NA RUDRO RUDRAMARCHAYAET-18

 

న రుద్రో రుద్రమర్చయేత్-20

 *********************

 రత్నైః కల్పితమాసనం హిమజలైః స్నానం చ దివ్యాంబరం

 నానారత్న విభూషితం మృగమదా మోదాంకితం చందనమ్ |

 జాతీ చంపక బిల్వపత్ర రచితం పుష్పం చ ధూపం తథా

 దీపం దేవ దయానిధే పశుపతే హృత్కల్పితం గృహ్యతామ్ ||

  శివ మానసపూజ స్తొత్రం-ఆదిశంకర విరచితం.

   ప్రియ మిత్రులారా మనము ఈ రోజు బిల్వార్చనను "స్థపతి" పద అర్థమును తెలుసుకునే ప్రయత్నముతో చేసుకుందాము.

  నమకములో సైతము ఈ పద ప్రసక్తి,

 2వ అనువాకము-9వ యజస్సు

 " నమో రోహితాయ స్థపతయే వృక్షానాం పతయే నమః" ఉభయనమస్కార యజస్సు.

  వృక్షలను ప్రతిష్టించు ఎర్రని రంగుగల రుద్రునకు నమస్కారములు.

   కేవలము వృక్షములను మాత్రమే స్థాపించువాడా రుద్రుడు అనే సందేహమునకు సమాధానము రావాలంటే రుద్రుని అనుగ్రహముతో మరింత నిశితముగా "స్థపతి" సబ్దమును అర్థము చేసుకొనుటకు ప్రయత్నించవలసినదే.

 "సర్వత్ర స్థాతాయచ-సర్వత్ర పాతాయచ స్థపతిః."

 అంతటను నుండువాడు-అంతటను పాలించువాడును స్థపతి.

 మనము సూర్యునిగా అన్వయించుకుంటే గ్రహగోళాదులను స్థాపించువాడు.

 రుద్రునిగా అన్వయించుకుంటే జీవమును దేహాదులయందు స్థాపించువాడు.

 పంచ భూతములను నిర్దిష్టముగా స్థాపించి,వానిని పంచేంద్రియ సమన్వయముచేసి,ప్రపంచమును స్థాపించువాడు.

 కనుకనే భూమి యందు సైతము కొన్నిచోట్ల ఖనిజములు,కొన్నిచోట్ల వనములు,కొన్నిచోట్ల గిరులు,కొన్నిచోట్ల జలములు వర్నింపగరానిది స్వామి స్థపనత్వము.నమో నమః

   వైదిక దైవారాధనలలో సైతము మనము మండపారాధనయందు,కలశమునందు "స్థాపయామి-పూజయామి" అని వింటూనే ఉంటాము.

 భాషాపరముగా అన్వయించుకుంటే "శిల్పి" అను శిలలను చెక్కి వినూతన రూపమును కల్పించువానిని స్థపతి అంటారు.నిజమునకు పరమేశ్వరుడు చేయుచున్న పనికూడాదేగా.

 రాయి యథాతథముగా నుండనీక సుత్తితో పనికిరాని కొన్నిభాగములను ఒక్కొక్కసారి కఠినముగా/మరొకసారి సుతిమెత్తగా తొలగించివేయగానే అందమైన మూర్తి ఆవిష్కరింపబడుతున్నది.నిజమునకు ఆ సౌందర్యము ఎక్కడీనుంచో వచ్చి చేరలేదు.ఉన్న కొన్ని లోపములను తొలగించుకొనగానే స్పష్టముగా ప్రకటితమవుతున్నది.మనము రూపము మారినప్పుడు తొక్కుతాము.సవరించుకున్నవేళ మొక్కుతాము.

 ఈ సందర్భములో రంగనాథ సినీనటుడు వ్రాసిన కవిత గుర్తుకు వస్తున్నది.ఒక రాయి చాకలిబండయైనది.మరియొక రాయి చల్లని అండ అయినది.రెండు కలిసివున్నప్పుడు ఏది ఏదో గుర్తించలేని పరిస్థితిలో మనమున్నాము.కాదనలేని నిజము.దానిని విడదీసి వివరించిన శిల్పికి జోహారులు.

 ఆ బండ ఏదో కాదు.ఉపాధులుగా కనపడుతున్న మనమే.మన హృదయములో నుండి అనవసర ఆలోచనలను తీసివేయ గలిగితే అత్యంత మనోహర శిల్పముగా మారుతుంది.ఆ పని రుద్రుడను శిల్పికే సాధ్యము.

   ఈశ్వరచైతన్యము స్తపనశక్తిగా స్థూలములోను/సూక్ష్మములో హితమును కలిగిస్తుంటుంది.

 చమకములో ప్రస్తావించినట్లు రుద్రుడు భూభాగ నిర్దేశము,జలభాగ నిర్దేశము చేస్తూనే,భూభాగములలో కొన్ని కొండలుగాను,కొన్ని పంటపొలములుగాను,మరికొన్ని లోహసమృద్ధములుగాను,ఇంకొన్నింటిని ఖనిజ సంపన్నములుగాను,మరికొన్నిచోట్ల తైల సంపన్నములుగాను,కొన్ని ప్రదేశములను ఔషఢనీయ వృక్ష సంపన్నములుగాను నిర్ణ్యయిస్తూ స్థాపనము చేస్తున్నాడు.అంతా బంగారమయమైన ప్రదేశమే అయినచో ఆహారము సంగతేమిటి? ఆహారమే అయినచో దప్పిక తీర్చుకొనుటకు జలమునెవరు ఇస్తారు? అంతా దట్తమైన అడవులే అయితే సూర్యుని వెలుగు భూమిని తాకగలదా? అడవులే లేకపోతే వానలెలా కురుస్తాయి? వాటన్నంటికి అనుగుణముగా పంచభూత ప్రపంచమును సమర్థవంతముగా తీర్చిదిద్దినశిల్పి అదే స్థతి ఆ రుద్రుడు.

   జీవుల విషయానికి వస్తే/సూక్షముగా స్వామి స్థపనత్వమును పరిశీలిస్తే పిండముగా ఏర్పడినప్పటి నుంచి,శిశువుగా రూపుదిద్దుకొనువరకు చిత్ర విచిత్ర మార్పులను అలిగిస్తూ,అవసరమైనవాటికి కలిగిస్తూ,అనవసరమైన వాటిని తొలగించే సంస్థాపకుడు రుద్రుడు.

 అంతెందుకు మన శరీరములో ఎక్కడెక్కడ ఏ ఏ సప్తధాతువులను ,శబ్దము యొక్కనాలుగు రూపములను దాని గమనమును ,పది వాయువుల పనితనమును నిర్దేశించేవాడు స్థపతి.వ్యర్థమును తీసివేస్తూ శక్తిగా ఆహారమును మార్చు విచిత్ర అవయవములను చెక్కిన శిల్పి ఆ సదాశివుడు.

    భక్తుల విషయమునకు వస్తే ఇద్దరు.ఇద్దరిది ఒకటే సంకల్పము.స్వామికి వైభవోపేతముగా ఆలయమును నిర్మించుట.ఒకరు మహారాజు.అత్యంత సంపన్నుడు.సమర్థవంతుడు.

ప్రకటిత భక్తి ప్రాధాన్యమునకు నిలువెత్తు నిదర్శనమైనాడు రాజసింహ  బిరుదాంకిత పల్లవరాజు కదవర్కన్.మోక్షక్షేత్రమైన కాంచీపురములో అత్యద్భుత కైలాసనాథర్ దేవాలయమును అత్యంత బ్రహ్మాండముగా కట్టించాడు.

 నాలుగంతస్థుల గర్భగుడి,అనేకానేక మంటపములు,పెద్ద పెద్ద ప్రాకారములు,వివిధభంగిమలలో వినూతన శివ మూర్తులు,విస్తీర్ణము నెంచలేని విశాలత్వము,అద్భుత శిల్పసంపదలు,అతిమనోహర నిర్మానములు,అట్టహాసమునకు ఆడంబరముగా అలకమ్రించుకుని స్వామి ప్రతిష్ఠకై సుముహూర్తమును కూడా సిద్ధము చేసుకుని ఉన్నది కంచీపురములోని కైలాసనాథుని దేవాలయము.

 ఆలయప్రారంభము తలచుచు నిద్రించుచున రాజు స్వప్నములో స్వామి కనిపించి,భక్తిని మెచ్చుకుని,తాను రాలేని అసహాయతతో నున్నాననెను.కారనమును అదేసమయములో మరొక భక్తునకు ఆలయ ప్రారంభమునకు-ప్రతిష్ఠాపనమునకు ఇచ్చిన మాటగా సెలవిచ్చెను.

శివలీలను గ్రహించగలుగుట సామాన్యమైన విషయమా?

ఆటను ప్రారంభించాడు ఆదిదేవుడు.

అదే రాజ్యములో,అదే కాలములో,అదే వేగముతో భిక్షాటనతో జీవనము చేస్తున్న అతి నిరాడంబరముగా నున్న, పూసలర్ మానసమందిర నిర్మాణమునకు నాంది పలికినాడు నందివాహనుడు.అదియే

"హృదయేలేశ్వరాలయము"

అంతా గోప్యము.అదియే దాని గొప్పతనము.

పూసలర్ నాయనర్ తొండైమండలములోని తిరునిన్రాపురములోని పరమ శివభక్తుడు.కాని సామాన్యుడు.మానసికోపాసన మహోత్కృష్టతను చాటిన మహనీయుడు.

తన మనసునే ఆసనముగా నిలిపి పరమేశుని ఆహ్వానము/ఆవాహనము చేసేవాడు.చల్లనినీటితో స్నానమును సమర్పించేవాడు.దివ్యమైన వస్త్రములను కట్టేవాడు..కస్తూరి మొదలగు సుగంధ ద్రవ్యములతో కూడిన చందనమును అలదేవాడు.జాజి-చంపకములు మొదలగు దివ్య కుసుమములతో పాటుగా,

" త్రిదళం త్రిగుణాకారం త్రినేత్రంచ త్రియాయుధం

త్రిజన్మ పాప సంహారం ఏకబిల్వం శివార్పనం" అంటూ

బిల్వార్చనను భక్తితో చేసేవాడు.మంచితలపులను ధూపముగా,మించిన భక్తిని దీపముగా సమర్పించి సతుష్టుడయ్యేవాడు.స్వామియును సంబరముతో నిరాడంబర భక్తికి దాసుడయి,అరాధనమునకు ఆనందపడేవాడు.

అవధులు లేని ఆనందము మానసికభక్తిని మహోన్నతము చేయాలనుకున్నట్లుగా,పూసలర్ మనసులో పరమేశ్వర మందిరనిర్మాణమునకు తొందరచేసింది.

  రొక్కము అవసరములేని సొక్కపు భక్తి అది.

  ****************************

 భక్తునిచిత్తములో ఆలయనిర్మాణపు విత్తును నాటినవాడు,

మొలకెత్తి పెద్దదగుటకు తన కటాక్షమను గంగను కురిపించినాడు.అనుకూలతకు అన్ని హంగులను సరంజామలను పూసలారు తాను సమకూర్చుకున్నానని భావించేలా చేశాడు.

 భావనాబల భాగ్యమేమో యన స్థపతి 

మంచి సమయమున మానసికముగా శంఖుస్థాపన చేసి ,తనకు నచ్చిన విధముగా నందివాహన మందిరమును నిర్మించి,స్వామి ప్రతిష్ఠకు స్థిర ముహూర్తమును నిశ్చయించుకొని,స్వామికి విన్నవించాడు కరుణించి విచ్చేయమని స్వామిని పూసలారు.

కాదనగలడా కన్నతండ్రి.

  అప్రకటిత భక్తి అనిశము ఈశుని సేవిస్తుంటే నేనున్నానంటు ప్రకటిత భక్తి పందెము వేస్తూ కాడపరాజు రూపములో కంచిలో కైలాసనాథదేవాలయమును బ్రహ్మాండముగా నిర్మింపచేసి,స్వామి ప్రతిష్టకు అదే ముహూర్తమును సుముహూర్తముగా నిర్ణయింపచేసినది.

"పరీక్షపెట్టు పరమేశ్వరుడు వాడే- కటాక్షించు సర్వేశ్వరుడు వాడే"

ఆసక్తికరమైన ఆటను ప్రారంభించాడు.అభ్యర్థించిన తన భక్తుడైన రాజుకు స్వప్న సాక్షాత్కారమునందించి ముహూర్తమునకు రాలేని తన నిస్సహాయతను వివరించాడు.దానికి కారణము తాను అంతకు ముందే పూసలర్ నాయనర్ నిర్మించిన మందిరములో జరుగబోవు కుంభాభిషేకము నకు

ఉండవలసివచ్చుట.ఆడిన మాట తప్పలేని అడ్డంకి.

నిర్ఘాంతపోయాడు రాజు.

కాచేవాడి మాటను కాదనలేని వాడు.మేల్కొని తాను పూసలర్ నాయనారు నిర్మించిన ఆలయమును దర్శించవలెనని తిరునినాపురమునకు

వెళ్ళాడు.

ఆలయమెక్కడ కనపడలేదు.డమరుకనాథుడు కనపడలేదు.అటు-ఇటు చూశాడు.అటుగా వెళుతున్నవారిని అడుగగా వారు అపహాస్యముచేసారు పూసలరు వింతప్రవర్తనను.

     భక్తి-భగత్వము-భక్తుడు అను మూడుగా విభజించబడినవి మమేకమై ప్రకాశిస్తున్నవి.భవతాపపరిహారములైనవి.

  అభిషేకము సర్వము జారిపోవునదే అన్న సత్యమునకు సంకేతమే కదా.మహారాజు మాయపొరలు క్రమక్రమముగా జారిపోవుచున్నవి.

    కుంభాభిషేక నెపము మెల్లమెల్లగా తనపని తాను చేసుకుని పోతున్నది. 

 

" ఆత్మానాం గిరిజాపతి"  ఆశీర్వచనము  

.

భక్త హృదయములలో కరుణగంగను వర్షించింది.

పునీతులను గావించిన పరమేశుని కరుణగంగ సకలలోకములను సంరక్షించును గాక.

 మరొక కథాకథనముతో రేపటి బిల్వార్చనలో కలుసుకుందాము.

( ఏక బిల్వం శివార్పణం.) 

NA RUDRO RUDRAMARCHAYAET-15

  ఈనాటి బిల్వార్చనను మనము

రుద్రుని యొక్క చోరత్వమును తెలియచేయు కథ-కథనము గురంచి తెలుసుకునే ప్రయత్నము చేద్దాము.

నమకము 3వ అనువాకములోని 2 నుండి 7 యజుస్సులు స్వామి యొక్క చోర వైభవమును ప్రస్తుతిస్తున్నాయి.

మనము 2 వాక్యముల/పాదముల స్తుతిని ఋక్కు అని పిలుస్తారని చెప్పుకున్నాము.అదేవిధముగా ఒక్క వాక్యముగా/పాదముగా చెప్పబడిన స్తుతిని యజస్సు అంటారు.

నమకము స్వామి యొక్క అనుగ్రహమును ప్రస్తావిస్తూనే దానికి కారణమైన జీవుల పాపకర్మ ఫలితములను స్వామి ఎలా దొంగిలించివేస్తాడో చెబుతున్నది.

ఈ సందర్భములో మనము నమకములో చెప్పబడిన కొన్ని చోర శబ్దములను,వాటి అన్వయమును తెలుసుకునే ప్రయత్నము చేద్దాము.

హర హర మహాదేవ శంభో.

రండి.బిల్వార్చన చేద్దాము.

" నమో నిషంగిణే ఇషుధిమతే తస్కరాణాం పతయే నమః."

ఇది మనము చర్చింకోబోయే యజస్సు.

ఇది కాక,

1. స్తేనానాం-గుప్తచోరునిగా-వానినాయకునిగా,

2.స్తాయునాం-ప్రభువును సేవిస్తూ కన్నుగప్పి దోచుకునే

వానిగా,వారి నాయకునిగాను,

3.పరివంచకునిగా,మోసముతో ప్రభువును దోచుకునే వానిగా,

4స్తాయువు మోసముచేస్తాడు కాని నిశ్శబ్దముగా,

5. ఊష్ణతాం-ప్రభువుకు రావలిసిన ధాన్యపు గింజలు ఇవ్వకుండా న్యాయప్రకారము, దోచుకునే వాడు-వారి నాయకుడు,

6. ప్రకృంతానాం-కత్తిని పట్తుకుని రాత్రులందు సంచరించుచు దోచుకొనువారు-

7. కులుంచానాం-ధాన్యమునే దోచుకునే వారుంటే,అంతకంటే గొప్పగా,పంటపొలములను ఆక్రమించేవారి నాయకుడిగా శివుడు కీర్తింపబడుతున్నాడు.

ఎందుకు పలువిధములగు దొంగలతో పోలుస్తు,కీర్తిస్తున్నది రుద్రం అన్న సందేహము కలుగవచ్చును.

ఇది వాచ్యార్థము.నిజమునకు శంకరుడు తన కరుణాంతరంగమను విల్లునకు,దీనదాక్షిణ్యమనే నారిని కట్టి,కరుణావీక్షణములనే శరములను సంధిస్తూ,మన అనేకానేక జన్మల పాపరాశులను దోచుకుంటే,మనకు క్రమక్రమముగా జన్మాంతర పాపసంక్షయమై,భక్తివైరాగ్య మార్గమును

దర్శింపచేస్తుంది. శంభో తవారాధనం భవపాప నాశనం.

నిషంగము అను పదమునకు వాచ్యార్థము ధనస్సు సంధించుటకు చేతబట్టిన బాణము అయితే,మన మనస్సును సంధించుటకు చేతపట్టిన కరుణము అంతరార్థము.

అందులకు నిదర్శనమే తాను సైతము అదే ఉపాధితో

-వృత్తితో-ప్రవృత్తితో మనలను అనుగ్రహించడము.

ఏమని వర్ణించగలదు ఆ చిత్తచోరుని చిత్రవైఖరిని నా అజ్ఞానము.

భక్తుని విషయము గురించి ఏ విధముగా తస్కరుడో తెలుసుకుందాము.

పూర్వము నంజనగూడు ప్రాంతము నందు మల్లన్న అను ఒక ప్రకటచోరుడు,అక్కడ అడవిమార్గమున ప్రయాణించు బాటసారులను దోచుకొనుటకై,మారుమూల మాటువేసి మరి ,బెదిరించి దోచుకునేవాడు.

కాని విచిత్రము.సంవత్సరాంతమున తాను దోచిన సొమ్ముతో పెద్దదొంగ అయిన కాటి రేడు/స్మశానరాజునకు /భోళా శంకరునికి జాతర వైభవముగా జరిపేవాడు.

భగవద్గీతలో చెప్పినట్లు-గుణముల ప్రవృత్తి-నివృత్తి రెండునూ తానైన కొండ అల్లుని ఆన.మిగిలిన సంవత్సరమంతయు తిరిగి దోచుకోవడము.జాతరలు ఘనంగా జరపడము.

"నమో సస్పింజరాయ త్విషీపతే పథీనాం పతయే నమః"

నమకము 2వ అనువాకము 3వ యజుస్సు.దీనికొక ప్రత్యేకత.ప్రారంభము ముగింపు నమః తో ఉంటుంది.దీనిని ఉభయతో నమస్కార యజస్సు అంటారు.

త్విషీమతే-ప్రకాశిస్తున్న మూర్తి.

స్వామి ఇక్కడ స్వరూప-స్వభావములచే ప్రకాశింపబడుతున్నాడు.

మొదటిపదము

1 సస్పింజరము.రూపమునకు అన్వయించుకుంటేఎరుపు-పసుపు కలిసిన గరికఛాయ వంటి మేని రంగు కలవాడు.

2.సస్పింజరము-గుణము

భక్షణ స్వభావము కల రాక్షసులను హరించువాడు.

గరిక అందముగా ఉండంటమే కాదు పదునైనది కూడా.అందుకేనేమో" బహుమూలకము" గా ప్రసిద్ధి చెందినది.

పరమాత్మ కరుణము "బహుముఖములు".

రెండవ పదము

1.పథీనాం పతి.పథము-బాట/మార్గము

మార్గములకు నాయకుడు.

అవే భక్తి-కర్మ-జ్ఞాన-వైరాగ్య మార్గములను చూపువాడు.

లేదా పెద్దలన్నట్లు

పితృయాన-దేవయాన మార్గములు తానైనవాడు.

ఇంకా సందేహముగా ఉంటే,

మార్గచారులను-బాటసారులను సంస్కరించువాడు.

పథీనాం పతీ-బాటసారులకు బాసట యైనవాడు తస్కరునిలో

మార్పుకు తానే కారణమైనాడో

లేక బాటసారులను గురువులుగా మార్చాడో కాని విచిత్రము.వారు మల్లుని శివభక్తిని,జరుపుతున్న జాతర గురించి తెలుసుకున్నారు.వారు తమంతట తామే ఆగి సొమ్మును-కానుకలను మల్లనకు సమర్పించి,సాగిపోసాగారు.పుష్కలముగా లభించిన ధనముతో పుణ్యబుద్ధి చోరత్వమునకు చోటులేకుండా చేసినది.

అంతా ఈశ్వరేఛ్చ

అంటే ఇదేనేమో.

ఇప్పటికిని ఆ జాతర జరుగుతూనే ఉంది.అదే ప్రదేశములో కాని,

కల్లన్న మూలై గా ఖ్యాతి చెంది.

మల్లన్న ను అనుగ్రహించిన తస్కరాణాం పతి మన చిత్త దౌర్బల్యములను సైతము హరించి,మనలను చిదానందోన్ముఖులుగా ఆశీర్వదించుగాక.

మరి యొక కొత్త కథాకథనముతో రేపటి బిల్వార్చనలో కలుసుకుందాము.

ఏక బిల్వం శివార్పణం.

నచ్చింది

వ్యాఖ్య

షేర్ చేయి

0 కామెంట్‌లు

కామెంట్ రాయండి…

Nimmagadda Subbalakshmi

24 అక్టోబర్ 4:02 PMకి  · 

స్నేహితులుతో భాగస్వామ్యం చేయబడింది

నచ్చింది

వ్యాఖ్య

షేర్ చేయి

NA RUDRO RUDRAMARCHAYAET-14

 న రుద్రో రుద్రమర్చయేత్-04

********************

" బాలేందు మకుటం దేవం తరుణాదిత్య విగ్రహం

ధ్యాయేత్ నందీశ్వరాకారం గణేశ్వర సమావృతం"

ఈ రోజు బిల్వార్చనలో మనము "జలతత్త్వమును" గురించి తెలుసుకునే ప్రయత్నమును చేద్దాము.

ఓం నమః శివాయ

న రుద్రో రుద్రమర్చయేత్-04

********************

" బాలేందు మకుటం దేవం తరుణాదిత్య విగ్రహం

ధ్యాయేత్ నందీశ్వరాకారం గణేశ్వర సమావృతం"

ఈ రోజు బిల్వార్చనలో మనము "జలతత్త్వమును" గురించి తెలుసుకునే ప్రయత్నమును చేద్దాము.

చమకము 2వ అనువాకములో అమశ్చమ-అంబశ్చమే అని నీటి ప్రస్తావన "అంబశ్చమే" అను పదముద్వారా చెప్పబడినది.

'అమయతి అంబః" గ్రహించేశక్తిని నీరు,జలము అని పెద్దలు సంకేతిస్తారు.దానిని నిర్ధారిస్తు అమశ్చమే-విచక్షణ ప్రసాదించమని,సత్యాసత్యములను గ్రహించే శక్తిని అంబశ్చమే అంటు ప్రస్తావించారు.

నమకములో సైతము జలము ద్రవరూపముగా,మంచురూపముగా,మేఘములో దాగియున్నదానిగా,బురదరూపముగా,గాలితో కలిసి వచ్చుదానిగా,శబ్దముచేయుచు కదులు తరంగములుగా,మౌనముగా ప్రవహించి కొలనులా,సరస్సులా,బావిలో దాగిన నీటిలా,సహజ జలముగా,వర్షపు జలముగా,అనేకానేక రూపములుగా కీర్తించబడినది.

పెద్దలు ఆ జలతత్త్వమును సూక్ష్మముగా దాగిన మన శరీరవ్యవస్థతో పోల్చి స్వామి తత్త్వమును-అనుగ్రహమును మరింత స్పష్టముగా దర్శింపచేశారు.

ఓం నమః శివాయ

నమకము 5వ అనువాకము -13 వ యజస్సు

నమః శీఘ్రియాయచ శీభ్యాయచ".

శీభము అనగా జలప్రవాహము.జలప్రవాహమునందున్న వానికి నమస్కారములు.

5వ అనువాకము 14వ యజస్సు

నమ ఊర్మాయచ-తరంగములు తరంగములుగా ప్రకటింపబడుచున్న రుద్రునకు నమస్కారములు.

నమ అవస్వన్యాయచ-ధ్వనిలేని జలములో నున్నవానికి నమస్కారములు

5వ అనువాకము 15వ యజస్సు

నమః.స్రోతస్యాయచ-ప్రవాహమునందున్న వానికి నమస్కారములు

ద్వీప్యాయచ-ద్వీపము చుట్తు నున్న జలరూపునికి నమస్కారములు.

7వ అనువాకము 5వ యజస్సు

" నమ కాట్యాయచ-నీప్యాయచ"

కాట్యము-కాలువ

కాలువలయందు జలరూపముగా నున్న వానికి నమస్కారములు

నీప్యము-పెద్ద పెద్ద కాలువలుగా నున్న స్వామికి నమస్కారములు.

7వ అనువాకము 9వ యజస్సు

" నమః సూద్యాయచ-సరస్యాయచ"

సూదము-బురద-బురదరూపముగా నున్న వానికి నమస్కారములు

సరస్యాయచ-సరస్సులయందున్న వానికి నమస్కారములు.

7వ అనువాకము-

" నమో నాద్యాయచ-వైశంతాయచ"

నదీజలములుగా ప్రకాశించువానికి నమస్కారములు.

వేశంతము అనగా చిన్న కొలను-చిన్నికొలనులుగా చెలువొందువానికి నమస్కారములు.

7వ అనువాకము 11 యజస్సు

" నమః కూప్యాయచ-అవట్యాయచ" రేష్మియాయచ

కూపము అనగా బావి.బావి యందు జలముగా నున్న వానికి నమస్కారములు.

అవటమనగా-పల్లపు ప్రదేశము.

పల్లపు ప్రదేశములందు ప్రవహించుచున్న జలస్వరూపునకు నమస్కారములు.

7వ అనువాకము-12 వ యజస్సు

" నమః వర్షాయచ-అవర్షాయచ"

వర్షపుజలముగా-భూజలముగా నున్న రుద్రునకు నమస్కారములు.

7వ అనువాకము 13 యజస్సు మొదటి భాగము

నమో మేధ్యాయచ

మేఘములో దాగిన జలరూపముగా నున్న రుద్రునకు నమస్కారములు.

7 వ అనువాకము 15 వ యజస్సు

నమ@ వాత్యాయచ -రేష్మియాయచ"

వాత్యము-గాలితో కూడినది.గాలుతో కూడిన వానయందున్న జలరూపమునకు నమస్కారములు.

రేష్మి-ప్రళయకాల జలదిగ్బంధమున నున్న స్వామికి నమస్కారములు.

9వ అనువాకము-7వ యజస్సు

" నమః హ్రదయ్యాయచ-నివేష్యాయచ"

హ్రదము అనగా లోతైన మడుగు నందున్న రుద్రునకు నమస్కారములు.

నివేష్యము అనగా మంచు.ఘనీభవించిన జలరూపముగా నున్ననున్న రుద్రునకు నమస్కారములు

జలరూప లింగా-జంబుకేశా నమో నమః.

తెల్ల నేరేడు వృక్షములు ఎక్కువగా గల ప్రదేశము జంబుకేశ్వరము." తిరువనై కానల్" గా ప్రసిద్ధిచెందినది.స్వామి ఈ క్షేత్రమున విశేష పూజలను ఏనుగులచే అందుకుంటాడట.భక్తులు అమ్మవారైన అఖిలాండేశ్వరి దేవిని-స్వామిని గురుశిష్యులుగా భావించుటచే ఇక్కడ స్వామి వారి కళ్యాణము నిషేధము.

స్వామి వారి పాన వట్టము నుండి నిరంతరము జలము ఊరుతుంది కనుక స్వామిని " నీర్ తిరళ్ నాథర్" అని ప్రేమతో పిలుస్తారట." ఓం" నమో నీప్యాయచ"-కొండపై జారు నీటియందుండు స్వామి కోటి కోటి దండాలు.

జలస్వరూపుడైన జలధారిని స్పర్శించి సంస్కరింపబడిన వారి సచ్చరితములు కార్తిక-మాఘ పురాణములందు కోకొల్లలు.మృకండ మహాముని-మనస్విని దంపతుల మాఘస్నాన ఫలితమే మార్కేండేయునికి కలిగిన ఈశ్వరానుగ్రహముగా భావిస్తారు

ఇంకొక విశేషమేమిటంటే కర్నూలు జిల్లాలోని సంగమేశ్వరంలో స్వామి సంవత్సరమునకు ఒక్కసారి మాత్రమే జలమునుండి బయటకు వచ్చి దర్శనమిస్తాడట.స్వామి జలతత్త్వమును చెప్పుటకు వేయితలల ఆదిశేషునకైన సాధ్యముకాదు.అతి సామాన్యురాలను నేనెంత?

భగీరథుని అనుగ్రహించిన

ఆ పరమేశ్వరుని జలతత్త్వములో నిక్షిప్త సంకేతములగురించి స్వామి ఆయారూపములో భక్తుని అనుగ్రహించిన వైనమును గురించి,రేపటి బిల్వార్చనలో తెలుసుకునే ప్రయత్నము చేద్దాము.

ఏక బిల్వం శివార్పణం.

1Arundhathi Komanduri

1 కామెంట్

నచ్చింది

వ్యాఖ్య

షేర్ చArundhathi Komanduri