OM NAMA SIVAAYA-64

గలగలపారే గంగను జటలో చుట్టేసినావు
 భగభగ మండే అగ్గిని నుదుటను కట్టేసినావు

 శశకమనే చంద్రుని  సిగను సింగారించునావు
 విర్రవీగు విషమును కంఠమునబంధించినావు

 చరచర పాకు పాములను చతురత పట్టేసినావు
 కూరిమితెలియని పులినిఒలిచిపెట్టేసినావు

 రిపులగు త్రిపురాసురులను మట్టుపెట్టేసినావు
 పరమనీచులైన వారి పాపములను పాపినావు

 తిర్యక్కులను గాచితిమిరము నెట్టేసినావు
 నీ చుట్టు తిరుగుచున్న నా పాపములను చుట్టేసి

 శ్రీరస్తు అని కావగ శ్రీకారము చుట్టమంటే
 పక్క చూపులెందుకురా ఓ తిక్క శంకరా.


 గంగానదికి పూజ్యతను కలిగించాడు.అగ్గిని ఆరాధ్యనీయము చేసాడు.శాపగ్రస్థుడైన చంద్రుని శిరమున ధరించాడు.హాలాహలమును తనలో దాచుకొని అర్చనలను పొందునట్లుచేసాడు.పరమనీచముగా ప్రవర్తించిన రాక్షసులను పవిత్రులను చేసాడు.క్రిమికీటకములకు సైతము పాపపుణ్యములను లెక్కించక ఆదరించిన శివుడు,నాపై తన కృపాకటాక్షమును ప్రసరించుటకు నిర్లక్ష్యము చేస్తున్నాడు-నింద.

 లక్ష్యం నమః శివాయ-నిర్లక్ష్యం నమః శివాయ
 ద్వంద్వం నమః శివాయ-నిర్ద్వంద్వం నమః శివాయ

 నమః శివాయ నమః శివాయ ఓం నమః శివాయ.


" ఉపేక్షానో చేత్కిం నహరసి భవధ్ధ్యాన విముఖాం
  దురాశా భూయిష్ఠాం విధిలిపిమ శక్తో యదిభవాన్
  శిరస్తద్వైధాత్రం న న ఖలు సువృత్తం పశుపతే
  కథంవా నిర్యత్నం కరనఖ ముఖేనైవ లులితం"

  శివానందలహరి.

  శివా! నీవు కాలభైరవుని సృష్టించి వాని కొనగోటితో బ్రహ్మ అహంకారపు తలను గిల్లించినాడవు.కాని నిన్ను ధ్యానించుటకు వెనుకాడుచున్నది,నీ అనుగ్రహమును నిరంతరము శంకించుచున్నది,దురాశతో నిండినది అయిన మనసుగల నా తలరాతను మార్చుట కానిపనికాదు. ఆలస్యము చేయక,నన్ను అనుగ్రహించుతండ్రీ -స్తుతి.


 ఏక బిల్వం శివార్పణం.