న రుద్రో రుద్రమర్చయేత్-24
************************
జటాజూటధారి-శివాచంద్రమౌళి
నిటాలాక్ష నీవే-సదా మాకు రక్ష.
ప్రియమిత్రులారా ఈనాటి బిల్వార్చనలో మనము జట శబ్దమును అర్థముచేసుకునే ప్రయత్నమును చేద్దాము.
శిష్తరక్షన-దుష్టశిక్షణ చేయగల స్వామి ప్రకటన శక్తి జట.
భగీరథుని అనుగ్రహించినది స్వామి. జటాజూట సహకారమేకదా .శాపగ్రస్తుదైన చంద్రుని శిరోలంకారముగా మలచినది స్వామి జటాజూటమే.స్థితికార్య సంకేతము స్వామి జటాజూటమే.జీవుల శరీర నాడుల ముడులు స్వామి జటాజూటములే.
దక్షయజ్ఞ సందర్భముగా ఆ జటనుండి ఉద్భవించిన వీరభద్రుడు దక్షుని అహమును నశింపచేసినాడు కదా.
స్వామి ఆకాసతత్త్వమును చెప్పునది స్వామి ఊర్థ్వ కేశపాసమే కదా.
ఎన్నో పుణ్నదులను ప్రవహింపచేస్తున్నది స్వామి జటయే.
నమకములో జట శబ్దమును,
2.వ అనువాకము 5వ మంత్రము
" నమో హరికేశాయ ఉపవీతినే " స్వామిని హరికేశునిగా వర్ణించినది.
నల్లని కేశములుగా కనుక అన్వయించుకుంటే
నమః శివాభ్యాం-నవ యవ్వనాభ్యాం"
ఆకుపచ్చని కేశములుగా అన్వయించుకుంటే స్థితికారకత్వము.
10 వ అనువాకము-3వ మంత్రము
" ఇమాగుం రుద్రాయ తపసే కపర్దినే"
బలముకలవాడు-బంధించిన జటాజూతము కలవాడైన రుద్రునకు నమస్కారములు.
11.వ అనువాకము-6వ మంత్రము
" యేభూతానాం అధిపతయే విశిఖాసః కపర్దినః"
నమో కపర్దినేచ-వ్యుప్త కేశాయచ" వంటిదే ఈ మంత్రము సైతము.
జనబాహుళ్యములో జటాధారి-కేశములు లేని జగద్గురులు ఒక్కరే అను భావన.నమో నమః.
ఇంకొంచం పరిశేఎలిస్తే
విశిఖాసః-శిఖలు లేనివారు.అంటే స్థూల దేహము లేనివారు.
కపర్దినః" చుట్టబడిన జడలు కలవాడు వాచ్యార్థము.
మన శరీరములోని అనేకానేక నాడీవ్యవస్థలో దాగి యున్నవాడు.
విశిఖా-సూక్ష్మ తత్త్వము
కపర్దిని-స్థూల తత్త్వము.
సూక్ష్మము-స్థూలము రెండును తానైన రుద్రునకు నమస్కారములు.
మరికొందరి అభిప్రాయము ప్రకారము స్థావరము సూక్ష్మము.జంగమము స్థూలము.
అంతా తానైన పరమేశ్వరుడు భక్తుల జటలతో ఆడుకుంటూ-ఆదుకున్న కథనము తెలుసుకుందాము.
మొదటి కథ-కంచార నాయనారు.పరమ శివభక్తుడు.
శివ భక్తులను కొలుచుట ఆదరించుట శివపూజగా భావించు కంచార నాయనారు చోళరాజ్య సేనా నాయకుడు.సదాశివుడు నాయనారు భక్తికి మెచ్చి సకల సద్గుణరాశియైన ఒక కుమార్తెను అనుగ్రహించాడు.యుక్త వయసువచ్చిన ఆమెకు శివ భక్తడైన ఇయర్కాన్ కాలికమార్నుని వరుడుగా నిర్ణయించాడు శివుడు.
భక్తుని చరిత్ర అందముగా మరందముచిందాలని నిందను స్వీకరించుటకు ముందుకొచ్చాడు ఆ నందివాహనుడు. జడలు కట్టినకొప్పును అలంకరించుకొన్నాడు. ఓం కపర్దినేచ నమో నమ: అంతటితో ఆగక కొన్ని కేశములను యజ్ఞోపవీతమును చేసుకొని అలంకరించుకొన్నాడు,నమో వృక్షేభ్యో-హరికేశేభ్యో" అని సన్నుతులందువాడు.ఒక మహావ్రతుని రూపుదాల్చి నాయనారు ఇంటికి వేంచేశాడు.మహదానంద పడిన నాయనారు శివుని పూజించి,తనకుమార్తెను పిలిచి సాధువుకు నమస్కరించమని స్వామి దీవెనలు అందుకోబోతున్న తన బిడ్డను చూసి దొడ్డ సంబరమును పొందాడు." ఆనతి నీయరా శివా" అంటు మైమరచిపోయాడు.
కపర్డిగా వచ్చిన సాధువు ఆశీర్వచనమునకై వంగిన వధువు కబరీ బంధమును (కేశ సంపద-జడ) చూసి తనను తాను వ్యుప్త కేశుడిగా (కేశములు లేని వాడిగా) భావించుకొని,నాయనారుతో అమ్మాయి కేశ సంపదను తాను మోహించానని,దానితో పంచవటిని నిర్మించుకుంటానని,
కనుక తనకు ఇయ్యమని కోరాడు."శివ శివ! అమంగళము ప్రతిహతమగుగాక"!. ధూర్జటి చెప్పినట్లు అన్నీ తన దగ్గరనే ఉన్నను ఆత్మార్పణశక్తిని పరీక్షించుచు మైమరచిపోతుంటాడు ఆ జడల రామలింగేశ్వరుడు..ఏ మాత్రము ఆలోచించకుండా తక్షణమే కోసి, దానిని శివార్పణము
