ఓనమాలు (Onamaalu)

   ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-02  ****************************   అలా ఆలోచనలతో తోటలోకి అడుగులు కదిపానో లేదో నా దృష్టి నిన్న నన్ను స్వాగతించిన గులాబీల మీద పడింది.  అంతే వేగముగా నన్ను అంతర్మథనములోనికి తోసివేసింది.   మొన్నటి రోజున అవి మొగ్గలు.అంతకు ముందు అవి చెట్టు లోపల ఎక్కడ దాగి ఉన్నాయో,వాటికి,వానిని దాచుకున్న ఆ గులాబీ మొక్కకే తెలియాలి.    నిన్న అరవిచ్చిన రేకులతో,విరబూసిన సోకులతో,రంగుల హంగును సింగారించుకొని,మురిసిపోతు విరిసినాయి.  ఎంతటి ఆస్వాదనీయము వాటి సౌందర్యము.  ఎంతటి ఆఘ్రాణనీయము వాటి పరిమళము.   ఒకేసారి తమ పరిపూర్ణతతో కన్నులను,పరిమళముతో మనసును ఆహ్లాదపరిచాయి.  ఇంతలోనే ఎంతమార్పు?    రేకులతో పాటు సోకులు నేలరాలినవి.  ఎక్కడికి పోయినది వాటి ప్రత్యేకతలైన రంగు-రూపు-పరిమళములతో కూడిన ఆకర్షణ?  మార్పుకు కారణమైన కూర్పును చేసినదెవరు?    వాటి అవస్థలను బట్టి లేత మొగ్గ,మొగ్గ,విసనమునకు సిధ్ధముగా నున్న మొగ్గ,అరవిరిసిన పువ్వు,వాడిన పువ్వు,నేలరాలిన పువ్వు గా నిర్మించి,నిర్ధారించినది ఏవరు?     వాటిని వాటికి ఇచ...

  ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్  ********************   హోరెత్తిన సముద్రపు అలలవలె అరసెకను ఆగకుండ నాలో ఆలోచనలు జోరుమీద ఉన్నాయి.మనసును జారకున్నాయి.    ఎంత విచిత్రము ఈ మానవ ఉపాధి.నిత్య నిరంతర సంఘర్షణలతో  దొరకని స్థిమితమనే దరిచేరుకోవాలని ఉబలాటపడుతుంది.  చిన్ని బుడగ తల్లిగర్భములో ఎన్నో సంఘర్షనలను ఎదుర్కుంటు ఒక ఉపాధిని సంతరించుకొని,ఒక్క ఏడుపును మాత్రమే తనతో వెంటబెట్టుకుని ,చంటి పాపగా ఏదో సాధించేయాలని,ఎందరో తన ఉనికిని మెచ్చుకోవాలని ఉవ్విళ్ళూరుతు అమ్మ ఒడిని చేరుతుంది ఆశల రాశియై.  ఏమి చూసుకొని దానికంత ఉత్సాహము? వెన్నెముక నిలబడలేనంటుంది.పొరలతో కప్పియున్న కన్నులు.కదలలేని తనము.అన్నిటికి ఒకటేఆసరా.అదే ఏదుపు. ఎంత విచిత్రమీ సందర్భము.   ఎంత నిజమీ ఉపాధి సందిగ్ధము.    ఎవరు మంత్రము వేస్తారో కాలక్రమముగా ఇంద్రియములు స్వశక్తిని సంపాదించుకుంటున్నాయి.సర్వాంగ సుందరత్వమును సంతరించుకుంటుంది అదే ఉపాధి.దానితో పాటుగా సర్వ సమర్థత్వమును పొందాననుకుని సత్వగుణమును సద్దుమణగమంటుంది.అదీ ఒక తరలిపోయే తమాషా అని గమనించనీయదు తెరలుతెరలుగా కప్పుకొనియున్న తమోగుణము.  ఏముంది చివర...