Saturday, July 17, 2021

00010

 


 




  ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-10


  ***************************


  ఎవ్వనిచే జనించు అంటూనే-ఆది-అనాది -వాటి మధ్యనున్న వానిగా (కాలముగా) చెబుతూనే,సర్వము తానెయైనవాడుగా సన్నుతిస్తూనే, శరణాగతి వేడిన సహజపాండిత్య బమ్మెర పోతనకు సవినయ నమస్కారములు.





   ఈశ్వరానుగ్రహము విభూతిగా విశ్వవ్యాప్తమైన వేళ ( అది ఎప్పటినుండి ఉన్నప్పటికిని నేను గ్రహించుచున్న వేళ)


  ధ్యానము-ధ్యేయము-ధ్యాత ఒకటిగా సమగ్రమగుతున్న వేళ ,ఈప్సితము ఈశ్వరునిగా ( శివుడు అని నామరూపములతో కాదు-అనుగ్రహముగా అని) సిధ్ధించుచున్న వేళ,


  



వేరొక కోరికలకు ప్రవేశముండదు కదా.

ఉషోదయమగుచున్న వేళ చీకటి ప్రవేశించలేదు.


 సత్యము-జ్ఞానము-అనంతమైన బ్రహ్మమును

 సందర్శించుచున్నవేళ,(చర్మచక్షులతో కాకుండా),ఆత్మ సాక్షాత్కారము  మమేకమగుటకు ముందుకొచ్చినవేళ అంతా త్వమేవాహమే.తత్త్వదర్శనమే.




 నశ్వరములను తోసివేస్తూ ఐశ్వర్యమై ప్రకాశిస్తున్నది నన్ను మరింత ఆకర్షిస్తూ..


  


  భ్రమర కీటక న్యాయము వలె నా ఉపాధిలో నున్న నేను, నేను చూస్తున్న నేనుతో లీనమవాలనుకుంటున్నది.ఇన్నాళ్ళు నేను అని భ్రమించినది" అసలైన నేను తొడుగని తెలుస్తున్నది."



   కప్పుకున్న ఉపాధి తనను విప్పుకుంటున్నది.తప్పుకోవాలికద.




   ఇప్పుడు నన్ను నేను చూసుకుంటున్నాను.నా మాటలు వినగలుగుతున్నాను.స్వగతములు జరుగుచున్నాయి కాని "ఇంద్రియములతో నిమిత్తము లేకుండా.".





  వృత్తములో గిరగిర తిరుగుచున్న నేను, దానిని తిప్పుచున్న కేంద్రబిందువునైనాను.


  వానలేదు-ఎండలేదు.ఆకలి లేదు-దాహములేదు.సంతోషములేదు-విచారములేదు.సమస్థితి.

 సందేహములు లేని విదేహ విలీనస్థితి.

 స్థూలము సూక్ష్మమైనదో-సూక్ష్మము స్థూలమైనదో ఏమో వాటితో సంబంధములు లేని నిర్వికార-నిర్గుణ-నిరంజన నిస్తులమది.


శంకరభగవత్పాదుల నిర్వాణ  షట్కమును ప్రస్తుతిస్తున్నాను.


  పునరపి జననం-పునరపి మరణం

  పునరపి జనని జఠరే శయనం.


 నుండి విముక్తి నొందిన స్థితి.గతులు(నడకలు) లేని ,

 అనందో బ్రహ్మమది.అనిర్వచనీయమది.






  నేను దీనిని మోక్షమని అనలేను.ఎందుకంటే నేను ఇప్పుడు సత్యశోధనకై ముక్కుమూసుకుని యున్న ముముక్షువును కానుకదా.


   నిర్వాణము/నిర్యాణము అనలేను.ఎందుకంటే పునరావృత్తమును నేను కోరుకొనుట లేదు కదా.





  నేను స్వస్వరూపమును.


   అంటే...నువ్వేమనుకుంటున్నావని మీరడుగవచ్చును.




     నన్ను నేనుగా నాకే చూపించిన స్వస్వరూపమును.బృహత్తునకు దగ్గరైనదానిని కాను."బృహత్తులో లీనమైన సత్-చిత్తును.శాశ్వత  ప్రకాశమును"








  కేవలము ఒక్కటిగానే కీర్తింపబడుతు,కనువిప్పును కలిగించిన కైవల్యమును..




 " ఓం పూర్ణ మదః పూర్ణమిదం




  పూర్ణాత్ పూర్ణముదచ్చతే




  పూర్ణస్య పూర్ణమాదాయ





  పూర్ణమేవా విశిష్యతే"








ఓం శాంతి శాంతి శాంతిః,"


  సర్వం పరమేశ్వర పాదారవిందార్పణమస్తు.


  ప్రియ మిత్రులారా,


  నా ప్రయత్నములోని దోషములు నా అహంకారము చేసినవి.ఏమైన కించిత్ సద్విషయము కనుక ఉంటే అది పరమేశ్వర ప్రసాదము.


  నన్ను ప్రోత్సహించిన ఎన్నో విషయములను వివరించిన నా సోదరుడు

 చిరంజీవి నిమ్మగడ్డ సాయినాథుకు అనేకానేక శుభాశీస్సులు.


  తమ గుంపులో పంచుకొనుటకు అనుమతించిన నిర్వాహకులకు,ప్రోత్సహించిన మిత్రులకు పేరుపేరునా ధన్యవాదములు.


  సోదరి-నిమ్మగడ్డ సుబ్బలక్ష్మి.


    శుభం భూయాత్.






     





Friday, July 16, 2021

00009

 


  ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-09

 ********************************


   ఇప్పుడు నేనేమి చేద్దామనుకుంటున్నాను?దేనిని చూద్దామనుకుంటున్నాను?


  అక్కడ శిల్పాలను చెక్కుతున్నారు.అనుకోకుండా నా దృష్టి అటువైపు మరలినది.


  సాధనా పంచకమును మనకందించిన శ్రీ శంకర భగవత్ పాదులకు సవినయ నమస్కారములేఓ.


   గమనిస్తున్నాను.పెద్దశిలలోని కొన్ని సకలములను తీసివేస్తున్నాడు.అద్భుతముగా శిల్పము ఆవిష్కరింపబడుతున్నది.

  అంటే ఆ శిల్పి .. శిలలోని కొన్నిశకలములను పరిత్యజిస్తూ,మిగినదానిని పరిగ్రహిస్తూ పనిచేస్తున్నాడు కాని సృష్టించలేదు.


   అంటే..


  నేనుకూడ నా చుట్టు ఉన్నవాటిలో నుండి పనికిరాని వాటిని గుర్తించి,తొలగించగలిగితే,మిగిలిన దానిని గమనించుకొనగలిగితే,అద్భుతావిష్కరణమే కదా.

  బాహ్యదృష్టి శిలలో దాగియున్న శిల్పమును గుర్తించలేనట్లు,విసేషదృష్టిలో దాగిన సామాన్యమును గుర్తించుట వీలుకాదు కదా.


 నేను కూడ ఇప్పటివరకు సోగ కన్నులు,నీలి కన్నులు,లేడి కన్నులు,తేనె కన్నులు,కలువరేకులు అంటు బాహ్యనేత్ర సౌందర్యమును అభివర్ణించానే గానే వాటన్నిటిలో దాగి ప్రకటితమగుతున్న అద్భుతశక్తిని ఆవిష్కరించలేదుకదా!


   నేను అన్వేషిస్తున్న ఆత్మస్వరూపమును   ,నా చుట్టే ఉన్నప్పటికినిదానిని చుట్టుముట్టియున్న విశేషములచే కప్పబడియుండుటచే గమనించలేకపోతున్నాను.నేను దానిని సృష్టించలేదు కనుక అది లేదని నేనలేను.కాని


  అది నాదగ్గరనే ఉన్నది.నన్నేగమనిస్తున్నది.నాలోనే ఉన్నది.నా పనులకు తన శక్తిని అందిస్తున్నప్పటికిని నా చర్యల గుణదోషములను ఎంచక సాక్షి వలె నున్నది.

  అయినప్పటికిని అది విశేషములచే కప్పబడి నాది అనిపిస్తు,నేను-నాది అనే ద్వంద్వములుగా గోచరిస్తున్నది.

 అంతటా దాగి భాసిస్తున్న ఆభాస అని అర్థమగుచునది.

  ఈ ప్రపంచము వాస్తవికము అనే భావము ఆభాస గా మారి నన్నొక మెట్టు ఎక్కించింది..



   నేను దానిదగ్గరకు వెళ్ళి ఉందామనుకున్నప్పటికిని ఇంకా నాలో కదులుతున్న మెట్టు ఎక్కించింది.మెట్టు ఎక్కించింది. సంఘర్షణలు నన్ను స్థిరముగా అక్కడే ఉండనివ్వటం లేదు.


  ఇప్పుడు నేను ఒక సందర్శకుడిని.వెళుతూ-వస్తున్నాను.విషయవాసనలపై బెంగ తిరిగి వెనుకకు తెప్పిస్తున్నది.


  ఆరోగ్యమే నిశ్చలనముపై అనారోగ్యమే పొర కప్పుకుంటూన్నట్లు.

 అయితే ఈ అనారోగ్యమునకు ఔషధమేది? దాని శక్తి కేవలము అనారోగ్యపొరను తొలగించుట వరకు మాత్రమే కదా.


  ఆభాస తాను పక్కకు జరుగుతూ వైభవమనే దానిని దానికి కర్త యైన విభుని,అనుగ్రహమైన విభూతిని చూపిస్తానంటు నన్ను తీసుకుని వెళ్తున్నది.


  సర్వం పరమేశ్వర పాదారవిందార్పణమస్తు.


  కరుణ కొనసాగుతుంది.


Thursday, July 15, 2021

0008

 


  ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-08

  ****************************


   ఏదో అద్భుతశక్తి ఆలోచనా పరంపరలుగా నన్ను ఆశీర్వదిస్తున్నది.


  ప్రతి నిమిషము-ప్రతి విషయము ప్రతిభావంతములుగా గోచరిస్తున్నాయి.


  ప్రతి అవనిక (తెర) తన కదలికలతో నా సందేహములతో పాటు నన్నూ ముందుకు నడిపిస్తున్నది. సహకముగానే సామాన్యము విశేషముచే కప్పబడితుందా?


    లేక తప్పనిసరియై విస్తరిస్తూ విజ్ఞానములో జ్ఞానముగా జ్వలిస్తున్నదా?


   సంకోచ-వ్యాకోచములతో సర్వసాక్షిగా నుండుట దాని సహజ లక్షణమా?


   అసలు ఈ పంచభూతాత్మకమైన నేను ఈ బృహత్తు లోని పరమాణువునా? సహజదృష్టి కానేకాదు అంటున్నది కదా!


   అదే కనుక నిజమైతే,


 నేను సర్వతంత్ర స్వతంత్ర సమర్థుడినన్నమాట.


    అదే కనుక నిజమైతే మనము ఎక్కడి నుండి ఇక్కడకు వచ్చాము? ఎప్పుడు ఇక్కడి నుండి వెళ్ళిపోతాము? మనకు నచ్చిన రూపమును-తెలివితేటలను,కావలిసిన సంపదలను మనతో పాటుగా ఎందుకు తెచ్చుకోలేక పోయాము? జరుగబోయేది మనము ఎందుకు గుర్తించలేక పోతున్నాము?


    ఆకలి వేస్తోంది అన్నము తిందామని లేచాను.నన్ను అనుసరించింది నాలోని అనుమానము .

  నేను అన్నము తింటున్నాను మంచి ఆధరువులతో.తెల్లని ముత్యముల వంటి అన్నము ఎర్రని పచ్చడి,ఆకుపచ్చని పప్పు చూడ ముచ్చటగా నున్న దానిని నేను తినటము ప్రారంభించాను.

  వాటి రూపము అదృశ్యము.వాటి రుచి మరికొంతసేపటికి అదృశ్యమైనది.నామరూప-గుణదోషములు నశించిపోయినవి వాటితో పాటుగా.నిజమునకు అవి జడములు.నాలోని చైతన్యమును కలిసి సమిసిపోయినవి.


  అంటే జడము చైతన్యమునకు ఉపకరనముగా మారుతున్నది.చైతన్యము జడమును తనలో లయము చేసుకుంటున్నది.

  అంటే 


 సహజ మానవప్రకృతి సాధనాప్రకృతిగా మారబోతున్నదా?


 సమస్యగా కనిపిస్తూనే సమాధానముగా కాబోతున్నదా?  ఏమో..


 అప్రయత్నముగా నా చూపు చెట్తికింద నున్న గురుశిష్యుల మీద పడింది.


  చేతనులైన వారు అచేతనములైన నల్లని అక్షరములను ముద్రించిన కాగితములతో విద్యాభ్యాసమును చేస్తున్నరు.


 గురువుగారు ఒక్కొక్క కాగితమును విద్యార్థులకు చూపుతున్నారు.వారు చూసి

పద్యములు,కథలు,పాఠములు,పొడుపు కథలు,సామెతలు,పరీక్షాపత్రములు,అంటూ వర్గీకరించి చెబుతున్నారు.సరియైన సమాధానమైతే ఎగిరి గంతులేస్తున్నారు.గుర్తించలేనివారు బిక్కమొగము వేస్తున్నారు.

  నల్లని అక్షరములుకల తెల్లకాగితముదేనా ఆ సామర్థ్యము?


   ఆ అక్షరములను వివిధవర్గముల్లుగా అమర్చిన మేధాశక్తి ఎందుకు నిక్షిప్తముగా నున్నది.దాని గొప్పతనమును ఎందుకు చెప్పుకొనుటలేదు?


 చూసిన విద్యార్థులకు సైతము వెన్నంటి తానుండి విశ్లేషించగలిగిన శక్తి ఎందుకు గుప్తముగా ఉంది?

   కారనము తానై కార్యాచరణమును జరుపుచున్న ఆ చలన శక్తి నన్ను ,మనలను

సన్మార్గమున నడిపించును గాక.


   సర్వం పరమేశ్వర చరణారవిందార్పణమస్తు.


  కరుణ కొనసాగుతుంది.

 


 


Wednesday, July 14, 2021

0007

 


  ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-07

  *****************************


   సత్యమును అసత్యమని -అసత్యమును సత్యమని ప్రత్యర్థిని ఓడించి,సమర్థించుకునేందుకు ఇచ్చిన అవకాశము  రానే వచ్చింది.


   గుండుసూది పడిన వినగలిగేనంతటి నిశ్శబ్దము.


   సమాధానమును సమర్థించవలసిన వారు ప్రశాంతముగానే ఉన్నారు.


    సమాధానమునకై ఎదురుచూస్తున్నవారి అభ్యంతరాలు ఆందోళనతో చిందరవందరగా ఉన్నాయి.


   సంస్కార సభావందన సమర్పణమును చేసి సమాధాన సమర్థనమునకు ఉపక్రమించుచున్న సమయమున,


    ప్రత్యర్థి అస్తవ్యస్త మస్తకము ఆర్యా! మాదొక చిన్న సందేహము.


  మీరు ఇప్పుడు చేసిన నమస్కారము బాహ్యమా? ఆంతరంగికమా? అదోమాదిరిగా చూస్తూ అడిగారు.


    బాహ్యమునకు మనము మనకు కనిపిస్తున్న రెండు అరచేతులను ముకుళిస్తున్నాము.


   ఈ రెండు అరచేతులను కాసేపు విశేష-సామాన్యములుగా భావిద్దాము.


    వాటిలో ఒక అరచేయి పంచభూతాత్మికమునకు అతీతము.అవి దానినేమిచేయలేవు.ఇంకొకటి పంచభూతాత్మిక అధీనము.మొదటిది బృహత్తు.రెండవది విశేషములో దాగిన చిత్తు.అత్యల్పమైన విశేషము తమను బృహత్తులో విలీనము చేసుకొనుమనుటయే నమస్కారము.


 పుష్పగుఛ్చము-పండ్ల బుట్ట-చిత్రపటములు ఏకత్వము యొక్క అనేకత్వ ప్రదర్శనములు.

   అయ్యా మరికొంచము వివరిస్తే....


  మనము చూపును కాసేపు ఉదాహరణముగా తీసుకుందాము.నిజమునకది నిర్వికారము అది దేనితో కలవనప్పుడు.


   కాని అది చూస్తున్న ప్రతి దృశ్యము దానిని ప్రభావితము చేస్తూ అనేకానేకములుగా విభజింపబడుతుంటుంది.


  ఒకరిని చూస్తే ప్రేమ ,వేరొకరిని చూస్తే పగ-ఇంకొకరిని చూస్తే జుగుప్స,ఒక వస్తువును చూస్తే ఆశ,మరొకదానిని చూస్తే రోత,....


  ఇలా పరిపరివిధములుగా ప్రకటింపబడుతుంది.


 మీ నుండి వస్తున్న సబ్దము-నా నుండివస్తున్న శబ్దము సామాన్యముగా చూస్తే ఏకము.విశేషముగా చూస్తే ప్రశ్న-సమాధానము.

   నాదం తనుమనిశం.

 నా గుండెచప్పుడు నాదార్చన చేస్తున్నట్లుంది.


   సర్వం పరమేశ్వర చరణారవిందార్పణమస్తు.


  కరుణ కొనసాగుతుంది.



   


   



Tuesday, July 13, 2021

0006

 ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-06

***********************
మనసంతా ఒకటే గందరగోళం.మనము చూసేదేది నిజమైనది -శాశ్వతమైనది కాదా? శాశ్వతమైనది సులభముగా మనము దర్శించలేమా?
లోపల బయట తానే యున్నదంటున్నారు కొందరు "జగమెవ్వని లోపలనుండు "అంటు.
అంటే ఈ దృశ్యప్రపంచము ఎవరో మనకు తెలియని వాని లోపలఉందా?
లోపల కనుక ఉంటే మనలను బయటనే ఉన్నట్లు ఎలా భ్రమింపచేస్తున్నది.
ఇది భ్రమ తత్త్వమా? బ్రహ్మాండ తత్త్వమా?
ఒక సందేహమునకు తోడుగా మరొక సందేహమును జతకలుపుకొనుటకా అన్నట్లు,
పనులన్నీ చేసుకొని కాసేపు కాలక్షేపం కోసము చర్చావేదికను చూచుటకు టి.వి ముందు కూర్చున్నాను.
కార్యక్రమము ప్రారంభమైనది.చర్చకు ఇరువర్గముల వారు అభిముఖముగా అసీనులైనారు.ఆసనముపై న్యాయనిర్ణేత వారిని గమనిస్తున్నారు.
సహకారపరికరములుగా కొన్ని వస్తువులను ప్రవేశపెడుతూ చర్చా కార్యక్రమమును ప్రారంభింపచేసారు.
వారిద్దరి మధ్యన రంగురంగు గులాబీలతో, అలంకరింపబడిన పుష్పగుచ్చమును ఉంచారు.గులాబీలలో కొన్ని ఎర్రవి.కొన్ని పసుపుపచ్చవి.కొన్ని తెల్లనివి.మరికొన్ని గులాబీ రంగువి.ఎన్నోరంగులతో మరెన్నో హంగులతో పరిమాళాలు వెదజల్లుతు అక్కడున్న వారిని పరవశింపచేస్తున్నాయి.ఏమా సుకుమారత. ఏమా సుందరత.ఏమా సుగంధము.
నా ఆలోచనలకు అడ్దుకట్ట వేస్తు మొదటి వర్గమువారు రెండవ వర్గము వారిపై ప్రశ్నను సంధించారు తామే గెలుస్తామన్న గట్టి నమ్మకముతో.
పూలగుత్తిని తమ చేతిలో పట్టుకుని,
ఇది ఏకమా? అనేకమా? అంటు.
ఒక్క సారిగా ఉలిక్కిపడటము నా వంతైంది.
లోపల-బయట అనే చిక్కే కాకుండా,ఏకమా-అనేకమా అనే మరో సమస్యనా...
ప్రశ్నకు సమాధానము మరింత ప్రసన్నముగా
ఇది ఏకము.అనేకము కాదు అంటు వచ్చింది.
మరొక్కసారి పరిశీలించి చెప్పండి హెచ్చరించింది మొదటి వర్గం.
ఇది ఏకమే అనేకము కాదు ప్రశాంతముగా సమాధానమిచ్చింది.
మరొక హెచ్చరికను జారీ చేసింది తికమక పెడుతుప్రత్యర్థిని.
ముమ్మాటికి ఇది ఏకమే.స్థిరముగా వచ్చినది సమాధానము.
అంగీకారాన్ని తమ మౌనముతో తెలియచేసింది పశ్నించిన వర్గము.
ఎన్నో రంగుల పూలున్న గుత్తిని ఏకమే అంటున్నారు అంటే కచ్చితముగా వీరు గుత్తిని మాత్రమే పరిగణనలోనికి తీసుకున్నారన్నమాట.పొరబాటు పడ్డారు అనుకున్నాను.
రెండవ పర్యాయము సహకారముగా
జామ-మామిడి-సపోట-పనస-ద్రాక్ష- దానిమ్మ......... ఎన్నో పళ్లతో నిండిన గంపను ప్రవేశ పెట్టారు.
మళ్ళీ అదే ప్రశ్న.ఈ పళ్ళన్నీ-ఉన్న గంప కాదు
ఏకమా? అనేకమా? అదే ప్రశ్న.
మళ్ళీ అదే సమాధానము నిశ్చలముగా.
ముచ్చటగా మూడవ అవకాశము అంటు
కాకి-కోకిల-చిలుక-కోడి-కోతి-ఆవు-మేక-చిత్రములున్న పటమును చూపిస్తు,
ఇవి చేయు శబ్దములు ఏకమా? అనేకమా?
అంటే ఈ ఏక-అనేకములు దృశ్యములకు మాత్రమే కాక శబ్దములకు కూడ వర్తిస్తుందా?
మరొక సందేహ సందడి.
ఇదే చివరి అవకాశము.సరిగా గమనించి-ఆలోచించి చెప్పంది అన్నది ఠీవిగా.
అన్ని ప్రశ్నలకు అదే సమాధానము.వాటి శబ్దములన్నీ ఏకమే కాని అనేకములు కాదు.
ఏకమైన శబ్దశక్తి అనేకములుగా తన ప్రాభవమును ప్రకటిస్తున్నది.
ఓటమిని ఒప్పుకుంటు తలవంచింది.మొదటి వర్గము.అభ్యంతరములు లేవన్నాడు న్యాయ నిర్ణేత.
ఈసారి అయోమయములో పడటము నా వంతు అయింది.ఇదెక్కడి న్యాయమయ్యా.వీళ్లు తప్పు సమాధానములను ఒప్పంటు .....గొప్పగాఒప్పుకుంటున్నారు.
దానితో ఆగక సమాధానమిచ్చిన వారిని సత్కరించుటకు సన్నాహాలు చేస్తున్నారు.
ప్రేక్షకులు ఎక్కువశాతం మంది సన్మానానికి అభ్యంతరాన్ని తెలియచేస్తూ,అరవసాగారు.
అది గమనించిన నిర్వాహక వర్గము వారి సందేహ నివృత్తి కార్యక్రమమును వచ్చేవారానికి వాయిదా వేసారు.
స్వస్తివాక్యములతో సభను ముగించారు.
నా ఈ దేహములోనికి సందేహములను పంపిస్తున్న పరమాత్మయే వాటిని నివారించునుగాక అనుకుంటు నమస్కరించాను.
సర్వం పరమేశ్వర చరణారవిందార్పణమస్తు.
కరుణ కొనసాగుతుంది.
ఫోటో వివరణ అందుబాటులో లేదు.
నచ్చింది
వ్యాఖ్య
షేర్ చేయి

Monday, July 12, 2021

0005

 


 ధ్యాయేత్  ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-05

 ******************************


 పార్కులో నేను-నా స్నేహితురాలు-వాళ్ల అమ్మగారు బెంచీమీద కూర్చుని ఉన్నాము.


  బయట జనించిన సందేహము లోనికి పోయి పరిష్కారమును చూపనంటుంది.లోపలనున్న చైతన్యము బయటకు వచ్చి (నన్ను )సమాధానపరచుటకు రానంటున్నది.


    హెచ్చుతగ్గుల ఇంద్రియముల గారడీల గురించి పెద్దవారు-అనుభవజ్ఞులైన ఆంటీని అడిగి నన్ను నేను సమాధానపరచుకుందా మనుకుంటు,


   మౌనాన్ని భంగము చేస్తు మనసు విప్పేసాను.


     ఫక్కున నవ్వింది  నా స్నేగితురాలు.పురాతన భావముల నా చెలి దర్శనశక్తి-శ్రవణ సక్తి అంటు చొప్పదంటు ప్రశ్నలను చొప్పిస్తు,నువ్వు తికమకపడుతు అమ్మను తికమక పడుతున్నావు అంది పరిహాసముగా.


  ముమ్మాటికి నమ్మనుగాక నమ్మను.


  దర్శనశక్తి-అన్న నీ ప్రశ్నకు సమాధానమును కెమెరా అను వస్తువుతో ఎప్పుడో సృష్టించబడినది.అది దృశ్యమును చూస్తుంది తన తెరపై బంధించి ఉంచుతుంది.అదియును నీవు కోరుకొన్న విధానములో.


   శబ్దశక్తి అంటావా తేప్ రికార్డర్.నువ్వు చెప్పిన శబ్దమును వింటుంది.తనలో భద్రపరచుకుంటుంది.


  ఎ.సి-హీటర్ అనే యంత్రములు నీ శరీరమునకు కావలిసిన నీకు నచ్చిన-నువ్వు మెచ్చిన స్పర్శను అందిస్తూనే ఉన్నాయిగా.


   మిగతావాటి పనికూడా అంతే అంది అతిశయముగా.


   నచ్చచెప్పుకోలేని-పూర్తిగా నచ్చని సమాధానముతో నేను ఆంటీ వైపు అదోమాదిరిగా చూసాను.కుదురులేని సమాధానమునకు నుదురు చిట్లించుకొని అవుననలేని/కాదనలేని తనముతో.. కొంతసేపు ఆగి,


    తననుతాను సంబాళించుకుని,

 చూడమ్మా.అంటూ, ఒక నాణెమును తీసి చూపుతు ,


    ఏ విధముగా నాణెము రెండు వైపుల రెండు విభిన్న ముద్రలను కలిగియుందో,


  అదే విధముగా మనము చర్చించుకుంటున్న విషయమును ,

 యాంత్రిక పరముగా పరిగణిస్తే ఒక సమాధానము,

 ఇంద్రియ పరముగా పరిగణిస్తే వేరొక సమాధానమును అన్వయించుకోవచ్చును.


 .......


 యాంత్రిక పరముగా నీ స్నేహితురాలు చెప్పినది సత్యమే అయినప్పటికిని,వాటిలో విద్యుత్తు/బాటరీ అనే అంతర్లీనశక్తి సహకరిస్తున్నంతవరకే కదా.

 

విస్తుబోయి చూస్తున్నది నా స్నేహితురాలు.

   అంతర్లీనసక్తి సహాయ నిరాకరణ చేస్తే అవి కీలుబొమ్మలేకదా.

  గంభీరముగా అంతే మనము నాణెము ఒకవైపును మాత్రమే చూస్తున్నాము కాని,

 మరొక వైపున దాగిన చిత్రమును గమనించుటలేదు.


  కెమెరా చిత్రమును చూస్తుంది.తన తెరపై బంధిస్తుంది.మనము కనుక తీసివేయమంటే వెంటనే తొలగిస్తుంది.


  ఎందుకంటే దానికి ఆ చిత్రముపై ఎటువంటి రాగద్వేషములు లేవు.దాని గుణదోషములతో అసలే పనిలేదు.


  శ్రవణశక్తియును అంతే.దానికి శబ్దము శ్రాయమా/కీచుగా ఉందా/బొంగురా 

 స్తుతిస్తున్నదా/ద్వేషిస్తున్నదా మొదలగు వాటితో సంబంధములేదు.తొలగించు అనగానే వెంటనే అమలుపరుస్తుంది.


   కాని మనము చూస్తున్నదానిని/వింటున్నదాని అదే విధముగా ఏ వికారమును-విషాదమును పొందకుండా తీసివేయగలమా?


   అరిషడ్వర్గములు మనలను ఆడిస్తూ,వాటి గుణదోషములను గుర్తుచేస్తూ,మనచే మోయలేనిబరువును మోయిస్తుంటుంది.తలచుకొని తలచుకొని తలక్రిందులు చేస్తుంటుంది.

 మనలోని ఇంద్రియములు మనలను కప్పగంతులేస్తూ  తప్పుదారిపట్టిస్తున్నాయా...


 యంత్రములు గుణదోషములతో ముడిపడ్

అక యుంటే-ఇంద్రియములు వాటిని విడలేక ంబుధ్ధిమాటను వినక నేను మనసు చెప్పినట్లు మోయవలసిన పనిలేని దానిని మోస్తున్నానా  అంటూ ఆలోచనలో పడ్డాను.దానిని మొస్తూ వారితో కలిసి, ఇంటికి బయలుదేరిన నన్ను,మనలను సర్వేశ్వరు అనుగ్రహించుగాక.


  సర్వం పరమేశ్వర పాదారవిందార్పణమస్తు.


   కరుణ కొనసాగుతుంది.


    


Saturday, July 10, 2021

0004

 


 




ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-04


******************************




 ఆలోచనలలో మునిగియున్న నన్ను మరొక సందేహము ముందర నిలిచి,సతమతము చేస్తున్నది నా దినచర్యను ఒక సిధ్ధాంతముగా మారుస్తు.




 వాటి సంగతి సరే.మరి నా సంగతి ఏమిటి? నిన్న రాళ్ళ ఉప్పు పట్టుకుని వస్తున్నప్పుడు నా ఇంద్రియములైన కళ్ళు-స్పర్శ దానిని ఉప్పుగా గుర్తించి నాకు చెప్పినవి.


  మిగిలిన మూడు ఇంద్రియములు తటస్థముగా నునాయి.


  అదే ఉప్పును నేను నీళ్ళగిన్నెలో వేసి

 పది నిమ్షములు చిన్నపని చేసుకుని వచ్చాను.


  ఈ మధ్య మతిమరుపు మరీ ఎక్కువైపోతున్నది నాకు.ఇంతకీ ఉప్పును నీళ్ళగిన్నెలోవేసానా/లేదా? ఎలా తెలుస్తుంది నాకు? 


    నాకు సహాయపడిన కళ్ళు-స్పర్శ నే తిరిగి సహాయమడుగుతాను అంటు......


  కాని విచిత్రము.అవి నిస్సహాయములుగా మారినవి.

   నా కళ్ళు ఉప్పును చూడలేమంటున్నవి.నా స్పర్శ కూడా ఆ నీళ్ళలో ఉప్పు ఉన్నదో/లేదో తాను చెప్పలేనంటున్నది.


    మరొక విచిత్రము.ఇవి చేయలేని పనిని మరొక ఇంద్రియము తాను చేసిపెడతానన్నది.అదే  అదే..

 గమ్మత్తుగ..     నా జిహ్వ నేను చెప్పగలను అంటు రుచి చూసి ఉప్పు నీళ్ళలో కలిసినదని చెప్పినది.

   ఏమిటి ఈ ఇంద్రియముల దాగుడుమూతలు? ఎందుకు వీని దోబూచులాటలు?


దృష్టి-స్పర్శ తమ శక్తిని ప్రదర్శించినపుడు జిహ్వ తన ప్రభావమును దాచివేసినది.



అవి  వాటి శక్తి ప్రదర్శనమునకు

 నిస్సహాయములైనపుడు  జిహ్వ

 తన శక్తిని ప్రకటించి చేతనునకు తోడైనది.





 నిన్న మామిడిపండు కూడా తన రంగుతో నా దృష్టిని,సువాసనతో నా నాసికను చైతన్యవంతము చేసి,నేను దానిని తినుటకు తాము సహాయపడలేమన్నవి.


అప్పుడు నాలుక తన చాకచక్యముతో అద్భుతరుచులను అనుభవములోనికి తెచ్చినది


   అంటే.. ఈ ఇంద్రియములకు ఎంతటి క్రమ శిక్షణ!ఎంతటి పరస్పర అవగాహన.చేతనునకు సహకారమును అందించవలసిన సమయములో మాత్రమే తమ శక్తిని ప్రకటిస్తూ,మిగత సమయములలో నిక్షిప్తము చేస్తూ..


 ఎంతటి సమయస్పూర్తి-సహనశీలత-సంఘీభావము.


    శరీరములోని ప్రతి అవయవము మనకు అనుకూలముగా తన భంగిమలను అమర్చుకుంటూ..చాచుతు-ముడుచుకుంటూ,తనను తాను మలచూంటు,మరలను తిప్పుకుంటూ..


  వాటికి ఆ చతురతను అందచేయుచున్నది ఎవరు?ఎక్కడ ఉన్నడి? అది గుప్తమా?ప్రకటనమా? ప్రకటనములో గుప్తముగా నున్నదా?


   ఒక్కొక్క ఉపాధిలో ఒక్కొక్క విధముగా ప్రకటనమగుటు ప్రశంసింపబడుతున్న పరమాద్భుతమేది?






 అసలు ఇంతకీ ఒక్కొక్కరిలో ఒక్కొక్క ప్రత్యేక నైపుణ్యమును దాచిపెట్టినది ఎవరు? దానిని ప్రకటింపచేయుచు ఒక్కొక్క ఇంద్రియమునకు గుర్తింపగల సామర్థ్యమునిచ్చినదెవరు?



   




 పరస్పరాధారములైన వీటి మేళన కర్త చాకచక్యమును గుర్తించుట సాధ్యమేనా అన్న సందిగ్ధములో నున్న నన్ను-మనలను ఆ సర్వేశ్వరుడు సన్మార్గములో నడిపించును గాక.




   సర్వం పరమేశ్వర పాదారవిందార్పణమస్తు.


   కరుణ కొనసాగుతుంది.






Thursday, July 8, 2021

0003

  


 ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-03

 ***************************


 నన్ను వెంటాడుతు,నాతో ఆడుకుంటున్న ఆలోచనలను అర్థము చేసుకోవడము ఎలా?

 పూలలోనికి రంగులు ఎందుకు/ఎలా వస్తున్నాయి? వచ్చినవి నిలవకుండ ఎందుకు వాడిపోతున్నాయి?


  పూలకే కాదు పండ్లకు-సకలమునకు రంగురూపులను అందిస్తూ,వాటిని కొనసాగనీయకుండా హరించివేస్తున్నది ఎవరు?



  మన శరీరాకృతిలో మార్పులను తెప్పిస్తున్నది ఎవరు? మనలను పక్కకు దొర్లునటుల పారాడునటుల,లేచి నిలబడునటుల, తప్పటడుగులు వేస్తూ,కింద పడుతు లేస్తూ నడుచునట్లు చేస్తున్నది ఎవరు? ఏడుపు ఒక్కటే చేతనైన మన గొంతు అనేక శబ్దములతో పాటు,ఎన్నెన్నో భాషలను  ధారాళముగా ఎలా మాట్లాడగలుగుతున్నది.ప్రతి అవయవము అవసరమైనప్పుడు మాత్రమే దానిలోనికి శక్తినెలా తెచ్చుకుంటున్నది.ఏమిటి ఈ మాయాజాలము?




  


  పసికందుగా కదలలేని కాళ్ళు-అవయములు (కొందరిలో మాత్రమే) అద్భుత నాట్య భంగిమలను ప్రదర్శింపకలుగుతున్నవి.కాని కొంతకాలము మాత్రమే.

గట్టిగా వస్తువును పట్టుకోలేని చేతులు పెద్ద పెద్ద బరువులను ఎత్తుతు బహుళజనాదరణను పొందుతు ప్రస్తుతింపబడుతున్నవి.అద్భుత చిత్రలేఖనమును,శిల్పకళా వైభవమును ఇలా ఎన్నెన్నో అద్భుతముకను అందించగలుగుతున్నాయి.

ఒకరిలో కంఠము గొప్ప ప్రాభవమును (గానము-మిమిక్రి -గాత్ర దానము)ప్రదర్శించగలిగితే,మరొకరిలో వేరొక ఇంద్రియ పత్యేకత.అరవైనాలుగు కళల అద్భుతములు ప్రదర్శించు శక్తి వారికి కాలపరిమితిని నిర్దేశించి,ఆ తరువాత తాను వారిని వీడిపోతుందా?లేక వారే దానిని కూడి యుండలేక పోతున్నారా?


  క్రమముగా అభివృధ్ధిని చెందుతు క్షణక్షణముగా అవి ఎందుకు క్షీణిస్తున్నవి?


  అవి ఎందుకు అలా నిస్సహయముగా నిర్మూలనమును పొందుతున్నవి.


 ఎంతో ప్రగతిని సాధించాననుకొంటున్న మానవులు సైతము క్రమక్రమముగా ఎందుకు తమ నిస్సహాయతను నిరోధించలేక ప్రేక్షకులై, పరాధీనులవుతున్నారు?


  -అంటే,

 మనము అనుభవిస్తున్న ఈ  గుణ-దోషములు-  రూప-లావణ్యములు,అహంకార-మమకారములు-శక్తి-సామర్థ్యములు జనన-మరణములు అను నామరూపములను

                మనము ఎవరి నుంచో/ఎక్కడినుంచో కొంతకాలము వరకు మాత్రమే అప్పుతెచ్చుకుంటున్నామా?ఎవరో వాటిని కరుణతో కొంతకాలమునకు మాత్రమే మనలోదాగి ప్రకటింపచేస్తున్నారా?సమయము మించినదని తిరిగి హరించివేస్తున్నారా?


   అయితే మనము ఆశ్రయించిన ఈ ఉపాధి,

 "శక్తిని ప్రకటింప చేసే పరికరము మాత్రమేకాని/ శక్తి కాదా?"

  **************************************************




 ఏమిటి ఈ విచిత్రము? ఎవరు దీనినిప్రసాదిస్తున్నారు. తిరిగి పరిగ్రహిస్తున్నారు?ఎందుకు చేస్తున్నారు.?


 చిత్ శక్తి-




 సామాన్యశక్తికి అతీతముగా/అద్భుతముగా ఏ ఉపాదానకారణము లేకుండానే,

 స్వయం సమర్థమై, తన కనుసన్నలతో ఈ కాలచక్రమును పరిభ్రమింపచేస్తు.దానితోపాటుగా మనలను ప్రయాణింపచేస్తున్నదా?


 అదేకనుక నిజమైతే దానిని   గుర్తించగలమా?

 గుర్తించి-గౌరవించుటకు జీవునకు అవసరమైన-అవ్యాజమైన అనుగ్రహము అత్యవసరము కదా.ఒక వేళ లభించినను అది నాకు,

 మార్గదర్శకమవుతుందా?

 నన్ను సందేహ సందోహములనుండి సంస్కరిస్తుందన్న ఆశతో  నన్ను,        నా పరిశీలనకు ఆ పరమాత్మ పరిష్కారములను చూపి,నన్ను-మనలను ఆశీర్వదించును గాక.



  పరమేశ్వర పాదారవిందార్పణమస్తు.

    కరుణ కొనసాగుతుంది.





0002

  




 ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-02


 ****************************




  అలా ఆలోచనలతో తోటలోకి అడుగులు కదిపానో లేదో నా దృష్టి నిన్న నన్ను స్వాగతించిన గులాబీల మీద పడింది.




 అంతే వేగముగా నన్ను అంతర్మథనములోనికి తోసివేసింది.




  మొన్నటి రోజున అవి మొగ్గలు.అంతకు ముందు అవి చెట్టు లోపల ఎక్కడ దాగి ఉన్నాయో,వాటికి,వానిని దాచుకున్న ఆ గులాబీ మొక్కకే తెలియాలి.




   నిన్న అరవిచ్చిన రేకులతో,విరబూసిన సోకులతో,రంగుల హంగును సింగారించుకొని,మురిసిపోతు విరిసినాయి.




 ఎంతటి ఆకర్షణీయము వాటి సౌందర్యము.


 ఎంతటి ఆఘ్రాణనీయము వాటి పరిమళము.




  ఒకేసారి తమ పరిపూర్ణతతో కన్నులను,పరిమళముతో మనసును ఆస్వాదించమంటు

ఆహ్లాదపరిచాయి.






 ఇంతలోనే ఎంతమార్పు? 


  రేకులతో పాటు సోకులు నేలరాలినవి.


 ఎక్కడికి పోయినది వాటి  నామరూప గుణ వైభవము?


 ప్రత్యేకతలైన రంగు-రూపు-పరిమళములతో కూడిన ఆకర్షణ?




 మార్పుకు కారణమైన కూర్పును చేసినదెవరు?




   వాటి అవస్థలను బట్టి లేత మొగ్గ,మొగ్గ,విసనమునకు సిధ్ధముగా నున్న మొగ్గ,అరవిరిసిన పువ్వు,వాడిన పువ్వు,నేలరాలిన పువ్వు గా నిర్మించి,నిర్ధారించినది ఎవరు?


 

  మనలో కాలక్రమేణ జరుగుచున్న మార్పులకు కారణమెవరు? శైశవము-బాల్యము-కౌమారము-యవ్వనము-వృధ్ధాప్యము-పండు ముసలితనము-పరిసమాప్తము అంటు కాలముతో పాటుగా మనలను వివిధ దశలలోకి నెట్టివేస్తున్నది ఎవరు?


  హెచ్చుట తగ్గుట కొరకే అను సిధ్ధాంతమును గుర్తుకు తెప్పిస్తున్నది ఎవరు?


  ఇచ్చినవారికి తప్ప తిరిగి తీసుకునే అవకాశము/అధికారము ఎవరికి ఉంటుంది?


  మనలాగానే అవి కూడ తమతో పాటుగా వైభవమును తెచ్చుకోలేవా? వైభవము తమను విడివడుతున్నప్పుడు ......



 అయితే అవి ఏవి వాటి స్వయం శక్తులు కావా? అందుకే అవి తమను వీడిపోతున్నపుడు నిస్సహాయమైనవా.నిర్వాణమో/నిర్యాణమో!






  ఆ గులాబి మొక్క నాకు ముళ్ళు వద్దు కేవలము పూలు మాత్రమే పూయిస్తాను అని ఎందుకు అనుకోలేక పోయింది?




  ఈ పూలు-ఈ పళ్ళు-ఈ మొక్కలు స్వయముగా ఆ అందమును-ఆకర్షణను పొందిలేవా? వాటి స్వంతమైతే అవి తమ నుండి దూరమవుతుంటే

 అవి ఎందుకు నిస్సహాయముగా కనుమరుగవుతున్నాయి?




   పువ్వులే కాదు పండ్లు కూడ,


 పిందె-కాయ-పండు-మిగుల పండిన పండు-కుళ్ళిన పండు-వ్యర్థము ఇలా వివిధ దశలను పొందుతుఆదరించిన వారిచే త్యజించ బడుతున్నాయి?




 వాటిలో ఆ పరిమాణమును-పరిణామమును కల్పించుచున్నదెవరు?


 కనువిందునకు-కను మరుగునకు కారణమైనదెవరు?




   పరిపరి విధములైన ఆలోచనలతో పరుగులు తీస్తున్న నా మనసుకు,


 ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్" పరిష్కారమును చూపుతుందని ఆశిస్తున్న. నన్ను,మనలను ఆ పరమేశ్వర కృప ఆశీర్వదించును గాక.






  పరమేశ్వర పాదారవిందార్పణమస్తు.

కరుణ కొనసాగుతుంది.








   


0001

 


   ధ్యాయేత్  ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-01

   *******************************


 హోరెత్తిన సముద్రపు అలల వలె అరసెకను ఆగకుండా,నాలో  ఆలోచనలు జోరు మీద ఉన్నాయి.


  నన్ను నేను చూసుకుంటుంటే దూసుకుని వస్తున్నాయి.


 ఎంత విచిత్రము ఈ మానవ ఉపాధి?ఉపాధి.


  ఒక బొట్టుగా తల్లిగర్భము లోనికి పవేశించి,బుడగగా మారి,ఎన్నో సంఘర్షణలను ఎదురుకుంటూ,క్రమక్రమముగా ఒక ఉపాధిని(రూపును) సంతరించుకుని,ఒకేఒక శబ్దమును (ఏడుపును) మాత్రము తనతో వెంటబెట్టుకుని వస్తుంది ఏదో సాధించేయాలని,ఎందరో తనను మెచ్చుకోవాలని ఎలా సాధించాలో ఏ కోశానలేని ఆశలరాశియై.


  వెన్నెముక అడ్దముగానే ఉండి,తాను నిలబడలేదు.పొరలతో కప్పియున్న కనులు వేనిని సరిగా చూడలేవు.మలమూత్ర విసర్జనలలోనే కదలలేక-మెదలలేక  మలినపడుతు-మథనపడుతూ.అసహ్యమైనా-అసహనమైనా.




  ఏమి చూసుకొని దానికంత ఉత్సాహము? 


  అమ్మను పిలవాలన్నా-అనుకున్నవి చేయాలన్నా దానికున్న ఒకేఒక ఆయుధము-ఆసరా ఏడుపు ఒక్కటే.


     గమ్మత్తు.దీనిపై ఎవరు ఎపుడు ఏ మంత్రము వేస్తారో కాని,ఇంద్రియములతో సందడి మొదలు పెడుతుంది మెల్లమెల్లగా.


   పొరలు వీడిన కన్నులు అన్నింటిని చూస్తూ ఆనందించడం మొదలుపెడతాయి చెవులు అమ్మ జోలకై ఎదురుచూస్తుంటాయి.జిహ్వ కొత్తరుచులను పరిచయం చేసుకుంటుంది.ముక్కు నిక్కచ్చిగ మలమూత్రములకు దూరము జరుగమంటుంది.స్పర్శ అమ్మ ఎవరో/అన్యులెవరో ఇట్టే గుర్తుపడుతుంది.


  పాకుతు-పడుతు-లేస్తు,తప్పటడుగులు వేస్తూ కప్పబడియున్న దారులను వెతుకుతుంది.


  ఇదే అదనుగా గుణములు అనుగుణముగా అనిపిస్తూనే,అసలు ఆటను ప్రారంభిస్తాయి.


   ఇంతవరకు బాగానే ఉంది.అలాగే నా సందేహముకూడా కప్పబడియున్న పరిష్కారమును వెతకాలనుకుంటుంది.అదేకదా చిక్కు.


   ఈ ఇంద్రియ వైభవము-గుణ స్నేహితము 


 నా స్వంతమేనా?


  లేక సమయ-సందర్భానుసారముగా ఎవరిచేతనైన తగినంత మోతాదులలో తరలింపబడుతున్నాడా?


     నా స్వంతమే అనుకోండి కాసేపు-అయితే నేను వాటిని నాతో పాటే,నావెంట ఎందుకు తెచ్చుకోవటములేదు? వాటంతట అవి వచ్చి నన్ను చేరేదాకా ఎందుకు అవస్థలు పడుతు నిరీక్షిస్తున్నాను?


  తలెత్తిచూసే సరికి పండిన జుట్టు-ఎండిన పతుతో కర్రను తన నడకకు ఆసరగా,కళ్ళజోడును తన చూపుకు తోడుగా తీసుకుని వస్తూ,


  మరిన్ని సందేహములను నాకు అందిస్తూ కనిపించాడు.


  సర్వం పరమేశ్వర పాదారవిందార్పణమస్తు.


  కరుణ కొనసాగుతుంది.


  

 


Sunday, July 4, 2021

DHYAAYAET IPSITA SIDHDHAYAET-10

 


  ధ్యాయేత్  ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-10

  ********************************


  సర్వము తానెయైన వానిని దర్శిస్తూ,


 బ్రహ్మమొక్కటే-పరబ్రహ్మమొక్కటే" అనిసంకీర్తిస్తీ,బ్రహ్మానందములో మునిగిపోయాడు ఆ అన్నమయ్య పాత్రధారి.

 

  బహిర్ముఖమగుటకు ఇష్టపడుటలేదు.


 మూలకారణంబిది  అని సన్నగా సన్నగా గొణుగుతున్నాడు.ఆది అనాది మధ్యయు కూద ఇదియే అంటున్నాడు.


 మీరు అంటున్న ఇది-ఏది స్వామి అని ప్రశ్నిస్తూ అతనిని బహిర్ముఖుని చేసారు ఎదుటనున్న వారు.


   బ్రహ్మము-దానిని కనుగొనినప్పుడు కలిగే బ్రహ్మానందము అని చెమర్చిన కన్నులతో బదులిచ్చాడు వారికి.


  బహుళానందులను మించినదా ఆ బ్రహ్మానందము? సందేహము సందడి చేసినది అక్కడ.


  అసలు బహుళానందములు అంటే అడగటం అతని వంతయింది.


   అంటేఎన్నో విధములుగా-ఎన్నో పర్యాయములు ఎన్నో ప్రదేశములలో,ఎన్నో నామరూపగుణములతో విసుగు చెందక మనలను ఆనందపరిచేది అత్యుత్సాహముతో వచ్చింది సమాధానము.


  సమాధానముగా చిరునవ్వు తొ అన్నమయ్యపాత్ర నుండి తన ఆహార్యమును తొలగించుకొని భాగవతారుగా అసలైన నామరూపములతో వారితో  తన సంభాషణమును ప్రారంభించారు.


   కొంచము సేపు క్రిందటి వరకు నేను అన్నమయ్య పాత్రను ధరించి,ఆ పాత్రకు సంబంధించిన నామరూపములతో,స్వభావ హావభావములతో,సంకీర్తనములతో ,సంతాపములతో మీకు కనిపించాను.ఎన్నో అవమానములు-సన్మానములు,సంయోగములు-వియోగములు,అదేశములు-ఆకాంక్షలు,జనన-మరనములు సాగిపోయాయి.


   కాని ఇప్పుడు నేను అన్నమయ్యను కాను.నాకు వాటితో ఎటువంటి సంబంధము లేదు.


  ఇది ఒప్పుకుంటారా అనగానే అందరు తలలాడించారు అంగీకారముగా.


 అదేవిధముగా బహుళ ఆనందము అనేకానేకములు విభజింపడి స్థిరత్వము లేని ఒక భ్రాంతి.రాకపోకలు దాని నైజము.మన మనసులోనికి ఒక ఆశగా ప్రవేశించి,ఆమరూపములుగా ప్రకటితమయి మనలను చేరి మనలను సంతోషపరుస్తుంది.కోరిక యొక్క చివరి భావనయే ఆ అనందము.కాని అది,


  ఎంతసేపు ఉంటుంది? కొన్ని నిమిషములా?గంటలా?రోజులా?నెలలా? సంవత్సరములా? దానికే తెలియదు మనకేమి చెబుతుంది.


  దాని స్థావరము వేరొకటి వచ్చి దానిని తోసివేసే వరకే.ఏమిచేయలేక తప్పుకుంటుంది.పోతు పోతు అది తెచ్చిన ఆనందాన్ని సైతము తీసుకుని వెళ్ళిపోతుంది.అంటే అవి తాత్కాలికములే.స్వయం సమర్థము కావు.పరాధీనములు.


  కొంచము సేపు నిశ్శబ్దము.


   కాదనలేము కాని మరి మీరు చెబుతున్న బ్రహ్మానందము ,


   ప్రత్యక్షము-అఖండము.ఆధారము.అజరామరము.మనము ముందర చెప్పుకున్న రాకపోకలను నియంత్రించగల నిర్గుణ-నిరాకార-నిరంజన-నిశ్చలము.


  దానిని ఎలా తెలుసుకోగలము?దాని దగ్గరకు ఎలా చేరగలము?చేరి దర్శించగలము? ప్రశ్నల వర్షము.


  మన చర్మ చక్షువునకు దర్శన శక్తిని అందిస్తున్న జ్ఞాన చక్షువుతో దర్శించగలఘట సాధన చేయాలి.


అప్పుడు మనకు జరుగుతున్న రాజపోకలతో పాటు -వాటిని జరుపుతున్న శక్తి కూడ దర్శనమిస్తుంది.ఇది మొదటి మెట్టు.


 మొదటి మెట్టును ఎక్కిన తరువాత,మన్ము ఏమి చూస్తున్నాము అనే ప్రశ్నతో పాటు,దీనిని ఎవరు చూపిస్తున్నారు అనే ప్రశ్నను కనుక మనము వేసుకోగలితే చూస్తున్నదాని మీదనుండి దృష్టి చూపుతున్న దాని మీదకు మరలుతుంది.

ఇది రెండవ మెట్టు.


 రెండవ మెట్టు నెక్కిన తరువాత దేని మీద ఏది ఆధారపడిఉన్నది మనము చూస్తున్న రెండింటిలో?

  ఏది ఈ రెండింటిలో పరాధీనమై ఆవరణముగా వ్యాపిస్తు-విక్షేపముగా లోనికి ముడుచుకు పోతున్నది అని గమనిస్తే అసలు ఏదో-ఆభాస అంటే ఆ సమస్తములో దాగి,భాసిస్తున్నది ఏదో తెలుసుకోగలుగుతాము.ఇది మూడవ మెట్టు.

   ఇక్కడ నుండి భగవత్ కృప మన బుధ్ధిని కనుక వికసింపచేస్తే -మనకు దేనిని పరిగ్రహించాలి-దేనిని పరిత్యజించాలి అనే అవగాహన ఏర్పడుతుంది.

  ఆ అవగాహన మనకు ఏది ఆధారము?

    ఏది ఆధేయము?

  ఏది విధానము?

  ఏది విలాసము?

 గ్రహించగలిగేట్టు చేస్తు,


  అంటు బ్ర" ఓం పూర్ణ మదః పూర్ణమిదం

  పూర్ణాత్ పూర్ణముదచ్చతే

  పూర్ణస్య పూర్నమాదాయ

  పూర్ణమేవా విశిష్యతే"


ఓం శాంతి శాంతి శాంతిః,"


హ్మానంద వృత్తములో మనలను పరిభ్రమింప చేస్తుంది.


  సర్వం పరమేశ్వర పాదారవిందార్పణమస్తు.


  పెద్దలు సహ్ర్దయతతో నా ఈ దుస్సాహసమును మన్నించి,లోపములను సవరించి,సర్వాంతర్యామి అనుగ్రహమునకు పాత్రులగుదురు గాక.


   సర్వే జనా సుఖినో భవంతు.స్వస్తి.




    


Saturday, July 3, 2021

DHYAAYAET iPSITA SIDHDHAYAET-09

 


 ధ్యాయేత్  ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-09

 *****************************


  నేను అంతే కేవలము ఉపాధిగా భావింపబదే ఈ శరీరమా? లేల అంతకు మించి ఏమైన ఉన్నదా? అన్న సంసయము నన్ను తొలిచివేస్తున్నది.


  ఉపాధిని కారనముగా కనుక మనము అనుకుంటే దానికి కారణమైనది ఏది? ఒకవేళ ఇది స్వయం నిర్మితమనుకుంటే దీనికి మనము ఇన్ని వైల్యములు-దురవస్థలు వృధ్ధాప్యము-మరణము మున్నగు వానికి లోనుకానీయము కదా.


  కనుక నిస్సందేహముగా ఇది పరాధీనము.ఏదో మహాశక్తి కనుసన్నలలో తన ప్రతి కదలిక ఆధారపడియున్నది. 


 అయితే ఈ విషయమును మనము విస్మరిస్తున్నామా? అనుకోకుడా ఎదురింటివైపుకు మళ్ళింది నా దృష్టి...


    గుమ్మమునకు కట్టిన పరదా తెర అప్పుడు సరదాగ కదులుతు గాలికి,లోపలి వస్తువులను లీలగా చూపిస్తున్నది.అంతలో కప్పివేస్తున్నది.నేను తెలిసికొనవలసిన సత్యమును చెప్పకనే చెప్పుతున్నదా అనిపించింది.


   అంటే మన లోపల ఏముందో మనము గుర్తించలేక పోవుటకు కారనము "ఆవరణము" అని అంతటా ఆవరించి యున్న మాయతెర అన్నమాట.అది లోపలనిన్ను వస్తువులను(విక్షపమును) దాచివేసి దానిని మాత్రమే మనలను దర్శింపచేస్తున్నదన్నమాట.


  ఏ విధముగా తెర-దాని వెనుక దాగిన వస్తువు భిన్నముగా ఉన్నాయో,అదేవిధముగా మనలో దాగియున్న విక్షపము-మనలను ఆవరించియున్న ఆవరణము భిన్నములన్నమాట.


  అయితే ఇక్కడ ఇంకొక విచిత్రము మనలను గమనించమంటుంది.


  లోలదాగియున్నది నిర్వికార-నిర్గుణ-నిరంజన ఏకత్వము.కాని అది దాని ప్రసరణమును వస్తువుపై వేచి-దానితో మిళితమై అనేకత్వముగా మనలను భ్రమింపచేస్తున్నది.


  మన చూపు-దర్శనశక్తి వివిధవస్తువులపై బడి-ప్రభావితమై అనేకానేకములుగా విభజింపబడుతోంది.శక్తి ఒక వస్తువుపై బడి దాని గుణముతో మిళితమై ప్రేమ అనే అవస్థగా ప్రకటింపబడుతున్నది.వేరొక దానితో మిళితమై ద్వేషముగా,మరొకదానితో మిళితమై అసూయగా,జాలిగా,ఆశ్చర్యముగా,తృప్తిగా ఇలా ఎన్నో ఎన్నో విధములుగా విభజింపబడుతున్నది.


  ఎంతటి పరమాద్భుతమిది.


 సత్యముతో కప్పబడిన అబద్ధము మనకు కనబడుతుంటుంది.లేనిదానిని మనము చూస్తున్నప్పుడు ఉన్నది మరుగున ఉంటుంది.


 ఉన్నదానినే మనము చూడగలిగిన శక్తివంతులమైనప్పుడు లేనిది తోకముడుచుకుంటుంది.


  ఒక్కొక్క విషయము నన్ను దగ్గరకు తీసుకుని తత్త్వదర్శనమును అందించుటకు సహకరిస్తుంటే,


 మన తనువులు  తత్త్వమును కూడి యున్నామా లేక తత్త్వమునకు విడివడి యున్నామా అనే ధర్మసందేహము పరిష్కారమును అందించుటకు నలుగురు మిత్రులను నాకు తోడుగా అందించుటకు వస్తున్నది.


   సర్వం పరమేశ్వర పాదారవిందార్పణమస్తు.



DHYAAYAET IPSITA SIDHDHAYAET-08

 


 ధ్యాయేత్  ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-08

 ****************************** ఉపన్యాసలహరి లో రేపటి అంశము,


    నేను-నాది

    ***********  అని కార్యక్రమమును ముగించారు.

 

  నేను-నాది అంటే రెండా/ఒకటా అనే సందేహము నాలో సందడి చేస్తున్నది.


   ఎప్పుడో విన్న ప్రసంగములు ప్రసన్నములైనవో అన్నట్లు కొంచము కొంచము 

 నన్ను ఆలోచింపచేస్తున్నవి.


  జీవుడు కారణము-జగము కార్యము.ఈ కార్య-కారణ సంబంధపు దాగుడుమూతలే రెండుగామన నుండి వేరుగా కనిపించే ద్వైతములు.


   ఎవా ద్వైతములు? అభాస-వాస్తవికత గా దోబూచులాడు వింతలు.


   ప్రకటిత స్వరూపము-వాస్తవిక స్వరూపము అను రెండు మనలను భ్రమింపచేయు ఏకైక చేతనము.


  తనకు ఇష్టమైనప్పుడు వాస్తవిక స్వరూపము తనతో పాటుగా నామరూపములను-గుణత్రయములను కలుపుకొని,తాను మాత్రము గోప్యముగా నుండి తనతో పాటుగా తెచ్చుకొనిన,తాను సృష్టించిన జగతి అనే పరికరము ద్వారా ప్రకాశిస్తుంటుంది.

 ఆ అంతటా  ప్రకాశించేది ఆభాస.

  అంతే ,


 అంటే మన ఉపాధి దానిలో దాగిన చిత్శక్తి ద్వారా చేతనవంతమగుచున్న ఒక పరికరమా?

 అయినే నేను నా కన్ను-నా ముక్కు-నా చేయి అంటు ఇది నాది అంటు అనుకుంటున్నానుగా.నేను అనే దాని అధీనములో నాది అనుకునే ఈ శరీరావయములున్నాయా? అది సూక్ష్మముగా దాగి శక్తిని అందిస్తు మనము చూసే కదలికలను చేయిస్తున్నదా?


 అమ్మో ...


  అది సహకరించకపోతే ఇవి చేతకానివేనా?కళ్ళు మూసుకుని....మళ్ళీ తెరిచాను.


 మూయుట-తెరుచుట కూడ అదే చేస్తున్నాదా?దర్శన శక్తిని అందిస్తున్నదా.


 వారివి చేపకళ్ళు-వీరి కళ్ళు తామర రేకులు-ఆమె భీత హరిణేక్షణ-భ్యపడుచున్న లేడి వంటి కన్నులు క్లది-


  సోగ కళ్ళు-చక్రాల వంటి గుండ్రనైన కళ్ళూ-నక్షత్రముల వలె ప్రకాశించు కనులు-నీలి కళ్ళు-తేనె కళ్ళు అంటు రూపములను గుర్తిస్తూ,దర్శనశక్తి అనే క్రియాశీలతను గుర్తించలేకపోవటమునకు  కారనము మనము మాయా ప్రభావితులమగుటయె కదా!  


 ఉన్నది లేనట్లు-లేనిది ఉన్నట్లు మనలను భ్రమింపచేసే చతురతయే కదా  మాయ.


  నేను అంటే నామ-రూప-స్వభావములతో గోచరించే,స్వయం సమర్థత లేని ఆకారమా?


  లేక స్థూలముగా/సూక్ష్మముగా తన పరిమాణమును ఆవరణ-విక్షేపములు చేస్తున్న శాశ్వత నిరాకార-నిరంజన-నిర్గుణ శాశ్వత సత్ చిత్తా?


   నా అలోచనలకు ఆలంబనముగా అక్కడ శిల్పి చెక్కుతున్న ఒక అద్భుత శిల్పము శిల నుండి కొంత అనవసర భాగమును వదిలివేస్తూ నన్ను మరింత ముందుకు నడిపిస్తున్నది.


 పరమేశ్వర చరణారవిందార్పణమస్తు.




TANOTU NAH SIVAH SIVAM-18

    తనోతు నః శివః శివం-17     *******************  " వాగర్థావివ సంపృక్తౌ వాగర్థ ప్రతిపత్తయే    జగతః పితరం వందే పార్వతీ పరమేశ్వరౌ" ...