తిక్కవాడివై నీవుంటే భక్యుల మొక్కులెలా పెరుగుతాయి
మండే చెట్టూవై నీవుంటే పక్షులెలా వాలుతాయి
కరిగే కొండవై నీవుంటే మృగములెలా తిరుగుతాయి
పారని గంగవై నీవుంటే జలచరముఎలా బతుకుతాయి
స్వార్థపరుడివై నీవుంటే అర్థనారీశ్వరమెలా అవుతుంది
శితికంఠుడివై నీవుంటే స్థితికార్యమెలా జరుగుతుంది
లయకారుడివై నీవుంటే శృతిలయలెలా నిన్ను చేరతాయి
మన్నించమని నేనంటే నిన్నెంచను అని అంటావు
ఆదరమేమో నీది అవగతమయ్యెను అంతలోన
ఆ నిందా వాక్యములు అవి గతమయ్యెను వింతలోన
అంతలేసి మాటలాడ ముద్దుమాటలంటావురా
అద్దమంటి మనసున్న ఓ పెద్ద శంకరా.
తాత్పర్యము: ప్రభో, శ్రీకాళహస్తీశ్వరా! సంపదలను త్యజించి, అరిషడ్వర్గములను భేదించి, ఆశలను పక్కకుపెట్టి, పాపములను ప్రక్షాళన గావించుకుని, బంధుబాధలను విడిచి, వయస్సు దాని విలాసములను వదులుకుని, పంచభూతాత్మకమైన వాసనలను పారద్రోలిన గానీ నిన్ను చూడగలనా ప్రభో?
No comments:
Post a Comment