శివుని కరుణ అర్థము కానిది.శివుని కరుణ అద్భుతమైనది.
ఈ అనువాకము భూమి యొక్క గొప్పదనమును -భూగర్భ సంపదలను ప్రస్తావిస్తూ,జీవుడు పరిపూర్ణతను సంపాదించుకొనుటకు పరమాత్మ కోరినకోరికలను తీర్చే కొంగుబంగారము సాధకుని యజ్ఞమును సమర్థవంతము చేయాలనుకుంటున్నాడు.
మనము ఒక మహావృక్షమును సామాన్యదృష్టితో చూసినపుడు మనకు భూమిపైన ఉన్న కాండము-కొమ్మలు-ఆకులు-పూలు-పళ్ళు మాత్రమే కనిపిస్తాయి కాని,వాటన్నిటికి మూలకారణమైన మహిమాన్వితమైన వేరు కనపడదు.అంతమాత్రమున వేరులేదనగలమా? అదే విధముగా మన చర్మనేత్రములు భూభాగ ఉపరితలమును మాత్రమే వీక్షించగలవు కాని భూగర్భ సంపదను ఆలోచించలేవు.అర్థముచేసుకొనలేవు.ఇక స్వామిని అర్థించ గలవా? సాధ్యము కానే కాదు. అందుకే స్వామి ఘోర-అఘోర రూపములకు సంకేతముగా "అశ్మాచమే-మృత్తికాచమే" అంటూ కఠినమైన రాయి కావాలి-మెత్తనైన మట్టి కావాలి" అని అర్థింపచేస్తూ,అభీష్టసిధ్ధిని కలిగించాలనుకుంటున్నాడు.
భూమిని దున్నిన భూమి-దున్నని భూమి " "కృష్ణ పశ్యంచమే-అకృష్ణ పశ్చమ్యచే" అంతూ వర్గీకరించి కొన్ని భూములను ఆహారదాతలుగాను,మరికొన్నింటిని ఆవాస (ఇల్లు) దాతలుగాను ,ఆ భూములు అందించే సంపదలను కోరుకోమంటున్నది చమకము.
అంతే కాదు ఆహారమునకు తోడుగా పానీయములను ప్రకటించుచున్నది పాలు-నేయి-తేనె ను"పయశ్చమే-ఘృతశ్చమే-మధుశ్చమే" అంటూ.అన్నపానీయములను అనవరతము అందించే అనంత కరుణ భూమాతది.
అంతే కాదు లోహములైన ఇనుము-రాగి మొదలగునవి,ఖనిజములైన సీసము-తగరము మొదలగు వానిని "హిరణ్యంచమె-అయశ్చమే-శ్యామంచమలోహంచమే" అంటూ లోహములను,సీసంచమే-త్రపుశ్చమే(తగరము) అంటూ ఖనిజ సంపదలను కోరుకొని ప్రయత్నములను సమర్థవంతముచేస్తున్నది .
వీరుధశ్చమే-వనస్పతశ్చమే -ఔషధశ్చమే" అంటూ లతలను,పచ్చని చెట్లను వాటిద్వరా లభించే ఔషధములను అర్థించు-అనుగ్రహిస్తాను అంటున్నాడు పరమాత్మ.
ఈ ఆనువాకము పశు సంపదను కూడా "గ్రామ్యాశ్చమే-పశవ ఆరణ్య్యాశ్చా అంతూ పరమాత్మను జీవుడు గ్రామాలలో-అరణ్యాలలో నున్న పెంపుడు జంతువులను,అదవులలో నుండే వన్య మృగములను ప్రసాదించమని ప్రార్థించమంటున్నది పశుపతిని.
సామాన్యమునకు-విసేషమునకు గల వ్యత్యాసమును "గిరయశ్చమే-పర్వతాశ్చమే" అంటూ,నేటికి-రేపటికి కోరు అనుగ్రహమును (సృష్టి కొనాసాగిస్తూనే ఉండాలని సదుద్దేశముతో)"విత్తించమే-విత్తిశ్చమే" అంటూ అది సకల మానవాళీకి చెందాలని "భూతంచమే-భూతిశ్చమే" అని "ఇతిశ్చమ-గతిశ్చమే" అంటూ ఇష్టప్రాప్తిని కలిగించమంటు కోరుచున్న చమకముతో మమేకమగుచున్న సమయమున సర్వం శివమయం జగత్.
ఏక బిల్వం శివార్పణం.
ఈ అనువాకము భూమి యొక్క గొప్పదనమును -భూగర్భ సంపదలను ప్రస్తావిస్తూ,జీవుడు పరిపూర్ణతను సంపాదించుకొనుటకు పరమాత్మ కోరినకోరికలను తీర్చే కొంగుబంగారము సాధకుని యజ్ఞమును సమర్థవంతము చేయాలనుకుంటున్నాడు.
మనము ఒక మహావృక్షమును సామాన్యదృష్టితో చూసినపుడు మనకు భూమిపైన ఉన్న కాండము-కొమ్మలు-ఆకులు-పూలు-పళ్ళు మాత్రమే కనిపిస్తాయి కాని,వాటన్నిటికి మూలకారణమైన మహిమాన్వితమైన వేరు కనపడదు.అంతమాత్రమున వేరులేదనగలమా? అదే విధముగా మన చర్మనేత్రములు భూభాగ ఉపరితలమును మాత్రమే వీక్షించగలవు కాని భూగర్భ సంపదను ఆలోచించలేవు.అర్థముచేసుకొనలేవు.ఇక స్వామిని అర్థించ గలవా? సాధ్యము కానే కాదు. అందుకే స్వామి ఘోర-అఘోర రూపములకు సంకేతముగా "అశ్మాచమే-మృత్తికాచమే" అంటూ కఠినమైన రాయి కావాలి-మెత్తనైన మట్టి కావాలి" అని అర్థింపచేస్తూ,అభీష్టసిధ్ధిని కలిగించాలనుకుంటున్నాడు.
భూమిని దున్నిన భూమి-దున్నని భూమి " "కృష్ణ పశ్యంచమే-అకృష్ణ పశ్చమ్యచే" అంతూ వర్గీకరించి కొన్ని భూములను ఆహారదాతలుగాను,మరికొన్నింటిని ఆవాస (ఇల్లు) దాతలుగాను ,ఆ భూములు అందించే సంపదలను కోరుకోమంటున్నది చమకము.
అంతే కాదు ఆహారమునకు తోడుగా పానీయములను ప్రకటించుచున్నది పాలు-నేయి-తేనె ను"పయశ్చమే-ఘృతశ్చమే-మధుశ్చమే" అంటూ.అన్నపానీయములను అనవరతము అందించే అనంత కరుణ భూమాతది.
అంతే కాదు లోహములైన ఇనుము-రాగి మొదలగునవి,ఖనిజములైన సీసము-తగరము మొదలగు వానిని "హిరణ్యంచమె-అయశ్చమే-శ్యామంచమలోహంచమే" అంటూ లోహములను,సీసంచమే-త్రపుశ్చమే(తగరము) అంటూ ఖనిజ సంపదలను కోరుకొని ప్రయత్నములను సమర్థవంతముచేస్తున్నది .
వీరుధశ్చమే-వనస్పతశ్చమే -ఔషధశ్చమే" అంటూ లతలను,పచ్చని చెట్లను వాటిద్వరా లభించే ఔషధములను అర్థించు-అనుగ్రహిస్తాను అంటున్నాడు పరమాత్మ.
ఈ ఆనువాకము పశు సంపదను కూడా "గ్రామ్యాశ్చమే-పశవ ఆరణ్య్యాశ్చా అంతూ పరమాత్మను జీవుడు గ్రామాలలో-అరణ్యాలలో నున్న పెంపుడు జంతువులను,అదవులలో నుండే వన్య మృగములను ప్రసాదించమని ప్రార్థించమంటున్నది పశుపతిని.
సామాన్యమునకు-విసేషమునకు గల వ్యత్యాసమును "గిరయశ్చమే-పర్వతాశ్చమే" అంటూ,నేటికి-రేపటికి కోరు అనుగ్రహమును (సృష్టి కొనాసాగిస్తూనే ఉండాలని సదుద్దేశముతో)"విత్తించమే-విత్తిశ్చమే" అంటూ అది సకల మానవాళీకి చెందాలని "భూతంచమే-భూతిశ్చమే" అని "ఇతిశ్చమ-గతిశ్చమే" అంటూ ఇష్టప్రాప్తిని కలిగించమంటు కోరుచున్న చమకముతో మమేకమగుచున్న సమయమున సర్వం శివమయం జగత్.
ఏక బిల్వం శివార్పణం.
No comments:
Post a Comment