మీడుష్టమ శివతమ-11
**********************
న రుద్రో రుద్రమర్చయేత్- రుద్రుడు కానివాడు రుద్రుని అర్చించలేడు.అనుసరించలేడు.అనుభవించలేడు.
సాధకునీనుగ్రహమును నేనేమని వర్ణించగలను? సాక్షాత్తు రుద్రుని గుర్తించి-సాంభాషించి-సమర్థవంతమగుచున్నాడు.సందేహములుత్పన్నమవుతున్నవి-అవి రుద్రుని దయతో సందేశములుగా రూపుదిద్దుకుంటున్నవి.
సాధకుడు సుమనస్కుడైన రుద్రుని స్మరించాడో లేదో సాక్షాత్కరించాడు సమందహాసముతో.
ఎగతాళిచేయించుకోవటము ఒక లీలేకదా.
ఏమిటయ్యా రుడ్రా నాతో ఈ దాగుడు -మూతలు? అడిగినదేతడవుగా అనుగ్రహించానంటావు.అందుకునే లోపున హరించివేస్తావు?నువ్వున్నప్పుడు అంతా అర్థమయినటే ఉంటుంది.నాతెలివి మొత్తం నీతోపాటుగా తీసుకళ్ళిపోతావు ఏమితెలియనట్లు.కనుకనే కదా! వ్యర్థము మాత్రమే నాకు గోచరిస్తూ,నన్ను పరిహసిస్తున్నది?నువ్వు పక్కా మోసగాడివిలే.
ఉలకలేదు-పలుకలేదు రుద్రుడు.ప్రసన్నతతో చూస్తున్నాడు.
ఎక్కడుందయ్యా నీ అనుగ్రహము? ఉంటే అది నన్ను పక్కదారిలోనికి నెట్టివేస్తుందా? చెట్టు చిటారికొమ్మనెక్కాననుకున్న నన్ను పట్టుకుని లోయలోకి నెట్టివేస్తుందా? అంటు సందిగ్ధములో పడిన సాధకుడు ఆ సాక్షాత్కారమును.
సన్నగా నవ్వాడు.సంస్కరించాలనుకున్నాడు వాడికి గమ్మత్తుగా ఒక ఆలోచనను చిగురింపచేసాడు .
రుద్రా నేను ఏది అడిగినా -ఎన్నిసార్లు అడిగినా-ఎన్నింటిని అడిగినా అనుగ్రహించటమే మన ఒప్పందము కదా.అంతే అంతే అన్నాడు అమాయకముగా రుద్రుడు.
ఇది ఆత్మ-ఇది ఆత్మకాదు అనే వివేకము నాతో స్థిరముగా నుండుటలేదు.అది నాతో స్థిరముగా నాతో ఉండి నన్ను ఇది ఆతమ-ఇది శాశ్వతము-ఇది ఆత్మకాదు కనుక అనాత్మ.ఇది తాత్కాలికము నిత్యము కాదు అని నన్ను హెచ్చరిస్తూ ఉండాలి.నీ టక్కరితనమును విడిచి,దానిని నాదగ్గరనే ఉంచు.
సంవితశ్చమే-సంవితశ్చమే అంతేనా చాల అని రుద్రుడు అడుగగానే కాదు కాదు నాదగ్గర నున్న ఆ వివేకమును నేను ఇతరులకు అందించి సహాయపడగలగాలి.వారి తికమకలను తొలగించవేయాలి.నువ్విచ్చిన వరమును నీతో తీసుకుని వెళ్ళకుండా నేను నిన్ను అనుసరిస్తాను-అనుగమిస్తాను.అంతే.
తన్మయత్వములో మునిగాడు సాధకుడు-తథాస్తు తథాస్తు అంటూ తరలినాడు రుద్రుడు.
మళ్ళీ యథాప్రకారమే-కథతరంగముల ప్రకాశమే.
అణువు అణువు శివమే-అడుగు అడుగు శివమే.
సర్వం శివమయం జగం.
No comments:
Post a Comment