PRASEEDA MAMA SARVADAA-03

ప్రసీద మమ సర్వదా-03 చంద్రఘంట మాతా నమోనమః " పిండజ ప్రవరారూఢ చండకోపాస్త్రకైర్యుతా ప్రసాదం తమతేహ్యం చంద్రఘంటేతి విశ్రుతా". శైలపుత్రీ మాత మనలను బ్రహ్మచరిణి మాతకు అప్పగిస్తే తల్లి పరమేశుని అర్థాంగిగా పరిణయమాడు సమయమున తాను సౌమ్యరూపియై-తన నాథుని సౌమ్యరూపునిగా ప్రకటించుకొనమని అర్థించి,శివశక్త్యైకరూపిణియై,సౌభాగ్యచిహ్నముగా తానును నుదుటను ఘంటాకృతిలో నున్న చంద్రఘంటను ధరించి,వినూత్న శోభలతో విశ్వేశ్వరుని అర్థాంగి గా మారినది. తల్లి ధైర్యమునకు గంభీరతకు ప్రతీకయైన పెద్దపులినిగాని/సింహమును గాని వాహనము చేసుకొని శివునిశక్తియై శుభములనొసగుచున్నది. తల్లి నామములో చంద్ర-ఘంట అను రెండు పదములున్నవి.ఇవి రెండు విభిన్న స్వభావముల సంకేతములు.అమ్మ ఘోర/అఘోర రూపములను దుష్టశిక్షణకు-శిష్ట రక్షణకు ధరించు విధానమును పరిచయము చేస్తున్నవి. చంద్ర పదము చంచలత్వమును-ఘంట పదమును నిశ్చలత్వమును తెలియచేస్తున్నవి.ఇక్కడ చంద్రుని రూపమును గాక స్వభావములకు సంకేతములుగా పరిగణిస్తే రెండు పరస్పర విరుధ్ధభావములైన చంచలత్వమునకు-నిశ్చలత్వమునకు ప్రాతినిధ్యము వహించుచున్నవి. "చంద్రమా మనసో జాతః" చంద్రుడు మన మనోభావములకు అధిపతి అయినప్పుడు వృధ్ధి-క్షయ స్వభావము కల చంద్రకళలు మన మనోభావములపై తమ ప్రభావమును చూపుతాయి.అవి అనేకానేకములై-ఆలోచనా రహితములై-ఆందోళనా పూరితములై-అసహాయకములై మనసు యుక్తాయుక్త విచక్షణాజ్ఞానమును కోల్పోవునట్లు చేస్తాయి.అసమర్థమైన మనసు సత్యాన్వేషనను చేయలేక మూగపోయి ఉంటుంది.సత్-చిత్-సాక్షాత్కారమును సందిగ్ధములో పడేస్తుంది.ముముక్షత్వానికి ముందరికాళ్ళ బంధమవుతుంది. అమ్మ మనలను అటువంటి పరిస్థితిలో ఉంటే ఆదుకోకుండా ఉంటుందా? అందుకే ఓంకార ప్రతీకమైన ప్రణవనాద మూర్తిగా, తన ఘంటానాదమునుతో నిశ్శబ్దమును నిష్క్రమింపచేస్తుంది.నిశ్చలత్వమును నిర్మిస్తూ మన మనస్సునుకు బుధ్ధి అనే శక్తిని జోడించి,నాదమయియై వేదమాతయై విషయమును వివరిస్తుంది.విజయపథము వైపుకు మనలను నడిపిస్తుంది. అమ్మ చెంతనున్న మనకు ఇతరచింతనలేల? అమ్మ దయతో మన ప్రయాణము కొనసాగుతుంది. అమ్మ చరణములే శరనము.