ఓం నమ: శివాయ-37
నీ పాదము పట్టుకుందమన్న చిందులేస్తు అందకుంది
నీ నడుమును వేడుకుందామన్న పులితోలు అలిగింది
నీ హృదయము దరిచేరదమన్న కుదరదు అని అంటోంది
నీ చెవికి చెబుదామన్న చెడ్డ పుర్రె అడ్డుకుంది
నీ చుబుకము పట్టుకుందామన్న విషము సెగలు కక్కుతుంది
నీ కన్నుకు కనిపిద్దామన్న కొంచమైన తెరువకుంది
నీ ముక్కుకు చెబుదామంటే మూసి జపము చేస్తున్నది
నీ జటకు ఉటంకిద్దామంటే గంగవెర్రులెత్తుతోంది
నన్ను రానీయక నీవు తమ సొంతమంటు గంతులేస్తున్నవి
సుంతయైన కనికరమే చూపించలేమంటున్నవి
నీ దరి సేదతీరుతూ ఆదరమునే మరచిన వాటి
టక్కరితనమును చూడరా ఓ తిక్క శంకరా.
No comments:
Post a Comment