ఆదిత్యహృదయము-శ్లోకము-22
*******************
ప్రార్థన
*****
"జయతు జయతు సూర్యం సప్తలోకైకదీపం
తిమిర హరణ పాప ద్వేష దుఃఖస్య నాశం
అరుణకిరణ గమ్యం ఆదిం ఆదిత్యమూర్తిం
సకల భువన వంద్యం భాస్కరం తం నమామి."
పూర్వరంగము
***********
ఏషచైవాగ్ని హోత్రంచ-ఫలంచావైగ్నిహోత్రిణాం"
అంటూ,స్థూలము నిద్రాస్థితిలో నున్న వేళ సైతము తాను జాగరూకతతో నుండి,తన అగ్ని అను శక్తిచే సర్వ దోషములను /మలినములను శుద్ధిపరుస్తూ,ప్రకృతిని-ప్రజలను చైత్న్య వంతము చేస్తున్న సూర్యభగవానునకు నమస్కారములు.
ప్రకృతిలోని పంచభూతములలోను,ప్రజలలోని పంచేంద్రియములను నిరతరము దాగియున్న చైతన్యశక్తియే అగ్నిహోత్రము.
ప్రకృతిలో అదిలోపించనచేభూమండలము గడ్డకట్టి స్తంభించిపోతుంది.
మనలో అదిలోపించినచో మనుగడ స్తంభించిపోతుంది.
కనుకనే రుద్ర చమకము ప్రథమ అనువాక ప్రథమ శ్లోకము,
" ఓం అగ్నా విష్ణుం సజోషసేమా వర్థంతు.,"
అంటు మీరిద్దరు నా పట్ల సద్భావనను కలిగి యుండండి అని అర్థిస్తున్నది,
స్థితికార్యమునకు అగ్ని శక్తి యొక్క ప్రాముఖ్యతను తెలియచేస్తున్నది.
అగ్ని ప్రస్తావనమును చేసిన అగస్త్య భగవానుడు,ప్రస్తుత శ్లోకములో అగ్నికార్య విధానమైన"క్రతువు" మనకు పరిచయము చేస్తున్నారు.లోకపరిపాలనమును ఒక మహాక్రతువుగా కనుక మనము భావిస్తే సూర్యభగవానుడు తానే క్రతువుగాను-క్రతుఫలముగాను ఎలా విరాజిల్లుతున్నాడో వివరిస్తున్నారు.
శ్లోకము
******
" వేదాశ్చ క్రతువశ్చైవ క్రతూనాం ఫలమేవచ
యాని కృత్యానిలోకేషు సర్వ ఏష పరమ/రవిః ప్రభుః"
స్వామినీవులోకానికృత్యేషు క్రతువుగా-క్రతు ఫలముగా నిర్వహిస్తున్నావు.
బేదాశ్చా వేదములగురించి,
ఋగ్యజు సామపారగః అని పూర్వపు శ్లోకములలోనే సూర్య భగవానుడు త్రిసంధ్యలో వర్దత్రయ స్వరూపములో,సంకీర్తనములలో ప్రకాశిస్తుంటాడని చెప్పిన అగస్త్యభగవానుడు ప్రస్తుత శ్లోకములో దానిని కార్యాచరణము గావిస్తూ మరింత విశ్లేషిస్తున్నారు.
1 క్రతువు అన్న సబ్దమునవ బ్రహ్మలలో ఒకరి నామధేయము.
2.క్రతు శబ్దమును కొన్నియాగములసాముహిక ప్రక్రియ గాను భావిస్తారు.
సాపేక్ష పూర్వక అగ్నికార్యము యాగము.పుత్రకామేష్టి,రాజ సూయము,మొదలగునవి.
దేవతోద్దేశ్య ద్రవ్య సమర్పనము యాగము.స్వాహా మంత్ర పూరితము.అనేక యాగములు,విస్తార సమయములో నిర్వహించుతను "క్రతువు" అని అలంకారికులు భావిస్తారు.
3.'క్రియతేన ఇతిక్రతుః."
కార్యశీలతయే క్రతువు అంటుంది సాహిత్యము.
కాని లాక్షణికులు,వ్యూప స్తంభనిర్మితముతో చేయు అగ్నికార్యమును క్రతువు అంటారని చెబుతారు.
బలీచ్చుతకు అనుకూలముగానిర్మింపబడునది వ్యూపస్తంభము.అంటే ఆ క్రతువులో నిస్సందేహముగా ...ఉదాహరనమునకు "అశ్వమేధ యాగము."
సుమేథజో మథజ ధన్యఃఅని స్తుతింపబడుచున్న పరమాత్మ హింసని కోరుకుంటాడా? అదిజంతు బలికాదు.
మనమనస్సులోని ఆలోచనలు కళ్ళకు గంతలు కట్టుకుని యుక్తాయుక్త విచక్షణ లేక పరుగులు తీస్తుంతాయి.వాటిని తొలగించతమే అశ్వమేథనము.ఆ పరిస్థితియే/నిలకడగా మనసును చిత్తునందు నిమగ్నము చేయు శక్తియే"వ్యూపస్తంభము.దాని సహాయముతో జీవులు ఉద్ధరింపబడతాయి.
పరమాత్మ "స్వధృత్ "-స్రవధృత్"
పరమాత్మ తనకు తానే అవసరమైన-అనుగుణమైన ఉపాధిని,అవసరము మేరకు స్వీకరించగలడు కనుక "స్వధృత్" కనుక అగ్ని స్వరూపుడై క్ర్తువుగా తాను మారి-క్రతుఫలమును సైతము స్వీకరిస్తున్నాడు.
అంటు,
కర్మము-కర్మాచరణము-కర్మఫలితము తానైన
, "తం సూర్యం ప్రణమామ్యహం."
No comments:
Post a Comment