TIRUPPAAVAI-PAASURAM-16

 

  తిరుప్పావై-పాశురం-16

  *****************

  మాతః సముత్థితవతీ మదివిస్ణుచిత్తం

  విశ్వోపజీవ్య మమృతం మనసా దుహానాం

  తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం

  సంతః పయోధి దుహితః సహజాం విదుస్త్వాం.

   పూర్వపాశుర ప్రస్తావనము

   ************************

  భాగవత సేవనము/దాస్యము యొక్క ఆవశ్యకతను తెలియచేస్తూ,గోపికలుగా భాసిల్లుచున్న వారిని మేల్కొలిపి,వారిని తోడ్కొని,వారి ఆధ్వర్యముతో తన తోటివారిచే నోమును ఆచరించుటకు గోదమ్మ బయలు దేరినది.

  ప్రస్తుత పాశుర ప్రాభవము.

  *********************

 1.నందగోపుని/నందగోప భవన వైభవము

 2.తాము సదాచారములేనివారమని,

   స్వామిని సేవించుటకు తూయోమాయ్'పరిశుద్ధులమై వచ్చామని

 3.ద్వారపాలకుల అనుగ్రహ అభ్యర్థనము

 4.ప్రాకారము-ద్వారముల యొక్క సంకేతము

 5.ద్వారము-గడియ యొక్క సంకేతము

 6.నందభవన ప్రవేశమును,

     దర్శింపచేసిన

 ఆండాళ్ అమ్మకు-ఆళ్వారులకు అనేకానేక దాసోహములను సమర్పించుకుంటూ,ప్రస్తుత పాశురములోనికి ప్రవేశిద్దాము.

పదహారవ పాశురము

   ******************

  నాయగనాయ్ నిండ్ర నందగోపనుడయ

  కోయిల్ కాప్పానే కొడితోన్రుం తోరణ వాయిల్ కాప్పానే

  మణిక్కదవం  తాళ్తిరవాయ్

   ఆయర్ శిరుమియరో ముక్కు అరైపరై

  మాయన్ మణివణ్ణన్  నెన్నలే వాయ్నెందున్

  తూయోమాయ్ వందోం తుయల్ ఎళుప్పాడువాన్

   వాయాల్ మున్నం మున్నం మాట్రారేఅమ్మ నీ

   నేయని ల్లైక్కదవం నీక్కేలో రెంబావాయ్.

  ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ నమః

  ********************************

   ఆయర్ శిరుమియరో ముక్కు-గోకులములోని/గొల్లకులములోని కల్ల-కపటము తెలియని చిన్న పిల్లలము/ముక్కుపచ్చలారని వారము.

 నిండ్ర-నిలబడియున్న వారము.  ఎక్కడ?

  నందగోపన్ కోయిల్ వాశల్-నందగోపుని పవిత్రమైన ఇంటి ముందు.

 ఆ ఇల్లు ఎలా ఉన్నదంటే,

 కొడి తోన్రుం-ఎగురుతున్న జెండాలతో పరాక్రమిస్తున్నది.

   అంతే కాదు,

 తోరణ వాయిల్-వాకిలి  తోరణములతో ప్రకాశిస్తున్నది.

 ఈ భవనము మణిమయము.తలుపు మణిమయము.ఇందులో నిదురించుచున్న స్వామి మణివర్ణుడు.

  అని అమ్మ కీర్తిస్తున్నది.ఇది దేనికి సంకేతము. రెండు గొప్ప ఉదాత్తగుణములకు సంకేతముగా మనము భావించవచ్చును.

 మొదటిది-స్వయం ప్రకాశకత్వము.

 రెండవది సర్వ ప్రసాద గుణత్వము.

   కనుకనే స్వామి తెల్లవారుఝామున తమ ఇల్లును గోపికలు గుర్తించుటకు ఇంటిపైన కేతనములను,ఇంటి గడపకు మంగళతోరణములను అనుగ్రహించాడని పెద్దలు చమత్కరిస్తారు.

 మణిమయమైన (చింతామణిమయమైన) స్వామి స్వభావము.స్వామి నివాసమయమై ప్రతిఫలిస్తున్నదా యన్నట్లున్నది.

 మరొక్క ముఖ్య విషయము మనకు ఈ పాశురములో అమ్మ వివరిస్తున్నది.

  అది వారు ఆ భవనమునకు వచ్చిన కారణము.

 స్వామి వారి నోమునకు కావలిసిన పఱ ని ఇస్తానని,నిన్ననే చెప్పినందు వలన దానిని గ్రహించుటకు వచ్చామని స్వామిని దర్శించి వెళ్ళిపోతామని ద్వారపాలకులతో చెబుతున్నది.

 అరై పరై నిన్నలే వాయ్ నెందాన్-.

   మనమిక్కడ ఒక చిన్న సూక్ష్మమును గమనిద్దాము.

 తలుపు దగ్గర ద్వారపాలకులు కావలి ఉన్నారు.వారు గోపికల ప్రవేశమును అడ్డగిస్తున్నారు.కర్తవ్యపాలనమే అయినప్పటికిని వారు అరిషడ్వర్గములు ఆవరించిన వారై అహంకారముతో ప్రభావితము కావింపబడినవారై కఠినముగానే ఉన్నారు.

  కాని మన గోపికల పరిస్థితి వేరు.దశేంద్రియావస్థను దాటిన వారు కనుకనే వినయముగా వినతిచేయగలుగుతున్నారు.

   వారి మాటలను పరిశీలిస్తే మనకు బాహ్యార్థము ఒక విధముగాను,అంతరార్థము పరమాద్భుతము గాను అర్థమగుతుంది.

 వారు తమ గురించి మూడు విషయములను పరిచయము చేసుకున్నారు.

 అవి-ఆయిర్-గొల్లెతమని-పైకి గొల్ల కులము వారిమని,గమనిస్తే-గోవిందుని వారమని.

   సిరుమియరో-చిన్న పిల్లలమన్నారు.అది వారి అహంకార రాహిత్యమును సూచిస్తుంది.

  తుయల్ ఎళుప్పాడువాన్ తూయో మాయ్ వందోం- అన్నారు.

 అంతకు ముందే నియమ నిష్ఠలు-పూజా పునస్కారములు తెలియని వారము అన్నారు.వారు నిస్సంగులు.

  శ్రోత్రియ ఆచారములు లేనివారమంటూనే,తూయోమాయ్ -పరిశుధ్ధులమైనాము (మానసికముగా-త్రికరనములుగా-స్వామికి సుప్రభాతమును కీర్తించి-మేల్కొలుపుటకు వచ్చామని -వారివలన స్వామికే అపాయము రాదని ద్వారపాలకుల భయమును తొలగించగల విజ్ఞులు వారు.)

  ఇంకొక విశేషము ఏమంటే మనకు మొదటి పాశురము నుండి పఱ శబ్దము వినిపిస్తున్నప్పటికి క్రమక్రమముగా దాని అర్థము పరమార్థమును సూచిస్తూ వస్తున్నది.కనుకనే వారు,

 మాట్రాదే అమ్మ నీ నేయని ల్లైక్కదవం అని అడుగుటకు స్వతత్రించగలిగినారు.

  మాట్రాదే-ఆలస్యము చేయకుండ,

 నేయ-అతి పెద్దదైన,

 నిలైక్కదవం -బరువైన గడియను

 నిక్కు-తెరువు,

 ఆచార్యులు వీటిని అష్టాక్షరీ-ద్వయక్షరీ మంత్రములుగా పరిగణిస్తారు.

   ఆండాళ్ తల్లి ఇద్దరు ద్వారపాలకులను పేర్కొన్నది కోయిల్ కాప్పానే-వాయిల్ కాప్పానే,

ప్రాకార పాలకులార-ద్వార పాలకులారా అని స్వామి ప

రతత్త్వమును ప్రస్తుతిస్తూ గోదమ్మ అనుగ్రహముతో వారు బాహ్యాభిమానములనే ప్రాకారమును,దేహాభిమానము అనే ప్రాసాదమును దాటి స్వామి నిదురించుచున్న నంద భవనములోనికి ప్రవేశించగలిగినారు.

.స్వామి అనుగ్రహముతో భవనములోనికి గోపికలతో బాటుగా ప్రవేశిస్తున్న గోదమ్మ చేతిని పట్టుకుని మనము మన అడుగులను కదుపుదాము.

ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగలే శరణం.

TIRUPPAVAI-PASURAM-15

 

  తిరుప్పావై-పాశురం-15

   ****************

 మాతః సముత్థితవతీ మదివిష్ణుచిత్తం

 విశ్వోప జీవ్యమమృతం మనసా దుహానాం

 తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం

 సంతః పయోధి దుహితః సహజాంవిదుస్త్వాం.

 పూర్వపాశుర ప్రస్తావనము

 ******************

  శుద్ధి వ్రత ఐదు పాశురములను సేవించుకుని,భాగవత దాస్య విభాగములోని పదిమంది జ్ఞానుల దాస్యమును మనము ప్రస్తుతపాశురముతో ముగించుకొనబోతున్నాము.ఈ పదిమంది అదే సుగుణ సంపన్నుల,తేజో సంపన్నుల,ఐశ్వర్య సంపన్నుల,అవ్యాజ అనుగ్రహ సంపన్నుల,సంపూర్ణాధికారిక సంపన్నుల సామూహిక ప్రాతినిధ్యమునకు సమిష్టి సంకేతములు.వారు మన ముందు నిలిచి,మనచే శ్రీవ్రతము చేయించబోతున్న స్వామి స్వరూపములు.6 నుండి 15 పాశురములు మనలోని దశేంద్రియములను వ్రతమునకు 

 సిద్ధపరచు,       ఆచార్య అభ్యర్థనముగాను భావించవచ్చును.

 ప్రస్తుత పాశుర ప్రాభవము.

 *********************

 మనము రెండవ పాశురములో,

 "తీక్కరలై శెన్రుదో" 

 చెడు మాటలను ఇంకొకరి చెవికి చేర్చవద్దు-మన చెవికి రానీయ వద్దు అను ఒక నిబంధనమును గమనించాము.

  దానిని పాటించకుండా ప్రస్తుత గోపిక ,

 శిల్లై వళియేర్మేల్-గట్తిగా అరవకండి అని చిరాకుగా తోటి గోపికలతో పలికినట్లు,

 కట్టురైగల్-పుల్లవిరుపు  మాటల      ప్రసక్తి వచ్చినది వారి మధ్యన జరిగిన సంభాషణములో.

  ఆ పొరబాటును సవరించుకుంటూ ఎంతో సమన్వయముతో తనకు ధ్యాన భంగము కలిగినప్పటికిని,దోషమును తనపైననే ఆపాదించుకుని,వాగ్వివాదము చేయక వారిని అనుగ్రహించినది.

 పెద్దలు రామాయణ కథనములోని భరతుని సంస్కారముతో మన గోపికను సంకేతిస్తారు.

  పెద్దలు నడిచిన మార్గములోనే (తమకు భిన్నాభిప్రాయములున్నప్పటికిని) మనము నడవాలి అన్నది మరొక అనుసరణీయ సూచన

 కువలయపీడనము మరొక అద్భుతము..

  ఈ పాశురములో గోపికను "ఇలంకిళియే" లేత చిలుకా అని సంబోధిస్తుంది గోదమ్మ.

 చిలుక జీవాత్మల సమూహ సంకేతము.గోపిక పరమాత్మ ప్రమాణ సంకేతము అని చెబుతూ,తరువాతి పాశురమునుండి "భగవత్ సేవనమునకు" తీసుకుని వెళ్ళబోతున్న,

 ఆండాళ్ తల్లికి-ఆళ్వారులకు అనేకానేక దాసోహములను సమర్పించుకుంటూ,పాశురములోనికి ప్రవేశిద్దాము.

 పాశురము

 ******

ఎల్లే! ఇలంగిళియే ఇన్నం ఉరంగుదియే

 శెల్లెన్మ్రాళే  యేమిన్ నంగవీర్ పోదాగిన్రే

 "వల్లై ఉన్ కట్టురైగళ్" పండే ఉన్ వాయ్ అరిదుం

  " వల్లీర్గళే నీంగళే" నానేదాన్ ఆ ఇడుగ

  ఒల్లై నీ పోదాయ్ ఉనకెన్న వేరుడయై

 ఎల్లారుం  పోందారో పోందార్ పో ఎణ్ణిక్కుళ్

 వల్లానై కొణ్రానై మాట్రారై మాట్రళిక్క

 వల్లానై మాయనై పాదేలో రెంబావాయ్."

 

 మన గోపిక పరమాత్మ అనుభవములో మునకలు వేస్తున్నది.బహిర్ముఖము కాలేకపోతున్నది.తనను మేల్కొలుపు గోపికలమాటలకు ఆమె వాక్కు కొంచము గతితప్పి,బిగ్గరగా అరవకండి అని చిరాకుగా పలికినది.ఇతర గోపికలను సైతము పరుషముగా పలుకునట్లు చేసినది కనుకనే వారు నీవు చెప్పేవన్నీ కట్టుకథలు -ఆచరణం చేయవు అని వారిచే నిందింపచేసినవి.

 వెంతనే సంయమనముతో జరిగిన దానికి దోషము తనదిగా ఆపాదించుకుని,సవరించుకుని,అందరు కలిసి భగవత్సేవనమునకు తరలునట్లు చేసినది.అమ్మ పాశురములో అనుగ్రహించిన 

 విశేషాంశములను గమనిస్తే,

 1.చిలుక పరమాత్మునిచే ప్రసాదింపబడిన సంస్కారవంతమైన వాక్కును పొందినది.

  మనము సైతము చిలుకలమే.కాని సంసారమనే పంజరములో బంధింపబడియున్నవారము.దానిని విడిపించేది హరినామ సంకీర్తనమే.

  అదే విషయమును గోదమ్మ తన పెంపుడు చిలుక ద్వారా మనకు చెబుతుంది.నిరంతరము స్వామినామమును చేయాలని,దానికి నేర్పించి,ఆజ్ఞాపించినది గోదమ్మ.కానిఒకసారి విరహముతో నున్న గోదమ్మకు స్వామి నామము మరింత బాధపెట్టి,చిలకను ఆపమన్నదట కాని అది ఆపక నాకు మీ ఆలోచనలతో ఏమి సంబంధము అని తనపని తాను చేసుకుని పోతున్నదట.

 ఓ చేతనులారా మీరు సైతము నా పెంపుడు చిలుకవలె సర్వకాల-సర్వావస్థలయందును స్వామిని సేవించండి అంటున్నది గోదమ్మ.

  ఎందుకు చేయాలి అన్న అనుమానము వస్తుందేమో స్వామి సమ్హరించినది కువలయము అన్న మదపుటేనుగును మాత్రమేకాదు.అది 

 కు-వలయము-చెడు-ఆలోచనమును కల్గించు ఇంద్రియము.

  కువలయ కథ మనకు ఏమిచెబుతున్నది అంతే,

 ఏనుగు దంతమే దాని అంతమునకు కారనమగుచున్నది పరిశీలిస్తే,

 " ఇన్నం ఉరంగుదియే" దానిని గమనించక ఇంకా నిదురిస్తున్నారా?

 ఇంకా మేల్కొనలేని స్థితిలో నున్నారా ,

   ఓ చేతనులారా,

 మీరు ప్రతి ఉదయము మేల్కాంచుతూ-ప్రతి రాత్రి ఉదయిస్తున్నారు.

 జన్మజన్మల పరంపరలను జ్ఞాన ప్రవృత్తి లేక కొనసాగించుట కదా అది 

 మనకు వివరిస్తూ ,పదిమంది గోపికలతో 'పరమాత్మను మేల్కొలుపుటకు సిద్ధమగుచున్న గోదమ్మ చేతిని పట్టుకుని,మన అడుగులను కదుపుదాము.

 ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం 

tTIRUPPAAVAI-PAASURAM-14

 

 తిరుప్పావై-పాశురం-14

  ******************

 మాతః సముత్థితవతీ మది విష్ణుచిత్తం

 విశ్వోపజీవ్య మమృతం మనసా దుహానాం

 తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం

 సంతః పయోధి దుహితః సహజాం విదుస్త్వాం.

   పూర్వపాశుర ప్రస్తావనము.

   *********************

 శ్రీ రామావతారము ఎటువంటి లీలను ప్రదర్శించక సామాన్య మానవధర్మములను చాటినది.శ్రెవ్కృష్ణావతారము తానొక ఉపాధిని ప్రకటించుకుని,గొల్లవారితో-గొల్లవానివలె ఆడుటు-పాడుతూ,అవసరమయిన వేళలో తనలీలావిభూతులను ప్రదర్శిస్తూ,ధర్మసంరక్షణమును చేసిన నారాయణుని అర్చామూర్తి యని,ఇరువురును ఒక్కటే అని తెలిపిన గోదమ్మ,

 

   ప్రస్తుత పాశుర ప్రాభవము

   ******************

 1.తంగల్ ఇల్-తిరుమంత్రమును-ఓం నమో నారాయణాయ

 2.తిరువిల్-ద్వయ మంత్రమును-హరి/కృష్ణ

 3.కోయిల్-భగవన్నివాసము అను 

    రహస్య త్రయమును అందించినది.

 2.ప్రత్యక్ష ప్రమాణం-అనుమాన ప్రమాణము-శబ్ద ప్రమాణము మనకు పరిచయము చేసినది

     ఉంగళ్ తొటత్తు-అంటూ,

 గోపికలు తాము వస్తున్న దారిలో వికసిస్తున్న ఎర్ర తామరలు-ముకుళిస్తున్న నల్లకలువలను చూసి,దానిని ప్రామాణీకము చేసుకొని,ప్రస్తుత గోపిక ఇంటి పెరడులోని పూలను చూసినట్లు ఉదహరించారు.ఇదీనుమాన ప్రమాణము.

  గోదమ్మ "వావియుళ్" అని దిగుడు బావిని ప్రస్తావించినది.మనకు స్వామి/ఆచార్యులు అతి సులభముగా జ్ఞానమును అందించుటకు సిద్ధముగా నున్నారు.బావి అయితే నీళ్ళు చేదుకోవాలి.అంత సులభము కాదు.పైగా దిగిడు బావికి మెట్లు దిగిటకు ఆచార్యులు తమ అమృత హసతమునందిస్తారు.అనుగ్రహిస్తారు.

 3.నంగాయ-న్నంగాయ-నాణాదాయ్-నా ఉడయైయ,

  అను మూడు పదములు పైకి నిష్ఠూరములుగా అనిపించినప్పటికిని అవి గోపిక పరిపూర్ణ జ్ఞానమునకు-వాక్షాతుర్యమునకు-అధికారిణి అనుటకు సాక్షయములు.

  4.శంఖ-చక్ర ధారి యైన పరమాత్మను చూపిస్తున్న ,

 అమ్మ ఆండాళ్ తల్లికి-ఆళ్వారులకు అనేకానేక దాసోహములను సమర్పించుకుంటూ,పాశురములోనికి ప్రవేశిద్దాము.

పదునాలుగవ పాశురము.

***********************

ఉంగళ్ పుళక్కడై తోటత్తు వావియుళ్

శెంగళు నీర్వాయ్ నెగిందు ఆం పల్వాయ్ కూంబిణగాణ్

శెంగల్ ప్పొడికూరై వెణ్పల్ తవత్తవర్

తంగళ్ తిరుకోయిల్ శంగిడువాన్ పోదందార్

ఎంగళై మున్నం ఎళుప్పువాన్ వాయ్ పేశుం

నంగాయ్ ఎళుందిరాయ్ నాణాడాయ్ నా వుడైయాయ్

శంగొడు శక్కరం ఏందు తడై కయ్యన్

పంగయ కణ్ణానై పాడేలోరెంబావాయ్.

ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ నమః

*******************************

ఓ! నా వుడైయాయ్-ఓ వాక్చాతురి,నీ మాటలు మాకు నమ్మశక్యముగా లేవు.బహిర్ముఖమగుటకు ఇష్టపడని

నువ్వు, మాతో మాయమాటలను చెప్పుచున్నావు అంటున్నారు ఊహించి దేనిని?

ఆమె ఇంటి పెరటి తోటలోని మణికైరవ(మణులు పొదిగియున్న) కొలను లోని విశేషములను.వారు ఉషోదయమునకు రెండు గుర్తులను తెలియచేస్తు గోపికను మేలుకొలుపుతున్నారు.ఆమె మేల్కాంచియున్నను వీరిమాటలకు లోపల నుండియే సమాధానములిచ్చుచున్నది.

ఇంతకు ఏమి జరిగినదంటే,

ఊంగళ్-నీ యొక్క,(నిష్ఠూరము)

పుళక్కదై-పెరటిలో నున్న,

తోటత్తు-తోటలోని,

వావియుల్-కొలనులో,(దిగుడు బావిలో) 

ఏమి మార్పులు వచ్చాయంటే,

శెంగళునీర్-కెందామరలు,

జ్ఞానమయములై,ఆరాధనకై విచ్చుకున్నవి.

అంతే కాదు,

ఆంపాన్-నీటి కలువలు,నల్ల కలువలు,

వాయ్ కూంబిణ-ముకుళించినవి,ముడుచుకు పోయినవి.

కణ్-చూడు

అనగా తమోగుణము నిష్క్రమించి-ఉషోదయమైనది అనగానే మన గోపిక,తలుపు లోపలి నుండియే,

విచ్చుకున్నవి కెందామరలు కాదు.

నా దగ్గరకు వచ్చుచున్నామన్న సంతోషముతో నిండిన మీ ముఖకమలములు.

అంతే కాదు ముకుళించినవి కూడ మీ ముఖములే.ఇప్పుడు నేను తలుపు తీయలేదని,వ్రతమునకు మీతో వచ్చుటకు సిధ్ధముగా లేనని తెలిసికొని చిన్నబోయినవి అని బదులిచ్చి,

అసలింకా తెల్లవారనే లేదు.తెల్లవారినదన్న భ్రమలో మీరున్నారని బదులిచ్చినది.

మేము వస్తున్న దారిలో కూడ కెందామరలు విచ్చుకున్నవి. మాకు తెలుసులే నీ గడుసరి తనము అన్నారు.(అనుభవ ప్రమాణము)

మన గోపిక తలపులను విడుచుట లేదు.తలుపు తెరుచుట లేదు.ఎంతైన వారి చెలిమి తిరిగి ఆమెను పలుకరించుచున్నది.

చెలి! మన మధ్యన వాదులెందులకు?

"అన్యథా శరణం నాస్తి-త్వమేవ శరణం మమ" అని, నారాయణుని శరణుఘోషలను పలుకుతున్న తాళపుచెవుల గుత్తుల నాదము నీకు వినబడుట లేదా?(శబ్ద ప్రమాణము)

తాళపుచెవుల గుత్తుల ఆ అవకాసమును ఇచ్చినవారెవరు? వారెందులకు వాటిని ధరించి యున్నారు.సంసార మనే బంధించిన తాళమును తీయగల శక్తి స్వామి శరణుఘోషయే అని మనకు సంకేతమునిచ్చుచున్నదా ఆ నాదము.అంటే కాదనలేము కద.

తిరు-పవిత్రమైన,

కోయిలిల్-కోవెలలకు,

పోదుందార్-పోవుచున్నారు. ఎవరు? వారెలా దేనికి సంకేతములిస్తున్నారు?

వెణ్పన్-తెల్లని భస్మమును ధరించి/భస్మధారులై/సత్వగుణ ప్రకాశముతో,

శెంగల్ పొడిక్కురై-కాషాయ/ఎర్రని వస్త్రములను ధరించి,(ఉపాధి వైరాగ్యముతో)

నడుమునకు తాళపుచెవి గుత్తిని ధరించి,( మోక్షమార్గమును అర్థముచేసుకొనినవారు) వారు,

కోయిలిల్-కోవెలలకు,

పోందుదార్-పోవుచున్నారు. ఎందుకు?

(మొదటి ఉపమానములో కెందామరలు ఆరాధనకు సిధ్ధమగుచున్నవి.రెండవ ఉపమానములో కాషాయాంబర ధారులు ఆరాధనకు సిధ్ధమగుచున్నారు.

వీరు,

శెంగిడవాన్-శంఖనాదముతో స్వామిని సేవించుటకు వెళ్ళుచున్నారు.

నాదార్చనకు- నారాయణార్చనకు భేదము లేదు కనుక,

ఓ గోపిక! నీవు తలుపు తెరిచి బయటకు వస్తే మనము స్వామి నోమునకు తరలుదాము అని అంటున్నారు.

అప్పటికిని తలుపు తెరువని గోపికపై కినుకతో వారు,

ఓ నాణాడాయ్-మాటను నిలబెట్టుకొనలేని,అభిమానములేని దానా,

అన్నారు.

మన గోపిక ఎవరికి? ఏమని మాట ఇచ్చినది? ఎందుకు దానిని నిలుపుకోలేక పోయినది?

వాయ్పేశుం-ముందు రోజు గోపికలు మాటను ఇచ్చినది.

ఎంగక్కళై-నేను ( మీ అందరికన్న ముందరే)

మున్ను-ముందరే-పూర్వమే,

ఎళుప్పువాన్-మేల్కాంచి,నోమునకు సిధ్ధముగా ఉంటాను అని,మాట ఇచ్చి,

స్వామి తాదాత్మ్యతతో

నిండి తాను ఇచ్చిన మాటను నిలుపుకొనలేనిదైనది.ఇది బాహ్యార్థము.

దేహాభిమానములేనిది/త్యజించినది/పరమ యోగిని మన గోపిక.ఇది అంతరార్థము.ధన్యురాలు.

చెలి! నీ సంగతి మాకు తెలియదా.

నీవు మా స్వామినివి.పరిపూర్ణురాలివి.సమర్థవంతురాలివి.

ఓ నంగాయ్-నీవు కనుక బయటకు వస్తే,

మనమందరము కలిసి,

తడ్-విశాల,కయ్యన్-భుజములు కలవానిని, వాటియందు,

శెంగత్తు-శెక్కరం-శంఖ-చక్రములను ధరించినవానిని,

పంగయ-పద్మముల వంటి-కణ్ణాణై-కన్నులు కలవానిని-పుండరీకాక్షుని,

పాడి-కీర్తిస్తూ,

ఏలోరెంబావాయ్-నోమును నోచుకొనుటకు వెళుదాము, అని ఆ గోపికను తమతో కలుపుకుని వెళుతున్న గోదమ్మ చేతిని పట్టుకుని,మనము మన అడుగులను కదుపుదాము.

ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం..

.

TIRUPPAVAI-13

   తిరుప్పావై-పాశురం 13

   ******************

 మాతః సముత్థితవతీ మదివిష్ణుచిత్తం

 విశ్వోప జీవ్యమమృతం మనసా దుహానాం

 తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం

 సంతః పయోధి దుహితః సహజాంవిదుస్త్వాం."

  పూర్వపాశుర ప్రస్తావనము.

  **********************

 తంగచ్చన్ చెల్వై /ఐశ్వర్య వంతమైన గోపికను ,స్వామి సేవనమునకై సమస్త సంపదలను లెక్కచేయని ఆమె అన్నను,ఆచార్యుల అవ్యాజానుగ్రహమును ,లంకాద్వీప పాలకుని తమో-రజోగుణములను తెలిపిన గోదమ్మ,

  ప్రస్తుత పాశుర ప్రాభవము

  ****************

 ప్రస్తుత పాశురములో మానవ సహజమైన పోటీ ని గోపికలు రామావాతార-శృఈకృష్ణావతార విషయములలో వాదించుకొనుట అను కొత్త ఒరవడిని పరిచయము చేసినది.

 అది జ్ఞానముకాదు/అజ్ఞానము కాదు.మిథ్యాజ్ఞానము. పరమాత్మ అవతారముల పరమార్థమును అర్థముచేసుకొనలేకపోవటము.

 దానిని మరొక అనుభవ్చజ్ఞురాలైన మరొక గోపికచే సూక్ష్మమును/సమస్యాపరిష్కారమును సూచించినది.

  మొదటి పాశురములో చెప్పిన నన్నానాళ్-పుణ్య సమయము అని,పుళ్ళుం శిలంబిన-ఆచార్యులు అనుగ్రహించుతకు సిద్ధముగానున్నారని,

 కుళ్ళక్-కుళరళ్-కుడైందే-నీరాడాదే

 స్వామి చల్లని-మంగళకరమైన-అనుగ్రహ తోయములలో మునకలు వేయండి అనుచున్న,

  ఆండాళ్ తల్లికి-ఆళ్వారులకు అనేకానేక దాసోహములను సమర్పించుకుంటూ,ఈ నాటి పాశురములోనికి ప్రవేశిద్దాము.

  పదమూడవ పాశురం

****************

పుళ్ళిన్వాయ్ కీండానై ప్పొల్లా అరక్కనై

క్కిళ్ళి క్కళైందానై క్కీర్తిమై పాడిప్పోయ్

పిళ్ళైగళ్ ఎల్లారుం పావై క్కళం పుక్కార్

వెళ్ళి ఎళుందు వ్యాళంఉరంగిట్రు

పుళ్ళుం శిలంబినకాణ్! పోదరికణ్ణినాయ్!

కుళ్లక్కుళిర క్కుడైందే నీరాడాదే

పళ్ళికిడత్తియో? పావాయ్! నీ నన్నాళాల్

కళ్ళం తవిరందు కలందేలో రెంబావాయ్.

ఓం నమో భగవయే వాసుదేవాయ నమః.

****************************

ఈ పాశురములో గోదమ్మ మనకు నాలుగు విషయములను ప్రస్తావిస్తూ,వాటి ప్రాముఖ్యతను వివరిస్తున్నది.

మొదటిది-ఇంద్రియ దుర్వినియోగము-దాని ఫలితములు

రెండవది-ఉషోదయ ప్రాముఖ్యత.

మూడవది-భూమానందము.

నాల్గవది-శబరి గొప్పతనము.

తల్లి బకాసురవధను కీర్తిస్తున్నట్లుగా పాశురమును ప్రారంభిస్తోంది.

పిళ్లైగళై-గోపికలందరు,

(సంతోషముగా)

పొల్లా-మాయావి యైన,

అరక్కన్-అసురుని,అందున పక్షిరూపముగా తన కామరూప శక్తితో వచ్చిన వానిని,

పుళ్ళన్-కొంగరూపముతో,అదియును అందమైన తెల్లని కొంగరూపముతో ఖదిరి వనమున ప్రవేశించిన వానిని,

కీండానై-వాడి నోటిని/ముక్కును విభజించి/చీల్చి,

కళందునె-సంహరించిన వానిని,

కీర్తిస్తూ,

పిళ్ళైగళుం-పిల్లలందరు గుంపుగా/గోపికలందరును కలిసి,

పావైక్కళం-నోము జరుపుకొనుచున్న ప్రదేశమునకు,

పొక్కుర్-ప్రవేశించిరి అని గోపికతో(మనతో) చెప్పుచున్నది.

ఈ సన్నివేశము స్వామి దుష్ట శిక్షణ-శిష్ట రక్షణకు ఒక చక్కని ఉదాహరణము.

భావ మాలిన్యముతో నిండిన బాహ్య సౌందర్యముతో అసురుడు అక్కడికి ప్రవేశించినాడు.గోపబాలురు ఆ అందమైన కొంగను చూచుటకు వచ్చి,దానిని చూస్తూ ఆనందిస్తున్నారు.

కాని ఆ కొంగ తనకు ఎరగా బాలకృష్ణుని నిర్ణయించుకొని,వానికై ఎదురుచూస్తున్నది.ఇది దాని జిహ్వ చాపల్యమునకు-ఇంద్రియ దుర్వినియోగమునకు సంకేతము.

స్వామి దాని జిహ్వేంద్రియమును సంస్కరించాలనుకొన్నాడు.దాని కోరికను తీరుస్తూ ఎరగా దాని నోటిలోనికి ప్రవేశించాడు.దానిని పవిత్రము చేశాడు.సమీపించాడు.సంహరించాడు.ధర్మ సంరక్షకునిగా సంకీర్తింపబడుతున్నాడు.

రెండవ సంకేతమును గురు-శుక్ర గ్రహ గమనములతో సంకేతించినది తల్లి.అదియే,

వ్యాళం ఉరంగిట్రు-రేచుక్క అస్తమించినది.చీకటి అనే అజ్ఞానము తొలగి పోయినది.

దానికి కారణము,

వెళ్ళం ఎళుంది-పగటి చుక్క ఉదయించిగానేఉషోదయము కాగానే దాని ధాటికి తట్టుకొనలేక చీకటి/అజ్ఞానము కనుమరుగైనది.

నాస్తికత్వమును తొలగించి పరమాత్మ తత్త్వమును ప్రజ్వలింపచేసినది.

మూడవది ఈ గోపిక నేత్రముల ప్రత్యేకతను మూడు విశేషణములతో వివరించినది తల్లి.అవి

" పోదరిక్ కణ్ణినాయ్"

-అని సంబోధించినది.

1. ఈమె కన్నులు పద్మములవలె జ్ఞానసంకేతములై వానిలో పూర్తిగా పరమాత్మను నింపుకున్నవి.స్వామి రూపమును అనుభవించుచున్నవి.నామమును కీర్తించుచున్నవి.గుణ వైభవమును అర్థము చేసుకొనుచున్నవి.పూర్తిగా తమకే సొంతము చేసుకొనుచున్నవి.

ఏవిధముగా అంటే,

2. ఈమె కన్నులు లేడి కన్నుల వంటివి.అతి శీఘ్రముగా చలించకలిగినవి.ఒకవేళ స్వామి తనను వీడి అటు-ఇటు కదలచూసినను నేత్రములు వేగముగా కదులుతూ సాగిపోనీయుట లేదు.

ఆ హరిణేక్షణ హరిని తన కన్నులలో బంధించి ఏమిచేయుచున్నదంటే,

3. ఆ గోపిక కన్నులు తుమ్మెదల వంటివి కనుక ఆమె తన నేత్రములతో శ్రీకృష్ణుని మధురామృతమును తనివి తీరా గ్రోలుతూ ( తానొక్కతియె గ్రోలుతూ) తమకమును వీడక తన్మయ స్థితులో నుండి,కన్నులను తెరువకున్నది.

కనుకనే తోటి చెలులు/గోపికలు ఇవి,

నన్నానాళ్-పవిత్రమైన రోజులు,

తెల్లవారుచున్నదను సంకేతముగా,

పుళ్ళుం శిలంబిన-పక్షులు కూయుచున్నవి చూడు ,లేచి,

కుళ్ళక్-కుళరక్-కుడైందే-నీరాడాదే,

చల్లని యమునా జలములలో మునిగి,స్నానమాచరించి,మాతోనోమునకు రామ్మా అని మేము నిన్ను మేల్కొలుపుచున్నను, నీవు,

పళ్ళిక్ కిడత్తియో-పానుపును వీడలేకయున్నావు.నీవు నిజముగా నిద్రించుట లేదని మాకు తెలుసు.

కళ్ళం తవిరిందు-కావాలని నిద్రను నటిస్తున్నావు అని గోపికలు అనగానే,

గోదమ్మ గోపికలోని స్వార్థనైజమును తొలగించాలని రామాయణములోని " శబరి" ఔన్నత్యమును వివరించినదట.నిస్స్వార్థముగా ఎన్నో యుగములు శ్రీరామునికై వేచిన శబరి స్వామి తన దగ్గరకు వచ్చిన సమయమున పండ్లను ఆరగింపు చేసి తిరిగిపంపించివేసినది కాని తన దగ్గరనే ఉండిపొమ్మని కోరలేదు.జగత్కళ్యాణమూర్తిని జగములన్నీ పొందవలెను కాని మనము మాత్రమేకాదు అని,వీరు స్వామి కళ్యాణగుణగణములలో స్నానమాడాలనుకొనుచున్నారు.వారి ముచ్చటను మనమందరము కలిసి వ్రతముగా నెరవేర్చుకొందామంటు ఆ గోపికను తమతో నోమునకు తీసుకుని వెళ్ళుచున్న గోదమ్మ చేతిని పట్టుకుని,మనముకూడ మన అడుగులను కదుపుదాము.

ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం.

.

TIRUPAAVAI-PASURAM12

 

   తిరుపావై-పాశురం 12

   ****************

 " మాతః సముత్థితవతీ మదివిష్ణుచిత్తం

   విశ్వోపజీవ్యమమృతం వచసా దుహానాం

   తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం

   సంతః పయోధి దుహితః సహజాం విదుస్త్వాం."

  పూర్వ పాశుర ప్రస్తావనము

  *******************

 స్వధర్మానుచరణులైన,ధర్మ రక్షకులైన ఉత్తమవంశ సంజాత-వేద సంరక్షిణి,యోగీశ్వరి,వ్యతిరేకావస్థలో నున్న మహాజ్ఞాని యైన గోపికను మేల్కొలిపి,తమతో పాటుగా నోము స్థలికి తీసుకుని వెళ్ళుచున్నది అమ్మ.

 ప్రస్తుత పాశుర ప్రాభవము

 ******************

 స్వధర్మము-స్వామి ధర్మము అను రెండింటిలో ,

 1.స్వామి ధర్మమునకై/స్వామి సేవనమునకై తన స్వధర్మమైన గేదెల పాలుపితుకుటను సైతము విస్మరించిన గోపిక అన్న.

 ఆవుపాలు దేవ భోజ్యములు.గేదెపాలు ఉపాధి భోజ్యములు.ఒకవిధముగా ఐహికము-ఆధ్యాత్మికము అనుకొనిన ఐహిక సంపదలకు ప్రాధాన్యతనీయక,అర్చనకై చనిన ధర్మ సంరక్షకుని చెల్లెలు.మన గోపిక.

 2.గోపిక గోష్ఠములోని పశువులు,తమ దూదలు ఆకలితో దుఃఖిస్తున్నాయని,తమను పిలుస్తున్నాయని,భావించుకుని -కనైత్తు,

 మాతృవాత్సల్యముతో ఉన్నచోటనే (తమ దూడలు స్వీకరించగలవన్న ఊహతో) ఉన్నచోటనే,

 నిండిన పొదుగు శిరములనుండి క్షీరధారలను కురిపిస్తూ నేలను చిత్తడిచేస్తున్నాయి.

 (ఆచార్యుల అనుగ్రహము అపరిమితముగా జ్ఞాన క్షీరమును చేతనులకు అందిస్తూ,భూమిని సుక్షేత్రము చేస్తున్నది.

 3.నేల తడిసి ఉంది కనుక పక్కకు జరుగుదామంటే,ఆకాసము సైతము హేమత ఋతువగుటచే మాతలల పై విశేషముగా మంచును కురిపిస్తున్నది.

 (ఆచార్యులు అనుగ్రహము/ఉద్ధరనమను మంచును,సంసార తాపములను తొలగించుటకై,మా తలలపై,విశేషముగా కురిపిస్తున్నారు.)

 4. నేలపై నిలబడలేక,నింగికిందను నిలబడలేక,నిన్ను నిదుర లేపుటకై,

 అహంకారమనే జలముతో కప్పివేయబడి,పరమాత్మ జ్ఞానమును విస్మరించిన,హుంకరించిన,దశకంఠుని దశేంద్రియ మదమణచిన శ్రీరాముని కీర్తిస్తూ,నీ ఇంటి చూరు పట్టుకుని,నిన్ను ఆశ్రయిస్తూ,నిలబడి యున్నాము.

 ఓ సౌభాగ్యవతి! నీవు మేల్కాంచి,నీతో బాటుగా నోమునకు మమ్ములను తీసుకుని వెళ్లు అని అంతున్న,

 అమ్మ ఆండాళ్ తల్లికి-ఆళ్వారులకు అనేకానేక దాసోహములను సమర్పించుకుంటూ పాశురములోనికి ప్రవేశిద్దాము.

   పాశురం

   *******

 కనైత్తిళం కాట్రెరుమై కన్రుక్కిరంగి

 నినైత్తు ముళై వళియే నిన్రు పాల్శోర

 ననైత్తిల్లం సేరుక్కు "నచ్చెల్వన్ తంగాయ్"

 పనిత్తళై వీళనిన్ వాశల్కడై పట్రి

 శినత్తినాల్ తెన్నిలంగై క్కోమానై శెట్ర

 మనత్తుకు ఇనియానై పాడవుం నీ "వాయ్ తిరవాయ్"

 " ఇనిత్తాల్ ఎళుందిరాయ్" ఈదెన్న "పేరురక్కం"

 అనైతిల్లతారారుం అరుందేలో రెంబావాయ్."

 గోదమ్మ చమత్కారముగా నిదురిస్తున్న గోపికతో మీ ఇరుగు-పొరుగు నిదురలేచి,స్వామిని సంసేవిస్తున్నారు.మేము నిన్ను మేల్కొలుపుట వారు వింటే బాగుండదు.కనుక నీవు మేల్కాంచి వస్తున్నా నని పలుకనైన పలుకవమ్మా.మీ ఇంటి నేల పాలతో తడిసి చిత్తడి అయినది.పైనుండి మా తలలపై మంచుకురుస్తూ తడుపుతున్నది.మీ ఇంటి చూరు పట్తుకుని శ్రీరాముని రావణ సంహారమును కీర్తిస్తున్నాము .

 ఇరంగి-మాతృవాత్సల్యముతో

 కాట్రు కనైత్తు-తమ దూదలు ఆకలితో నున్నయని 

 నినైత్తు-భావిస్తూ

 నిన్రుపాల్శోర-నిలబడి పాలను వర్షిస్తున్నాయి

 పనిత్తలై -తలపై మంచుకురుస్తున్నది

 మనత్తుకు ఇనియానై-మనస్పూర్తిగా

  తెన్నిలంగై కోమానై శెట్ర-దక్షిణలంకాధీశుని సంహరించిన శ్రీ రాముని కీర్తిస్తూ,

 వాసల్ కడై పట్ర-నీ ఇంటి తలుపు చూరుని పట్టుకుని యున్నాము.

 ఓ నచ్చెల్వన్ తంగాయ-ఓ సంపన్నునిచెల్లెలా

 నీ వాయ్ తిరవాయ్-పలుకవమ్మా వస్తున్ననై అని,

 గోపికను యోగనిద్ర నుండిబహిర్ముఖిని చేసి ,తమతో పాటుగా మనలను  నోమునకు తీసుకుని వెళుతున్న ,

 ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగలే శరణం

TIRUPPAAVAI-PAASURAM 11

   తిరుప్పావై -పాశురము 11

  ****************

 " మాతః సముత్థితివయీ మది విష్ణుచిత్తం

   విశ్వోపజీవ్యమమృతం వచసా దుహానాం

   తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం

   సంతః పయోధిదుహితః సహజాంవిదుస్తాం."

  పూర్వ పాశుర ప్రస్తావనము

  ******************

 కృతకృత్య యైన గోపిక తనను తాను మనోయజ్ఞ హవిస్సుగా మలచుకొని,స్వామిని భోక్తను చేసినది.తులసి సైతము తనను తాను పరిమళముగా మలచుకొని స్వామిచే అలంకరింపబడినది.

 కుంభకరణ పదము అగస్త్యమహర్షిని సంకేతిస్తున్నదని భాష్యకారులు వివరించారు.

 అసలు ఐదవ గోపికను అగస్త్యమహర్షి తో ఎందుకు పోల్చినది గోదమ్మ అన్న సందేహము తప్పక వస్తుంది.పరిహాసముగా 'కుంభకర్ణుని జయించి,నిద్దురను స్వాధీనము చేసికొనినది అన్నప్పటికిని ఆమెది సకలేంద్రియములను ఏకీకృతము చేసి స్వామి లీలాగుణవైభవములను అనుభవిస్తున్న ఉత్త అధికారిణి.

 సత్వగుణ శోభితమైన ఉపాధి కలది శ్రీరామావతారము.శ్రీరాముడు జన్మించినప్పటినుండి అవతార పరిసమాఒతి వరకు ఎటువంతి మానవాతీత లీలలను ప్రకటించలేదు.తన అవతార పరిసమాప్తి సమయమున తన ఆయుధములను-పరివారమును సంకేతములుగా/సూక్ష్మరూపములలో అగస్త్యమహాముని వద్దనుండి తదుపరి శుద్ధసత్వమూర్తియైన శ్రీకృష్ణావతారములో వాటిని అవతారవిశేషములకు తగినట్లుగా మలచి ఇమ్మన్నాడట.ఆ ఇద్దరు నీలమేఘశ్యాములను సేవిస్తూ శ్రీకృష్ణావతారములో వాటినే కొత్త రూపములలో అగస్త్యమహాముని అందించినాడట పరమాత్మకు.బహుశా గోపిక ఈ విషయమునందు తాదాత్మ్యతతో నుండియుందగా గోదమ్మ బహిర్ముఖిని చేసినదని జ్ఞానులు సంకేతిస్తారు.

 

   ప్రస్తుత పాశుర ప్రాభవము

   ************************

  ఇదం ధర్మం-ఇదంక్షాత్రం అంటూ గోకుల వైభవమును వివరిస్తున్న ప్రస్తుత పాశురములో గోదమ్మ,

 1. గోకులములోని గోవులను వేదములుగాను,వేదాంతములైన ఉపనిషత్తులను లేగదూడలుగాను చెబుతూ,మనగోపికను " కోవలర్" వేద సంరక్షిణి అని సంబోధిస్తున్నది.(ఓ బంగరు తీగ)

 2.యోగశాస్త్రాము వివరిస్తూ కుందలిని మూలాధారమునందున్న చుట్లపాము గా మన గోపికను పుట్టలోనున్న పాము అని,సహస్రారమును చేరిన సంకేతముగా పురివిప్పిన నెమలి అని సంకేతించింది.

 

 3.గోపాలురు సత్వశోభితులని,స్వధర్మానుష్ఠానపరులని,అయినప్పటికిని స్వధర్మమునకు గాని/స్వామి ధర్మమునకు గాని శత్రువులు ఏర్పడితే తమకు తామే వెళ్ళి వారిని సమూలముగా నిర్మూలించగల పరాక్రమవంతులని చెప్పింది.

 4.మన గోపికను/మహాజ్ఞానిని,

   "సిత్రాదే-పేశాదే" ఉలకవు-పలుకవు అని దెప్పుతున్న పదములతో ఆమె అహంకార-మమకార రాహిత్యముతో ఉత్తమ అధికారిణిగా నున్నదని సత్యము చెప్పుచున్నది

 5.సదాచారమనే పురివిప్పిన నెమలి విషయవాసనలనే విషపురుగులను దరిచేరనీయదని సూచి,చింది.

 6.వంశ అను పదమును కులమునకు కాని,ఉపాధి పుట్టుకకు కాని సంబంధించినది కాదని,పరమాత్మ-జీవాత్మల పటిష్ఠ సంబంధమే నని ,

 గోవిందుడు-గోకులము-గోపాలురు-గోపికలు అన్న జ్ఞాన సంబంధమును కలిగియున్న సూచించిన,

   అమ్మ ఆండాళ్ళుకు-ఆళ్వారులకు అనేకానేక దాసోహములను సమర్పించుకుంటూ ,పాశురములోనికి ప్రవేశిద్దాము.

  పాశురం

  ******

 కట్రుక్కరవై కణంగళ్ పలకరందు

 శెట్రార్తిరళలియం శెన్రు శెరుచ్చెయ్యుం

 కుట్రం ఒన్రిల్లాద "కోవలరం పొర్కిడియె"

 పుట్రుర వల్గున్ పునమయిలే పోదారాయ్

 శుట్రుత్తు తోళీమార్ ఎల్లారుం వందు నిన్

 మూట్రుం పుగుందు "ముగిల్వణ్ణన్ పేర్పాడ"

 'శిట్రాదే-పేశాదే" సెల్వన్ పెండాట్టి,నీ

 ఎట్రుక్కు ఉరంగుం పొరుళేలో రెంబావాయ్.

  మన గోపిక వ్యతిరకావస్థలో నున్నది.గొప్ప వంశ సంజాత.నీలమేఘశ్యాముదైనపరమాత్మను దర్శిస్తూ నాట్యమాడు వనమయూరి.మిగిలిన గోపికలు 'నిన్ మూట్రం పుగుందు" ,

 ఓం నమో నారాయణయా అను అష్టాక్షరి రెండు రెక్కలుగా నున్న నీ గుమ్మము ముందు నిలబడి గోవిందనామ స్మరణము చేస్తున్నాము.నీవు బహిర్ముఖివై మాచే నోమును జరిపించుటకు మాతో రావమ్మా అంటూ తనతో తీసుకుని వెళుతున్న గోదమ్మ చేతిని పట్టుకుని ,మనము అడుగులను కదుపుదాము.

 అండాల్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం.

TIRUPPAAVAAY-10 PAAsURAM

  

   తిరుప్పావాయ్-పాశురము10

   *******************

 "మాతః సముత్థితవతీ మదివిష్ణుచిత్తం

  విశ్వోపజీవ్యమమృతం వచసా దుహానాం

  తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం

  సంతః పయోధి దుహితః సహజాం విదుస్త్వాం."

 

  పూర్వ పాశుర ప్రస్తావనము

  **********************

 గోదమ్మ "కీళ్వానం వెళ్లెండ్రు" 8 వ పాశురములో,

 మిక్కుళ్లిపిళ్లైగళుం-

 'పోవాన్-పోగిన్రారై-పోగామళ్ అని వివిధ దశలలో నున్న చేతనులను ప్రస్తావించినది.

  "తూమణి మాడత్తూ9వ పాశురములో గోపిక "పెరుం తుయిల్"యోగనిద్రను పరిచయముచేసినది.ఏకీకృతమైన ఇంద్రియావస్థ అది.స్వామి అనుగ్రహ సంకేతము.

  ప్రస్తుత పాశుర ప్రాభవము.

  **********************

 గోదమ్మ మనకు,కృతకృత్య అయిన గోపిక /సిద్ధోపాయ/స్వామిని/యజమాని భగవదనుభవమను సదాత్వంకేశవ ప్రియగా తనను తాను మనోయజ్ఞములో హవిస్సుగా అర్పించుకుని స్వామిని భోక్తగా ప్రకాశింపచేయుచున్నది.దాని విశ్లేషణమే ఆమెను భగవదానుభవము నుండి మెల్ల-మెల్లగా బహిర్ముఖము కమ్మనుట.

 1.పూర్వ  పుణ్య ఫలితము/పూర్వజన్మసుకృతము

 2.పూర్వ యుగ (రామాయణ కుంభకర్న) వృత్తాంతము

 3.తులసీదల వైభవము

 4.సత్సాంగత్యము

 5.మెల్లగా లేచిరమ్మని సిద్ధోపాయ గోపికతో చెప్పుట పరిచయము చేయుచున్నది.

  ప్రస్తుత పాశురము ప్రతిపదము రెండు భిన్న అర్థములతో అన్వయించబడి,అమృతమును వర్షిస్తుంది.

 నోత్తు చువర్కం-నోము ఫలితముగా గోపిక స్వామిలీలానుభవమును (స్వర్గమును) పొందుతున్నది.ఆమె ఉపాయము-బయటనున్న గోపికలు ఉపేయము.

 చువర్కం-భాగవతుల సాన్నిహిత్యముగా అన్వయించుకుంటే విల్లిపుత్తూరులోని గోపికలు పూర్వపుణ్య ఫలితముగా గోదమ్మను అనుసరిస్తున్నారు.పరమాత్మతో మమేకమగుట కదా నిజమైన స్వర్గము.

  కుంభకర్ణపదము రావణసోదరుని నిద్రను సంకేతిస్తున్నప్పటికిని,అది అన్యాపదేశముగా "అగస్త్యమహాముని" ని సూచిస్తున్నది.

  ఇంద్రియ విషయములకొస్తే ఇక్కడ పరిమళము-ఘ్రానము  ప్రస్తావించబడినది.

  

 గోపిక గదిలోని తులసిదళ (గోదమ్మ ప్రకటింపబడిన తులసి వన)

 పరిమళములను ఆఘ్రాణిస్తున్న నాసికదే ఆ సౌభాగ్యము.దానితో పాటు నయనము.అది స్వామి తనకిరీటముగా అలంకరించికొనియున్న 

 "నాట్రత్తు తుళాయ్"  పరిమళ,తనను తాను స్వామికి భోగ్యముగా అర్పించుకొనిన (స్వామి భోక్త)  తులసి సౌభాగ్యమును దర్శించుచున్నది.

  మనసు మరింత సౌభాగ్యమునుచేసికొనినది.అది వాక్కుగా 'నం మనయొక్క మాల్-స్వామిని, 

   నారాయణుని వ్యాపకత్వమును తులసిపరిమళములో 

 అనుభవించగలిగినది.

 అరుంగలమే-ఓ ఆభరణమా/గోకులమునకు ఆభరణమా/ మువంటిదానా/

  వేరొక అర్థము /అర్హత-మాచే శ్రీవ్రతమును చేయించగల అర్హత కల  దానా స్వామి సేవను మాకు సైతము అనుగ్రహించు.

  " తులసి అమృత జన్మాసి-సదా త్వంకేశవ ప్రియే"

 పాలకడలిలో ప్రకటింపబడిన సక్షాత్ లక్ష్మీ స్వరూపము పరిమళభరితము పరమపావనము యైన   వృక్ష రూపమున నున్న తులసి/స్త్రీ రూపమున నున్న తులసి అని ఇద్దరి ప్రస్తావనము.(రామానుజ సోదరి)

   అత్యద్భుత పాశురమును అందించిన గోదమ్మకు-ఆళ్వారులకు అనేకానేక దాసోహములను సమర్పించుకుంటూ,పాశురములోనికి ప్రవేశిద్దాము.

       పాశురము

          *****

 " నోత్తు చ్చువర్కం పుగిగిన్ర అమ్మనాయ్

   మాత్తముం  తారారో ,వాశల్ తిరవాదార్  

   నాత్తత్తు తుళాయ్ముడి "నారాయణన్ నమ్మాల్

   పోత్తపరై తరుం పుణ్ణియనాల్ పండొరునాల్

   కూత్తత్తిల్ వాయ్ విళింద కుంబకరుణన్

   తోత్తు మునక్కే "పెరుం తుయిల్" తాన్ తందానో

   ఆత్త అనందలుడయాయ్ అరుంగలమే

   తేత్తమాయ్ వందు తిరవేలో రెంబావాయ్."

    అమ్మణ్ణాయ్! అని గోదమ్మచే పిలువబడుచున్న గోపిక పూర్వ సుకృతముగా స్వామి లీలా వైభవమును అనుభవించుచు,తనలో తాను/తనతో తాను రమించుచున్నది.అదియే ప్రస్తావించబడిన స్వర్గము.

 ఆమె తలుపుతీయకపోగా కనీసము మాటాడుటలేదు.

 ఎక్కడ స్వామి తన దగ్గరలేడని చెబుతుందేమోనని,

 స్వామి తన శిరమునకు చుట్టుకొనిన/అలంకరించుకొనిన తుళాయ్-నాట్రత్తు తులసి పరిమళము మా నాసికలను అనుగ్రహించుచున్నది.

 నిద్దురలో రామాయణ(త్రేతాయుగ) కుంభకర్ణుని జయించి,వాని నిద్దురను కానుకగా స్వీకరించినావా,

 మా చే నోమును చేయించగల అర్హత నీకు కాక ఎవరికికలదు? (ఓ మహాజ్ఞాని)

 నీవు మెల్ల-మెల్లగా బహిర్ముఖివై వచ్చి తలుపు గడియ తీసి,మాతో పాటుగా నోమునకు రమ్ము,అని చెప్పుచున్నగోదమ్మ చేతిని పట్టుకుని,

 మనమును అడుగులను కదుపుదాము.

 ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం.

 

TIRUPPAAVAI-PAASURAMU-09

.తిరుప్పావై-పాశురం09 ******************* " మాతః సముత్థితవతీ మది విష్ణుచిత్తం విశ్వోపజీవ్య మమృతం వచసా దుహానాం తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం సంతః పయోధి దుహితః సహజాంవిదుస్త్వాం." పూర్వపాశుర ప్రస్తావనము ******************* ఆశ్రయణము-ఆశీర్వచనము నకు నిదర్శనముగా త్రికరణ ములతో స్వామిని సంకీర్తించి-సంసేవించి,స్వామి ఇస్తానన్న "పఱ" ను తెచ్చుకుందామని గోదమ్మ వ్రతఫలమును ప్రస్తావించినది. ప్రస్తుత పాశురము పరమాద్భుతము.ఈపాశురములో మనకు నిదురిస్తున్న గోపికతో పాటుగా ,మేల్కొని యున్న గోపిక తల్లిని పరిచయము చేస్తుంది గోదమ్మ. ప్రస్తుత పాశురములోనిగోపిక పరిశుద్ధ మణులున్న (నవవిధ బంధములు స్వామితో నున్న మనసనే) మందిరములో,ప్రకాశిస్తున్న దీపములు- (జ్ఞానము) పరిమళిస్తున్న ధూపములతో (అంతర్ముఖ తాదాత్మ్యముతో) ,తన ఉపాధి సహజత్వమును మరచి,అంతర్ముఖియై,తనకు రక్షణము భగవంతుడే అన్న గట్టి నమ్మకముతో నున్న ప్రపన్న. గోపిక శయనమందిరములో శ్రీకృష్ణునికై దీపములు వెలుగుచున్నవి.ధూపపరిమళములు సైతము అస్వామికై ఎదురుచూచు చున్నవి.తల్పము సంగతి సరేసరి.స్వామి స్పర్శకై తహతహలాడుచున్నది. ఇంతలో స్వామి రానేవచ్చాడు.గోపిక స్వామిని తనహృదిలో బంధించి-తానును అంతర్ముఖియై తరించుచున్నది. అంటే, శ్రీకృష్ణానుభవమను సంపదను ఇతరుల దరికి చేరనీయని అంతర్ముఖమను తాళమును వేసినది.ఆమెను సామాన్య విషయములు బహిర్ముఖిని చేయలేవు.కనుకనే గోపికలు వచ్చి ఎంత పిలిచినను చలించలేదు. మన వాడుక భాషలో చెప్పాలంతే కృష్ణసేవా సౌభాగ్యమను సంపదకు నిదురిస్తున్న గోపిక ఒక తాళమైతే,ఆమెను బహిర్ముఖురాలిని చేసి,పరమాత్మ సేవా సౌభాగ్యమునుకలిగింప గల ఏకైక తాళపుచెవి ఆమె తల్లి(భాగవతారిణి) .కనుకనే హరినామ సంకీర్తనమను ఉపాయమును చెప్పి,గోపికను మేలుకొనునట్లు చేసినది. నమో భాగవతే వాసుదేవాయ నమః ఇంక "తూమాణి మాడ" అంటే పరమాత్మకు మనకు మధ్యన గల తొమ్మిది విధములైన సంబంధములు గా చెబుతారు.అవి పిత-రక్ష-శేషి-జ్ఞేయుడు -స్వామి-భర్త-ఆధారము-ఆత్మ-భోక్త .వీటిని గురించి మనము తదుపరి పాశురములలో ప్రస్తావించుకుందాము. తొమ్మిదవ పాశురం *************** తూమణి మాడత్తు సుట్రుం విళక్కెళియ తూపం,కమళ త్తుయిల్ అణై మేల్ కణ్ వళరుం మామాన్! మగళే! మణికదవం తాళ్ తిరవాయ్ మామీర్! అవళై ఎళుప్పీరో! ఉన్ మగళ్ తాన్ ఊమైయో? అన్రి స్సెవిడో? అనందలో? ఏమన్ పెరున్ తుయిల్ మందిరపట్టాళో? మామా ఎన్ మాదవన్-వైకుందన్" ఎన్రెన్రు నామం పలవుం నవిన్రు ఏలోరెంబావాయ్. ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ నమః. ****************************** మా మాయన్-మహా మహిమాన్వితుడ మాధవన్-మాధవా వైకుందన్-వైకుంఠ వాసా మా మాయన్-మహా మహిమాన్వితుడ మాధవన్-మాధవా వైకుందన్-వైకుంఠవాసా,అంటు ఎన్రెన్రు-మరీ మరీ వినిపిస్తునది హరినామ సంకీర్తనము.ఎక్కడ? తూమణి-దోషరహితమైన మణులు పొదిగిన, మాడత్తు-మేడ దగ్గర. ఎవరు చేస్తున్నారు?బయట నున్న గోపికలు. మణిమయకదవం తాళ్-మణిమయ తలుపు గడియపెట్టి ఉన్నది.దానిదగ్గర. సర్వస్య సరనాగతికి అడ్డంకి అ గడియ. దేహ సంబంధము ను పరిచయము చేస్తున్నట్లుగా అనిపించే ఆత్మ సంబంధము ఆ ఇద్దరు స్త్రీమూర్తులు. గోపికను వచ్చి తెరువమని అభ్యర్థిస్తున్నారు. తలుపు గడియ తీయమనవచ్చును కదా నేరుగా, బయట నున్న గోపికలు స్వగత ఆశ్రయణ భక్తి కలవారు. అంటే తామే స్వామిని సేవించి స్వామిని ఆశ్రయించి పొందాలనుకునేవారు. కాని వారికి విరుధ్ధమైన స్థితిలో ఉన్నతమైన ఉత్తమమైన పర-ఆశ్రయణ స్థితిలో నున్నది లోపల నున్న గోపిక. అంటే స్వామి తనకు తాను మెచ్చి వచ్చి ఆత్మానందస్థితిని అనుగ్రహిస్తే పరమాత్మతో మమేకమవుతు రమిస్తున్నది. అంతర్ముఖమై బాహ్యములకు బదులీయలేని స్థితిలో తన ఇంద్రియములను కట్టడి చేసినది.లోపలనున్న గోపిక ప్రపన్న. అనగా తమకు భగవంతుడే రక్షకుడు అని గట్టి నిశ్చయముతో నున్నది.బాహ్యములో జరుగుచున్న విషయములకు ఏ మాత్రమును చలించనిది.ఇంద్రియములను నిగ్రహించి నిర0తర నిర్గుణ తత్త్వముతో మమేకమగుటయే ఆమె నిద్ర.దానినివీడుటకు ఆమె సుముఖముగా లేదు. కనుక వీరు పిలిచినను మారు పలుకలేదు. .తన తాదాత్మ్యమును వీడలేదు. అప్పుడు గోపికలేమి చూశారు? ఏమి చేశారు? ఆమె పక్కన కూర్చుని యున్న ఆమె తల్లిని చూస్తూ, మామీర్-ఓ అత్తా ఎళుప్పీరో-మేలుకొలపండి అని అర్థించారు. అత్త పిలిచినను ఆమె మేలుకొనలేదు. దేహ సంబంధ-బాంధవ్యములకు ఆమె అతీతురాలు.కనుకనే పలుకలేదు.ఆ గోపిక/జ్ఞాని, సుట్రుం-చుట్టు విళక్కెళియో-ప్రకాశిస్తున్న దీపములతో కమళ-వ్యాపిస్తున్న తూపం-ధూపపు సుగంధ పరిమళములతో తుయినలై మేల్-తల్పము మీద తూమణి మాదత్తు-మణిమయ మేడలో కణ్వలదుం-నిదురిస్తున్నది. అత్త మేల్కొలుప ప్రయత్నించినను ప్రయోజనము లేదు.అంటే స్వామి తనకు తాను అనుగ్రహించాలికాని మన సాధనలతో కాదని చెప్పుచున్నది గోదమ్మ. అసహనముతో గ్-బయటనున్నగోపికలు (ఆ గోపిక దేహ సంబంధములను విస్మరించిన,బాహ్య సంపదలను తిరస్కరించిన స్థితిలో,అత్యంత ఆనందానుభూతిలో ఆ పరమాత్మునితో రమిస్తున్నది.) బయట నున్న చేతనుల (గోపికల) అసహాయత అసహనముగా మారుతోంది.ఆమెపై ఇంద్రియలోపములుగలదానిగా అభియోగములను ఆరోపిస్తున్నది మళ్ళీ వారు అత్తతో, మామీర్-ఓ మేనత్తా! నాలుగు కారణములను ,చెవి-మూగ-అలసినది-మంత్రము వేయబడి కదలలేకున్నది అని, ఉన్ మగళ్ దాన్- నీ కూతురు తాను ఊమయో-మూగదా? అన్రి-లేక సెవిడో-చెవిటిదా? అన్రి-లేక అనందలో-అలిసినదా? అన్రి-లేక మందిర-మంత్రము వేయబడినదా? అన్రి-లేక పట్టాలో-బంధించి కావలిగా ఇక్కడ పెట్టబడినదా? ఉలకటం లేదు/పలుకుట లేదు అని అంటున్నారు. వారిని అనుగ్రహించదలచిన మామీ "హరినామ సంకీర్తనమను" ఒక చక్కని ఉపాయమును సూచించినది. ఎందుకంటే దివ్యగోపికారూపములో నున్న ఆళ్వారులు/ఆచార్యులుగా మారితేగాని,బహిర్ముఖులైతే గాని,తమ జ్ఞానమను దీపములతో,శాంతి సౌభాగ్యములను ధూపములతో సకలమును చక్కపరచవలెనన్న సదుద్దేశముతో. చక్కటి ఉపాయమును అదే అదే, హరినామ సంకీర్తనము తక్క అన్యము ఆమెను బహిర్ముఖురాలిని చేయలేదని చెప్పి వారిచే అత్యంత భక్తితో మాధవన్-వైకుంఠన్ అని సంకీర్తనమును మరీ-మరీ సర్వస్య శరణాగతితో సంకీర్తనమును చేయిస్తున్న వేళ గోపిక మేల్కొని వచ్చి తాళ్ తిరవాయ్ అనగానే -మణికదవపు -మణిమయ ద్వారపు గడియను తొలగించి, వారితో కలిసి నోమునకు బయలుదేరినది..వారితోపాటు మనము కూడ అమ్మ చేతిని పట్టుకుని మన అడుగులను కదుపుదాము. ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం. .

TIRUPPAAVAI-PASURAMU-08

 

    తిరుప్పావై-పాశురం 08

    *****************

 " మాతః సముత్థితవతీ మదివిష్ణుచిత్తం

   విశ్వోప జీవ్యమమృతం వచసా దుహానాం

   తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం

   సంతః పయోధి దుహితః సహకాం విదుస్త్వాం".

  పూర్వ పాశుర ప్రస్తావనము

  *******************

 శబ్దము-శ్రవనము అను అంశములతో పక్షులను-భారధ్వాజ పక్షులను సంకేతించి,తెల్లవారుచున్నదనుచు,ఇద్దరు జ్ఞానమూర్తులను తన వెంట తీసుకుని,మూడవ గోపికను నిదుర లేపుటకై,ప్రస్తుత పాశురములో 

"దృశ్యము-నయనము" ను తూరుపు దిక్కు-తెల్లదనమును సూచిస్తున్నది గోదమ్మ.

  ప్రస్తుత పాశుర ప్రాభవము

  *****************

 ప్రస్తుత పాశురము బయటనున్న గోపికలు తమతో మాట్లాడుతున్నట్లు భావిస్తూ,సంభాషణా చతురతతో సాగుతుంది.

  మూడవ గోపిక-నోముపై కుతూహలము కలది-కోగులం ఉడయ.

   స్వామిని త్రికరన శుద్ధిగా ఆశ్రయించుట-స్వామి అనుగ్రహించుట అను రెండు విషములను ప్రస్తావించినది గోదమ్మ అరుళ్ అన్న పదముతో.

  శబ్దము-శ్రవనము అన్న అంశముతో పక్షులు-భారధ్వాజ పక్షులను స్తోత్రములను,శంఖనాదములను సంకేతిస్తూ శ్రవణేంద్రియమును జాగృతపరచిన ఆండాళ్ తల్లి,ప్రస్తుత పాశురములో,రంగులను,దిక్కులను,సిరువీడు అను మేత ను ,స్వామిని సేవిద్దామనుకొను తలపు-దానికి ప్రయత్నము-సాఫల్యము అను మూడు అంశములును స్వామి అనుగ్రహమేనని ,

"దృశ్యము-నయనము" అను అంశములతో పోలికను చెప్పి,మావాన్-మల్లనై అను రాక్షసులను ,మానసిక-శారీరక దోషములుగా వివరిస్తూ,ఆ దోషములను సంపూర్ణముగా తొలగించివేసిన శ్రీకృఇష్స్వామిని సంకీర్తిస్తూ,మూడవ గోపికను తమతో పాటుగా తీసుకుని వెళుతున్న,

 అమ్మకు-ఆళ్వారులకు అనేకానేక దాసోహములను సమర్పించుకుంటూ,పాశురములోనికి ప్రవేశిద్దాము.

ఎనిమిదవ పాశురము.

*****************

కీళ్వానం వెళ్ళెండ్రు ఎరుమై సిరువీడు

మేవాన్ పరందన కాణ్ మిక్కుళ్ళ పిళ్ళైకళుం

పోవాన్ పోగిన్రారై పోగామల్ కాత్తు, ఉన్నై 

కూవువాన్ వందునిన్రోం కోదుగలం ఉడయ 

పావాయ: ఎళుందిరాయ్" పాడి" పరై కొండు"

మావాయ్ పిళందానై మల్లనె మాట్రినాయ్

దేవాదిదేవనై శెన్రునాం సేవిత్తాల్

ఆవాయ్ ఎన్న్రైఅనందు అరుళేలో రెంబావాయ్.

ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ నమః.

దేవాదిదేవనె-శ్రీకృష్ణ పరమాత్మను

ఆవావెన్రు-త్రికరణ శుధ్ధితో

శెన్రుదాం-చెన్నుమీర

సేవిత్తాల్-సేవించుటకు

కోగులం ఉడయ-కుతూహలముతో నున్న

పావాయ్-ఓ గోపికా

ఎళుందిరాయ్-మేలుకో.

ఈ గోపిక బహిర్ముఖమగుటకు సుముఖముగా లేదు.చతుర భాషిణి.కనుక తగిన సమాధానములతో తాత్సారముచేస్తూ,వారిని పంపించేయాలనుకుంది.

అందుకే గోదమ్మ,దృశ్యమును చూపిస్తు-లేచి చూడు తెల్లవారినది అంటున్నది.

 పాయ్-కణ

 ఓగోపికా/ఓ నయనమా,

 కణ్-చూడు,

 1.వానం-ఆకాశము

  కీళ్వానం-తూరుపుదిక్కు,

 వెళ్ళెన్రు-తెల్లబడుచున్నది/తెల్లబడినది.

    ఆకాశములోని తూరుపు దిక్కు తన నల్ల రంగును వీడి( 

     తమోగుణమును)

     వెళ్ళెన్రు-తెల్లబడినది/తెల్లవారినది. అనగానే,

   

    లోపలనున్న గోపిక,

      ఆ ప్రకాశము తూరుపు దిక్కుది కాదని,వ్రతము చేయుటకు 

    వెళ్ళుచున్న గోపికల ముఖవర్చస్సు అని పలికినది కాని తలుపు 

   తీయలేదు.

 2.రెండవ సంకేతముగా,తెల్లవారినట్లు నమ్మలేదని గోదమ్మ వారికి చాలా సహజమైన చిరుమేతను/శిరువీడును చూడమంటున్నది.

   ఎరుమై-గేదెలు/పశువులు

   పరందన్-అటు-ఇటు వ్యాపించి,

    శిరువీడు-చిన్న మేతను

   మేయవాన్-మేస్తున్నాయి.

   రేపల్లెలో పశువులు చిన్నమేత-పెద్దమేత అను సంప్రదాయమును వివర్సితున్నది.

    ఆ ప్రదేశమంతా నల్లగా కనిపిస్తున్నది చూడు అనగానే,

    చమత్కారి గోపిక,

   అది శిరువీడు కాదని,ఇంకా తెల్లవారలేదని స్వామి వ్రతమునకై 

  వేచియున్న గోపికల అప్పటి వదనముల దిగులు అని,అది వారి 

  ఉత్సాహమును చూచి.అక్కడికి వెళ్ళి వ్యాపించినదని చెప్పి తిరిగి 

  అంతర్ముఖమైనది.

   గోపికల శ్రీకృష్ణసేవా ఉత్సాహము చీకటిని తరిమివేసినదన్నమాట. జై శ్రీకృష్ణ.

ఇక్కడ

మనము ఒక చిన్న విషయమును ప్రస్తావించుకొందాము.నలుపురంగు-చీకటి-తమోగుణము పరాశ్రయములు కనుక అవి స్వతంత్రత లేక ఏదో  ఒక దానినాశ్రయించి ఉంటాయి.అది ఎక్కువ సేపు స్వతంత్రముగా ఉండలేదు.కనుక అది మనలను ఆశ్రయించక ముందే,సత్వగుణశోభితమైన తెలుపును/వెలుగును ఆశ్రయిద్దాము.

  అప్పుడు గోదమ్మ ,

3.మూడవ సారి స్వామిని సంకీర్తించి,"పఱను" తెచ్చుకుందాము అంటు,ఒక వాయిద్య పరముగాను-పరమాత్మ సాయుజ్య పరముగాను "పఱ" ను ప్రవేశపెట్టినది.

   ఉన్నై" నిన్ను

"కూవువాన్ వందు నిన్రోం"-

వందు-నీ ఇంటికి వచ్చి.నిన్రోం-నిలబడి ఉండి నిన్ను

కూవువాన్-పిలుచుచున్నాము.

అంతే కాదు ఇక్కడికి వచ్చి నిన్ను పిలిచేముందు,

మిక్కుళ్ళ-పిళ్ళైకళ్--ఎందరో గోపికలు

వ్రతమును చేయు ప్రదేశమునకు,

పోవాన్-చేరారు

పోగిన్రారై-వెళ్ళుచున్నారు

పోగామల్-వెళ్ళుటకు సిధ్ధమగుచున్నారు.

   చేతనులలోని వివిధ మానసిక స్థితులను సూచిస్తున్నది.తలంపుతో నుండు వారు,తలచిన దానిని చేయుటకు ఉద్యమించుచున్నవారు,తలచి-తరించినవారు.

 వారి భక్తి ఏ దశలో మనసులో-వాచకములో-కాయకములో ఉన్నను స్వామివారిని ఆశీర్వదిస్తాడు-అనుగ్రహిస్తాడు కనుక ,

 నోమునకు వెళుతున్న గోపికలను,

మేము ,

    కాత్తు-నివారించాము.

    వచ్చి నిలబడి నిన్ను పిలుచుచున్నాం.

   మీ ఇంటికి వచ్చి,

  వండు-వచ్చి-

   కూవువాం-నిన్ను పిలుస్తూ,

   నిన్రోం-నిలబడియున్నాము.

 ఉన్నై   కూవువాం వందు నిన్రోం-కూవువాం వందు నిన్రోం.

   కూవువాన్ వందు నిన్రోం అంటుంటే,

    నేను మీతోవస్తే మనకేమి ప్రయోజనము? అని ప్రశ్నించుచున్నది 

    లోపలి గోపిక.

 స్వామి,

  మావాయ్-మానసిక కట్టడిలేని అశ్వములను,

   మల్లనె మాట్రినాయ్-అవే అహంకార-మమకారములు.

ఒకటి మానసిక దౌర్బల్యము.రెండవది శారీరక దౌర్బల్యము. వాటిని తొలగించే స్వామిని, 

 ఆలానెన్రు సేవిత్తాల్-త్రికరనములతో సేవించి,స్వామి అరుళ్-అనుగ్రహమనే 

పఱను అనుగ్రహిస్తాడు.మనము దానిని తెచ్చుకుందాము. 

పఱ ఒక వాద్యవిశేషము/పరము.

"పాడి పఱై కొండు" అంటూ చమత్కారి గోపికతో పాటుగా మనము అమ్మ చేతిని పట్టుకుని,

మన అడుగులను కదుపుదాము.

ఆండాళ్ తిరువడిగలే శరణం.  

TIRUPPAAVAI-07 PAASURAM

 

   తిరుప్పావై-పాశురము07

   ******************

 "మాతః సముత్థైతవతీ మదివిష్ణుచిత్తం

  విశ్వోపజీవమమృతం వచస దుహానాం

  తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం

  సంతః పయోధి దుహితః సహజాం విదుస్త్వాం"

  పూర్వపాశుర ప్రస్తావనము

  *********************

  మనము శుద్ధి వ్రతమును పూర్తి చేసుకుని,ఆందాళమ్మచేతిని పట్టుకుని రెండవ భాగమైన 'మేల్కొలుపు వ్రత భాగములో మొదటి గోపికను మనతో కలుపుకుని,రెండవ గోపిక ఇంటికి వెళ్ళుచున్నాము"

 ప్రస్తుత పాశురములో శబ్దమును మరింత స్పష్టము చేస్తూ,భారధ్వాజ పక్షుల "కృష్ణ నామ సంకీర్తనమును" గొల్ల భామల చల్ల చిలుకు శబ్దములను,కేశి అను రక్కసుని సంహరించిన కేశవ నామ సంకీర్తనమును శబ్దమును-అందులో దాగిన పరమార్థమును తెలిసికొనుటకు శ్రవనమును సాధనములుగా నోము సాధనకు వివరించుచున్నది గోదమ్మ.

 ఆండాళ్ తల్లికి-ఆళ్వారులకు అనేకానేక దాసోహములను సమర్పించుకుంటూ,మనము పాశురములోనికి ప్రవేశిద్దాము.

ఏడవ పాశురము

****************

కీశు కీశెన్రెంగుం ఆనైచ్చాత్తు కలందు

పేశిన పేచ్చరవం కేట్టిలైయో? పేయ్ పెణ్ణే

కాశుం పిరప్పుం కలగల ప్పక్కై ప్పేర్తు

వాశ నరుం కుళల్ ఆయిచ్చియర్ మత్తినాల్

ఓశై పడుత్త తైరరవం కేట్టిలైయో?

నాయగ పెణ్ పిళ్ళాయ్ నారాయణన్ మూర్తి

కేశవనై పాడవుం నీకేట్టే కిడత్తియో

దేశం ఉడయేయాయ్ తిరనేలో రెంబావోయ్.

" నారాయణతే నమో నమో

నారద సన్నుత నమోనమో."

తమోనిద్రను వీడి తాదాత్మ్యములో నున్నవారు కొందరు,తన మదిలోని స్వామిని సేవించువారు మరికొందరు,తన్మయములో నున్న కొందరు,తలపు మార్చుకొనుటకు ఇష్టపడనివారు కొందరు,తలుపుతీయుటకు ఇష్టపడని వారు ఇంకొందరు,తనవాడేనని తనతోనే ఉండాలనే వారు కొందరు,తనివితీరని తాదాత్మ్యముతో పరిసరములను పట్టించుకోని వారు ఇలా వివిధ భావములతో,భంగిమలతో,అనుభవములతో .....

నున్న గోపికల రూపములలో నున్న ఆచార్యులను/ఆళ్వారులను తల్లి దయతో మనము దర్శించ బోతున్నాము.

వీరిలో ఎవరు ఎక్కవభక్తికలవారో-ఎంతటి భాగ్యశాలురో చెప్పుట సాధ్యము కానిది.

నిద్రిస్తున్న వారిది పారవశ్యము.

మేల్కొలుపు వారిది ప్రాప్తిత్వరిత్వము.

వారందరును భగవదనుగ్రహమును పొందినవారే.

ఇప్పుడు తల్లి నిదురలేపున్న గోపిక/బహిర్ముఖురాలిని చేయుచున్న గోపిక

నాయగన్ పెణ్ణ్ పిళ్ళాయ్-వ్రతమునకు నాయకత్వమును వహించగల సమర్థురాలు.

దేశం-తేజస్విని. కాని,

హరిని తక్క అన్యమును కాంచలేని పిచ్చిది.నిరంతర హరి అనుభవసాగరమున తేలియాడునది. తన శక్తిని గుర్తించలేనంత పిచ్చిలో మునిగినది.

అందుకే గోదమ్మ ఆ గోపికను

పేయ్ పెణ్ణే-ఓ పిచ్చిదాన అని పిలిచినది.

స్వామి సర్వాంతర్యమితత్త్వమును మూడు నిదర్శనములతో నిరూపిస్తున్నది ఆండాళ్ తల్లి

.

మొదటిది-భరధ్వాజ పక్షులు.

శ్రవణభక్తిని మరో మెట్టు ఎక్కిస్తునది తల్లి.

ఆరవ పాశురములో "పుళ్ళుం" అని సామాన్యవాచకముగా పక్షులు అని చెప్పినది.వాటి ధ్వనులను అస్పష్టతతో నున్నట్లు చెప్పినది.కాని ఇప్పుడు తల్లి చెబుతున్న పక్షులు ఉన్నతమైనవి.(యోగులు)

కనుక అవన్నియు ఒకచోట చేరినవి.వాటికి " భారధ్వాజ పక్షులు" అను ఒక నిర్దిష్ట నామము కలదు.అంతే కాదు అవి ఒక చక్కని నిర్దిష్ట శబ్దముతో ,

కృష్ణా-కృష్ణా అని అంటున్నవి.అదియే,

కీశు కీశెన్రుం కలందు.

కలందు-కలిసి చేయుచున్న

కీశు కీశు-కృష్ణ నామము.

ఆ నాదము రేపల్లె మొత్తము వ్యాపించి-నినదించుచునది.

శ్రవణేంద్రియ సంస్కారమునకు సాక్షిగా నున్నది.

కేట్టిలైయో?

దానిని వినలేదా? లేవకున్నావు?

కృష్ణదర్శనము అనుభవిస్తున్న ఆ గోపికను పక్షిరవము బహిర్ముఖము చేయలేక పోయినదను కొని అమ్మ

"మత్తినాల్ ఓశై "అను మహాద్భుతమును మనకు అందించుచున్నది.ఇది రెండవ ఉదాహరణము.

గోపికల రూపములో నున్న జ్ఞానులు చేయుచున్న వేద-వేదాంత చర్చలు.వాటిని అనుసరిస్తూ వాటి సుగంధములు ఎలా వ్యాపిస్తున్నాయో/వారు ఎలా చర్చించుకుంటున్నారో ఒకసారి గమనిద్దాము.

రేపల్లె లోని గోపికలకు చల్లచిలుకుట నిత్యానుష్ఠానము.

వారికి కడవ-కడవ లోని కవ్వము-కవ్వమునకు కట్టిన తాడు

-దానిని పట్టుకుని చిలుకుతున్న వారి చేతులు,అప్పుడు వారు చేయు కీర్తనలు/జానపదములు అంతా హరిరూపమే/హరి నామమే.

కావాలంటే కన్నులు తెరిచి చూడు.

వారు కృష్ణతత్త్వమనే పెరుగును వారి హృదయములనే కడవలలో నింపుకున్నారు.సాక్షాత్ పరమాత్మనే కవ్వముగా పట్టుకున్నారు.వారి భక్తియనే తాడును దానికి కట్టారు.అది వారికి స్వామి నర్తనము.

కవ్వము తానైన కన్నడు తన చేతులను చాచి రండి బృందావనమునకు రాసలీలలో మునుగుదాము అనికవ్విస్తున్నాడట.వారి మనసు మురిసి ఆనందమును దాచుకోలేక ఎదపైకెగిసి,అక్కడ అలంకరింపబడియున్న మంగళ సూత్రములు,కాసుల పేరులు కృష్ణా కృష్ణా అను

సంకీర్తనముతో చేస్తున్నాయట.మనో పూజ.

కవ్వమై కవ్వించిన కొంటె కృష్ణుడు

ఎక్కడ మాయచేసి మాయమగుతాడో కనుక గట్టిగా పట్టుకోవాలని

,వారు పెరుగుకుండను గట్టిగా పట్టుకొన్నప్పుడు వారి చేతుల కంకణములు కృష్ణా-కృష్ణా అంటు తమ వంతు సేవగా కీర్తిస్తున్నయట-కాయక పూజ.

వాచక పూజ సరే సరి.వారి పెదవులను వీడలేనిది.

మనో-వాక్కాయ-కర్మల తననారాధించు చున్న గోపవనితలతో కలిసి ఓయ్ నేనిక్కడనే ఉన్నాను అని అంటున్నటుందిట ఆ కవ్వపు సడి.

ఓశై మనత్తినాల్-ఎంత మనోహరము-మాననీయము

వారికేశముల నుండి వ్యాపించుచున్న సుగంధములు,

మత్తినాల్ ఓశై,చల్లను చిలుకుచున్న,

ఆయిచ్చర్-గోపికల,

కుళల్-కేశములనుండి వ్యాపించుచున్న,

వాస-నరుం-సుగంధములను ,

నీవు గమనించలేదా.

నీ నాసికను చైతన్యవంతము చేసుకొని,

మాచేసమర్థవంతముగా వ్రతము చేయించుటకు,నాయకురాలివై,

కేశవనై-అశ్వరూపములో వచ్చిన కేశి అను అసురుని సంహరించి,కేశవునిగా కీర్తింపబడిన స్వామిని సేవించుటకు ఆ గోపికను తమతో కలుపుకుని వెళ్ళుచున్న గోదమ్మ చేతిని పట్టుకునిమనము కూడ మన అడుగులను కదుపుదాము.

ఆండాళ్   దివ్య  తిరువడిగళే శరణం.

TIRUPPAAVAI---PASURAM06

 

   తిరుప్పావై-పాశురం06

   ***************** 

 " మాతః సముత్థితవతీ మదివిష్ణుచిత్తం

   విశ్వోప జీవ్యమమృతం వచసా దుహావాం

   తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం

   సంతః పయోధి దుహితః సహజాంవిదుస్త్వాం."

  పూర్వ పాశుర ప్రస్తావనము.

  ********************

 మొదటి ఐదు పాశురములలో గోదమ్మ శుద్ధివ్రతమును తెలియచేసినది.స్వామి పర-వ్యూహ-విభవ-అంతర్యామి-అర్చా మూర్తి తత్త్వమును వివరించినది.చ్గేతనులకు సులభసాధ్యతనూందించుటకై స్వామి శ్రీకృష్ణావతారమును అర్చావైభవమును వివరించి,దానిని ప్రత్యక్షముగా పొందుట               కేవలము ద్వాపర యుగమునందలివారికే పరిమితమైనందున శ్రీవిల్లిపుత్తూరును రేపల్లెగను,తననొక గోపికను భావించుకుని,తన తోటిగోపికలను వ్రతమునకు మేల్కొలిపే 10 పాశురములను ప్రారంభించుచున్నది.ఇది రెందవ భాగముగా వైష్ణవ సంప్రదాయము పరిగణిస్తుంది.

   ప్రస్తుత పాశురములో అమ్మ శృఅణ భక్తికి సంకేతముగా "శబ్దము-శ్రవనము" అను రెండు అంశములను ప్రస్తావిస్తోంది.

  "పది గోపికలు" తపోనిద్రలో నున్న వారు కాని తమోనిద్రలో నున్న వారు కాదు.కనుక వారిని పదిమంది ఆళ్వారులుగా భావిస్తారు.వారు ముందు మార్గదర్శంకముగా నడుస్తుంటే వారి వెనుక చేతనులు కదులుట కద సనాతనము.

 పది గోపికలను" పది ఇంద్రియములుగా కూడా అన్వయిస్తారు.పదీంద్రియములను పక్క త్రోవకు జరుగకుండా పదిమంది జ్ఞానులు తమతో పాటుగా తీసుకుని వెళ్ళి,పరమాత్మను పరిచయము చేస్తారన్న మాటి.

  అవతార లీలగా పూతన-శకటాసుర సంహారమును పాశురములో చెప్పినప్పటికిని,సూక్ష్మతత్త్వమును-పూతనను మనసుగాను-శకటమును శరీరముగాను అన్వయిస్తూ,సన్మార్గుల పాద స్పర్శచే వాటి దోషములు తొలగి,చేతనులు సంస్కరింపబడినట్లు సంకేతిస్తారు.

  ఇంకొక విషయము అసలు గోపికలు అంటే ఎవరు? గోకులములోని కన్నెపిల్లలు మాత్రమేనా? కాదంటారు గురువులు.

 పదిమంది సంతోషము తమదిగా భావించగల నిష్కపట శీలురు గోపికలు.శుద్ధ సత్వగుణ సంకాశులు.

   అమ్మ-ఆళ్వారులకు  నేకానేక దాసోహములను సమర్పించుకుంటూ,పాశురములోనికి ప్రవేశిద్దాము.

ఆరవ పాశురం.

*************

పుళ్ళుం శిలంబినకాణ్ పుళ్ళరయన్ కోయిలిల్

వెళ్ళై విళి శంగిన్ పేరరవం కేట్టిలైయో?

పిళ్ళాయ్! ఎళుందిరాయ్! పేయ్ ములై నంజుండు

కళ్ళచ్చగడం కలక్కళియ క్కాలోచ్చి

వెళ్ళత్తరవిల్ తుయిల్ అమంద విత్తినై

ఉళ్ళత్తు కొండు ముని వర్గళుం యోగి గళుం

మెళ్ళ ఎళుందు అరి ఎన్న పేరరవం

ఉళ్ళంపుగుందు కుళిరేలో రెంబావాయ్.

 "గోవింద గోవింద అని పాడరే

  గోవిందా అనికొలువరే " అంటూ మొదటి గోపికను మేలుకొలుపుటకు తక్కిన కన్నెపిల్లలను తీసుకుని మొదటి గోపికను ఇంటికి వెళ్ళీంది.

 రెందవ పాశురములో చెడు మాటలను చెవికి చేర్చవద్దు అని నియమమును తెలిపిన గోదమ్మ ప్రస్తుత పాశురములో ఆ శ్రవణేంద్రియము దేనిని వినుటకు సాధనముగా మారవలెనో వివరిస్తున్నది.

 మూడు శబ్దములను వినికూడా నిదురపోవుటమును ఖండిస్తున్నది.

1పక్షులకూతలు-పుళ్ళుం శిలంబినకాణ్

2తెల్లని శంఖనాదము-విళి శంగన్ పేరరరవం

3మునులు-యోగులు కళ్లు తెరుస్తున్నప్పుడు మెల్లగాను,తెరిచిన తరువాత బిగ్గరగా చేస్తున్న "హరి హరి" అను శబ్దములు వినలేదా? 

 ఇంకా మేల్కొనలేదా అని మొదటి గోపికతో అంటున్నది.

4.వారు స్వామిపూతన-శకటాసుర భంజనమును కీర్తిస్తున్నారు నీవు వినలేదా ,ఇన్ని శబ్దములను వింటూ  ఇంకా ,

 పిళ్ళాయ ఎళుందిరాయ్" ఇంక మేలుకో.

  ఇక్కడ గోదమ్మ మునిసమూహములు-యోగి సమూహములు 

 ముని వర్గళుం-యోగిగళుం అని రెందు వర్గములను చెప్పటములో ఆంతర్యమేమిటి?

  1.మునులు-మానసికము-తమలో తాము మమేకమై స్వామి నామమును మననము చేసుకొనువారు మునులు.కాని,

 2.కాయకముగా  తమను తాము ఉద్ధరించుకొనుటయే కాక తమతో పాటుగా మరికొందరిని/వీలైతే అందరిని పరమాత్మ దగ్గరకు తీసుకునే వారు యోగులు.

 ఒక విధముగా తపోనిద్రలో నున్న గోపికలు మునులు-వారిని పరోపకార కార్యాచరనమునకు ఉద్యమింపచేస్తున్న గోదమ్మ యోగిని.కనుకనే వారిని తమతో పాటుగా నోము స్థలికి తీసుకుని వెళుతున్నది.

 పాశురము పుళ్ళుం -పక్షుల ప్రస్తావనముతో ప్రారంభమైనది.పక్షుల (స్మరన-శ్రవణ) భక్తిని సంకేతిస్తున్నాయి.

 పక్షులు,

1.భక్తి-విశ్వాసము

2.అనుష్ఠానము-అనుగ్రహము

3.కర్తవ్యము-కైంకర్యము, తమరెక్కలుగా కలిగియున్నవి.

 అవి ఉదయము తమ గూటిని వీడి-తిరిగి సాయంత్రమునకు గూటికి తిరిగి చేరుతాయి.అప్పటివరకు సత్సంగమును చేయుటకు వీలుకాదు.కనుక సుప్రభాత సమయములో అవి,

 శిళాంబి-కిచకిచమనుచు తోటి పక్షులతో,

 "వినరో భాగ్యము విష్ణుకథ

  వెన్నుబలమిదియే -విష్ణుకథ" అని స్వామి వైభవమును చెబుతున్నాయి.కొన్ని స్మరణమును చేస్తుంటే-మరికొన్ని శ్రవణ సౌభాగ్యమును అనుభవిస్తున్నాయి.

 నిదురలేచి చూడు అని నయనేంద్రియమును సైతము జాగరూకపరుస్తున్నది.

 అంతే కాదు మన

 పక్షిరాజునెక్కి-పుళ్ళరయన్

 గరుత్మంతుని ఎక్కి వస్తున్న స్వామిని పరిచయము చేస్తున్నది.

 అమ్మాయి మేము ఇన్ని సంకేతములు చెప్పినను నీవు నిదురలేవకుండుటకు  కారణము నీవు అంతర్ముఖివై,

 పాలకడలిలో-

 శేషసయ్యపై-

 యోగనిద్రలో- నున్న,స్వామి దర్శనమును అనుభవిస్తున్నావేమో.

 నీవొక్కతే పొందుట స్వార్థము.అది మనకు తగదు.పదిమందికి దానిని అందించుటకు మేల్కొని నోమునకు తరలుము,అని విషయవాసనలను విషమును హరించిన,అహంకారమను శకతమును నిర్మూలించిన స్వామినికీర్తిస్తూ,మొదటి గోపికను తనతో పాటుగా తీసుకువెళుతున్న గోదమ్మ చేతిని పట్టుకుని మనము మన అడుగులను కదుపుదాము.

   ఆండాళ్ దివ్య తిరు వడిగళే శరణం. 

TIRUPPAAVAI-05

 

 తిరుప్పావై-పాశురము05

 *****************

" మాతః సముత్థితవతీ మదివిష్ణుచిత్తం

 విశ్వోపజీవ్యమమృతంవచసా దుహానాం

 తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం

 సంతః పయోధి దుహితః సహజాం విదుస్త్వాం."

  పూర్వ పాశుర ప్రస్తావనము

  *************************

 పర అవతారమైన నారాయణుని చేరుట అత్యంత దుర్లభము కనుక స్వామి పాలకడలిపై తన వ్యూహరూపమును ప్రకటించినాడు.పాలకడలిచేరుటయును పరమదుర్లభము కనుక స్వామి లీలావతారముగా"వామనమూర్తిని" ప్రస్తుతించినప్పటికిని అవతార సమయము చాలా స్వల్పము.చేసిన కార్యము ఘనమే అయినను ఒక్కటియే.అట్టి లీలావతారమునుప్రత్యక్షముగా కొలుచుట  చేతనులకు అసంభవము..నాల్గవ పాశురములో పరమాత్మ వరుణదేవుని రూపమున అంతర్యామియై ఆశీర్వదించినాడు.అంతర్యామిని పట్టుకొనుట అత్యంత దుర్లభము సామాన్యులకు.కనుక స్వామి తన అర్చారూపమును ప్రకటించుచు అందరికి సులభసాధ్యుడగుచున్నాడు.

 అర్చా రూప విశేషము కదా తాను తల్లితన ఉదరమునకు కట్టినదామమునకు కట్టుబడి యుండుట.

  బందీగా ఉన్న పరమాత్మ నలకూబరుల బంధవిమోచనమును కావించుట మరింత విశేషము.ఒక పక్క అవతార ధర్మపాలన చేస్తూనే-ఆశ్రిత రక్షణా పాలనమునుచేస్తున్నాడు పరమాత్మ.

 అదే విధముగా రేపల్లెలో చిన్ని బాలునిగా ప్రకటితమగుతూనే-కాత్యాయనీ వ్రతనిర్వహణమునకు పూనుకున్నాడు.

 అమ్మకు-ఆళ్వారులకు అనేకానేక దాసోహములను సమర్పించుకుంటూ,పాశురములోనికి ప్రవేశిద్దాము.

 పాశురము-05

 ***********

 మాయనై వడ మధురై మైందనై

 తుయి పెరునీర్ యమునై యరైవరై

 ఆయర్కులత్తినిల్ విళక్కం శెయద దామోదరనై

 "తూయోమాయ్ వందుం" నాం తుమలర్ తూవిత్తుళిదు

 వాయినాల్పాడి మనత్తినాల్ శిందిక్క

 పోయ పిళ్లైయుం పుగుదరువా నిన్రనవుం

 "తీయనిల్ తూశాగుం" శెప్పు ఏలో రెంబావాయ్.

 అర్చామూర్తి యైన నందబాలుడు ఉత్తర మథురలో  (తనను రేపల్లె చేర్చుటకు వసుదేవునకు సహకరించిన)               యమునానదితీరములలో ఆడుచుంటాడు.వాడు మన యశోద గర్భతేజము. గొల్లకులదీపకుడు.తల్లి తన ఉదరమునకు కట్టిన తాడునకు బందీ గా నుండి,  యమళార్జునభంజనమును కావించి లీలను ప్రకటించినాడు.అంతేకాదు,తాను మన్ను తిన్నానన్నభావనను తోటి బాలకులకు కల్పించి,యశోదకు తన నోటిలో పదునాలుగు భువనభాందములను దర్శింపచేసి,

 "కలయో-వైష్ణవ మాయయో, అనిపించినస్వామి మనలను తప్పక అనుగ్రహిస్తాడు.

   మనకు వినికిడి జ్ఞానము తప్ప విశదజ్ఞానము లేదని భావించక,దోషరహితమైన మన మనసనే పుష్పములను సమర్పిద్దాము.అదియును పద్ధతిగా పూజించలేనివారమయినప్పటికిని,పరమకరుణాంతరంగుడు మనకు వెన్నుదన్నుగా ఉంటాడు.మన రేపల్లెను/విల్లిపుత్తూరును మథురగా మారుస్తాడు.

  మథుర అంటే కేవలముఒకప్రదేశమా/లేక ఒకమానసిక స్థితికి సంకేతమా అని ఆలోచిస్తే,బాహ్యమునకు  అది పరమాత్మ కరుణ ఘనీభవించిన క్షేత్రము.ఆ పెరునీరు/ ఆ పెద్దనీరు స్వామి దయ ద్రవీకరించిన సంకేతము.నిజమునకు అరిషడ్వర్గములను 

 జయించిన ప్రతిమనసును మథురయే.మాధవ మాథుర్య నివాసమే.మథుమాసమే.ఆ మాధవహృదయ వనములో పూచినవే తుమలర్-పవిత్రపుష్పాలు.వానినే పెద్దలు

 "అహింసాప్రథమపుష్పం,పుష్పమింద్రియనిగ్రహః

  సర్వభూత దయాపుష్పం,క్షమా పుష్పంవిశేషతః

  శాంతిపుష్పం తపః పుష్పం ధ్యానపుష్పం తదైవచ

  సత్యమష్ట విధంపుష్పం విష్ణోప్రీతికరం భవేత్." అనిచెప్పారు.

 పరిశుద్ధమనసుతో పరమాత్మను  సంకీర్తించి,మన దశేంద్రియములనే "తుమలర్" పవిత్ర పుష్పములను సమర్పించి,పొయపిళ్లై-గతజన్మములలో చేసిన  మన దోషములను.

తూక్-తునియల్-ఎండుగడ్డిని అగ్ని కాల్చివేసినట్లు, తీసివేస్తానని స్వామిచే వాగ్దానమును తీసుకుందాము అనిగోపికలతో చెప్పి,సామూహిక నోమునకై, ఇతర గోపికలను మేలుకొలుపుటకు గోదమ్మ చేతిని పట్టుకుని,మన అడుగులనుకదుపుదాము.

 ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం. 

 

TIRUPPAAVAI-04

 

  తిరుప్పావై-నాల్గవ పాశురము

  *********************

 "మాతః సముత్థితవతీ మదివిష్ణుచిత్తం

  విశ్వోప జీవ్యమమృతం వచసా దుహానాం

  తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం

  సంతః పయోధి దుహితః సహజాం విదుస్త్వాం."

 పూర్వ పాశుర ప్రస్తావనము.

 *******************

   మొదటి పాశురములో మార్గళి గ్రించి,రెందవ పాశురములో నోము నియమముల గురించి,మూడవ పాశురములో వర్ష ప్రాశస్త్యమును వివరిస్తూ,ఆచార్య వైభవమును పెరుం పశుక్కళ్ అంటూ జ్ఞానమను గోక్షీరమును పుష్కలముగా అనుగ్రహించుచున్నారని తెలిపినది.అమ్మకు సంతృప్తి కలుగలేదు ఆ పరమాత్మ-ఆచార్య వైభవమును మరికొన్ని సంకేతములతో స్పష్టము చేస్తున్నది.

   స్వామిని-గురువును నల్లని కరుణామృత మేఘముతో పోలుస్తూ,ఏ విధముగా సముద్రపు ఉప్పునీటిని సూర్యకిరణములవేడితో పైకి గ్రహించి,వానిలోని దోషములను హరించి,మంచినీటిని వర్షించునట్లు,గురువు సైతము అజ్ఞానమనే శిష్యుల ఉప్పునీటిని తన విద్వత్తు అనే సూర్యకిరణముల వేడితో పైకి తీసుకుని,శుభ్రపరచి జ్ఞానమనే మంచినీటిని వర్షిస్తాడు.అంతేకాదు

 మేఘము అన్నిచోట్ల సమముగానే వర్షిస్తుంది.గురువు సైతము తన శిష్యులందరికి సమముగానేవిజ్ఞానమును అనుగ్రహిస్తాడు.

   మేఘము తన పనికి ప్రతిఫలమును ఆశించదు.గురువుసైతము తన శిష్యుల ఉన్నతిని తక్క ఏమియును ఆశించడు.

   ప్రస్తుత శ్లోకములో గోదమ్మ పరమాత్మను "వరుణదేవునిగా" భావిస్తూ,సంకీర్తించింది.

  అమ్మకు-ఆళ్వారులకు అనేకానేక దాసోహములను సమర్పించుకుంటూ,ప్రస్తుత పాశురములోనికి ప్రవేశిద్దాము. 

   పాశురము-04

   ************

 " ఆళిమలై కణ్ణా! ఒన్రు నీకై కరవేల్

   ఆళియుల్ పుక్కి ,ముగందు కొడార్తేరి

   ఊళిముదల్వన్ ఉరువం పోల్ మెయి కరుత్తు

   పాళియన్ తోరుడై పర్బనాబన్ కైయల్

   ఆళిపోల్ మిన్న వలంబురి పోల్

   వాళ ఉలగనిల్ "పెయిదిడాయ్" నాం గళుం

   మార్గళి నీరాడ మగిళిందు ఏలో రెంబావాయ్.

 పెయిదుడాయ్-వర్షమును కురిపించు అని వరుణదేవుని గోపికలు ప్రార్థిస్తున్నారు.నిండుగా నున్న కొలనులలో వారు మార్గళి స్నాన నియమమును పెట్టుకున్నారు.

 పరమాత్మకు గోదమ్మ ప్రస్తుత పాశురములో రెండు పనులను తమ కోసము చేయమని ప్రార్థించింది..అవి,

 1.మొదటిది సముద్రమునుండి ఉప్పునీటిని కడుపునిండా త్రావి,త్రేంచుచు పైకి వెళ్ళి,సృష్టి ప్రారంభమునందు తాను ఎటువంటి నీలి వర్ణముతోనున్నాడో,ఆ నీలమేఘశ్యాముని రూపమును ధరించుట.

 2. తాను స్వీకరించిన వర్షపు నీటిని ఏ విధముగా భూమిపై కురిపించవలెనో.

  ఇది బాహ్యకథనము.కొంచము పరిశీలిస్తే గోదమ్మ సాక్షాత్తుగా భూదేవి.స్వామికరుణామృత వర్షమును కోరుచున్నది 

  మొదటి పనియైన నీలిమేఘముగా మారు విధానమును సైతము సూ చించినది.

 1.కణ్ణా!

  ఆళియల్ పుక్కు-నీవు సముద్రము లోపలికి పూర్తిగా ప్రవేశించు/మునుగు.

 2.ముగందుకొద్-జలమును సంపూర్ణముగా స్వీకరించు/తాగు

 3.చాలా ఎత్తునకు వెళ్ళు-ఆ సమయమున

 4.ఊళి ముదల్వన్-సృష్టి విస్తరణ సమయములో ఎటువంటి నీలి కాంతితో ప్రకాశించావో-అట్టి,

   నేలమేఘశ్యామునిగా మాకు దర్శనమునిమ్ము.

     ఇది మొదటి పని.

 ఆ తరువాత ఏ విధముగా వర్షించవలెనో విన్నవించుకొనుచున్నది.

 

       స్వామిచేయవలసిన రెండవ పనిని తెలుపు సమయమున,

 "విశ్వం-విష్ణుం" అన్న సూక్తిని మనకు పరిచయము చేస్తూ,

 వర్షమునకు-స్వామి విలువిద్యకు పోలికను చెబుతున్నది.

1.శార్గముదైత్త-ఎక్కుపెట్తిన విల్లు నుండి

2 శరమళైపోల్-వస్తున్న బాణవర్షము వలె,

   మా పై  నీ కరుణవర్షము కురియువేళ,

3.వస్తున్న మెరుపులు-ఆళిపోల్ మిన్ని,

  నీ చేతనున్నసుదర్శన చక్ర కాంతినికలిగియుండాలి.

 4.మ్రోగుతున్న ఉరుములు-వలంపురిపోల్,

    నీ పాంచజన్య(శంఖ) నాదమును పోలియుండాలి

   స్వామి! మా భాగ్యమనగా,

 వర్షము సైతము నీ శంఖ-చక్ర (దశమహావిద్యలలో తారాదేవి) కలిగి,మమ్ములను అనుగ్రహించి,మాచే,మార్గళిస్నానమును చేయించాలి.మమ్ములను ఉద్ధరించాలి,అని అంటున్న గోదమ్మ చేతిని పట్టుకుని,మన అడుగులను కదుపుదాము.

  ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం.

TIRUPAAVAI-03

 తిరుప్పావై-మూడవ  పాశురము

 *********************

 "మాతః సముత్థితవతీ మది విష్ణుచిత్తం

  విశ్వోపజీవ్యమమృతం వచసా దుహానాం

  తాపఛ్చదం హిమరుచేరివ మూర్తిమన్యాం

  సంతఃపయోధి దుహితః సహజాం విదుస్త్వాం."

   పూర్వ పాశుర ప్రస్తావనము

    ********************

        రెండవ పాశురములో కృత్యాకృత్య  వివేకమును 

 బోధించిన గోదమ్మ ప్రస్తుత పాశురములో పరమాత్మ 

          "లీలావతారమైన " 

  వామన మూర్తి (మత్స్య-కూర్మ-వరాహ-నారసింహ-వామన- 

  ధర్మసంరక్షనము ఒక్కపర్యాయము అవతరించి-సమస్యను 

  పరిష్కరించి అవతార సమాప్తిని గావించుట) అనుగ్రహమును 

  సోదాహరణముగా చెబుతూ ,కృత్య విభూతిని స్మరిస్తూ ,ఏ 

  విధముగా వామనమూర్తి మూడు అడుగులతో ధర్మమును 

  రక్షించినాడో-అదేవిధముగా మన బాలకృష్ణుడు సైతము మనలను 

     ఉద్ధరించగలడు కనుక సందేహమును వీడి నోమునకు 

     ఉద్యుక్తులమగుదామని ,సత్ఫలితములు కలుగుతాయని 

     చెబుతున్నది.

    అమ్మకు-ఆళ్వారులకు అనేకానేక దాసోహములను 

   సమర్పించుకుంటూ మూడవ పాశురము లోనికి ప్రవేశిద్దాము.

     మూడవ పాశురం

      ***************

    ఓంగి ఉలగళంద ఉత్తమన్ పేర్పాడి

    నాంగళ్ నంబావైక్కుచ్చాత్తి నీరాడినాల్

    తీంగిన్రి నాడెల్లాం తింగళ్ ముమ్మారి పెయిదు

    ఓంగు పెరుం శెన్నల్ ఊడు కయల్ ఉగళ్

    పూంగువళై ప్పోదిల్ పొరివండు కణ్పడుప్ప

     తేంగాదే పుక్కిరుందు శీర్తములై పత్తి

    వాంగక్కుడం నిరైక్కుం వళ్ళల్ పెరుం పశుక్కళ్

    నీంగాద శెల్వం నిరైందు ఏలో రెంబావాయ్.

         పూర్వ పాశురములలో స్వామి వ్యూహ వైభవమును 

 ప్రస్తావించిన గోదమ్మ ప్రస్తుత పాశురములో అవతార

 వైశిష్ట్యాన్ని వివరిస్తున్నది.

 

    అంతేకాక రాక్షస గురువైన శుక్రాచార్యుని మృతసంజీవని 

  బలముతో యుద్ధములో అసురులను జయించుట దేవతలకు 

  అసాధ్యము.ఉపాయము-ఉపేయము తానే అయిన పరమాత్మ 

  జగత్కళ్యాణమునకై త్రివిక్రమునిగా అవతరించి,        ద్గర్మ 

  సంరక్షణమును గావించినాడు.

   ఓంగి ఉలగం అలంది అని పాశుర ప్రారంభము.

   ఓంగి-పెరిగి/విస్తరించి భూమిని-ఆకాశమును కొలిచినాడు అని 

 ఒక అర్థము.

   ఓం-గి అను పదము లోని ఓం ప్రణవము. .ప్రణవస్వరూపుడు 

 తన పాదస్పర్శచే భూమ్యాకాశములను పునీతముచేసినాడు.

 అలంద-కొలిచి,లెక్కించి

 ఉలగం-భూమిని,లోకాలను

   బాలునిగా వచ్చి,మూడు అడుగులు యాచించిన స్వామి

 ఓంగి-పెరిగి కొలిచినాడట.

 సూక్ష్మము-స్థూలము తానైన స్వామి స్పర్శను అనుగ్రహించి 

 ఆశీర్వదించినాడు.

 భక్తులు స్వామిని కొలుచుట లోక రివాజు.స్వామి భూమిని కొలుచుట భోగవిభూతి.

 నం పావైక్కు-మనకు స్వామి అనుగ్రహించిన నోము

 నాంగళ్-స్వార్థరహితము/సకల శ్రేయోదాయకము.

   సంకేతముగా 

        గోదమ్మ వ్రత నైమిత్తికఫలమును-నిత్యఫలమును 

  స్పష్టముగాచెబుతున్నది.

   వారు దేనికై/నిమిత్తమునకై వ్రతముచేయ బూనినారో ఫలితములతో సహా చెబుతున్నది.అవి,

 1.తీంగళ్ ముమ్మారి పెయిదు- నెలకు మూడు వానలు కురియాలి.

 2.చెరువులు నీటితో నిండాలి.

 3.ఓంగు పెరు సెన్నల్-కొలనులలో పెద్ద తామరలు వికసించాలి.(జనులు జ్ఞానవంతులుకావాలి)

 4 ఊడు కయల్ ఉగల్-కొలనులలో కేరింతలతో చేపలు ఎగరాలి(ధర్మము)

 5.పెరుం పశుక్కళ్-పశువులు పాడిని సమృద్ధిగా నీయాలి(న్యాయము)

 మా రేపల్లెతో పాటు-సకలము సుభిక్షముగా నుండి జ్ఞానము-ధర్మము-న్యాయము నాలుగు పాదములతో నుండుట మా యొక్క నైమిత్తిక అభిమతమిది.. 

   కాని, మాకుఇంకొక కామితము కలదు.నీవు మా రేపల్లెకు మాత్రమే కాదు/మమ్ములను సైతము నీ నిత్యవిభూతితో/నిత్యసేవాసౌభాగ్యమనే సంపదతో అనుగ్రహించాలి.నీవే మా పెన్నిధివి-సన్నిధివి.. 

    గోదమ్మ పరమాత్మను "ఉత్తమన్" అని సంబోధించినది.

   బలి చక్రవర్తి దానములు చేసినప్పటికిని,అహముతో దేవతలను సైతము తరిమివేశాడు.కాని పరమాత్మ తన పాదస్పర్శ తో అనుగ్రహించాడు. 

 దోషములలోని గుణములను స్వీకరించగలుగుటయే ఉత్తమలక్షణము కనుక స్వామి మా  దోషములలోని గుణములను స్వీకరించి,మమ్ములను అనుగ్రహింపుము.అట్టి నీ కరుణకు సాక్ష్యములుగా,

 

అవిగో,

     పూంగువళై పోదిల్-వికసించిన నల్లని కలువలు

     వానిలో చేరి మధువును గ్రోలుచు 

      కణ్పడప్ప-మత్తుగా నున్న

       పొరివందు-తుమ్మెదలు.

        ఆచార్యులనెడి తుమ్మెదలు నీ అమృతకథలను 

   ఆస్వాదిస్తూ ఆదమరచిపోతున్నారు.ఆ అనుగ్రహము 

  నీంగాద/నువ్వేకదా.

    ఊడు కయల్ ఉగళ-చేపలు ఆనందముతో కేరింతలు 

   కొడుతున్నవి.వాటి ఆనందమునకు కారణము నీంగాద 

    కన్నా.

   వల్లాల్-ఉదారతగల

  -పెరుం పశుక్కళ్-పెద్దపెద్ద గోవులు

    సిత్రమునై-పాలునిండిన పొదుగులతో

    తెంగడి-ఒక్క నిమిషమైనను సందేహించకుండా

     పాలను కురిపించుచున్నవి.క్షిప్రప్రసాదత్వము.  

   పూర్ణ జ్ఞానులైన ఆచార్యులు క్షణకాలమైనను వ్యర్థము 

   చేయకుండా ఆధ్యాత్మికామృతము వర్షిస్తున్నారు.

 అది నీంగాద సెల్వ అది నువ్వేకదా/నీ కరుణయే కదా

 స్వామి అదియంతయును నీ పాదస్పర్శ సౌభాగ్యమే కదా.

  కృత్య విభూతితో పాటుగా మనలకు 

  నిత్యవిభూతులనందించు స్వామి  వ్రతము అను మిషతో 

   నిత్యకైంకర్య భాగ్యమును ప్రసాదించుము అనుచున్నగోదమ్మ చేతిని పట్టుకుని మన అడుగులను కదుపుదాము.

        ఆండాళ్ దివ్య తిరువడిగళే శరణం.