" పునరపి జననం- పునరపి మరణం
పునరపి జననీ జఠరే శయనం
ఇహ సంసారే -బహు దుస్తారే
కృపయా పారే -పాహి త్రిపురారే"
ఓం నమ: శివాయ
శివ కుటుంబములోని "చిన్ని శిశువును" నేను
"ఆకలేస్తున్నదంటే" అన్నపూర్ణమ్మకు చెప్పు
"అన్నము నే తిననంటే" ఆ జాబిలిని కిందకు దింపు
"దాహమువేస్తున్నదంటే" ఆ గంగమ్మకు చెప్పు
"నేను ఆడుకోవాలంటే" ఆ లేడిపిల్లను పంపు
ఆటుపోటులన్నిటిని" ఆదరముతో" కప్పు
కనురెప్పగ పిల్లలను" కాచుటయే ఒప్పు"
కానిపనులు చేసినను" క్షమియించుటయే మెప్పు"
"ఉప్పుబొమ్మ కరిగినది" కొత్త బొమ్మ మిగిలినది
తప్పు తెలిసికొన్నది" తరియిస్తున్నది నీ ఒడిలో"
లక్షణమగు ప్రేమతో" ఒక్క క్షణమైనను" నన్ను వీడక
రక్షను అందీయరా తక్షణమే శంకరా
......కార్తీక మాసము శివ కేశవ మాసము.రెండు రూపములు ఒకే మనసు.ఈశ్వర హృదయస్య కేశవ-కేశవ హృదయస్య ఈశ్వర అనునది ఆర్యోక్తి.కాలాతీతమైన దేవుడు కనికరముతో ఎన్ని జన్మలందైనను మనలను తన ఒడిలోనికి తీసుకొని ఆదరిస్తూనే ఉంటాడు.మాయాతీతముకాని జీవుడు
మరల మరల భగవంతుని ఎన్నో కోరికలు కోరుతూనే ఉంటాడు.శిశువుగా శివుని ఒడిలో పులకిస్తూనే ముద్దుగా తన ముచ్చటలను పురమాయిస్తూ ఉంటాడు.ఇదే శీతకన్ను వేయలేని శీతల కొండ నివాసి హేల.పరమాద్భుతమైన శివలీల.
....................................................................................................................................................................................................
తాత్పర్యము: ప్రభో, శ్రీకాళహస్తీశ్వరా! మోదుగపూలను చూసి పండ్లు అని భ్రమచెంది చిలుకలు వాటిని తినబోయిన చందమున శాస్త్రములు చదివి నీ స్వరూపమును తెలియగోరు వారు నిరాశ చెందుతున్నారు కదా స్వామీ
No comments:
Post a Comment