాహము చేసుకొనినాడని తెలియగానే పుణ్యవతి" నమః శివాభ్యాం నవయవ్వానాభ్యాం" ని, తన శరీర సౌందర్యమును యవ్వనమును తీసివేయమని శివుని ప్రార్థించినది.
"నమో వృధ్ధాయచ-సంవృద్ధయేచ."
స్వామి నా శరీరమునకు వృధ్ధాప్యమును,నా శివభక్తికి సంవృధ్ధిని ప్రాసాదింపుము.శరణు-శరణు గిరిజారమణ అని ప్రార్థించినది ఆ పరమసాధ్వి.పరమేశ్వరతత్త్వమును స్వాధీన పరచుకొన్న భాగ్యశాలి." విరూపేభ్యో-విశ్వరూపేభ్యో నమో నమః."
శివనామ సంకీర్తనలతో భవరోగాంధ విముక్తులను చేయుచు ,ప్రజలలో భక్తిప్రపత్తులను పెంచింది.జీవితపరమార్థమును బోధించసాగినది.
" మథురం శివమంత్రం మదిలో మరువకే ఓ మనసా
ఇహపర సాధనమే జనులకు సురుచిర పావనమే
భావజ సంహారా నన్ను కావగ రావయ్యా' అంటు అనవరతము ధ్యానిస్తు ఉండేది.
నిర్గుణభక్తి నిటలాక్ష నివాసమునకు నిచ్చెన వేసింది.
కైలాసపురి నుండి కాశికై స్వామి వస్తే తాను నేరుగా కైలాసము చేరుకోగలిగింది స్వామి దయతో.ఎటుచూసిన శివలింగములు.ఎటువైపు విన్న శివ పంచాక్షరి.తన కాలుమోపి అపవిత్రము చేయరాదనుకొన్నది.తలకిందులుగా నడవసాగింది తనస్వామి పాదములను తాకగ.
తగవులాడింది పార్వతి శివునితో ఇది తగదు అని.తాత్సారమే చేయరాదంది.అంతే,
" శా0తం పద్మాసనస్థం శశిధరమకుటం"
సమీపించారు తల్లిని పార్వతీపరమేశ్వరులు." అమ్మా! అని నమస్కరించాడు ఆదిదేవుడు.నీ భక్తి తత్పరత అజరామరము.వరము కోరుకో తల్లీ.ఆనందముతో అనుగ్రహిస్తాను అన్నాడు.మీడుష్టపతి.దయను వర్షించే ధనంజయనేత్రుడు.పునీతవతి పులకరించి ప్రస్తుతించింది.
జగత్కళ్యాణమును జరిపించమంది.మరొక వరము ఆమెకు అడిగే అవకాశమును కలిగించింది ఆమె నిస్వార్థము
కిం యానేన ధనేన నాజికరిభిః ప్రాప్తేన రాజ్యన కిం
కిం న పుత్ర కలత్ర మిత్ర పశుభిః దేహాన గేహాన కిం
జ్ఞాత్వైతత్ క్షణభంగురం సపది రే త్యాజ్యం మనో దూరతః
స్వాత్మార్థం గురువాక్యతో భజ భజ శ్రీ పార్వతీ వల్లభం."
అని క్షణభంగురములైన వాతితో తనకేమి పని అని అయిన సివపద సేవనమును కోరుకున్నది ఆ భాగ్యశాలిని.
.స్వామి ఆనందతాండవము చేయునపుడు తాను స్వామి పాదముల దగ్గర నుండి పాడుచు పరవశించు భాగ్యమును కోరింది.
" శరణం నీ దివ్య చరణం-నీ నామమెంతో మధురం" శ్రీ నీలకంఠదేవా అని సర్వస్య శరణాగతిని కోరింది.తథాస్తు అన్నాడు తకధిమి నర్తనములవాడు.
అలంగారు అను పురాతనమైన చోట నా పాదముల దగ్గరే కూర్చొని,నా భంగిమలకు అనుగుణముగా నన్ను కీర్తించుచు,పరవశించు భాగ్యమును ప్రసాదించుచున్నాను అన్నాడు క్షిప్రప్రసాదుడు.
అమ్మను అనుగ్రహించిన ఆదిదేవుడు మనలను కూడ తన అక్కున చేర్చుకొను గాక
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం).
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-22
**************************
భగవంతుడు ఆనందతాండవ లోలుడు-భక్తురాలు దర్శించు పుణ్యశాలి.
" భరత వేదముగ నిరత నాట్యముగ కదిలెడు పదమిది ఈశా
.....................
నమకచమకముల నాదాన-యమకగమకముల యోగాన
ప్రణవనాద ప్రాణాన-ప్రణతులందుకొను ప్రమథనాథ"
పరమేశా పాహి పాహి పాహిమాం.
సృష్టి-స్థితి-లయ-తిరోధాన-అనుగ్రహములను పంచకృత్యములను నిర్వర్తిస్తూ స్వామి తాండవమ్ను చేస్తుంటాడు.స్వామి తాండవము సగుణ స్వరూపమునకు,సమాధి నిర్గుణ స్వరూపమునకు సంకేతములు.ఒక విధముగా చెప్పాలంటే
ఘోరేభ్యో-అఘోరేభ్యో-ఘోరాఘోరతరేభ్యః.స్వామి అఘోరుడై విశ్వచక్రమును నడిపిస్తాడు.ఘోరుడై సర్వమును జలమయము చేసి తానొక్కడే నిర్వికారుడై నిశ్చల సమాధిలో నిమీలిత నేత్రుడై నిండిపోతాడు.తిరిగి సృష్టి-స్థితి-సంహార-తిరోధాన-అనుగ్రహములు.కనుకనే స్వామి కాలాతీతుడు.
" నటనం ఆడెనే -ఆ పరమశివుడు తిమిరసంహరుడు
నటనావతంసుడై తకధిమి తక యని అనురాగమయుడై"
ఆడెనే ఆ ఆదిదేవుడు అతిదయార్ద్రహృదయుడై" నమోనమః.
ఆనందతాండవ ఆవిర్భావమునకు వ్యాఘ్రపాదుడు అనుగ్రహమును సంపాదించినాడు.
ఒకనాడు మహాజ్ఞానియైన వ్యాఘ్రపాదులవారు "తిల్లైవనము" లో చేసిన లింగపూజలకు స్వామి అత్యంత సంతుష్టుడై,సాక్షాత్కరించి,ఏదైనా వరమును కోరుకోమనెను.
" నమో బృహతేచ వర్షీయసేచ" పెద్దమనసుతో వరములను వర్షించు స్వామిని,ముద్దుతీర్చమని వేడుకున్నాడు వద్దనలేని విధముగా.స్వామి ఈ నిర్భాగ్యుని కరుణించిన నీలకంఠేశ్వరా.లోక కళ్యాణార్థమై అంబా సమేతుడవై తిల్లైవనము లో ప్రతిరోజు బ్రహ్మ ముహూర్తమున ఆనందతాండవమాడమని ,తనను తరింపచేయమని వేడుకున్నాడు.తథాస్తు అన్నాడు తరగని కరుణగల తాండవప్రియుడు.
వేదం అణువణువున నాదం- నా పంచ ప్రాణాల నాట్య వినోదం.
భగవంతుడు ఆనందతాండవమును అనుగ్రహిస్తే భక్తురాలు ఆ సమయమున తాను స్వామి పాదముల చెంతనే యుండి అనుగుణముగా గానమును ఆలపిస్తూ,ఆనందించే వరమును పొందినది,అంతా అంబే శివం.హర హర మహదేవ శంభో శంకర.
పూర్వము కరెక్కాల్ వృధ్ధిచెందుతున్న ఓడరేవు.ఆ నగరమునందలి వైశ్యులు ధర్మపరాయణులు.వారి నాయకుడు ధనదత్తుడు.సత్యవాక్యపరిపాలకుడు.శివానుగ్రహముగ వారికి సర్వలక్షణ సంపన్నయైన ఒక కుమార్తె జన్మించినది.పునీతవతి నామధేయము సార్థకముగానున్నదన్నట్లు సర్వ శుభలక్షణ సంపన్నయై నిరంతరము సాంబశివుని ధ్యానించుచు,సాటి వారికి సాయము చేయుచు శోభిల్లుచుండెను.శివసంకల్పముగా ఆమెకు పరమ యోగ్యుడైన నిధిపతి పతియైనాడు.పుణ్యదంపతులిద్దరు కరిక్కాల లో ధర్మకార్యములను ఆచరించుచు ఆనందముగా కాలము గడుపుతున్నారు.
' నమో వృక్షాణాం పతయే నమః"
తన భక్తురాలిని ఉధ్ధరించుటకు మామిడిచెట్టు తన పండ్లతో గారడిచేసినది.స్వామి ఆనగా సాధ్విని చేరినది.చమత్కారములతో తన మమకారమును చాటినది.చిక్కని సంసారబంధముల చిక్కులను విడదీసినది.అంతా ఈశ్వరేఛ్ఛ.
మామిడిపండ్లను జరొగబోవు పరిణామములకు పాత్రధారులను చేసాడు మాహేశుడు.నిధిపతి రెండు మామిడిపండ్లను ఇంటికి పంపించాడు.రానేవచ్చాడు శివుడు రాగవిముక్తురాలిని చేయటానికి పునీతవతిని. భోజనములోని అడిగి వేయించుక్కున్నాడు ఆమ్రఫలమును.భర్త వచ్చిన తరువాత మామిడిపండును తిని రెండో పండును అడిగాడు.ఆమె శివుని అడిగింది.ఇచ్చాడు.పతికి ఇచ్చింది పరమసాధ్వి.పసిగట్టాడు రుచిని.ప్రశ్నించాడు భార్యను ఎక్కడిది ఈ పండూను? సత్యవాక్పరిపాలకురాలు కనుక పరమేశ్వరానుగ్రమని చెప్పింది
పరమేశ్వరుని పాచిక పారింది.ప్రత్యక్షముగా జరుగుచున్నది చూశాడు.పునీతవతి సామాన్య స్త్రీ కాదు.దైవాంశ సంభూతురాలిగా గుర్తించాడు.
జంగమదేవుడు తలచుకుంటే జరుగవలసినది జరుగక మానదు కదా.పాశ విముక్తురాలిని చేయాలనుకున్నాడు పునీతవతిని."నమః సోభ్యాయచ." పుణ్య-పాప మిళితమైన లోకమున పునీతవతికి కేవలము పుణ్యమును అనుగ్రహింపదలిచాడు.నిధిపతి వేరొకరిని వివాహము చేసుకొనినాడని తెలియగానే పుణ్యవతి" నమః శివాభ్యాం నవయవ్వానాభ్యాం" ని, తన శరీర సౌందర్యమును యవ్వనమును తీసివేయమని శివుని ప్రార్థించినది.
"నమో వృధ్ధాయచ-సంవృద్ధయేచ."
స్వామి నా శరీరమునకు వృధ్ధాప్యమును,నా శివభక్తికి సంవృధ్ధిని ప్రాసాదింపుము.శరణు-శరణు గిరిజారమణ అని ప్రార్థించినది ఆ పరమసాధ్వి.పరమేశ్వరతత్త్వమును స్వాధీన పరచుకొన్న భాగ్యశాలి." విరూపేభ్యో-విశ్వరూపేభ్యో నమో నమః."
శివనామ సంకీర్తనలతో భవరోగాంధ విముక్తులను చేయుచు ,ప్రజలలో భక్తిప్రపత్తులను పెంచింది.జీవితపరమార్థమును బోధించసాగినది.
" మథురం శివమంత్రం మదిలో మరువకే ఓ మనసా
ఇహపర సాధనమే జనులకు సురుచిర పావనమే
భావజ సంహారా నన్ను కావగ రావయ్యా' అంటు అనవరతము ధ్యానిస్తు ఉండేది.
నిర్గుణభక్తి నిటలాక్ష నివాసమునకు నిచ్చెన వేసింది.
కైలాసపురి నుండి కాశికై స్వామి వస్తే తాను నేరుగా కైలాసము చేరుకోగలిగింది స్వామి దయతో.ఎటుచూసిన శివలింగములు.ఎటువైపు విన్న శివ పంచాక్షరి.తన కాలుమోపి అపవిత్రము చేయరాదనుకొన్నది.తలకిందులుగా నడవసాగింది తనస్వామి పాదములను తాకగ.
తగవులాడింది పార్వతి శివునితో ఇది తగదు అని.తాత్సారమే చేయరాదంది.అంతే,
" శా0తం పద్మాసనస్థం శశిధరమకుటం"
సమీపించారు తల్లిని పార్వతీపరమేశ్వరులు." అమ్మా! అని నమస్కరించాడు ఆదిదేవుడు.నీ భక్తి తత్పరత అజరామరము.వరము కోరుకో తల్లీ.ఆనందముతో అనుగ్రహిస్తాను అన్నాడు.మీడుష్టపతి.దయను వర్షించే ధనంజయనేత్రుడు.పునీతవతి పులకరించి ప్రస్తుతించింది.
జగత్కళ్యాణమును జరిపించమంది.మరొక వరము ఆమెకు అడిగే అవకాశమును కలిగించింది ఆమె నిస్వార్థము
కిం యానేన ధనేన నాజికరిభిః ప్రాప్తేన రాజ్యన కిం
కిం న పుత్ర కలత్ర మిత్ర పశుభిః దేహాన గేహాన కిం
జ్ఞాత్వైతత్ క్షణభంగురం సపది రే త్యాజ్యం మనో దూరతః
స్వాత్మార్థం గురువాక్యతో భజ భజ శ్రీ పార్వతీ వల్లభం."
అని క్షణభంగురములైన వాతితో తనకేమి పని అని అయిన సివపద సేవనమును కోరుకున్నది ఆ భాగ్యశాలిని.
.స్వామి ఆనందతాండవము చేయునపుడు తాను స్వామి పాదముల దగ్గర నుండి పాడుచు పరవశించు భాగ్యమును కోరింది.
" శరణం నీ దివ్య చరణం-నీ నామమెంతో మధురం" శ్రీ నీలకంఠదేవా అని సర్వస్య శరణాగతిని కోరింది.తథాస్తు అన్నాడు తకధిమి నర్తనములవాడు.
అలంగారు అను పురాతనమైన చోట నా పాదముల దగ్గరే కూర్చొని,నా భంగిమలకు అనుగుణముగా నన్ను కీర్తించుచు,పరవశించు భాగ్యమును ప్రసాదించుచున్నాను అన్నాడు క్షిప్రప్రసాదుడు.
అమ్మను అనుగ్రహించిన ఆదిదేవుడు మనలను కూడ తన అక్కున చేర్చుకొను గాక
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం).
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-23
*******************************
భగవంతుడు-భక్తుడు ఇద్దరు ప్రణవస్వరూపులే
భగవంతుడు ప్రణవబోధను పొందినవాడు
భక్తుడు ప్రణవ పరమార్థమును పొందినవాడు.
" పంచాక్షరీ శివపదేన విభాతి నిత్యం." ఓం నమః శివాయ.
అకరా-ఉకార-మకార సంగమము " ఓంకారము." ఓంకారమును సూక్ష్మ ప్రణవముగను,పంచాక్షరిని స్థూల ప్రణవముగను దైవజ్ఞులు భావిస్తారు.ప్రణవము స్వయంప్రకాశకము నిత్యము నిరంజనము.
" ఓంకార బిందు యోగినాం
కామదం మోక్షదం వందేం ఓంకారాయ నమోనమః."
" వృక్షస్య మూలసేకేన శాఖాః పుష్యంతి వైయథా
శివే రుద్రే జపాత్ ప్రీతే ప్రెతా ఏవాన్యదేవతాః" సూథ సంహిత.
రుద్రాధ్యాయము వేదములలో ఉత్తమము.హోమాది కర్మలలో ప్రధానము.పాపమోచకము భుక్తిముక్తిప్రదము.ఆ రుద్రుడు తన కుమారుడైన షన్ముఖుని నోట ప్రణవమును -ప్రణవ పరమార్థమును శిష్యుడై తెలిసికొనుట లీలలు కాక ఇంకేమిటి.
" నమః స్లోక్యాయచ-అవసాన్యాయచ."వేదమంత్రములయందుండువాడు స్లోక్యుడు.వేదాంతముచే చెప్పబడువాడు అవసాన్యుడు.నమో నమః.
" నమో జ్యేష్ఠాయచ-కనిష్ఠాయచ" జగత్కళ్యాణమునకై జ్యేష్ఠుడు-కనిష్ఠుడు రెందును తానైన రుద్రుడు తనకుమారుడైన సుబ్రహ్మణ్యునికి శిష్యుడై ప్రణవజ్ఞాన సముపార్జనను చేసినాడు.స్వామి తన కార్యాచరణకు కమలనాభుని పావుని చేసినాడు.
కమనీయం-రమణీయం కుమారుని కథనం.ఒకసారి కైలాసపర్వతమునకు వెళ్ళుచున్న బ్రహ్మ దారిలో కనిపించిన సుబ్రహ్మణ్యుని చిన్నపిల్లవాడుగా భావించి,పలుకరించకనే పరమేశ్వరదర్శనమునకై పరుగులు తీయుచుండెను.పథకము ఫాలనేత్రునిది.కదులుచున్న పదములు పద్మసంభవునివి,అంతా పరమేశ్వర లీల.ప్రసాదగుణపు హేల.
అహంకారమునకు దాసుడైన అజునకు ఆదివ్యాధి వైద్యమునకు సమయము ఆసన్నమైనది ఆ శివుని కనుసన్నలలో.అంతే ఆ శుబ్రహ్మణ్యుడు బ్రహ్మగారిని నమస్కరించి,తానే పలుకరించి,సృష్టియజ్ఞ వివరమును తెలీయచేయమని కోరెను.కనుల మాయతెరలు కప్పియుండుటచే ఖాతరు చేయక ఏముది వేదముల సాయముతో ప్రణవమును చేస్తూ సృష్టిని సాగిస్తాను అన్నాడు బ్రహ్మ.సమాధానముతో సంత్ప్తి చెందని స్కందుడు,ఒకసారి చదివి వినిపించమన్నాడు.
" హే స్వామి కరుణాకర దీనబంధో." కరుణామయుదైన స్వామి కఠినతకు కారణమును తెలిసికొనలేని కమలజుడు,పఠనమును ప్రారంభించగానే,బ్రహ్మను ఓకారము యొక్క భావమును తెలియచేయమన్నాడు." ఆట కదరా శివా నీకు అమ్మతోడు."
వివరించలేని విధాతను బందీని చేసి,శరవణుడు స్వయముగా సృష్టికార్యమును కొనసాగించుచున్నాడు.
" ద్రుత చామీకరప్రఖ్యం శక్తిపాణిం షడాననం
మయూరవాహనారూఢం స్కందరూపం శివంస్మరేత్."
మహాదేవుడే బ్రహ్మను తిరిగి తీసుకొని రాగలయోధుడని గ్రహించిన దేవతలు.
" యేభూతానామధిపతియోవిశిఖికాసః కపర్దినః" జటలు కలిగి-జటలు లేని రుద్రుల స్వరూపములఓ నున్న రుద్రా నీ ఆయుధములను మాపై ప్రయోగింపకుము.దయాళువై బ్రహ్మగారిని తిరిగి తీసుకురమ్ము.అని ప్రార్థించగా వల్లెయని ,
" ఓం నమో పూర్వజాయచ-పరజాయచ" పూర్వాపరములు రెండును తానైన స్వామి బ్రహ్మ అచూకిని గుర్తించి,తన కుమారుని దగ్గరకు వెళ్ళెను.
బ్రహ్మగారికి జ్ఞానోదయమును కలిగించుటకు జరిగిన పరిణామములను తెలియచేసి తండ్రికి నమస్కరించెను.తండ్రికి తాను గురువై ప్రణవ ప్రాముఖ్యమును వివరించెను.స్వామి శిష్యుడై అవధరించెను.ప్రణవ పరమార్థమును పరిచయము చేసిన ఆ పవిత్రస్థలము కుంభకోణము దగ్గర నున్న స్వామిమలై.
ఎంతైన మహాకవి ధూర్జటి తెలియచేసినట్లు స్వామి పాలబువ్వకు అరటిపండ్లను వాత్సల్యలక్షీ లీలగా తెచ్చి ఇస్తాడు.వద్దనకుండా శిష్యుడై ప్రణవమును పుత్రునిచే ఉపదేశము పొందుతాడు.ఊహలకందని లీలలవాడు ఉమాపతి. " శివాయ నమః" స్థూల ప్రణవము ద్వారా పరమేశ్వర దర్శనమును పొందిన భక్తుడు ఉపమన్యు మహర్షి.పేదవాడైన ఉగ్రదంతుని కుమారుడు క్షీరసేవనము చేయవలెన్న తీరని కోరిక కలవాడు.
" నమో గోష్ఠాయచ".ఆవులు కట్టియుండే చోటనుండు స్వామి అనుగ్రహమును చూపకుండుటకు అంతరార్థమేదో ఆయనకే తెలుసు.అంతా శివమయం జగం.వ్యక్తం అంబామయం.అందులకనేమో తల్లి శివపంచాక్షరిని ఉపదేశించినది.త్రికరణ శుద్ధిగా నమ్మిచేసినవారిని త్రినేత్రుడు కరుణీంచకుండునా? అసలే భోళాశంకరుడు.
' శివశివశివ అనరాదా శివపాదముచేదా?
శివపాదము మీద నీ శిరసునుంచరాదా?
అనుచు ఉపమన్యు చేయుచున్న పంచాక్షరి నామ జపమునకు ప్రసన్నుడైన పరమేశ్వరుడు ప్రత్యక్షమై,క్షీర రామలింగేశ్వరుడై అనుగ్రహించెను ఆ ప్రదేశమే నేటి క్షీరపురి పాలకొల్లు.
ఉపమన్యుని ధన్యుని చేసిన పంచాక్షరి-స్థూల ప్రణవము మనలనందరిని పరిపాలించునుగాక.శబ్ద-రూపములకు అతీతుడైన స్వామి మనలను తన అక్కున చేర్చుకొనుగాక.
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-23
*******************************
భగవంతుడు-భక్తుడు ఇద్దరు ప్రణవస్వరూపులే
భగవంతుడు ప్రణవబోధను పొందినవాడు
భక్తుడు ప్రణవ పరమార్థమును పొందినవాడు.
" పంచాక్షరీ శివపదేన విభాతి నిత్యం." ఓం నమః శివాయ.
అకరా-ఉకార-మకార సంగమము " ఓంకారము." ఓంకారమును సూక్ష్మ ప్రణవముగను,పంచాక్షరిని స్థూల ప్రణవముగను దైవజ్ఞులు భావిస్తారు.ప్రణవము స్వయంప్రకాశకము నిత్యము నిరంజనము.
" ఓంకార బిందు యోగినాం
కామదం మోక్షదం వందేం ఓంకారాయ నమోనమః."
" వృక్షస్య మూలసేకేన శాఖాః పుష్యంతి వైయథా
శివే రుద్రే జపాత్ ప్రీతే ప్రెతా ఏవాన్యదేవతాః" సూథ సంహిత.
రుద్రాధ్యాయము వేదములలో ఉత్తమము.హోమాది కర్మలలో ప్రధానము.పాపమోచకము భుక్తిముక్తిప్రదము.ఆ రుద్రుడు తన కుమారుడైన షన్ముఖుని నోట ప్రణవమును -ప్రణవ పరమార్థమును శిష్యుడై తెలిసికొనుట లీలలు కాక ఇంకేమిటి.
" నమః స్లోక్యాయచ-అవసాన్యాయచ."వేదమంత్రములయందుండువాడు స్లోక్యుడు.వేదాంతముచే చెప్పబడువాడు అవసాన్యుడు.నమో నమః.
" నమో జ్యేష్ఠాయచ-కనిష్ఠాయచ" జగత్కళ్యాణమునకై జ్యేష్ఠుడు-కనిష్ఠుడు రెందును తానైన రుద్రుడు తనకుమారుడైన సుబ్రహ్మణ్యునికి శిష్యుడై ప్రణవజ్ఞాన సముపార్జనను చేసినాడు.స్వామి తన కార్యాచరణకు కమలనాభుని పావుని చేసినాడు.
కమనీయం-రమణీయం కుమారుని కథనం.ఒకసారి కైలాసపర్వతమునకు వెళ్ళుచున్న బ్రహ్మ దారిలో కనిపించిన సుబ్రహ్మణ్యుని చిన్నపిల్లవాడుగా భావించి,పలుకరించకనే పరమేశ్వరదర్శనమునకై పరుగులు తీయుచుండెను.పథకము ఫాలనేత్రునిది.కదులుచున్న పదములు పద్మసంభవునివి,అంతా పరమేశ్వర లీల.ప్రసాదగుణపు హేల.
అహంకారమునకు దాసుడైన అజునకు ఆదివ్యాధి వైద్యమునకు సమయము ఆసన్నమైనది ఆ శివుని కనుసన్నలలో.అంతే ఆ శుబ్రహ్మణ్యుడు బ్రహ్మగారిని నమస్కరించి,తానే పలుకరించి,సృష్టియజ్ఞ వివరమును తెలీయచేయమని కోరెను.కనుల మాయతెరలు కప్పియుండుటచే ఖాతరు చేయక ఏముది వేదముల సాయముతో ప్రణవమును చేస్తూ సృష్టిని సాగిస్తాను అన్నాడు బ్రహ్మ.సమాధానముతో సంత్ప్తి చెందని స్కందుడు,ఒకసారి చదివి వినిపించమన్నాడు.
" హే స్వామి కరుణాకర దీనబంధో." కరుణామయుదైన స్వామి కఠినతకు కారణమును తెలిసికొనలేని కమలజుడు,పఠనమును ప్రారంభించగానే,బ్రహ్మను ఓకారము యొక్క భావమును తెలియచేయమన్నాడు." ఆట కదరా శివా నీకు అమ్మతోడు."
వివరించలేని విధాతను బందీని చేసి,శరవణుడు స్వయముగా సృష్టికార్యమును కొనసాగించుచున్నాడు.
" ద్రుత చామీకరప్రఖ్యం శక్తిపాణిం షడాననం
మయూరవాహనారూఢం స్కందరూపం శివంస్మరేత్."
మహాదేవుడే బ్రహ్మను తిరిగి తీసుకొని రాగలయోధుడని గ్రహించిన దేవతలు.
" యేభూతానామధిపతియోవిశిఖికాసః కపర్దినః" జటలు కలిగి-జటలు లేని రుద్రుల స్వరూపములఓ నున్న రుద్రా నీ ఆయుధములను మాపై ప్రయోగింపకుము.దయాళువై బ్రహ్మగారిని తిరిగి తీసుకురమ్ము.అని ప్రార్థించగా వల్లెయని ,
" ఓం నమో పూర్వజాయచ-పరజాయచ" పూర్వాపరములు రెండును తానైన స్వామి బ్రహ్మ అచూకిని గుర్తించి,తన కుమారుని దగ్గరకు వెళ్ళెను.
బ్రహ్మగారికి జ్ఞానోదయమును కలిగించుటకు జరిగిన పరిణామములను తెలియచేసి తండ్రికి నమస్కరించెను.తండ్రికి తాను గురువై ప్రణవ ప్రాముఖ్యమును వివరించెను.స్వామి శిష్యుడై అవధరించెను.ప్రణవ పరమార్థమును పరిచయము చేసిన ఆ పవిత్రస్థలము కుంభకోణము దగ్గర నున్న స్వామిమలై.
ఎంతైన మహాకవి ధూర్జటి తెలియచేసినట్లు స్వామి పాలబువ్వకు అరటిపండ్లను వాత్సల్యలక్షీ లీలగా తెచ్చి ఇస్తాడు.వద్దనకుండా శిష్యుడై ప్రణవమును పుత్రునిచే ఉపదేశము పొందుతాడు.ఊహలకందని లీలలవాడు ఉమాపతి. " శివాయ నమః" స్థూల ప్రణవము ద్వారా పరమేశ్వర దర్శనమును పొందిన భక్తుడు ఉపమన్యు మహర్షి.పేదవాడైన ఉగ్రదంతుని కుమారుడు క్షీరసేవనము చేయవలెన్న తీరని కోరిక కలవాడు.
" నమో గోష్ఠాయచ".ఆవులు కట్టియుండే చోటనుండు స్వామి అనుగ్రహమును చూపకుండుటకు అంతరార్థమేదో ఆయనకే తెలుసు.అంతా శివమయం జగం.వ్యక్తం అంబామయం.అందులకనేమో తల్లి శివపంచాక్షరిని ఉపదేశించినది.త్రికరణ శుద్ధిగా నమ్మిచేసినవారిని త్రినేత్రుడు కరుణీంచకుండునా? అసలే భోళాశంకరుడు.
' శివశివశివ అనరాదా శివపాదముచేదా?
శివపాదము మీద నీ శిరసునుంచరాదా?
అనుచు ఉపమన్యు చేయుచున్న పంచాక్షరి నామ జపమునకు ప్రసన్నుడైన పరమేశ్వరుడు ప్రత్యక్షమై,క్షీర రామలింగేశ్వరుడై అనుగ్రహించెను ఆ ప్రదేశమే నేటి క్షీరపురి పాలకొల్లు.
ఉపమన్యుని ధన్యుని చేసిన పంచాక్షరి-స్థూల ప్రణవము మనలనందరిని పరిపాలించునుగాక.శబ్ద-రూపములకు అతీతుడైన స్వామి మనలను తన అక్కున చేర్చుకొనుగాక.
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-23
*******************************
భగవంతుడు-భక్తుడు ఇద్దరు ప్రణవస్వరూపులే
భగవంతుడు ప్రణవబోధను పొందినవాడు
భక్తుడు ప్రణవ పరమార్థమును పొందినవాడు.
" పంచాక్షరీ శివపదేన విభాతి నిత్యం." ఓం నమః శివాయ.
అకరా-ఉకార-మకార సంగమము " ఓంకారము." ఓంకారమును సూక్ష్మ ప్రణవముగను,పంచాక్షరిని స్థూల ప్రణవముగను దైవజ్ఞులు భావిస్తారు.ప్రణవము స్వయంప్రకాశకము నిత్యము నిరంజనము.
" ఓంకార బిందు యోగినాం
కామదం మోక్షదం వందేం ఓంకారాయ నమోనమః."
" వృక్షస్య మూలసేకేన శాఖాః పుష్యంతి వైయథా
శివే రుద్రే జపాత్ ప్రీతే ప్రెతా ఏవాన్యదేవతాః" సూథ సంహిత.
రుద్రాధ్యాయము వేదములలో ఉత్తమము.హోమాది కర్మలలో ప్రధానము.పాపమోచకము భుక్తిముక్తిప్రదము.ఆ రుద్రుడు తన కుమారుడైన షన్ముఖుని నోట ప్రణవమును -ప్రణవ పరమార్థమును శిష్యుడై తెలిసికొనుట లీలలు కాక ఇంకేమిటి.
" నమః స్లోక్యాయచ-అవసాన్యాయచ."వేదమంత్రములయందుండువాడు స్లోక్యుడు.వేదాంతముచే చెప్పబడువాడు అవసాన్యుడు.నమో నమః.
" నమో జ్యేష్ఠాయచ-కనిష్ఠాయచ" జగత్కళ్యాణమునకై జ్యేష్ఠుడు-కనిష్ఠుడు రెందును తానైన రుద్రుడు తనకుమారుడైన సుబ్రహ్మణ్యునికి శిష్యుడై ప్రణవజ్ఞాన సముపార్జనను చేసినాడు.స్వామి తన కార్యాచరణకు కమలనాభుని పావుని చేసినాడు.
కమనీయం-రమణీయం కుమారుని కథనం.ఒకసారి కైలాసపర్వతమునకు వెళ్ళుచున్న బ్రహ్మ దారిలో కనిపించిన సుబ్రహ్మణ్యుని చిన్నపిల్లవాడుగా భావించి,పలుకరించకనే పరమేశ్వరదర్శనమునకై పరుగులు తీయుచుండెను.పథకము ఫాలనేత్రునిది.కదులుచున్న పదములు పద్మసంభవునివి,అంతా పరమేశ్వర లీల.ప్రసాదగుణపు హేల.
అహంకారమునకు దాసుడైన అజునకు ఆదివ్యాధి వైద్యమునకు సమయము ఆసన్నమైనది ఆ శివుని కనుసన్నలలో.అంతే ఆ శుబ్రహ్మణ్యుడు బ్రహ్మగారిని నమస్కరించి,తానే పలుకరించి,సృష్టియజ్ఞ వివరమును తెలీయచేయమని కోరెను.కనుల మాయతెరలు కప్పియుండుటచే ఖాతరు చేయక ఏముది వేదముల సాయముతో ప్రణవమును చేస్తూ సృష్టిని సాగిస్తాను అన్నాడు బ్రహ్మ.సమాధానముతో సంత్ప్తి చెందని స్కందుడు,ఒకసారి చదివి వినిపించమన్నాడు.
" హే స్వామి కరుణాకర దీనబంధో." కరుణామయుదైన స్వామి కఠినతకు కారణమును తెలిసికొనలేని కమలజుడు,పఠనమును ప్రారంభించగానే,బ్రహ్మను ఓకారము యొక్క భావమును తెలియచేయమన్నాడు." ఆట కదరా శివా నీకు అమ్మతోడు."
వివరించలేని విధాతను బందీని చేసి,శరవణుడు స్వయముగా సృష్టికార్యమును కొనసాగించుచున్నాడు.
" ద్రుత చామీకరప్రఖ్యం శక్తిపాణిం షడాననం
మయూరవాహనారూఢం స్కందరూపం శివంస్మరేత్."
మహాదేవుడే బ్రహ్మను తిరిగి తీసుకొని రాగలయోధుడని గ్రహించిన దేవతలు.
" యేభూతానామధిపతియోవిశిఖికాసః కపర్దినః" జటలు కలిగి-జటలు లేని రుద్రుల స్వరూపములఓ నున్న రుద్రా నీ ఆయుధములను మాపై ప్రయోగింపకుము.దయాళువై బ్రహ్మగారిని తిరిగి తీసుకురమ్ము.అని ప్రార్థించగా వల్లెయని ,
" ఓం నమో పూర్వజాయచ-పరజాయచ" పూర్వాపరములు రెండును తానైన స్వామి బ్రహ్మ అచూకిని గుర్తించి,తన కుమారుని దగ్గరకు వెళ్ళెను.
బ్రహ్మగారికి జ్ఞానోదయమును కలిగించుటకు జరిగిన పరిణామములను తెలియచేసి తండ్రికి నమస్కరించెను.తండ్రికి తాను గురువై ప్రణవ ప్రాముఖ్యమును వివరించెను.స్వామి శిష్యుడై అవధరించెను.ప్రణవ పరమార్థమును పరిచయము చేసిన ఆ పవిత్రస్థలము కుంభకోణము దగ్గర నున్న స్వామిమలై.
ఎంతైన మహాకవి ధూర్జటి తెలియచేసినట్లు స్వామి పాలబువ్వకు అరటిపండ్లను వాత్సల్యలక్షీ లీలగా తెచ్చి ఇస్తాడు.వద్దనకుండా శిష్యుడై ప్రణవమును పుత్రునిచే ఉపదేశము పొందుతాడు.ఊహలకందని లీలలవాడు ఉమాపతి. " శివాయ నమః" స్థూల ప్రణవము ద్వారా పరమేశ్వర దర్శనమును పొందిన భక్తుడు ఉపమన్యు మహర్షి.పేదవాడైన ఉగ్రదంతుని కుమారుడు క్షీరసేవనము చేయవలెన్న తీరని కోరిక కలవాడు.
" నమో గోష్ఠాయచ".ఆవులు కట్టియుండే చోటనుండు స్వామి అనుగ్రహమును చూపకుండుటకు అంతరార్థమేదో ఆయనకే తెలుసు.అంతా శివమయం జగం.వ్యక్తం అంబామయం.అందులకనేమో తల్లి శివపంచాక్షరిని ఉపదేశించినది.త్రికరణ శుద్ధిగా నమ్మిచేసినవారిని త్రినేత్రుడు కరుణీంచకుండునా? అసలే భోళాశంకరుడు.
' శివశివశివ అనరాదా శివపాదముచేదా?
శివపాదము మీద నీ శిరసునుంచరాదా?
అనుచు ఉపమన్యు చేయుచున్న పంచాక్షరి నామ జపమునకు ప్రసన్నుడైన పరమేశ్వరుడు ప్రత్యక్షమై,క్షీర రామలింగేశ్వరుడై అనుగ్రహించెను ఆ ప్రదేశమే నేటి క్షీరపురి పాలకొల్లు.
ఉపమన్యుని ధన్యుని చేసిన పంచాక్షరి-స్థూల ప్రణవము మనలనందరిని పరిపాలించునుగాక.శబ్ద-రూపములకు అతీతుడైన స్వామి మనలను తన అక్కున చేర్చుకొనుగాక.
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-23
*******************************
భగవంతుడు-భక్తుడు ఇద్దరు ప్రణవస్వరూపులే
భగవంతుడు ప్రణవబోధను పొందినవాడు
భక్తుడు ప్రణవ పరమార్థమును పొందినవాడు.
" పంచాక్షరీ శివపదేన విభాతి నిత్యం." ఓం నమః శివాయ.
అకార-ఉకార-మకార సంగమము " ఓంకారము." ఓంకారమును సూక్ష్మ ప్రణవముగను,పంచాక్షరిని స్థూల ప్రణవముగను దైవజ్ఞులు భావిస్తారు.ప్రణవము స్వయంప్రకాశకము నిత్యము నిరంజనము.
" ఓంకార బిందు యోగినాం
కామదం మోక్షదం వందేం ఓంకారాయ నమోనమః."
" వృక్షస్య మూలసేకేన శాఖాః పుష్యంతి వైయథా
శివే రుద్రే జపాత్ ప్రీతే ప్రెతా ఏవాన్యదేవతాః" సూత సంహిత.
రుద్రాధ్యాయము వేదములలో ఉత్తమము.హోమాది కర్మలలో ప్రధానము.పాపమోచకము భుక్తిముక్తిప్రదము.ఆ రుద్రుడు తన కుమారుడైన
షణ్ముఖుని నోట ప్రణవమును -ప్రణవ పరమార్థమును శిష్యుడై తెలిసికొనుట లీలలు కాక ఇంకేమిటి.
" నమః శ్శ్లోక్యాయచ-అవసాన్యాయచ."వేదమంత్రములయందుండువాడు శ్శ్లోక్యుడు..వేదాంతముచే చెప్పబడువాడు అవసాన్యుడు.నమో నమః.
" నమో జ్యేష్ఠాయచ-కనిష్ఠాయచ" జగత్కళ్యాణమునకై జ్యేష్ఠుడు-కనిష్ఠుడు రెండును తానైన రుద్రుడు తనకుమారుడైన సుబ్రహ్మణ్యునికి శిష్యుడై ప్రణవజ్ఞాన సముపార్జనను చేసినాడు.స్వామి తన కార్యాచరణకు, కమలనాభుని పావుని చేసినాడు.
ఉమా మహేశ్వర కుమార పుణ్యం స్వామి సుబ్రహ్మణ్యం నమో నమః
కమనీయం-రమణీయం కుమారుని కథనం.ఒకసారి కైలాసపర్వతమునకు వెళ్ళుచున్న బ్రహ్మ దారిలో కనిపించిన సుబ్రహ్మణ్యుని చిన్నపిల్లవాడుగా భావించి,పలుకరించకనే పరమేశ్వరదర్శనమునకై పరుగులు తీయుచుండెను
" నమస్సస్పింజరాయ త్విషీమతే పథీనాం పతయే నమః."
మార్గాధిపతి చిన్న చమత్కారము చేసాడు.చతుర్ముఖ బ్రహ్మగారి పండితీప్రకర్షకు పరీక్ష పెట్టదలచాడు ఆ నిటలాక్షుడు.అయ్యగారి ఆనగా , నెయ్యమున సమీపించి,నమస్కరించి సృష్టిరచనాసామర్థ్యము ను వివరించమని వినయముగా ప్రశ్నించాడు బ్రహ్మను.
.పథకము ఫాలనేత్రునిది.కదులుచున్న పదములు పద్మసంభవునివి,అంతా పరమేశ్వర లీల.ప్రసాదగుణపు హేల.
అహంకారమునకు దాసుడైన అజునకు ఆదివ్యాధి వైద్యమునకు సమయము ఆసన్నమైనది ఆ శివుని కనుసన్నలలో.అంతే ఆ శుబ్రహ్మణ్యుడు బ్రహ్మగారిని నమస్కరించి,తానే పలుకరించి,సృష్టియజ్ఞ వివరమును తెలీయచేయమని కోరెను.కనుల మాయతెరలు కప్పియుండుటచే ఖాతరు చేయక కడు నిర్లక్ష్యముతో ఓస్ ఇంతేనా ఏముంది వేదముల సాయముతో ప్రణవమును చేస్తూ సృష్టిని సాగిస్తాను అన్నాడు బ్రహ్మ.సమాధానముతో సంతృప్తి చెందని స్కందుడు,ఒకసారి చదివి వినిపించమన్నాడు.
" హే స్వామి కరుణాకర దీనబంధో." కరుణామయుడైన స్వామి కఠినతకు కారణమును తెలిసికొనలేని కమలజుడు,పఠనమును ప్రారంభించగానే,బ్రహ్మను యొక్క భావమును తెలియచేయమన్నాడు.
" ప్రణతి ప్రణతి ప్రణతి ప్రణవనాద జగతికి
ప్రణుతి ప్రణుతి ప్రణుతి ప్రథమ నాద సృష్టికి"
వివరించలేని విధాతను బందీని చేసి,శరవణుడు స్వయముగా సృష్టికార్యమును కొనసాగించుచున్నాడు.
" ఆట కదరా శివా! ఆట కద నీకన్ని అమ్మతోడు."
" ద్రుత చామీకరప్రఖ్యం శక్తిపాణిం షడాననం
మయూరవాహనారూఢం స్కందరూపం శివంస్మరేత్."
మహాదేవుడే బ్రహ్మను తిరిగి తీసుకొని రాగలయోధుడని గ్రహించిన దేవతలు.పరమేశుని పరిపరి విధముల ప్రార్థించగా,
" నమశ్శంగాయచ-పశుపతియేచ" సర్వప్రాణి సంరక్షణార్థము,
" ఓం నమో పూర్వజాయచ-పరజాయచ" పూర్వాపరములు రెండును తానైన స్వామి బ్రహ్మ అచూకిని గుర్తించి,తన కుమారుని దగ్గరకు వెళ్ళెను.
బ్రహ్మగారికి జ్ఞానోదయమును కలిగించుటకు జరిగిన పరిణామములను తెలియచేసి తండ్రికి నమస్కరించెను.తండ్రికి తాను గురువై ప్రణవ ప్రాముఖ్యమును వివరించెను.స్వామి శిష్యుడై అవధరించెను.ప్రణవ పరమార్థమును పరిచయము చేసిన ఆ పవిత్రస్థలము కుంభకోణము దగ్గర నున్న స్వామిమలై.
ఎంతైన మహాకవి ధూర్జటి తెలియచేసినట్లు స్వామి పాలబువ్వకు అరటిపండ్లను వాత్సల్యలక్షీ లీలగా తెచ్చి ఇస్తాడు.వద్దనకుండా శిష్యుడై ప్రణవమును పుత్రునిచే ఉపదేశము పొందుతాడు.ఊహలకందని లీలలవాడు ఉమాపతి. " శివాయ నమః"
స్థూల ప్రణవము ద్వారా పరమేశ్వర దర్శనమును పొందిన భక్తుడు ఉపమన్యు మహర్షి.పేదవాడైన ఉగ్రదంతుని కుమారుడు క్షీరసేవనము చేయవలెన్న తీరని కోరిక కలవాడు.
" నమో గోష్ఠాయచ".ఆవులు కట్టియుండే చోటనుండు స్వామి అనుగ్రహమును చూపకుండుటకు అంతరార్థమేదో ఆయనకే తెలుసు.అంతా శివమయం జగం.వ్యక్తం అంబామయం.అందులకనేమో తల్లి శివపంచాక్షరిని ఉపదేశించినది.త్రికరణ శుద్ధిగా నమ్మిచేసినవారిని త్రినేత్రుడు కరుణీంచకుండునా? అసలే భోళాశంకరుడు.
అర్థనారీశ్వర అష్టకము.ఋషి ఉపమన్యు కృతము.
*****************************************
1.నల్లని మొయిలుకాంతి నాతల్లి కచము
ఎర్రని మెరుపు కాంతి శివ జటాజూటము
గిరినేలు నా తల్లి-ఉర్వినేలు నా తండ్రి
అర్థనారీశ్వరమై నన్ను ఆశీర్వదించు.
2.రత్నకుండల కాంతితో అమ్మ కర్ణములు
సర్పభూషణ కాంతితో స్వామి కర్ణములు
శివ నామము ప్రీతి-శివా నామము ప్రీతి
అర్థనారీశ్వరమై నన్ను ఆశీర్వదించు.
3.మందార మాలలతో మా తల్లి గళము
కపాలమాలలతో స్వామి మంగళము
దివ్య వస్త్రము దాల్చి-దిక్కులను దాల్చి
అర్థ నారీశ్వరమై నన్ను ఆశీర్వదించు.
4.పద్మార్చనతో నున్నది మాతల్లి పాదము
సర్పసేవితమైన సాంబశివ పాదము
చంద్ర ప్రకాశముతో-చంద్రాభరణముతో
అర్థనారీశ్వరమై నన్ను ఆశీర్వదించు.
5.అద్భుత ప్రదర్శనము మా తల్లి లాస్యము
ఆసన్న ప్రళయము మా తండ్రి తాండవము
సరిసంఖ్య కనులతో-బేసి కన్నులతో
అర్థనారీశ్వరమై నన్ను ఆశీర్వదించు.
6.నీలి కలువల కాంతి అమ్మ నయనములు
వికసిత కలువలు మా అయ్య నేత్రములు
జగములకు తల్లిగా-జగమేలు తండ్రిగా
అర్థనారీశ్వరమై నన్ను రక్షించు.
7.ఆది మధ్యాంతములు అన్ని మా అమ్మ
దిక్కులు-మూలలకు దిక్కు మా అయ్య
పంచకృత్యములను నియమించు వారు
అర్థ నారీశ్వరమై నన్ను ఆశీర్వదించు.
8.అమ్మా అని పిలిచినా,అయ్యను వేడినా
సన్నద్ధులౌతారు ఉద్ధరించంగ
ఉపమన్యు ఋషికృత స్తోత్ర పఠనమ్ము
అర్థనారీశ్వర కరుణ అరచేతనుంచు.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
ఓం తత్ సత్.
' శివశివశివ అనరాదా శివపాదముచేదా?
శివపాదము మీద నీ శిరసునుంచరాదా?
అనుచు ఉపమన్యు చేయుచున్న పంచాక్షరి నామ జపమునకు ప్రసన్నుడైన పరమేశ్వరుడు ప్రత్యక్షమై,క్షీర రామలింగేశ్వరుడై అనుగ్రహించెను ఆ ప్రదేశమే నేటి క్షీరపురి పాలకొల్లు.
ఉపమన్యుని ధన్యుని చేసిన పంచాక్షరి-స్థూల ప్రణవము మనలనందరిని పరిపాలించునుగాక.శబ్ద-రూపములకు అతీతుడైన స్వామి మనలను తన అక్కున చేర్చుకొనుగాక.
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
**************************
భగవంతుడు ఆనందతాండవ లోలుడు-భక్తురాలు దర్శించు పుణ్యశాలి.
" భరత వేదముగ నిరత నాట్యముగ కదిలెడు పదమిది ఈశా
.....................
నమకచమకముల నాదాన-యమకగమకముల యోగాన
ప్రణవనాద ప్రాణాన-ప్రణతులందుకొను ప్రమథనాథ"
పరమేశా పాహి పాహి పాహిమాం.
సృష్టి-స్థితి-లయ-తిరోధాన-అనుగ్రహములను పంచకృత్యములను నిర్వర్తిస్తూ స్వామి తాండవమ్ను చేస్తుంటాడు.స్వామి తాండవము సగుణ స్వరూపమునకు,సమాధి నిర్గుణ స్వరూపమునకు సంకేతములు.ఒక విధముగా చెప్పాలంటే
ఘోరేభ్యో-అఘోరేభ్యో-ఘోరాఘోరతరేభ్యః.స్వామి అఘోరుడై విశ్వచక్రమును నడిపిస్తాడు.ఘోరుడై సర్వమును జలమయము చేసి తానొక్కడే నిర్వికారుడై నిశ్చల సమాధిలో నిమీలిత నేత్రుడై నిండిపోతాడు.తిరిగి సృష్టి-స్థితి-సంహార-తిరోధాన-అనుగ్రహములు.కనుకనే స్వామి కాలాతీతుడు.
" నటనం ఆడెనే -ఆ పరమశివుడు తిమిరసంహరుడు
నటనావతంసుడై తకధిమి తక యని అనురాగమయుడై"
ఆడెనే ఆ ఆదిదేవుడు అతిదయార్ద్రహృదయుడై" నమోనమః.
ఆనందతాండవ ఆవిర్భావమునకు వ్యాఘ్రపాదుడు అనుగ్రహమును సంపాదించినాడు.
ఒకనాడు మహాజ్ఞానియైన వ్యాఘ్రపాదులవారు "తిల్లైవనము" లో చేసిన లింగపూజలకు స్వామి అత్యంత సంతుష్టుడై,సాక్షాత్కరించి,ఏదైనా వరమును కోరుకోమనెను.
" నమో బృహతేచ వర్షీయసేచ" పెద్దమనసుతో వరములను వర్షించు స్వామిని,ముద్దుతీర్చమని వేడుకున్నాడు వద్దనలేని విధముగా.స్వామి ఈ నిర్భాగ్యుని కరుణించిన నీలకంఠేశ్వరా.లోక కళ్యాణార్థమై అంబా సమేతుడవై తిల్లైవనము లో ప్రతిరోజు బ్రహ్మ ముహూర్తమున ఆనందతాండవమాడమని ,తనను తరింపచేయమని వేడుకున్నాడు.తథాస్తు అన్నాడు తరగని కరుణగల తాండవప్రియుడు.
వేదం అణువణువున నాదం- నా పంచ ప్రాణాల నాట్య వినోదం.
భగవంతుడు ఆనందతాండవమును అనుగ్రహిస్తే భక్తురాలు ఆ సమయమున తాను స్వామి పాదముల చెంతనే యుండి అనుగుణముగా గానమును ఆలపిస్తూ,ఆనందించే వరమును పొందినది,అంతా అంబే శివం.హర హర మహదేవ శంభో శంకర.
పూర్వము కరెక్కాల్ వృధ్ధిచెందుతున్న ఓడరేవు.ఆ నగరమునందలి వైశ్యులు ధర్మపరాయణులు.వారి నాయకుడు ధనదత్తుడు.సత్యవాక్యపరిపాలకుడు.శివానుగ్రహముగ వారికి సర్వలక్షణ సంపన్నయైన ఒక కుమార్తె జన్మించినది.పునీతవతి నామధేయము సార్థకముగానున్నదన్నట్లు సర్వ శుభలక్షణ సంపన్నయై నిరంతరము సాంబశివుని ధ్యానించుచు,సాటి వారికి సాయము చేయుచు శోభిల్లుచుండెను.శివసంకల్పముగా ఆమెకు పరమ యోగ్యుడైన నిధిపతి పతియైనాడు.పుణ్యదంపతులిద్దరు కరిక్కాల లో ధర్మకార్యములను ఆచరించుచు ఆనందముగా కాలము గడుపుతున్నారు.
' నమో వృక్షాణాం పతయే నమః"
తన భక్తురాలిని ఉధ్ధరించుటకు మామిడిచెట్టు తన పండ్లతో గారడిచేసినది.స్వామి ఆనగా సాధ్విని చేరినది.చమత్కారములతో తన మమకారమును చాటినది.చిక్కని సంసారబంధముల చిక్కులను విడదీసినది.అంతా ఈశ్వరేఛ్ఛ.
మామిడిపండ్లను జరొగబోవు పరిణామములకు పాత్రధారులను చేసాడు మాహేశుడు.నిధిపతి రెండు మామిడిపండ్లను ఇంటికి పంపించాడు.రానేవచ్చాడు శివుడు రాగవిముక్తురాలిని చేయటానికి పునీతవతిని. భోజనములోని అడిగి వేయించుక్కున్నాడు ఆమ్రఫలమును.భర్త వచ్చిన తరువాత మామిడిపండును తిని రెండో పండును అడిగాడు.ఆమె శివుని అడిగింది.ఇచ్చాడు.పతికి ఇచ్చింది పరమసాధ్వి.పసిగట్టాడు రుచిని.ప్రశ్నించాడు భార్యను ఎక్కడిది ఈ పండూను? సత్యవాక్పరిపాలకురాలు కనుక పరమేశ్వరానుగ్రమని చెప్పింది
పరమేశ్వరుని పాచిక పారింది.ప్రత్యక్షముగా జరుగుచున్నది చూశాడు.పునీతవతి సామాన్య స్త్రీ కాదు.దైవాంశ సంభూతురాలిగా గుర్తించాడు.
జంగమదేవుడు తలచుకుంటే జరుగవలసినది జరుగక మానదు కదా.పాశ విముక్తురాలిని చేయాలనుకున్నాడు పునీతవతిని."నమః సోభ్యాయచ." పుణ్య-పాప మిళితమైన లోకమున పునీతవతికి కేవలము పుణ్యమును అనుగ్రహింపదలిచాడు.నిధిపతి వేరొకరిని వివాహము చేసుకొనినాడని తెలియగానే పుణ్యవతి" నమః శివాభ్యాం నవయవ్వానాభ్యాం" ని, తన శరీర సౌందర్యమును యవ్వనమును తీసివేయమని శివుని ప్రార్థించినది.
"నమో వృధ్ధాయచ-సంవృద్ధయేచ."
స్వామి నా శరీరమునకు వృధ్ధాప్యమును,నా శివభక్తికి సంవృధ్ధిని ప్రాసాదింపుము.శరణు-శరణు గిరిజారమణ అని ప్రార్థించినది ఆ పరమసాధ్వి.పరమేశ్వరతత్త్వమును స్వాధీన పరచుకొన్న భాగ్యశాలి." విరూపేభ్యో-విశ్వరూపేభ్యో నమో నమః."
శివనామ సంకీర్తనలతో భవరోగాంధ విముక్తులను చేయుచు ,ప్రజలలో భక్తిప్రపత్తులను పెంచింది.జీవితపరమార్థమును బోధించసాగినది.
" మథురం శివమంత్రం మదిలో మరువకే ఓ మనసా
ఇహపర సాధనమే జనులకు సురుచిర పావనమే
భావజ సంహారా నన్ను కావగ రావయ్యా' అంటు అనవరతము ధ్యానిస్తు ఉండేది.
నిర్గుణభక్తి నిటలాక్ష నివాసమునకు నిచ్చెన వేసింది.
కైలాసపురి నుండి కాశికై స్వామి వస్తే తాను నేరుగా కైలాసము చేరుకోగలిగింది స్వామి దయతో.ఎటుచూసిన శివలింగములు.ఎటువైపు విన్న శివ పంచాక్షరి.తన కాలుమోపి అపవిత్రము చేయరాదనుకొన్నది.తలకిందులుగా నడవసాగింది తనస్వామి పాదములను తాకగ.
తగవులాడింది పార్వతి శివునితో ఇది తగదు అని.తాత్సారమే చేయరాదంది.అంతే,
" శా0తం పద్మాసనస్థం శశిధరమకుటం"
సమీపించారు తల్లిని పార్వతీపరమేశ్వరులు." అమ్మా! అని నమస్కరించాడు ఆదిదేవుడు.నీ భక్తి తత్పరత అజరామరము.వరము కోరుకో తల్లీ.ఆనందముతో అనుగ్రహిస్తాను అన్నాడు.మీడుష్టపతి.దయను వర్షించే ధనంజయనేత్రుడు.పునీతవతి పులకరించి ప్రస్తుతించింది.
జగత్కళ్యాణమును జరిపించమంది.మరొక వరము ఆమెకు అడిగే అవకాశమును కలిగించింది ఆమె నిస్వార్థము
కిం యానేన ధనేన నాజికరిభిః ప్రాప్తేన రాజ్యన కిం
కిం న పుత్ర కలత్ర మిత్ర పశుభిః దేహాన గేహాన కిం
జ్ఞాత్వైతత్ క్షణభంగురం సపది రే త్యాజ్యం మనో దూరతః
స్వాత్మార్థం గురువాక్యతో భజ భజ శ్రీ పార్వతీ వల్లభం."
అని క్షణభంగురములైన వాతితో తనకేమి పని అని అయిన సివపద సేవనమును కోరుకున్నది ఆ భాగ్యశాలిని.
.స్వామి ఆనందతాండవము చేయునపుడు తాను స్వామి పాదముల దగ్గర నుండి పాడుచు పరవశించు భాగ్యమును కోరింది.
" శరణం నీ దివ్య చరణం-నీ నామమెంతో మధురం" శ్రీ నీలకంఠదేవా అని సర్వస్య శరణాగతిని కోరింది.తథాస్తు అన్నాడు తకధిమి నర్తనములవాడు.
అలంగారు అను పురాతనమైన చోట నా పాదముల దగ్గరే కూర్చొని,నా భంగిమలకు అనుగుణముగా నన్ను కీర్తించుచు,పరవశించు భాగ్యమును ప్రసాదించుచున్నాను అన్నాడు క్షిప్రప్రసాదుడు.
అమ్మను అనుగ్రహించిన ఆదిదేవుడు మనలను కూడ తన అక్కున చేర్చుకొను గాక
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం).
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-22
**************************
భగవంతుడు ఆనందతాండవ లోలుడు-భక్తురాలు దర్శించు పుణ్యశాలి.
" భరత వేదముగ నిరత నాట్యముగ కదిలెడు పదమిది ఈశా
.....................
నమకచమకముల నాదాన-యమకగమకముల యోగాన
ప్రణవనాద ప్రాణాన-ప్రణతులందుకొను ప్రమథనాథ"
పరమేశా పాహి పాహి పాహిమాం.
సృష్టి-స్థితి-లయ-తిరోధాన-అనుగ్రహములను పంచకృత్యములను నిర్వర్తిస్తూ స్వామి తాండవమ్ను చేస్తుంటాడు.స్వామి తాండవము సగుణ స్వరూపమునకు,సమాధి నిర్గుణ స్వరూపమునకు సంకేతములు.ఒక విధముగా చెప్పాలంటే
ఘోరేభ్యో-అఘోరేభ్యో-ఘోరాఘోరతరేభ్యః.స్వామి అఘోరుడై విశ్వచక్రమును నడిపిస్తాడు.ఘోరుడై సర్వమును జలమయము చేసి తానొక్కడే నిర్వికారుడై నిశ్చల సమాధిలో నిమీలిత నేత్రుడై నిండిపోతాడు.తిరిగి సృష్టి-స్థితి-సంహార-తిరోధాన-అనుగ్రహములు.కనుకనే స్వామి కాలాతీతుడు.
" నటనం ఆడెనే -ఆ పరమశివుడు తిమిరసంహరుడు
నటనావతంసుడై తకధిమి తక యని అనురాగమయుడై"
ఆడెనే ఆ ఆదిదేవుడు అతిదయార్ద్రహృదయుడై" నమోనమః.
ఆనందతాండవ ఆవిర్భావమునకు వ్యాఘ్రపాదుడు అనుగ్రహమును సంపాదించినాడు.
ఒకనాడు మహాజ్ఞానియైన వ్యాఘ్రపాదులవారు "తిల్లైవనము" లో చేసిన లింగపూజలకు స్వామి అత్యంత సంతుష్టుడై,సాక్షాత్కరించి,ఏదైనా వరమును కోరుకోమనెను.
" నమో బృహతేచ వర్షీయసేచ" పెద్దమనసుతో వరములను వర్షించు స్వామిని,ముద్దుతీర్చమని వేడుకున్నాడు వద్దనలేని విధముగా.స్వామి ఈ నిర్భాగ్యుని కరుణించిన నీలకంఠేశ్వరా.లోక కళ్యాణార్థమై అంబా సమేతుడవై తిల్లైవనము లో ప్రతిరోజు బ్రహ్మ ముహూర్తమున ఆనందతాండవమాడమని ,తనను తరింపచేయమని వేడుకున్నాడు.తథాస్తు అన్నాడు తరగని కరుణగల తాండవప్రియుడు.
వేదం అణువణువున నాదం- నా పంచ ప్రాణాల నాట్య వినోదం.
భగవంతుడు ఆనందతాండవమును అనుగ్రహిస్తే భక్తురాలు ఆ సమయమున తాను స్వామి పాదముల చెంతనే యుండి అనుగుణముగా గానమును ఆలపిస్తూ,ఆనందించే వరమును పొందినది,అంతా అంబే శివం.హర హర మహదేవ శంభో శంకర.
పూర్వము కరెక్కాల్ వృధ్ధిచెందుతున్న ఓడరేవు.ఆ నగరమునందలి వైశ్యులు ధర్మపరాయణులు.వారి నాయకుడు ధనదత్తుడు.సత్యవాక్యపరిపాలకుడు.శివానుగ్రహముగ వారికి సర్వలక్షణ సంపన్నయైన ఒక కుమార్తె జన్మించినది.పునీతవతి నామధేయము సార్థకముగానున్నదన్నట్లు సర్వ శుభలక్షణ సంపన్నయై నిరంతరము సాంబశివుని ధ్యానించుచు,సాటి వారికి సాయము చేయుచు శోభిల్లుచుండెను.శివసంకల్పముగా ఆమెకు పరమ యోగ్యుడైన నిధిపతి పతియైనాడు.పుణ్యదంపతులిద్దరు కరిక్కాల లో ధర్మకార్యములను ఆచరించుచు ఆనందముగా కాలము గడుపుతున్నారు.
' నమో వృక్షాణాం పతయే నమః"
తన భక్తురాలిని ఉధ్ధరించుటకు మామిడిచెట్టు తన పండ్లతో గారడిచేసినది.స్వామి ఆనగా సాధ్విని చేరినది.చమత్కారములతో తన మమకారమును చాటినది.చిక్కని సంసారబంధముల చిక్కులను విడదీసినది.అంతా ఈశ్వరేఛ్ఛ.
మామిడిపండ్లను జరొగబోవు పరిణామములకు పాత్రధారులను చేసాడు మాహేశుడు.నిధిపతి రెండు మామిడిపండ్లను ఇంటికి పంపించాడు.రానేవచ్చాడు శివుడు రాగవిముక్తురాలిని చేయటానికి పునీతవతిని. భోజనములోని అడిగి వేయించుక్కున్నాడు ఆమ్రఫలమును.భర్త వచ్చిన తరువాత మామిడిపండును తిని రెండో పండును అడిగాడు.ఆమె శివుని అడిగింది.ఇచ్చాడు.పతికి ఇచ్చింది పరమసాధ్వి.పసిగట్టాడు రుచిని.ప్రశ్నించాడు భార్యను ఎక్కడిది ఈ పండూను? సత్యవాక్పరిపాలకురాలు కనుక పరమేశ్వరానుగ్రమని చెప్పింది
పరమేశ్వరుని పాచిక పారింది.ప్రత్యక్షముగా జరుగుచున్నది చూశాడు.పునీతవతి సామాన్య స్త్రీ కాదు.దైవాంశ సంభూతురాలిగా గుర్తించాడు.
జంగమదేవుడు తలచుకుంటే జరుగవలసినది జరుగక మానదు కదా.పాశ విముక్తురాలిని చేయాలనుకున్నాడు పునీతవతిని."నమః సోభ్యాయచ." పుణ్య-పాప మిళితమైన లోకమున పునీతవతికి కేవలము పుణ్యమును అనుగ్రహింపదలిచాడు.నిధిపతి వేరొకరిని వివాహము చేసుకొనినాడని తెలియగానే పుణ్యవతి" నమః శివాభ్యాం నవయవ్వానాభ్యాం" ని, తన శరీర సౌందర్యమును యవ్వనమును తీసివేయమని శివుని ప్రార్థించినది.
"నమో వృధ్ధాయచ-సంవృద్ధయేచ."
స్వామి నా శరీరమునకు వృధ్ధాప్యమును,నా శివభక్తికి సంవృధ్ధిని ప్రాసాదింపుము.శరణు-శరణు గిరిజారమణ అని ప్రార్థించినది ఆ పరమసాధ్వి.పరమేశ్వరతత్త్వమును స్వాధీన పరచుకొన్న భాగ్యశాలి." విరూపేభ్యో-విశ్వరూపేభ్యో నమో నమః."
శివనామ సంకీర్తనలతో భవరోగాంధ విముక్తులను చేయుచు ,ప్రజలలో భక్తిప్రపత్తులను పెంచింది.జీవితపరమార్థమును బోధించసాగినది.
" మథురం శివమంత్రం మదిలో మరువకే ఓ మనసా
ఇహపర సాధనమే జనులకు సురుచిర పావనమే
భావజ సంహారా నన్ను కావగ రావయ్యా' అంటు అనవరతము ధ్యానిస్తు ఉండేది.
నిర్గుణభక్తి నిటలాక్ష నివాసమునకు నిచ్చెన వేసింది.
కైలాసపురి నుండి కాశికై స్వామి వస్తే తాను నేరుగా కైలాసము చేరుకోగలిగింది స్వామి దయతో.ఎటుచూసిన శివలింగములు.ఎటువైపు విన్న శివ పంచాక్షరి.తన కాలుమోపి అపవిత్రము చేయరాదనుకొన్నది.తలకిందులుగా నడవసాగింది తనస్వామి పాదములను తాకగ.
తగవులాడింది పార్వతి శివునితో ఇది తగదు అని.తాత్సారమే చేయరాదంది.అంతే,
" శా0తం పద్మాసనస్థం శశిధరమకుటం"
సమీపించారు తల్లిని పార్వతీపరమేశ్వరులు." అమ్మా! అని నమస్కరించాడు ఆదిదేవుడు.నీ భక్తి తత్పరత అజరామరము.వరము కోరుకో తల్లీ.ఆనందముతో అనుగ్రహిస్తాను అన్నాడు.మీడుష్టపతి.దయను వర్షించే ధనంజయనేత్రుడు.పునీతవతి పులకరించి ప్రస్తుతించింది.
జగత్కళ్యాణమును జరిపించమంది.మరొక వరము ఆమెకు అడిగే అవకాశమును కలిగించింది ఆమె నిస్వార్థము
కిం యానేన ధనేన నాజికరిభిః ప్రాప్తేన రాజ్యన కిం
కిం న పుత్ర కలత్ర మిత్ర పశుభిః దేహాన గేహాన కిం
జ్ఞాత్వైతత్ క్షణభంగురం సపది రే త్యాజ్యం మనో దూరతః
స్వాత్మార్థం గురువాక్యతో భజ భజ శ్రీ పార్వతీ వల్లభం."
అని క్షణభంగురములైన వాతితో తనకేమి పని అని అయిన సివపద సేవనమును కోరుకున్నది ఆ భాగ్యశాలిని.
.స్వామి ఆనందతాండవము చేయునపుడు తాను స్వామి పాదముల దగ్గర నుండి పాడుచు పరవశించు భాగ్యమును కోరింది.
" శరణం నీ దివ్య చరణం-నీ నామమెంతో మధురం" శ్రీ నీలకంఠదేవా అని సర్వస్య శరణాగతిని కోరింది.తథాస్తు అన్నాడు తకధిమి నర్తనములవాడు.
అలంగారు అను పురాతనమైన చోట నా పాదముల దగ్గరే కూర్చొని,నా భంగిమలకు అనుగుణముగా నన్ను కీర్తించుచు,పరవశించు భాగ్యమును ప్రసాదించుచున్నాను అన్నాడు క్షిప్రప్రసాదుడు.
అమ్మను అనుగ్రహించిన ఆదిదేవుడు మనలను కూడ తన అక్కున చేర్చుకొను గాక
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం).
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-22
**************************
భగవంతుడు ఆనందతాండవ లోలుడు-భక్తురాలు దర్శించు పుణ్యశాలి.
" భరత వేదముగ నిరత నాట్యముగ కదిలెడు పదమిది ఈశా
.....................
నమకచమకముల నాదాన-యమకగమకముల యోగాన
ప్రణవనాద ప్రాణాన-ప్రణతులందుకొను ప్రమథనాథ"
పరమేశా పాహి పాహి పాహిమాం.
సృష్టి-స్థితి-లయ-తిరోధాన-అనుగ్రహములను పంచకృత్యములను నిర్వర్తిస్తూ స్వామి తాండవమ్ను చేస్తుంటాడు.స్వామి తాండవము సగుణ స్వరూపమునకు,సమాధి నిర్గుణ స్వరూపమునకు సంకేతములు.ఒక విధముగా చెప్పాలంటే
ఘోరేభ్యో-అఘోరేభ్యో-ఘోరాఘోరతరేభ్యః.స్వామి అఘోరుడై విశ్వచక్రమును నడిపిస్తాడు.ఘోరుడై సర్వమును జలమయము చేసి తానొక్కడే నిర్వికారుడై నిశ్చల సమాధిలో నిమీలిత నేత్రుడై నిండిపోతాడు.తిరిగి సృష్టి-స్థితి-సంహార-తిరోధాన-అనుగ్రహములు.కనుకనే స్వామి కాలాతీతుడు.
" నటనం ఆడెనే -ఆ పరమశివుడు తిమిరసంహరుడు
నటనావతంసుడై తకధిమి తక యని అనురాగమయుడై"
ఆడెనే ఆ ఆదిదేవుడు అతిదయార్ద్రహృదయుడై" నమోనమః.
ఆనందతాండవ ఆవిర్భావమునకు వ్యాఘ్రపాదుడు అనుగ్రహమును సంపాదించినాడు.
ఒకనాడు మహాజ్ఞానియైన వ్యాఘ్రపాదులవారు "తిల్లైవనము" లో చేసిన లింగపూజలకు స్వామి అత్యంత సంతుష్టుడై,సాక్షాత్కరించి,ఏదైనా వరమును కోరుకోమనెను.
" నమో బృహతేచ వర్షీయసేచ" పెద్దమనసుతో వరములను వర్షించు స్వామిని,ముద్దుతీర్చమని వేడుకున్నాడు వద్దనలేని విధముగా.స్వామి ఈ నిర్భాగ్యుని కరుణించిన నీలకంఠేశ్వరా.లోక కళ్యాణార్థమై అంబా సమేతుడవై తిల్లైవనము లో ప్రతిరోజు బ్రహ్మ ముహూర్తమున ఆనందతాండవమాడమని ,తనను తరింపచేయమని వేడుకున్నాడు.తథాస్తు అన్నాడు తరగని కరుణగల తాండవప్రియుడు.
వేదం అణువణువున నాదం- నా పంచ ప్రాణాల నాట్య వినోదం.
భగవంతుడు ఆనందతాండవమును అనుగ్రహిస్తే భక్తురాలు ఆ సమయమున తాను స్వామి పాదముల చెంతనే యుండి అనుగుణముగా గానమును ఆలపిస్తూ,ఆనందించే వరమును పొందినది,అంతా అంబే శివం.హర హర మహదేవ శంభో శంకర.
పూర్వము కరెక్కాల్ వృధ్ధిచెందుతున్న ఓడరేవు.ఆ నగరమునందలి వైశ్యులు ధర్మపరాయణులు.వారి నాయకుడు ధనదత్తుడు.సత్యవాక్యపరిపాలకుడు.శివానుగ్రహముగ వారికి సర్వలక్షణ సంపన్నయైన ఒక కుమార్తె జన్మించినది.పునీతవతి నామధేయము సార్థకముగానున్నదన్నట్లు సర్వ శుభలక్షణ సంపన్నయై నిరంతరము సాంబశివుని ధ్యానించుచు,సాటి వారికి సాయము చేయుచు శోభిల్లుచుండెను.శివసంకల్పముగా ఆమెకు పరమ యోగ్యుడైన నిధిపతి పతియైనాడు.పుణ్యదంపతులిద్దరు కరిక్కాల లో ధర్మకార్యములను ఆచరించుచు ఆనందముగా కాలము గడుపుతున్నారు.
' నమో వృక్షాణాం పతయే నమః"
తన భక్తురాలిని ఉధ్ధరించుటకు మామిడిచెట్టు తన పండ్లతో గారడిచేసినది.స్వామి ఆనగా సాధ్విని చేరినది.చమత్కారములతో తన మమకారమును చాటినది.చిక్కని సంసారబంధముల చిక్కులను విడదీసినది.అంతా ఈశ్వరేఛ్ఛ.
మామిడిపండ్లను జరొగబోవు పరిణామములకు పాత్రధారులను చేసాడు మాహేశుడు.నిధిపతి రెండు మామిడిపండ్లను ఇంటికి పంపించాడు.రానేవచ్చాడు శివుడు రాగవిముక్తురాలిని చేయటానికి పునీతవతిని. భోజనములోని అడిగి వేయించుక్కున్నాడు ఆమ్రఫలమును.భర్త వచ్చిన తరువాత మామిడిపండును తిని రెండో పండును అడిగాడు.ఆమె శివుని అడిగింది.ఇచ్చాడు.పతికి ఇచ్చింది పరమసాధ్వి.పసిగట్టాడు రుచిని.ప్రశ్నించాడు భార్యను ఎక్కడిది ఈ పండూను? సత్యవాక్పరిపాలకురాలు కనుక పరమేశ్వరానుగ్రమని చెప్పింది
పరమేశ్వరుని పాచిక పారింది.ప్రత్యక్షముగా జరుగుచున్నది చూశాడు.పునీతవతి సామాన్య స్త్రీ కాదు.దైవాంశ సంభూతురాలిగా గుర్తించాడు.
జంగమదేవుడు తలచుకుంటే జరుగవలసినది జరుగక మానదు కదా.పాశ విముక్తురాలిని చేయాలనుకున్నాడు పునీతవతిని."నమః సోభ్యాయచ." పుణ్య-పాప మిళితమైన లోకమున పునీతవతికి కేవలము పుణ్యమును అనుగ్రహింపదలిచాడు.నిధిపతి వేరొకరిని వివాహము చేసుకొనినాడని తెలియగానే పుణ్యవతి" నమః శివాభ్యాం నవయవ్వానాభ్యాం" ని, తన శరీర సౌందర్యమును యవ్వనమును తీసివేయమని శివుని ప్రార్థించినది.
"నమో వృధ్ధాయచ-సంవృద్ధయేచ."
స్వామి నా శరీరమునకు వృధ్ధాప్యమును,నా శివభక్తికి సంవృధ్ధిని ప్రాసాదింపుము.శరణు-శరణు గిరిజారమణ అని ప్రార్థించినది ఆ పరమసాధ్వి.పరమేశ్వరతత్త్వమును స్వాధీన పరచుకొన్న భాగ్యశాలి." విరూపేభ్యో-విశ్వరూపేభ్యో నమో నమః."
శివనామ సంకీర్తనలతో భవరోగాంధ విముక్తులను చేయుచు ,ప్రజలలో భక్తిప్రపత్తులను పెంచింది.జీవితపరమార్థమును బోధించసాగినది.
" మథురం శివమంత్రం మదిలో మరువకే ఓ మనసా
ఇహపర సాధనమే జనులకు సురుచిర పావనమే
భావజ సంహారా నన్ను కావగ రావయ్యా' అంటు అనవరతము ధ్యానిస్తు ఉండేది.
నిర్గుణభక్తి నిటలాక్ష నివాసమునకు నిచ్చెన వేసింది.
కైలాసపురి నుండి కాశికై స్వామి వస్తే తాను నేరుగా కైలాసము చేరుకోగలిగింది స్వామి దయతో.ఎటుచూసిన శివలింగములు.ఎటువైపు విన్న శివ పంచాక్షరి.తన కాలుమోపి అపవిత్రము చేయరాదనుకొన్నది.తలకిందులుగా నడవసాగింది తనస్వామి పాదములను తాకగ.
తగవులాడింది పార్వతి శివునితో ఇది తగదు అని.తాత్సారమే చేయరాదంది.అంతే,
" శా0తం పద్మాసనస్థం శశిధరమకుటం"
సమీపించారు తల్లిని పార్వతీపరమేశ్వరులు." అమ్మా! అని నమస్కరించాడు ఆదిదేవుడు.నీ భక్తి తత్పరత అజరామరము.వరము కోరుకో తల్లీ.ఆనందముతో అనుగ్రహిస్తాను అన్నాడు.మీడుష్టపతి.దయను వర్షించే ధనంజయనేత్రుడు.పునీతవతి పులకరించి ప్రస్తుతించింది.
జగత్కళ్యాణమును జరిపించమంది.మరొక వరము ఆమెకు అడిగే అవకాశమును కలిగించింది ఆమె నిస్వార్థము
కిం యానేన ధనేన నాజికరిభిః ప్రాప్తేన రాజ్యన కిం
కిం న పుత్ర కలత్ర మిత్ర పశుభిః దేహాన గేహాన కిం
జ్ఞాత్వైతత్ క్షణభంగురం సపది రే త్యాజ్యం మనో దూరతః
స్వాత్మార్థం గురువాక్యతో భజ భజ శ్రీ పార్వతీ వల్లభం."
అని క్షణభంగురములైన వాతితో తనకేమి పని అని అయిన సివపద సేవనమును కోరుకున్నది ఆ భాగ్యశాలిని.
.స్వామి ఆనందతాండవము చేయునపుడు తాను స్వామి పాదముల దగ్గర నుండి పాడుచు పరవశించు భాగ్యమును కోరింది.
" శరణం నీ దివ్య చరణం-నీ నామమెంతో మధురం" శ్రీ నీలకంఠదేవా అని సర్వస్య శరణాగతిని కోరింది.తథాస్తు అన్నాడు తకధిమి నర్తనములవాడు.
అలంగారు అను పురాతనమైన చోట నా పాదముల దగ్గరే కూర్చొని,నా భంగిమలకు అనుగుణముగా నన్ను కీర్తించుచు,పరవశించు భాగ్యమును ప్రసాదించుచున్నాను అన్నాడు క్షిప్రప్రసాదుడు.
అమ్మను అనుగ్రహించిన ఆదిదేవుడు మనలను కూడ తన అక్కున చేర్చుకొను గాక
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం).
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-22
**************************
భగవంతుడు ఆనందతాండవ లోలుడు-భక్తురాలు దర్శించు పుణ్యశాలి.
" భరత వేదముగ నిరత నాట్యముగ కదిలెడు పదమిది ఈశా
.....................
నమకచమకముల నాదాన-యమకగమకముల యోగాన
ప్రణవనాద ప్రాణాన-ప్రణతులందుకొను ప్రమథనాథ"
పరమేశా పాహి పాహి పాహిమాం.
సృష్టి-స్థితి-లయ-తిరోధాన-అనుగ్రహములను పంచకృత్యములను నిర్వర్తిస్తూ స్వామి తాండవమ్ను చేస్తుంటాడు.స్వామి తాండవము సగుణ స్వరూపమునకు,సమాధి నిర్గుణ స్వరూపమునకు సంకేతములు.ఒక విధముగా చెప్పాలంటే
ఘోరేభ్యో-అఘోరేభ్యో-ఘోరాఘోరతరేభ్యః.స్వామి అఘోరుడై విశ్వచక్రమును నడిపిస్తాడు.ఘోరుడై సర్వమును జలమయము చేసి తానొక్కడే నిర్వికారుడై నిశ్చల సమాధిలో నిమీలిత నేత్రుడై నిండిపోతాడు.తిరిగి సృష్టి-స్థితి-సంహార-తిరోధాన-అనుగ్రహములు.కనుకనే స్వామి కాలాతీతుడు.
" నటనం ఆడెనే -ఆ పరమశివుడు తిమిరసంహరుడు
నటనావతంసుడై తకధిమి తక యని అనురాగమయుడై"
ఆడెనే ఆ ఆదిదేవుడు అతిదయార్ద్రహృదయుడై" నమోనమః.
ఆనందతాండవ ఆవిర్భావమునకు వ్యాఘ్రపాదుడు అనుగ్రహమును సంపాదించినాడు.
ఒకనాడు మహాజ్ఞానియైన వ్యాఘ్రపాదులవారు "తిల్లైవనము" లో చేసిన లింగపూజలకు స్వామి అత్యంత సంతుష్టుడై,సాక్షాత్కరించి,ఏదైనా వరమును కోరుకోమనెను.
" నమో బృహతేచ వర్షీయసేచ" పెద్దమనసుతో వరములను వర్షించు స్వామిని,ముద్దుతీర్చమని వేడుకున్నాడు వద్దనలేని విధముగా.స్వామి ఈ నిర్భాగ్యుని కరుణించిన నీలకంఠేశ్వరా.లోక కళ్యాణార్థమై అంబా సమేతుడవై తిల్లైవనము లో ప్రతిరోజు బ్రహ్మ ముహూర్తమున ఆనందతాండవమాడమని ,తనను తరింపచేయమని వేడుకున్నాడు.తథాస్తు అన్నాడు తరగని కరుణగల తాండవప్రియుడు.
వేదం అణువణువున నాదం- నా పంచ ప్రాణాల నాట్య వినోదం.
భగవంతుడు ఆనందతాండవమును అనుగ్రహిస్తే భక్తురాలు ఆ సమయమున తాను స్వామి పాదముల చెంతనే యుండి అనుగుణముగా గానమును ఆలపిస్తూ,ఆనందించే వరమును పొందినది,అంతా అంబే శివం.హర హర మహదేవ శంభో శంకర.
పూర్వము కరెక్కాల్ వృధ్ధిచెందుతున్న ఓడరేవు.ఆ నగరమునందలి వైశ్యులు ధర్మపరాయణులు.వారి నాయకుడు ధనదత్తుడు.సత్యవాక్యపరిపాలకుడు.శివానుగ్రహముగ వారికి సర్వలక్షణ సంపన్నయైన ఒక కుమార్తె జన్మించినది.పునీతవతి నామధేయము సార్థకముగానున్నదన్నట్లు సర్వ శుభలక్షణ సంపన్నయై నిరంతరము సాంబశివుని ధ్యానించుచు,సాటి వారికి సాయము చేయుచు శోభిల్లుచుండెను.శివసంకల్పముగా ఆమెకు పరమ యోగ్యుడైన నిధిపతి పతియైనాడు.పుణ్యదంపతులిద్దరు కరిక్కాల లో ధర్మకార్యములను ఆచరించుచు ఆనందముగా కాలము గడుపుతున్నారు.
' నమో వృక్షాణాం పతయే నమః"
తన భక్తురాలిని ఉధ్ధరించుటకు మామిడిచెట్టు తన పండ్లతో గారడిచేసినది.స్వామి ఆనగా సాధ్విని చేరినది.చమత్కారములతో తన మమకారమును చాటినది.చిక్కని సంసారబంధముల చిక్కులను విడదీసినది.అంతా ఈశ్వరేఛ్ఛ.
మామిడిపండ్లను జరొగబోవు పరిణామములకు పాత్రధారులను చేసాడు మాహేశుడు.నిధిపతి రెండు మామిడిపండ్లను ఇంటికి పంపించాడు.రానేవచ్చాడు శివుడు రాగవిముక్తురాలిని చేయటానికి పునీతవతిని. భోజనములోని అడిగి వేయించుక్కున్నాడు ఆమ్రఫలమును.భర్త వచ్చిన తరువాత మామిడిపండును తిని రెండో పండును అడిగాడు.ఆమె శివుని అడిగింది.ఇచ్చాడు.పతికి ఇచ్చింది పరమసాధ్వి.పసిగట్టాడు రుచిని.ప్రశ్నించాడు భార్యను ఎక్కడిది ఈ పండూను? సత్యవాక్పరిపాలకురాలు కనుక పరమేశ్వరానుగ్రమని చెప్పింది
పరమేశ్వరుని పాచిక పారింది.ప్రత్యక్షముగా జరుగుచున్నది చూశాడు.పునీతవతి సామాన్య స్త్రీ కాదు.దైవాంశ సంభూతురాలిగా గుర్తించాడు.
జంగమదేవుడు తలచుకుంటే జరుగవలసినది జరుగక మానదు కదా.పాశ విముక్తురాలిని చేయాలనుకున్నాడు పునీతవతిని."నమః సోభ్యాయచ." పుణ్య-పాప మిళితమైన లోకమున పునీతవతికి కేవలము పుణ్యమును అనుగ్రహింపదలిచాడు.నిధిపతి వేరొకరిని వివాహము చేసుకొనినాడని తెలియగానే పుణ్యవతి" నమః శివాభ్యాం నవయవ్వానాభ్యాం" ని, తన శరీర సౌందర్యమును యవ్వనమును తీసివేయమని శివుని ప్రార్థించినది.
"నమో వృధ్ధాయచ-సంవృద్ధయేచ."
స్వామి నా శరీరమునకు వృధ్ధాప్యమును,నా శివభక్తికి సంవృధ్ధిని ప్రాసాదింపుము.శరణు-శరణు గిరిజారమణ అని ప్రార్థించినది ఆ పరమసాధ్వి.పరమేశ్వరతత్త్వమును స్వాధీన పరచుకొన్న భాగ్యశాలి." విరూపేభ్యో-విశ్వరూపేభ్యో నమో నమః."
శివనామ సంకీర్తనలతో భవరోగాంధ విముక్తులను చేయుచు ,ప్రజలలో భక్తిప్రపత్తులను పెంచింది.జీవితపరమార్థమును బోధించసాగినది.
" మథురం శివమంత్రం మదిలో మరువకే ఓ మనసా
ఇహపర సాధనమే జనులకు సురుచిర పావనమే
భావజ సంహారా నన్ను కావగ రావయ్యా' అంటు అనవరతము ధ్యానిస్తు ఉండేది.
నిర్గుణభక్తి నిటలాక్ష నివాసమునకు నిచ్చెన వేసింది.
కైలాసపురి నుండి కాశికై స్వామి వస్తే తాను నేరుగా కైలాసము చేరుకోగలిగింది స్వామి దయతో.ఎటుచూసిన శివలింగములు.ఎటువైపు విన్న శివ పంచాక్షరి.తన కాలుమోపి అపవిత్రము చేయరాదనుకొన్నది.తలకిందులుగా నడవసాగింది తనస్వామి పాదములను తాకగ.
తగవులాడింది పార్వతి శివునితో ఇది తగదు అని.తాత్సారమే చేయరాదంది.అంతే,
" శా0తం పద్మాసనస్థం శశిధరమకుటం"
సమీపించారు తల్లిని పార్వతీపరమేశ్వరులు." అమ్మా! అని నమస్కరించాడు ఆదిదేవుడు.నీ భక్తి తత్పరత అజరామరము.వరము కోరుకో తల్లీ.ఆనందముతో అనుగ్రహిస్తాను అన్నాడు.మీడుష్టపతి.దయను వర్షించే ధనంజయనేత్రుడు.పునీతవతి పులకరించి ప్రస్తుతించింది.
జగత్కళ్యాణమును జరిపించమంది.మరొక వరము ఆమెకు అడిగే అవకాశమును కలిగించింది ఆమె నిస్వార్థము
కిం యానేన ధనేన నాజికరిభిః ప్రాప్తేన రాజ్యన కిం
కిం న పుత్ర కలత్ర మిత్ర పశుభిః దేహాన గేహాన కిం
జ్ఞాత్వైతత్ క్షణభంగురం సపది రే త్యాజ్యం మనో దూరతః
స్వాత్మార్థం గురువాక్యతో భజ భజ శ్రీ పార్వతీ వల్లభం."
అని క్షణభంగురములైన వాతితో తనకేమి పని అని అయిన సివపద సేవనమును కోరుకున్నది ఆ భాగ్యశాలిని.
.స్వామి ఆనందతాండవము చేయునపుడు తాను స్వామి పాదముల దగ్గర నుండి పాడుచు పరవశించు భాగ్యమును కోరింది.
" శరణం నీ దివ్య చరణం-నీ నామమెంతో మధురం" శ్రీ నీలకంఠదేవా అని సర్వస్య శరణాగతిని కోరింది.తథాస్తు అన్నాడు తకధిమి నర్తనములవాడు.
అలంగారు అను పురాతనమైన చోట నా పాదముల దగ్గరే కూర్చొని,నా భంగిమలకు అనుగుణముగా నన్ను కీర్తించుచు,పరవశించు భాగ్యమును ప్రసాదించుచున్నాను అన్నాడు క్షిప్రప్రసాదుడు.
అమ్మను అనుగ్రహించిన ఆదిదేవుడు మనలను కూడ తన అక్కున చేర్చుకొను గాక
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం).
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-22
**************************
భగవంతుడు ఆనందతాండవ లోలుడు-భక్తురాలు దర్శించు పుణ్యశాలి.
" భరత వేదముగ నిరత నాట్యముగ కదిలెడు పదమిది ఈశా
.....................
నమకచమకముల నాదాన-యమకగమకముల యోగాన
ప్రణవనాద ప్రాణాన-ప్రణతులందుకొను ప్రమథనాథ"
పరమేశా పాహి పాహి పాహిమాం.
సృష్టి-స్థితి-లయ-తిరోధాన-అనుగ్రహములను పంచకృత్యములను నిర్వర్తిస్తూ స్వామి తాండవమ్ను చేస్తుంటాడు.స్వామి తాండవము సగుణ స్వరూపమునకు,సమాధి నిర్గుణ స్వరూపమునకు సంకేతములు.ఒక విధముగా చెప్పాలంటే
ఘోరేభ్యో-అఘోరేభ్యో-ఘోరాఘోరతరేభ్యః.స్వామి అఘోరుడై విశ్వచక్రమును నడిపిస్తాడు.ఘోరుడై సర్వమును జలమయము చేసి తానొక్కడే నిర్వికారుడై నిశ్చల సమాధిలో నిమీలిత నేత్రుడై నిండిపోతాడు.తిరిగి సృష్టి-స్థితి-సంహార-తిరోధాన-అనుగ్రహములు.కనుకనే స్వామి కాలాతీతుడు.
" నటనం ఆడెనే -ఆ పరమశివుడు తిమిరసంహరుడు
నటనావతంసుడై తకధిమి తక యని అనురాగమయుడై"
ఆడెనే ఆ ఆదిదేవుడు అతిదయార్ద్రహృదయుడై" నమోనమః.
ఆనందతాండవ ఆవిర్భావమునకు వ్యాఘ్రపాదుడు అనుగ్రహమును సంపాదించినాడు.
ఒకనాడు మహాజ్ఞానియైన వ్యాఘ్రపాదులవారు "తిల్లైవనము" లో చేసిన లింగపూజలకు స్వామి అత్యంత సంతుష్టుడై,సాక్షాత్కరించి,ఏదైనా వరమును కోరుకోమనెను.
" నమో బృహతేచ వర్షీయసేచ" పెద్దమనసుతో వరములను వర్షించు స్వామిని,ముద్దుతీర్చమని వేడుకున్నాడు వద్దనలేని విధముగా.స్వామి ఈ నిర్భాగ్యుని కరుణించిన నీలకంఠేశ్వరా.లోక కళ్యాణార్థమై అంబా సమేతుడవై తిల్లైవనము లో ప్రతిరోజు బ్రహ్మ ముహూర్తమున ఆనందతాండవమాడమని ,తనను తరింపచేయమని వేడుకున్నాడు.తథాస్తు అన్నాడు తరగని కరుణగల తాండవప్రియుడు.
వేదం అణువణువున నాదం- నా పంచ ప్రాణాల నాట్య వినోదం.
భగవంతుడు ఆనందతాండవమును అనుగ్రహిస్తే భక్తురాలు ఆ సమయమున తాను స్వామి పాదముల చెంతనే యుండి అనుగుణముగా గానమును ఆలపిస్తూ,ఆనందించే వరమును పొందినది,అంతా అంబే శివం.హర హర మహదేవ శంభో శంకర.
పూర్వము కరెక్కాల్ వృధ్ధిచెందుతున్న ఓడరేవు.ఆ నగరమునందలి వైశ్యులు ధర్మపరాయణులు.వారి నాయకుడు ధనదత్తుడు.సత్యవాక్యపరిపాలకుడు.శివానుగ్రహముగ వారికి సర్వలక్షణ సంపన్నయైన ఒక కుమార్తె జన్మించినది.పునీతవతి నామధేయము సార్థకముగానున్నదన్నట్లు సర్వ శుభలక్షణ సంపన్నయై నిరంతరము సాంబశివుని ధ్యానించుచు,సాటి వారికి సాయము చేయుచు శోభిల్లుచుండెను.శివసంకల్పముగా ఆమెకు పరమ యోగ్యుడైన నిధిపతి పతియైనాడు.పుణ్యదంపతులిద్దరు కరిక్కాల లో ధర్మకార్యములను ఆచరించుచు ఆనందముగా కాలము గడుపుతున్నారు.
' నమో వృక్షాణాం పతయే నమః"
తన భక్తురాలిని ఉధ్ధరించుటకు మామిడిచెట్టు తన పండ్లతో గారడిచేసినది.స్వామి ఆనగా సాధ్విని చేరినది.చమత్కారములతో తన మమకారమును చాటినది.చిక్కని సంసారబంధముల చిక్కులను విడదీసినది.అంతా ఈశ్వరేఛ్ఛ.
మామిడిపండ్లను జరొగబోవు పరిణామములకు పాత్రధారులను చేసాడు మాహేశుడు.నిధిపతి రెండు మామిడిపండ్లను ఇంటికి పంపించాడు.రానేవచ్చాడు శివుడు రాగవిముక్తురాలిని చేయటానికి పునీతవతిని. భోజనములోని అడిగి వేయించుక్కున్నాడు ఆమ్రఫలమును.భర్త వచ్చిన తరువాత మామిడిపండును తిని రెండో పండును అడిగాడు.ఆమె శివుని అడిగింది.ఇచ్చాడు.పతికి ఇచ్చింది పరమసాధ్వి.పసిగట్టాడు రుచిని.ప్రశ్నించాడు భార్యను ఎక్కడిది ఈ పండూను? సత్యవాక్పరిపాలకురాలు కనుక పరమేశ్వరానుగ్రమని చెప్పింది
పరమేశ్వరుని పాచిక పారింది.ప్రత్యక్షముగా జరుగుచున్నది చూశాడు.పునీతవతి సామాన్య స్త్రీ కాదు.దైవాంశ సంభూతురాలిగా గుర్తించాడు.
జంగమదేవుడు తలచుకుంటే జరుగవలసినది జరుగక మానదు కదా.పాశ విముక్తురాలిని చేయాలనుకున్నాడు పునీతవతిని."నమః సోభ్యాయచ." పుణ్య-పాప మిళితమైన లోకమున పునీతవతికి కేవలము పుణ్యమును అనుగ్రహింపదలిచాడు.నిధిపతి వేరొకరిని వివాహము చేసుకొనినాడని తెలియగానే పుణ్యవతి" నమః శివాభ్యాం నవయవ్వానాభ్యాం" ని, తన శరీర సౌందర్యమును యవ్వనమును తీసివేయమని శివుని ప్రార్థించినది.
"నమో వృధ్ధాయచ-సంవృద్ధయేచ."
స్వామి నా శరీరమునకు వృధ్ధాప్యమును,నా శివభక్తికి సంవృధ్ధిని ప్రాసాదింపుము.శరణు-శరణు గిరిజారమణ అని ప్రార్థించినది ఆ పరమసాధ్వి.పరమేశ్వరతత్త్వమును స్వాధీన పరచుకొన్న భాగ్యశాలి." విరూపేభ్యో-విశ్వరూపేభ్యో నమో నమః."
శివనామ సంకీర్తనలతో భవరోగాంధ విముక్తులను చేయుచు ,ప్రజలలో భక్తిప్రపత్తులను పెంచింది.జీవితపరమార్థమును బోధించసాగినది.
" మథురం శివమంత్రం మదిలో మరువకే ఓ మనసా
ఇహపర సాధనమే జనులకు సురుచిర పావనమే
భావజ సంహారా నన్ను కావగ రావయ్యా' అంటు అనవరతము ధ్యానిస్తు ఉండేది.
నిర్గుణభక్తి నిటలాక్ష నివాసమునకు నిచ్చెన వేసింది.
కైలాసపురి నుండి కాశికై స్వామి వస్తే తాను నేరుగా కైలాసము చేరుకోగలిగింది స్వామి దయతో.ఎటుచూసిన శివలింగములు.ఎటువైపు విన్న శివ పంచాక్షరి.తన కాలుమోపి అపవిత్రము చేయరాదనుకొన్నది.తలకిందులుగా నడవసాగింది తనస్వామి పాదములను తాకగ.
తగవులాడింది పార్వతి శివునితో ఇది తగదు అని.తాత్సారమే చేయరాదంది.అంతే,
" శా0తం పద్మాసనస్థం శశిధరమకుటం"
సమీపించారు తల్లిని పార్వతీపరమేశ్వరులు." అమ్మా! అని నమస్కరించాడు ఆదిదేవుడు.నీ భక్తి తత్పరత అజరామరము.వరము కోరుకో తల్లీ.ఆనందముతో అనుగ్రహిస్తాను అన్నాడు.మీడుష్టపతి.దయను వర్షించే ధనంజయనేత్రుడు.పునీతవతి పులకరించి ప్రస్తుతించింది.
జగత్కళ్యాణమును జరిపించమంది.మరొక వరము ఆమెకు అడిగే అవకాశమును కలిగించింది ఆమె నిస్వార్థము
కిం యానేన ధనేన నాజికరిభిః ప్రాప్తేన రాజ్యన కిం
కిం న పుత్ర కలత్ర మిత్ర పశుభిః దేహాన గేహాన కిం
జ్ఞాత్వైతత్ క్షణభంగురం సపది రే త్యాజ్యం మనో దూరతః
స్వాత్మార్థం గురువాక్యతో భజ భజ శ్రీ పార్వతీ వల్లభం."
అని క్షణభంగురములైన వాతితో తనకేమి పని అని అయిన సివపద సేవనమును కోరుకున్నది ఆ భాగ్యశాలిని.
.స్వామి ఆనందతాండవము చేయునపుడు తాను స్వామి పాదముల దగ్గర నుండి పాడుచు పరవశించు భాగ్యమును కోరింది.
" శరణం నీ దివ్య చరణం-నీ నామమెంతో మధురం" శ్రీ నీలకంఠదేవా అని సర్వస్య శరణాగతిని కోరింది.తథాస్తు అన్నాడు తకధిమి నర్తనములవాడు.
అలంగారు అను పురాతనమైన చోట నా పాదముల దగ్గరే కూర్చొని,నా భంగిమలకు అనుగుణముగా నన్ను కీర్తించుచు,పరవశించు భాగ్యమును ప్రసాదించుచున్నాను అన్నాడు క్షిప్రప్రసాదుడు.
అమ్మను అనుగ్రహించిన ఆదిదేవుడు మనలను కూడ తన అక్కున చేర్చుకొను గాక
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం).
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-23
*******************************
భగవంతుడు-భక్తుడు ఇద్దరు ప్రణవస్వరూపులే
భగవంతుడు ప్రణవబోధను పొందినవాడు
భక్తుడు ప్రణవ పరమార్థమును పొందినవాడు.
" పంచాక్షరీ శివపదేన విభాతి నిత్యం." ఓం నమః శివాయ.
అకరా-ఉకార-మకార సంగమము " ఓంకారము." ఓంకారమును సూక్ష్మ ప్రణవముగను,పంచాక్షరిని స్థూల ప్రణవముగను దైవజ్ఞులు భావిస్తారు.ప్రణవము స్వయంప్రకాశకము నిత్యము నిరంజనము.
" ఓంకార బిందు యోగినాం
కామదం మోక్షదం వందేం ఓంకారాయ నమోనమః."
" వృక్షస్య మూలసేకేన శాఖాః పుష్యంతి వైయథా
శివే రుద్రే జపాత్ ప్రీతే ప్రెతా ఏవాన్యదేవతాః" సూథ సంహిత.
రుద్రాధ్యాయము వేదములలో ఉత్తమము.హోమాది కర్మలలో ప్రధానము.పాపమోచకము భుక్తిముక్తిప్రదము.ఆ రుద్రుడు తన కుమారుడైన షన్ముఖుని నోట ప్రణవమును -ప్రణవ పరమార్థమును శిష్యుడై తెలిసికొనుట లీలలు కాక ఇంకేమిటి.
" నమః స్లోక్యాయచ-అవసాన్యాయచ."వేదమంత్రములయందుండువాడు స్లోక్యుడు.వేదాంతముచే చెప్పబడువాడు అవసాన్యుడు.నమో నమః.
" నమో జ్యేష్ఠాయచ-కనిష్ఠాయచ" జగత్కళ్యాణమునకై జ్యేష్ఠుడు-కనిష్ఠుడు రెందును తానైన రుద్రుడు తనకుమారుడైన సుబ్రహ్మణ్యునికి శిష్యుడై ప్రణవజ్ఞాన సముపార్జనను చేసినాడు.స్వామి తన కార్యాచరణకు కమలనాభుని పావుని చేసినాడు.
కమనీయం-రమణీయం కుమారుని కథనం.ఒకసారి కైలాసపర్వతమునకు వెళ్ళుచున్న బ్రహ్మ దారిలో కనిపించిన సుబ్రహ్మణ్యుని చిన్నపిల్లవాడుగా భావించి,పలుకరించకనే పరమేశ్వరదర్శనమునకై పరుగులు తీయుచుండెను.పథకము ఫాలనేత్రునిది.కదులుచున్న పదములు పద్మసంభవునివి,అంతా పరమేశ్వర లీల.ప్రసాదగుణపు హేల.
అహంకారమునకు దాసుడైన అజునకు ఆదివ్యాధి వైద్యమునకు సమయము ఆసన్నమైనది ఆ శివుని కనుసన్నలలో.అంతే ఆ శుబ్రహ్మణ్యుడు బ్రహ్మగారిని నమస్కరించి,తానే పలుకరించి,సృష్టియజ్ఞ వివరమును తెలీయచేయమని కోరెను.కనుల మాయతెరలు కప్పియుండుటచే ఖాతరు చేయక ఏముది వేదముల సాయముతో ప్రణవమును చేస్తూ సృష్టిని సాగిస్తాను అన్నాడు బ్రహ్మ.సమాధానముతో సంత్ప్తి చెందని స్కందుడు,ఒకసారి చదివి వినిపించమన్నాడు.
" హే స్వామి కరుణాకర దీనబంధో." కరుణామయుదైన స్వామి కఠినతకు కారణమును తెలిసికొనలేని కమలజుడు,పఠనమును ప్రారంభించగానే,బ్రహ్మను ఓకారము యొక్క భావమును తెలియచేయమన్నాడు." ఆట కదరా శివా నీకు అమ్మతోడు."
వివరించలేని విధాతను బందీని చేసి,శరవణుడు స్వయముగా సృష్టికార్యమును కొనసాగించుచున్నాడు.
" ద్రుత చామీకరప్రఖ్యం శక్తిపాణిం షడాననం
మయూరవాహనారూఢం స్కందరూపం శివంస్మరేత్."
మహాదేవుడే బ్రహ్మను తిరిగి తీసుకొని రాగలయోధుడని గ్రహించిన దేవతలు.
" యేభూతానామధిపతియోవిశిఖికాసః కపర్దినః" జటలు కలిగి-జటలు లేని రుద్రుల స్వరూపములఓ నున్న రుద్రా నీ ఆయుధములను మాపై ప్రయోగింపకుము.దయాళువై బ్రహ్మగారిని తిరిగి తీసుకురమ్ము.అని ప్రార్థించగా వల్లెయని ,
" ఓం నమో పూర్వజాయచ-పరజాయచ" పూర్వాపరములు రెండును తానైన స్వామి బ్రహ్మ అచూకిని గుర్తించి,తన కుమారుని దగ్గరకు వెళ్ళెను.
బ్రహ్మగారికి జ్ఞానోదయమును కలిగించుటకు జరిగిన పరిణామములను తెలియచేసి తండ్రికి నమస్కరించెను.తండ్రికి తాను గురువై ప్రణవ ప్రాముఖ్యమును వివరించెను.స్వామి శిష్యుడై అవధరించెను.ప్రణవ పరమార్థమును పరిచయము చేసిన ఆ పవిత్రస్థలము కుంభకోణము దగ్గర నున్న స్వామిమలై.
ఎంతైన మహాకవి ధూర్జటి తెలియచేసినట్లు స్వామి పాలబువ్వకు అరటిపండ్లను వాత్సల్యలక్షీ లీలగా తెచ్చి ఇస్తాడు.వద్దనకుండా శిష్యుడై ప్రణవమును పుత్రునిచే ఉపదేశము పొందుతాడు.ఊహలకందని లీలలవాడు ఉమాపతి. " శివాయ నమః" స్థూల ప్రణవము ద్వారా పరమేశ్వర దర్శనమును పొందిన భక్తుడు ఉపమన్యు మహర్షి.పేదవాడైన ఉగ్రదంతుని కుమారుడు క్షీరసేవనము చేయవలెన్న తీరని కోరిక కలవాడు.
" నమో గోష్ఠాయచ".ఆవులు కట్టియుండే చోటనుండు స్వామి అనుగ్రహమును చూపకుండుటకు అంతరార్థమేదో ఆయనకే తెలుసు.అంతా శివమయం జగం.వ్యక్తం అంబామయం.అందులకనేమో తల్లి శివపంచాక్షరిని ఉపదేశించినది.త్రికరణ శుద్ధిగా నమ్మిచేసినవారిని త్రినేత్రుడు కరుణీంచకుండునా? అసలే భోళాశంకరుడు.
' శివశివశివ అనరాదా శివపాదముచేదా?
శివపాదము మీద నీ శిరసునుంచరాదా?
అనుచు ఉపమన్యు చేయుచున్న పంచాక్షరి నామ జపమునకు ప్రసన్నుడైన పరమేశ్వరుడు ప్రత్యక్షమై,క్షీర రామలింగేశ్వరుడై అనుగ్రహించెను ఆ ప్రదేశమే నేటి క్షీరపురి పాలకొల్లు.
ఉపమన్యుని ధన్యుని చేసిన పంచాక్షరి-స్థూల ప్రణవము మనలనందరిని పరిపాలించునుగాక.శబ్ద-రూపములకు అతీతుడైన స్వామి మనలను తన అక్కున చేర్చుకొనుగాక.
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-23
*******************************
భగవంతుడు-భక్తుడు ఇద్దరు ప్రణవస్వరూపులే
భగవంతుడు ప్రణవబోధను పొందినవాడు
భక్తుడు ప్రణవ పరమార్థమును పొందినవాడు.
" పంచాక్షరీ శివపదేన విభాతి నిత్యం." ఓం నమః శివాయ.
అకరా-ఉకార-మకార సంగమము " ఓంకారము." ఓంకారమును సూక్ష్మ ప్రణవముగను,పంచాక్షరిని స్థూల ప్రణవముగను దైవజ్ఞులు భావిస్తారు.ప్రణవము స్వయంప్రకాశకము నిత్యము నిరంజనము.
" ఓంకార బిందు యోగినాం
కామదం మోక్షదం వందేం ఓంకారాయ నమోనమః."
" వృక్షస్య మూలసేకేన శాఖాః పుష్యంతి వైయథా
శివే రుద్రే జపాత్ ప్రీతే ప్రెతా ఏవాన్యదేవతాః" సూథ సంహిత.
రుద్రాధ్యాయము వేదములలో ఉత్తమము.హోమాది కర్మలలో ప్రధానము.పాపమోచకము భుక్తిముక్తిప్రదము.ఆ రుద్రుడు తన కుమారుడైన షన్ముఖుని నోట ప్రణవమును -ప్రణవ పరమార్థమును శిష్యుడై తెలిసికొనుట లీలలు కాక ఇంకేమిటి.
" నమః స్లోక్యాయచ-అవసాన్యాయచ."వేదమంత్రములయందుండువాడు స్లోక్యుడు.వేదాంతముచే చెప్పబడువాడు అవసాన్యుడు.నమో నమః.
" నమో జ్యేష్ఠాయచ-కనిష్ఠాయచ" జగత్కళ్యాణమునకై జ్యేష్ఠుడు-కనిష్ఠుడు రెందును తానైన రుద్రుడు తనకుమారుడైన సుబ్రహ్మణ్యునికి శిష్యుడై ప్రణవజ్ఞాన సముపార్జనను చేసినాడు.స్వామి తన కార్యాచరణకు కమలనాభుని పావుని చేసినాడు.
కమనీయం-రమణీయం కుమారుని కథనం.ఒకసారి కైలాసపర్వతమునకు వెళ్ళుచున్న బ్రహ్మ దారిలో కనిపించిన సుబ్రహ్మణ్యుని చిన్నపిల్లవాడుగా భావించి,పలుకరించకనే పరమేశ్వరదర్శనమునకై పరుగులు తీయుచుండెను.పథకము ఫాలనేత్రునిది.కదులుచున్న పదములు పద్మసంభవునివి,అంతా పరమేశ్వర లీల.ప్రసాదగుణపు హేల.
అహంకారమునకు దాసుడైన అజునకు ఆదివ్యాధి వైద్యమునకు సమయము ఆసన్నమైనది ఆ శివుని కనుసన్నలలో.అంతే ఆ శుబ్రహ్మణ్యుడు బ్రహ్మగారిని నమస్కరించి,తానే పలుకరించి,సృష్టియజ్ఞ వివరమును తెలీయచేయమని కోరెను.కనుల మాయతెరలు కప్పియుండుటచే ఖాతరు చేయక ఏముది వేదముల సాయముతో ప్రణవమును చేస్తూ సృష్టిని సాగిస్తాను అన్నాడు బ్రహ్మ.సమాధానముతో సంత్ప్తి చెందని స్కందుడు,ఒకసారి చదివి వినిపించమన్నాడు.
" హే స్వామి కరుణాకర దీనబంధో." కరుణామయుదైన స్వామి కఠినతకు కారణమును తెలిసికొనలేని కమలజుడు,పఠనమును ప్రారంభించగానే,బ్రహ్మను ఓకారము యొక్క భావమును తెలియచేయమన్నాడు." ఆట కదరా శివా నీకు అమ్మతోడు."
వివరించలేని విధాతను బందీని చేసి,శరవణుడు స్వయముగా సృష్టికార్యమును కొనసాగించుచున్నాడు.
" ద్రుత చామీకరప్రఖ్యం శక్తిపాణిం షడాననం
మయూరవాహనారూఢం స్కందరూపం శివంస్మరేత్."
మహాదేవుడే బ్రహ్మను తిరిగి తీసుకొని రాగలయోధుడని గ్రహించిన దేవతలు.
" యేభూతానామధిపతియోవిశిఖికాసః కపర్దినః" జటలు కలిగి-జటలు లేని రుద్రుల స్వరూపములఓ నున్న రుద్రా నీ ఆయుధములను మాపై ప్రయోగింపకుము.దయాళువై బ్రహ్మగారిని తిరిగి తీసుకురమ్ము.అని ప్రార్థించగా వల్లెయని ,
" ఓం నమో పూర్వజాయచ-పరజాయచ" పూర్వాపరములు రెండును తానైన స్వామి బ్రహ్మ అచూకిని గుర్తించి,తన కుమారుని దగ్గరకు వెళ్ళెను.
బ్రహ్మగారికి జ్ఞానోదయమును కలిగించుటకు జరిగిన పరిణామములను తెలియచేసి తండ్రికి నమస్కరించెను.తండ్రికి తాను గురువై ప్రణవ ప్రాముఖ్యమును వివరించెను.స్వామి శిష్యుడై అవధరించెను.ప్రణవ పరమార్థమును పరిచయము చేసిన ఆ పవిత్రస్థలము కుంభకోణము దగ్గర నున్న స్వామిమలై.
ఎంతైన మహాకవి ధూర్జటి తెలియచేసినట్లు స్వామి పాలబువ్వకు అరటిపండ్లను వాత్సల్యలక్షీ లీలగా తెచ్చి ఇస్తాడు.వద్దనకుండా శిష్యుడై ప్రణవమును పుత్రునిచే ఉపదేశము పొందుతాడు.ఊహలకందని లీలలవాడు ఉమాపతి. " శివాయ నమః" స్థూల ప్రణవము ద్వారా పరమేశ్వర దర్శనమును పొందిన భక్తుడు ఉపమన్యు మహర్షి.పేదవాడైన ఉగ్రదంతుని కుమారుడు క్షీరసేవనము చేయవలెన్న తీరని కోరిక కలవాడు.
" నమో గోష్ఠాయచ".ఆవులు కట్టియుండే చోటనుండు స్వామి అనుగ్రహమును చూపకుండుటకు అంతరార్థమేదో ఆయనకే తెలుసు.అంతా శివమయం జగం.వ్యక్తం అంబామయం.అందులకనేమో తల్లి శివపంచాక్షరిని ఉపదేశించినది.త్రికరణ శుద్ధిగా నమ్మిచేసినవారిని త్రినేత్రుడు కరుణీంచకుండునా? అసలే భోళాశంకరుడు.
' శివశివశివ అనరాదా శివపాదముచేదా?
శివపాదము మీద నీ శిరసునుంచరాదా?
అనుచు ఉపమన్యు చేయుచున్న పంచాక్షరి నామ జపమునకు ప్రసన్నుడైన పరమేశ్వరుడు ప్రత్యక్షమై,క్షీర రామలింగేశ్వరుడై అనుగ్రహించెను ఆ ప్రదేశమే నేటి క్షీరపురి పాలకొల్లు.
ఉపమన్యుని ధన్యుని చేసిన పంచాక్షరి-స్థూల ప్రణవము మనలనందరిని పరిపాలించునుగాక.శబ్ద-రూపములకు అతీతుడైన స్వామి మనలను తన అక్కున చేర్చుకొనుగాక.
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-23
*******************************
భగవంతుడు-భక్తుడు ఇద్దరు ప్రణవస్వరూపులే
భగవంతుడు ప్రణవబోధను పొందినవాడు
భక్తుడు ప్రణవ పరమార్థమును పొందినవాడు.
" పంచాక్షరీ శివపదేన విభాతి నిత్యం." ఓం నమః శివాయ.
అకరా-ఉకార-మకార సంగమము " ఓంకారము." ఓంకారమును సూక్ష్మ ప్రణవముగను,పంచాక్షరిని స్థూల ప్రణవముగను దైవజ్ఞులు భావిస్తారు.ప్రణవము స్వయంప్రకాశకము నిత్యము నిరంజనము.
" ఓంకార బిందు యోగినాం
కామదం మోక్షదం వందేం ఓంకారాయ నమోనమః."
" వృక్షస్య మూలసేకేన శాఖాః పుష్యంతి వైయథా
శివే రుద్రే జపాత్ ప్రీతే ప్రెతా ఏవాన్యదేవతాః" సూథ సంహిత.
రుద్రాధ్యాయము వేదములలో ఉత్తమము.హోమాది కర్మలలో ప్రధానము.పాపమోచకము భుక్తిముక్తిప్రదము.ఆ రుద్రుడు తన కుమారుడైన షన్ముఖుని నోట ప్రణవమును -ప్రణవ పరమార్థమును శిష్యుడై తెలిసికొనుట లీలలు కాక ఇంకేమిటి.
" నమః స్లోక్యాయచ-అవసాన్యాయచ."వేదమంత్రములయందుండువాడు స్లోక్యుడు.వేదాంతముచే చెప్పబడువాడు అవసాన్యుడు.నమో నమః.
" నమో జ్యేష్ఠాయచ-కనిష్ఠాయచ" జగత్కళ్యాణమునకై జ్యేష్ఠుడు-కనిష్ఠుడు రెందును తానైన రుద్రుడు తనకుమారుడైన సుబ్రహ్మణ్యునికి శిష్యుడై ప్రణవజ్ఞాన సముపార్జనను చేసినాడు.స్వామి తన కార్యాచరణకు కమలనాభుని పావుని చేసినాడు.
కమనీయం-రమణీయం కుమారుని కథనం.ఒకసారి కైలాసపర్వతమునకు వెళ్ళుచున్న బ్రహ్మ దారిలో కనిపించిన సుబ్రహ్మణ్యుని చిన్నపిల్లవాడుగా భావించి,పలుకరించకనే పరమేశ్వరదర్శనమునకై పరుగులు తీయుచుండెను.పథకము ఫాలనేత్రునిది.కదులుచున్న పదములు పద్మసంభవునివి,అంతా పరమేశ్వర లీల.ప్రసాదగుణపు హేల.
అహంకారమునకు దాసుడైన అజునకు ఆదివ్యాధి వైద్యమునకు సమయము ఆసన్నమైనది ఆ శివుని కనుసన్నలలో.అంతే ఆ శుబ్రహ్మణ్యుడు బ్రహ్మగారిని నమస్కరించి,తానే పలుకరించి,సృష్టియజ్ఞ వివరమును తెలీయచేయమని కోరెను.కనుల మాయతెరలు కప్పియుండుటచే ఖాతరు చేయక ఏముది వేదముల సాయముతో ప్రణవమును చేస్తూ సృష్టిని సాగిస్తాను అన్నాడు బ్రహ్మ.సమాధానముతో సంత్ప్తి చెందని స్కందుడు,ఒకసారి చదివి వినిపించమన్నాడు.
" హే స్వామి కరుణాకర దీనబంధో." కరుణామయుదైన స్వామి కఠినతకు కారణమును తెలిసికొనలేని కమలజుడు,పఠనమును ప్రారంభించగానే,బ్రహ్మను ఓకారము యొక్క భావమును తెలియచేయమన్నాడు." ఆట కదరా శివా నీకు అమ్మతోడు."
వివరించలేని విధాతను బందీని చేసి,శరవణుడు స్వయముగా సృష్టికార్యమును కొనసాగించుచున్నాడు.
" ద్రుత చామీకరప్రఖ్యం శక్తిపాణిం షడాననం
మయూరవాహనారూఢం స్కందరూపం శివంస్మరేత్."
మహాదేవుడే బ్రహ్మను తిరిగి తీసుకొని రాగలయోధుడని గ్రహించిన దేవతలు.
" యేభూతానామధిపతియోవిశిఖికాసః కపర్దినః" జటలు కలిగి-జటలు లేని రుద్రుల స్వరూపములఓ నున్న రుద్రా నీ ఆయుధములను మాపై ప్రయోగింపకుము.దయాళువై బ్రహ్మగారిని తిరిగి తీసుకురమ్ము.అని ప్రార్థించగా వల్లెయని ,
" ఓం నమో పూర్వజాయచ-పరజాయచ" పూర్వాపరములు రెండును తానైన స్వామి బ్రహ్మ అచూకిని గుర్తించి,తన కుమారుని దగ్గరకు వెళ్ళెను.
బ్రహ్మగారికి జ్ఞానోదయమును కలిగించుటకు జరిగిన పరిణామములను తెలియచేసి తండ్రికి నమస్కరించెను.తండ్రికి తాను గురువై ప్రణవ ప్రాముఖ్యమును వివరించెను.స్వామి శిష్యుడై అవధరించెను.ప్రణవ పరమార్థమును పరిచయము చేసిన ఆ పవిత్రస్థలము కుంభకోణము దగ్గర నున్న స్వామిమలై.
ఎంతైన మహాకవి ధూర్జటి తెలియచేసినట్లు స్వామి పాలబువ్వకు అరటిపండ్లను వాత్సల్యలక్షీ లీలగా తెచ్చి ఇస్తాడు.వద్దనకుండా శిష్యుడై ప్రణవమును పుత్రునిచే ఉపదేశము పొందుతాడు.ఊహలకందని లీలలవాడు ఉమాపతి. " శివాయ నమః" స్థూల ప్రణవము ద్వారా పరమేశ్వర దర్శనమును పొందిన భక్తుడు ఉపమన్యు మహర్షి.పేదవాడైన ఉగ్రదంతుని కుమారుడు క్షీరసేవనము చేయవలెన్న తీరని కోరిక కలవాడు.
" నమో గోష్ఠాయచ".ఆవులు కట్టియుండే చోటనుండు స్వామి అనుగ్రహమును చూపకుండుటకు అంతరార్థమేదో ఆయనకే తెలుసు.అంతా శివమయం జగం.వ్యక్తం అంబామయం.అందులకనేమో తల్లి శివపంచాక్షరిని ఉపదేశించినది.త్రికరణ శుద్ధిగా నమ్మిచేసినవారిని త్రినేత్రుడు కరుణీంచకుండునా? అసలే భోళాశంకరుడు.
' శివశివశివ అనరాదా శివపాదముచేదా?
శివపాదము మీద నీ శిరసునుంచరాదా?
అనుచు ఉపమన్యు చేయుచున్న పంచాక్షరి నామ జపమునకు ప్రసన్నుడైన పరమేశ్వరుడు ప్రత్యక్షమై,క్షీర రామలింగేశ్వరుడై అనుగ్రహించెను ఆ ప్రదేశమే నేటి క్షీరపురి పాలకొల్లు.
ఉపమన్యుని ధన్యుని చేసిన పంచాక్షరి-స్థూల ప్రణవము మనలనందరిని పరిపాలించునుగాక.శబ్ద-రూపములకు అతీతుడైన స్వామి మనలను తన అక్కున చేర్చుకొనుగాక.
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
నః ప్రయచ్చంతి సౌఖ్యం-23
*******************************
భగవంతుడు-భక్తుడు ఇద్దరు ప్రణవస్వరూపులే
భగవంతుడు ప్రణవబోధను పొందినవాడు
భక్తుడు ప్రణవ పరమార్థమును పొందినవాడు.
" పంచాక్షరీ శివపదేన విభాతి నిత్యం." ఓం నమః శివాయ.
అకార-ఉకార-మకార సంగమము " ఓంకారము." ఓంకారమును సూక్ష్మ ప్రణవముగను,పంచాక్షరిని స్థూల ప్రణవముగను దైవజ్ఞులు భావిస్తారు.ప్రణవము స్వయంప్రకాశకము నిత్యము నిరంజనము.
" ఓంకార బిందు యోగినాం
కామదం మోక్షదం వందేం ఓంకారాయ నమోనమః."
" వృక్షస్య మూలసేకేన శాఖాః పుష్యంతి వైయథా
శివే రుద్రే జపాత్ ప్రీతే ప్రెతా ఏవాన్యదేవతాః" సూత సంహిత.
రుద్రాధ్యాయము వేదములలో ఉత్తమము.హోమాది కర్మలలో ప్రధానము.పాపమోచకము భుక్తిముక్తిప్రదము.ఆ రుద్రుడు తన కుమారుడైన
షణ్ముఖుని నోట ప్రణవమును -ప్రణవ పరమార్థమును శిష్యుడై తెలిసికొనుట లీలలు కాక ఇంకేమిటి.
" నమః శ్శ్లోక్యాయచ-అవసాన్యాయచ."వేదమంత్రములయందుండువాడు శ్శ్లోక్యుడు..వేదాంతముచే చెప్పబడువాడు అవసాన్యుడు.నమో నమః.
" నమో జ్యేష్ఠాయచ-కనిష్ఠాయచ" జగత్కళ్యాణమునకై జ్యేష్ఠుడు-కనిష్ఠుడు రెండును తానైన రుద్రుడు తనకుమారుడైన సుబ్రహ్మణ్యునికి శిష్యుడై ప్రణవజ్ఞాన సముపార్జనను చేసినాడు.స్వామి తన కార్యాచరణకు, కమలనాభుని పావుని చేసినాడు.
ఉమా మహేశ్వర కుమార పుణ్యం స్వామి సుబ్రహ్మణ్యం నమో నమః
కమనీయం-రమణీయం కుమారుని కథనం.ఒకసారి కైలాసపర్వతమునకు వెళ్ళుచున్న బ్రహ్మ దారిలో కనిపించిన సుబ్రహ్మణ్యుని చిన్నపిల్లవాడుగా భావించి,పలుకరించకనే పరమేశ్వరదర్శనమునకై పరుగులు తీయుచుండెను
" నమస్సస్పింజరాయ త్విషీమతే పథీనాం పతయే నమః."
మార్గాధిపతి చిన్న చమత్కారము చేసాడు.చతుర్ముఖ బ్రహ్మగారి పండితీప్రకర్షకు పరీక్ష పెట్టదలచాడు ఆ నిటలాక్షుడు.అయ్యగారి ఆనగా , నెయ్యమున సమీపించి,నమస్కరించి సృష్టిరచనాసామర్థ్యము ను వివరించమని వినయముగా ప్రశ్నించాడు బ్రహ్మను.
.పథకము ఫాలనేత్రునిది.కదులుచున్న పదములు పద్మసంభవునివి,అంతా పరమేశ్వర లీల.ప్రసాదగుణపు హేల.
అహంకారమునకు దాసుడైన అజునకు ఆదివ్యాధి వైద్యమునకు సమయము ఆసన్నమైనది ఆ శివుని కనుసన్నలలో.అంతే ఆ శుబ్రహ్మణ్యుడు బ్రహ్మగారిని నమస్కరించి,తానే పలుకరించి,సృష్టియజ్ఞ వివరమును తెలీయచేయమని కోరెను.కనుల మాయతెరలు కప్పియుండుటచే ఖాతరు చేయక కడు నిర్లక్ష్యముతో ఓస్ ఇంతేనా ఏముంది వేదముల సాయముతో ప్రణవమును చేస్తూ సృష్టిని సాగిస్తాను అన్నాడు బ్రహ్మ.సమాధానముతో సంతృప్తి చెందని స్కందుడు,ఒకసారి చదివి వినిపించమన్నాడు.
" హే స్వామి కరుణాకర దీనబంధో." కరుణామయుడైన స్వామి కఠినతకు కారణమును తెలిసికొనలేని కమలజుడు,పఠనమును ప్రారంభించగానే,బ్రహ్మను యొక్క భావమును తెలియచేయమన్నాడు.
" ప్రణతి ప్రణతి ప్రణతి ప్రణవనాద జగతికి
ప్రణుతి ప్రణుతి ప్రణుతి ప్రథమ నాద సృష్టికి"
వివరించలేని విధాతను బందీని చేసి,శరవణుడు స్వయముగా సృష్టికార్యమును కొనసాగించుచున్నాడు.
" ఆట కదరా శివా! ఆట కద నీకన్ని అమ్మతోడు."
" ద్రుత చామీకరప్రఖ్యం శక్తిపాణిం షడాననం
మయూరవాహనారూఢం స్కందరూపం శివంస్మరేత్."
మహాదేవుడే బ్రహ్మను తిరిగి తీసుకొని రాగలయోధుడని గ్రహించిన దేవతలు.పరమేశుని పరిపరి విధముల ప్రార్థించగా,
" నమశ్శంగాయచ-పశుపతియేచ" సర్వప్రాణి సంరక్షణార్థము,
" ఓం నమో పూర్వజాయచ-పరజాయచ" పూర్వాపరములు రెండును తానైన స్వామి బ్రహ్మ అచూకిని గుర్తించి,తన కుమారుని దగ్గరకు వెళ్ళెను.
బ్రహ్మగారికి జ్ఞానోదయమును కలిగించుటకు జరిగిన పరిణామములను తెలియచేసి తండ్రికి నమస్కరించెను.తండ్రికి తాను గురువై ప్రణవ ప్రాముఖ్యమును వివరించెను.స్వామి శిష్యుడై అవధరించెను.ప్రణవ పరమార్థమును పరిచయము చేసిన ఆ పవిత్రస్థలము కుంభకోణము దగ్గర నున్న స్వామిమలై.
ఎంతైన మహాకవి ధూర్జటి తెలియచేసినట్లు స్వామి పాలబువ్వకు అరటిపండ్లను వాత్సల్యలక్షీ లీలగా తెచ్చి ఇస్తాడు.వద్దనకుండా శిష్యుడై ప్రణవమును పుత్రునిచే ఉపదేశము పొందుతాడు.ఊహలకందని లీలలవాడు ఉమాపతి. " శివాయ నమః"
స్థూల ప్రణవము ద్వారా పరమేశ్వర దర్శనమును పొందిన భక్తుడు ఉపమన్యు మహర్షి.పేదవాడైన ఉగ్రదంతుని కుమారుడు క్షీరసేవనము చేయవలెన్న తీరని కోరిక కలవాడు.
" నమో గోష్ఠాయచ".ఆవులు కట్టియుండే చోటనుండు స్వామి అనుగ్రహమును చూపకుండుటకు అంతరార్థమేదో ఆయనకే తెలుసు.అంతా శివమయం జగం.వ్యక్తం అంబామయం.అందులకనేమో తల్లి శివపంచాక్షరిని ఉపదేశించినది.త్రికరణ శుద్ధిగా నమ్మిచేసినవారిని త్రినేత్రుడు కరుణీంచకుండునా? అసలే భోళాశంకరుడు.
అర్థనారీశ్వర అష్టకము.ఋషి ఉపమన్యు కృతము.
*****************************************
1.నల్లని మొయిలుకాంతి నాతల్లి కచము
ఎర్రని మెరుపు కాంతి శివ జటాజూటము
గిరినేలు నా తల్లి-ఉర్వినేలు నా తండ్రి
అర్థనారీశ్వరమై నన్ను ఆశీర్వదించు.
2.రత్నకుండల కాంతితో అమ్మ కర్ణములు
సర్పభూషణ కాంతితో స్వామి కర్ణములు
శివ నామము ప్రీతి-శివా నామము ప్రీతి
అర్థనారీశ్వరమై నన్ను ఆశీర్వదించు.
3.మందార మాలలతో మా తల్లి గళము
కపాలమాలలతో స్వామి మంగళము
దివ్య వస్త్రము దాల్చి-దిక్కులను దాల్చి
అర్థ నారీశ్వరమై నన్ను ఆశీర్వదించు.
4.పద్మార్చనతో నున్నది మాతల్లి పాదము
సర్పసేవితమైన సాంబశివ పాదము
చంద్ర ప్రకాశముతో-చంద్రాభరణముతో
అర్థనారీశ్వరమై నన్ను ఆశీర్వదించు.
5.అద్భుత ప్రదర్శనము మా తల్లి లాస్యము
ఆసన్న ప్రళయము మా తండ్రి తాండవము
సరిసంఖ్య కనులతో-బేసి కన్నులతో
అర్థనారీశ్వరమై నన్ను ఆశీర్వదించు.
6.నీలి కలువల కాంతి అమ్మ నయనములు
వికసిత కలువలు మా అయ్య నేత్రములు
జగములకు తల్లిగా-జగమేలు తండ్రిగా
అర్థనారీశ్వరమై నన్ను రక్షించు.
7.ఆది మధ్యాంతములు అన్ని మా అమ్మ
దిక్కులు-మూలలకు దిక్కు మా అయ్య
పంచకృత్యములను నియమించు వారు
అర్థ నారీశ్వరమై నన్ను ఆశీర్వదించు.
8.అమ్మా అని పిలిచినా,అయ్యను వేడినా
సన్నద్ధులౌతారు ఉద్ధరించంగ
ఉపమన్యు ఋషికృత స్తోత్ర పఠనమ్ము
అర్థనారీశ్వర కరుణ అరచేతనుంచు.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
ఓం తత్ సత్.
' శివశివశివ అనరాదా శివపాదముచేదా?
శివపాదము మీద నీ శిరసునుంచరాదా?
అనుచు ఉపమన్యు చేయుచున్న పంచాక్షరి నామ జపమునకు ప్రసన్నుడైన పరమేశ్వరుడు ప్రత్యక్షమై,క్షీర రామలింగేశ్వరుడై అనుగ్రహించెను ఆ ప్రదేశమే నేటి క్షీరపురి పాలకొల్లు.
ఉపమన్యుని ధన్యుని చేసిన పంచాక్షరి-స్థూల ప్రణవము మనలనందరిని పరిపాలించునుగాక.శబ్ద-రూపములకు అతీతుడైన స్వామి మనలను తన అక్కున చేర్చుకొనుగాక.
స్వామి బిల్వార్చనకు రేపు కలుసుకుందాము.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
( ఏక బిల్వం శివార్పణం)
No comments:
Post a Comment