ఓనమాలు (Onamaalu)

    "కిం గంగాబుంధి బింబితే అంబర మణౌ చాండాలవీధీ పయః    పూరేవమంతర్మస్తి కాంచనఘటీ మృత్కుంభయోవ2హ్ అంబరే    ప్రత్యక్ వస్తుని నిస్తరంగ సహజానంద అవబోధాంబుధౌ    విప్రోయం శ్వపచోయం ఇత్యపి మహాన్ "కోయం" విభేద భ్రమః."   పద విభజన     అంబరమణి-బింబితే గంగాంబుధి     అంబరమణి బింబితే చాండాల వీధీ పయః  అంబర మణి -సూర్యబింబము.   ఇక్కడ సూర్యునికి శుభ్ర-అశుభ్ర వ్యత్యాసములు లేవు.కనుకనే తన కిరనములను శుభ్రమైన గంగాజలములపై వ్యాపింపచేసినను,   అశుభ్రముగానున్నఛండాల వీధిజలములో వ్యాపింపచేసినను వాటి స్థితిచే ఏ మాత్రమును ప్రభావితము కావు.       అంబర పదమునకు ఆకాశమునకు అన్వయించుకుంటే ఆకాశము యొక్క ప్రతిబింబము మట్టికుండ యందైనాను/స్వర్ణకుంభమునందైనను వాటి లోహ ప్రభావమును స్వీకరించక ఒకే విధముగా ఉన్నట్లుగా పరమాత్మ చైతన్యము పరిమితముగా మారినప్పట్కిని అది అపరిమితమే.   మృత్ కుంభము-మట్టికుండ    పాత్రలలోనికి ప్రవేశించిన జలము పరిశుద్ధము.పాత్రలు జలమును ప్రభావితము చేయలేదు.  సూర్యకిరణములు-జలము చైతన్యమునకు ప్రతీకలుగాను,  ...

 " అన్నమయాత్ అనమయం అథవా చైతన్యమేవ చైతన్యాత్    "ద్విజవర" దూరీకర్తుం వాంఛసి కిం బ్రూహి గచ్ఛేతి"      అన్నది  పాఠము.  అన్నమయ-చైతన్యమయ/దృక్-దృశ్య వివేక సముపార్జనము పాఠ ఉద్దేశ్యము.  1.అన్నమయాత్ అన్నమయం   అద్ అను ధాతువు నుండి జనించిన పదము అన్నము.   మనము తినునది /మనలను తినునది.మయాత్-విభజింపబడి ఉండి ప్రకాశించునది.   భగవద్గీత సైతము పరమాత్మను ' అన్నమన్నాద ఏవచ " అని కీర్తిస్తుంది.అన్నము/అన్నమును భుజించువాడు ఆ చైతన్య స్వరూపుడు.  అద్ ధాతువు నుండి పరిణామము చెందిన అద్యతే అను పదము తినుట అను క్రియా సూచకమైతే,  అన్నము నుండి పుట్టి,  అన్నముతో పెరిగి,  అన్నములో లీనము చెందు ఉపాధి అన్నమయ శరీరము/క్షేత్రము.       ఉపాధులు ఆకారములలో,వృత్తులలో,వేషభాషలలో,ఆహార వ్యవహారములలో భిన్నముగా కనపడుతుంటాయి.  ఈవిషయమునే రుద్ర చమకము,  "కృష్ట పచ్యంచమే-అకృష్ట పచ్యంచమే ' అంటూ దున్న్న క్షత్రము/దున్నని క్షేత్రము అంటు సంకేతిస్తాయి.అజ్ఞానమనే కలుపును తీసివేస్తే క్షత్రజ్ఞుడు కనపడతాడు/వినబడతాడు.  కాని స్థితి స్వానుభవముతో తెలుసుకోవ...