శివుని కరుణ అర్థము కానిది.శివుని కరుణ అద్భుతమైనది.మొదటి అనువాకము ఆహార సిధ్ధిని అందించుచున్న మాతృ స్వరూపము గాగ,రెండవ అనువాకము ఆలోచనా సిధ్ధిని అందించుచున్న పితృ స్వరూపము గాను భావించుచున్న వారికి,చమకమునకు వజ్ర మకుట సమానమైన మూడవ అనువాకము ఆచార్య స్వరూపముగా భావించుటలో ఎటువంటి సందేహము లేదనుటకు
ఆకారమును-ఆలోచనను పుష్ఠివంతము చేసుకొనుచున్న జీవుడు వానిని యుక్తాయుక్త విచక్షణతో ఉపయోగించుకోవాలనుకుంటున్నాడు.
.అందుకే "శంచమే-మయశ్చమే" అంటూ ఆర్తిగా అనువాకమును ఆరంభించాడు"
శివుని అనుగ్రహముతో జీవుడు తన విశ్వసందర్శనములోని వస్తువుల తారతమ్యములను గుర్తించాలనుకుంటున్నాడు.ఏవి ఉపయోగములో-ఏవి నిరుపయోగములో,ఏవి సారములో-ఏవి నిస్సారములో,ఏవి క్షణికములో-ఏవి శాశ్వతములో,ఏవి ఉపయోగములో-ఏవి నిరుపయోగములో,ఏవి అనుసరణీయములో-ఏవి పరిత్యజనీయములో,ఏవి ప్రియములో-ఏవి అప్రియములో,ఏవి అనుకూలములో-ఏవి ప్రతి కూలములో గమనించవలెనని,దానికి తనకు మార్గదర్శకుడైన గురువు ఆవశ్యకత ఎంతయో గలదని ,
ప్రియంచమే-అనుకామశ్చమే-సౌమనసశ్చమే వస్తువైవిధ్యమును ప్రస్తావించుచు,దానిని నిర్ధారించుటకు గురువును అనుగ్రహించమని అర్థిస్తూ,ప్రార్థిస్తూ" యంతాచమే" అంటూ ఆచార్యదేవోభవ అను ఆర్యోక్తిని అక్షరాల అనుసరిస్తున్నాడు.
ఎవరు నేర్పాలో తెలుసుకొనిన తరువాత ఏమి నేర్పాలో కూడా తెలియచేస్తున్నాడు " సంవిచ్చమే" అంటూ వేదప్రమాణమును సన్నుతిస్తూ.
దానివలన కలుగు ప్రయోజనమును కూడ అవగతము చేసుకొనిన జీవుడు "క్షమశ్చమే-ధృతిశ్చమే" అంటూ తన జ్ఞాన సముపార్జన ఉన్న సంపదను సంరక్షించుటకు దానికి కావలిసిన అత్యవసర సమయములలో ఎదుర్కొనగలుగు ధైర్యమును తద్వారా సామర్థ్యమును పెంపొందించ గలుగు సూచనను చేయుచున్నాడు.
సాధకుడు తన అభ్యర్థనలో పరమాత్మను కొన్నింటిని ఇమ్మనికోరుకోవాలి.మరి కొన్నింటినితొలగించమని వేడుకోవాలి అనే విషయమును గ్రహించి చీడ-పీడలను ఆటంకములను తొలగించమంటున్నాడు.
తన విజ్ఞానము (గురువుచే అనుగ్రహింపబడినది) అవసరములకు మాత్రమే కాదు వాటికి కావలిసిన ప్రణాళికకు,వస్తు సామగ్రికి సంపాదించుకొనునట్లు చేయుటయే గాక,ఉదాహరణకు వ్యవసాయమునకు కావలిసిన నాగలి ఎద్దులు మిగిలిన పరికరము "సీరంచమే" అంటూ వివరిస్తూ,వాటికి చీడ-పీడవంటి ప్రతిబంధకములను తొలగించమంటున్నాడు.
ఏవిధముగా మానవుడు తన శక్తిసామర్థ్యములతో చెడును అడ్డగిస్తూ-మంచిని పెంపొందించాలో తెలియచేస్తున్నాడు.
చెట్లకు వచ్చే చీడ పీడ మాత్రమే కాదు మానవాళిని పీడించు చిన్నచిన్న రుగ్మతలు-పెద్దపెద్ద వ్యాధులను కూడా తొలగించమని ప్రార్థిస్తున్నాడు.
ప్రస్తుతమునకే కాదు తన విజ్ఞాన సంపద-సత్ప్రవర్తన భావితరములకు కూడ చేరవలెనని ,తన నాయకత్వ లక్షనములు లక్షణోపేతములై
కొనసాగాలని కోరుతున్న చమకముతో మరింత మమేకము అవుదాము.
వర్గీకరణ సాధకునకు ఐహికము-ఆముష్మికము గుర్తించగలుగుచేయుచున్నన్న వేళ సర్వం శివమయం జగత్.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
ఆకారమును-ఆలోచనను పుష్ఠివంతము చేసుకొనుచున్న జీవుడు వానిని యుక్తాయుక్త విచక్షణతో ఉపయోగించుకోవాలనుకుంటున్నాడు.
.అందుకే "శంచమే-మయశ్చమే" అంటూ ఆర్తిగా అనువాకమును ఆరంభించాడు"
శివుని అనుగ్రహముతో జీవుడు తన విశ్వసందర్శనములోని వస్తువుల తారతమ్యములను గుర్తించాలనుకుంటున్నాడు.ఏవి ఉపయోగములో-ఏవి నిరుపయోగములో,ఏవి సారములో-ఏవి నిస్సారములో,ఏవి క్షణికములో-ఏవి శాశ్వతములో,ఏవి ఉపయోగములో-ఏవి నిరుపయోగములో,ఏవి అనుసరణీయములో-ఏవి పరిత్యజనీయములో,ఏవి ప్రియములో-ఏవి అప్రియములో,ఏవి అనుకూలములో-ఏవి ప్రతి కూలములో గమనించవలెనని,దానికి తనకు మార్గదర్శకుడైన గురువు ఆవశ్యకత ఎంతయో గలదని ,
ప్రియంచమే-అనుకామశ్చమే-సౌమనసశ్చమే వస్తువైవిధ్యమును ప్రస్తావించుచు,దానిని నిర్ధారించుటకు గురువును అనుగ్రహించమని అర్థిస్తూ,ప్రార్థిస్తూ" యంతాచమే" అంటూ ఆచార్యదేవోభవ అను ఆర్యోక్తిని అక్షరాల అనుసరిస్తున్నాడు.
ఎవరు నేర్పాలో తెలుసుకొనిన తరువాత ఏమి నేర్పాలో కూడా తెలియచేస్తున్నాడు " సంవిచ్చమే" అంటూ వేదప్రమాణమును సన్నుతిస్తూ.
దానివలన కలుగు ప్రయోజనమును కూడ అవగతము చేసుకొనిన జీవుడు "క్షమశ్చమే-ధృతిశ్చమే" అంటూ తన జ్ఞాన సముపార్జన ఉన్న సంపదను సంరక్షించుటకు దానికి కావలిసిన అత్యవసర సమయములలో ఎదుర్కొనగలుగు ధైర్యమును తద్వారా సామర్థ్యమును పెంపొందించ గలుగు సూచనను చేయుచున్నాడు.
సాధకుడు తన అభ్యర్థనలో పరమాత్మను కొన్నింటిని ఇమ్మనికోరుకోవాలి.మరి కొన్నింటినితొలగించమని వేడుకోవాలి అనే విషయమును గ్రహించి చీడ-పీడలను ఆటంకములను తొలగించమంటున్నాడు.
తన విజ్ఞానము (గురువుచే అనుగ్రహింపబడినది) అవసరములకు మాత్రమే కాదు వాటికి కావలిసిన ప్రణాళికకు,వస్తు సామగ్రికి సంపాదించుకొనునట్లు చేయుటయే గాక,ఉదాహరణకు వ్యవసాయమునకు కావలిసిన నాగలి ఎద్దులు మిగిలిన పరికరము "సీరంచమే" అంటూ వివరిస్తూ,వాటికి చీడ-పీడవంటి ప్రతిబంధకములను తొలగించమంటున్నాడు.
ఏవిధముగా మానవుడు తన శక్తిసామర్థ్యములతో చెడును అడ్డగిస్తూ-మంచిని పెంపొందించాలో తెలియచేస్తున్నాడు.
చెట్లకు వచ్చే చీడ పీడ మాత్రమే కాదు మానవాళిని పీడించు చిన్నచిన్న రుగ్మతలు-పెద్దపెద్ద వ్యాధులను కూడా తొలగించమని ప్రార్థిస్తున్నాడు.
ప్రస్తుతమునకే కాదు తన విజ్ఞాన సంపద-సత్ప్రవర్తన భావితరములకు కూడ చేరవలెనని ,తన నాయకత్వ లక్షనములు లక్షణోపేతములై
కొనసాగాలని కోరుతున్న చమకముతో మరింత మమేకము అవుదాము.
వర్గీకరణ సాధకునకు ఐహికము-ఆముష్మికము గుర్తించగలుగుచేయుచున్నన్న వేళ సర్వం శివమయం జగత్.
( ఏక బిల్వం శివార్పణం.)
No comments:
Post a Comment