RUDRA PASUPATI NAYANAR

ఉరుత్తిరు రుద్ర పశుపతి నాయనారు. ***************************** " పంచాక్షరీ శివపదేన విభాతి నిత్యం రుద్రస్తయా స్ఫురతి తేన చతుర్య్హ కాండః కాందేన తేన యజురేవ విభాతి నిత్యం ఋక్సామ మధ్య మణివాచ విభాంతి వేదా" నమః శివాయ అను పంచాక్షరి మంత్రము "శివ" అను పదము చేత ప్రకాశించుచున్నది. శివపంచాక్షరిని ప్రశంసించి నిర్దేశించుటచే రుద్రాద్యాయము ప్రశస్తమగుచున్నది. రుద్రుడు తేజోరూపము. రుద్రాధ్యాయము వైదికమగు స్తుతి.రుద్రాధ్యాయమనగా నమకము మరియు చమకము.నమః అను శబ్దము పలుమార్లు ఆవృత్తమగుటచే నమకము అనియును,చ-మే పలుసార్లు చెప్పబడుటచే చమకము అనియు సార్థకనామములను సంతరించుకున్నవి. "తిరుతొండర్దొగై" సనాతన వైదిక బ్రాహ్మణ కుటుంబమున తిరుతలయూరు నందు జన్మించారు. " నమః కాట్యాయచ-నీప్యాయచ నమః సూద్యాయచ-సరస్యాయచా" కొండమీది నుండి జారిపడే జలము నీప్యము.కొద్దిపాటి జలము కాటము. " నమో నాద్యాయచ-వైశంతాయచ" నదీ జలములములలో నుండువాడు నాద్యాయచ, స్వల్పజలము కలది వేశంతము.అవి మన భాషలో చెప్పుకోవాలంటే, కోవెలలోని దైవ తర్పణము కొరకు ఏర్పరచిన దేవ ఖాతములు.పుష్కరిణులు. ఆ పుష్కరిణి జలమును సాక్షాత్తు పరమేశుని ఆవాసముగా ఆరాధిస్తూ, త్రికాలములందు -తిరుతలయూరు నందలి పార్వతీ శ్రీ బాలేశ్వర స్వామి పుష్కరిణీ తీర్థమునందు తలలోతు మునిగి, బురదంటని పద్మమువలె ఊర్థ్వ ముకుళిత హస్తములతో,సూత సంహిత నుడివినట్లు, 'వృక్షస్య మూలసేకేన శాఖాః పుష్యంతి యైయదా శివే రుద్రే జపాత్ ప్రీతే ప్రీతా ఏ వాన్య దేవతాః" రుద్రాధ్యాయము వేదములలో ఉత్తమము.హోమాది కర్మలలో ప్రధానము,అమృతప్రదము కనుక, రుద్రపారాయణను చేసేవాడు నాయనారు అచంచల భక్తికి నిదర్శనమా అన్నట్లుగా, -- బాహ్యము సైతము రుద్రాక్షమాలలతో తన భక్తిని ముద్రించుకునేది.తిరుపుండ్రములు నిరంతర విభూతిని/ఐశ్వర్యమును ప్రకటిస్తూ పరమేశ ప్రస్తుతిని చేస్తుండేవి.సత్వగుణ సంపన్నమైన నాయనారు ముఖము సాక్షాత్తు సదాశివ రూపముగా తేజరిల్లుతుండేది.నాభినుండి శోభాయమానముగా వెలువడుతున్న నమక-చమకములు నలుదిక్కులా నినదిస్తుండేవి. నిద్రాహారములు దరిచేరుటకు ధైర్యము చేయలేకపోయేవి.అన్యమునకు స్థానము నాస్తి నాస్తి. శ్వాస మాత్రమే రుద్రనాయనారు అనుష్టానమునకు ఆలంబనగా ఉండేది. ఇక్కడ మనము కొంచము పరిశీలిస్తే అనేకానేక జన్మల చక్రములలో నిరంతరముగా తిరుగుచున్న జీవునికి దాని నుండి విముక్తి లభించాలంటే, దానికంటే బలమైన శక్తి అవసరము.ఆ శక్తి సత్యమైనది-శుభప్రదమైనది-శాశ్వతమైనది అయితేనే తాత్కాలితను తొలగించగల సామర్థ్యతను కలిగియుంటుంది. మనకు పాశము-పశుపతి-పశువు అను మూటిని కనుక పరిగణిస్తే , పాశమును వేయగల/తీయగల సామర్థ్యము కలవాడు శాశ్వతుడు.పాశము శాశ్వతుని చేతిలో నున్నది కనుక అదియును శాశ్వతమే.కాకపోతే పశుపాశ బంధితుడు తన పూర్వజన్మల పుణ్య-పాప కర్మల అవశేషములను ముగించుకొనుటకై ,పునరపి జననం-పునరపి మరనం-పునరపి జనననీ కఠరే సయనం" అని శంకర భగవత్పాదులు సెలవిచ్చినట్లు ఉపాధి అను పాశముతో భగవతత్త్వమునకు-జీవనకృత్యమునకు ముడివేయబడి జన్మరాహిత్యమును పొందుటకు దయాంతరంగుడైన "పతి" చే మరొక్క అవకాశమును పొందుచున్నాడు. జీవన పరమార్థమును ఆకళింపు చేసికొనిన నాయనారు నమక-చమక పారాయణమును సంసారపు సాగరమును దాటించు నావగా భావించిన వాడు. ఆంతర్యమును అభివ్యక్తీకరించుటలో కూడా తన అనుష్టాన భంగిమను ఒక అద్భుత సందేశముగా చూపుతు మనలను అనుగ్రహిస్తున్నాడు పశుపతి రుద్రనాయనారు. ప్రతిజీవి సంసారమనే ప్రవాహమును ఈదలేక తలమునకలవుతుంటాడు.ఆ సాగరము చిక్కటి బురదతో, పెక్కు మొసళ్ళతో కాలు తీసి,పైకివేసి,కదిలి వద్దామన్న విడిచిపెట్టక మనలను ఒడిసి పట్టుకుని ఉంటుంది. అటువంటి బురదతో నిండిన చెరువులో ఉన్నప్పటికిని పద్మము ఏ విధముగా దినపతి అయిన సూర్యకిరణముల సహాయముతో,తన పుట్టినిల్లైన బురదను ఏ మాత్రము అంటనీయక స్వచ్చముగా ఉంటుందో,సుగంధభరితమవుతుందో,అదే విధముగా తాను పుట్టిన /తనకు పుట్టినిల్లైన సంసార బంధములను పశుపతి కరుణ అనెడి కిరణముల ద్వార తన ఉపాధిని సంస్కార భరిత సుగంధ మయము చేసుకోవాలని తానొక నిదర్శనమై,నీలకంఠుని నిస్తుల కరుణను పొందిన నాయనారు ప్రాతస్మరణీయుడు తామర తటాకములో తానొక తామరయై జలములో-జగములో జంగమదేవరను కాంచి-జపించి,పరమేశ్వర సాక్షాత్కారమును పొందుటయే కాక స్వామిచే ఉరు-తిరు-రుద్ర-పశుపతిగా అనుగ్రహింపబడినాడు. భగవంతుడు-భక్తుడు అను ద్వంద్వము మమేకమై నాయనారు కీర్తిని లోకవిదితము చేసినది. నాయనారును అనుగ్రహించిన నాదనాధుడు మనలనందరిని అనిశము సంరక్షించును గాక. ఏక బిల్వం శివార్పణం. . .