ఆదిత్యహృదయము-శ్లోకము-30
***********************
ప్రార్థన
*******
" జయతు జయతు సూర్యం సప్తలోకైక దీపం
హిరణసమిత పాపద్వేష దుఃఖస్యనాశం
అరుణ కిరణగమ్యం ఆదిం ఆదిత్యమూర్తిం
సకల భువన వంద్యం భాస్కరం తం నమామి."
పూర్వ రంగము.
***********
మనముఇప్పటివరకు సూర్యభగవానుని కరుణామృతవర్షమును గురించి తెలుసుకునే ప్రయత్నములో ఒక్కసారి 'పదకవితా పితామహుడైన
తాళ్ళపాక అన్నమాచార్య కీర్తనను ప్రస్తావించుకుందాము.
" నీవొక్కడివే సర్వాధారము
నిన్నే ఎరిగిన అన్నియునెరుగుట
.....
నీ యందె బ్రహ్మయు రుద్రుడు ఇంద్రుడు
నీ యందె ఋషులు
నీయందె గరుడ గంధర్వులు
నీ వలననె కిన్నెర కింపురుషులు
నీ వలననె అచ్చరులు ఉరగులు
ఎంతటి అద్భుతము
" నీ యందె ద్వాదశాదిత్యులు"
ఓ పరమాత్మ! ఓ పరంధామ
నీలోనె అన్నియును
నిన్నర్చించిన -నిఖిల తృప్తికరము అని ప్రత్యక్ష పరమాత్మ తత్త్వమును ప్రస్తుతించినాడు.
మరొకమహానుభావుడు,
నారాయణా! నారాయణా
నను కావుమో సూర్యనారాయణా అంటూ,
" ఈ విశ్వమే నీకు రథమగునులే
ఏకైకచక్రము కాలంబులే
ఆ ఏడు రంగులే గుఱ్ఱాలులే
ఆకాసమే నీకు రహదారులే అని స్తుతిస్తూ,
వేదపురుషుని చక్షువుగా సూర్యభగవానుని గుర్తించారు.
ఇక్కడ మనము తెలుసుకోవలసిన రెండు ముఖ్య అంసములు
1. ఎవరు ఈ ద్వదశాదిత్యులు?పరమాత్మ పన్నెండు నామరూపములతో పాలించుటలోని ఆంతర్యమేమిటి?
2.పరమాత్మ రథ గమన వైశిష్ట్యము ఏమిటి?
స్వామి సర్వమంగళములకు మూలము తానై
ఏవిధముగా ప్రకాశిస్తున్నాడో తెలుసుకుందాము.
అసలు ఎవరు ఈద్వదశాదిత్యులు? అన్న ప్రశ్నకు
మహాభారతము ఈవిధముగా వివరిస్తున్నది.
సంవత్సరములోని పన్నెండు నెలలకాలములో సూర్యుడూండే స్థితులను బట్టి పరమాత్మ ద్వదశాదిత్యులుగా కీర్తింపబడుతున్నాడు.
" ధాతామిత్రః అర్యమా శక్రోవరుణస్త్వంశ ఏవచ
భగో వివస్వాన్ పూషాచ సవితా దశమస్తథా
ఏకాదశ స్తథా త్వష్టా ద్వాదశోవిష్ణురుచ్యతే
జఘన్యజస్తు సర్వేషాం ఆదిత్యానా గుణాధికః"
భాగవతము సైతము స్శౌనక-సూత సంభాషణముగాద్వదశాదిత్యులను ప్రస్తావించినది.ఈపన్నెండుగురు ఆదిత్యులను విష్ణువు యొక్కసూర్యరూప విభూతులుగాకీర్తించినది.
అంటే కాలస్వరూపమైన ఏకచక్రమున సమస్తలోకములను రథముగా మలచుకొని,ఏడురంగుల ఆశ్వములతో ఏడువిధములైన పరిచర్యలతో సూర్యరథ గమనము జరుగుచున్నదన్నమాట.
ఏవరు ఆ ఏడువిధములైన పరిచర్యలను చేయువారో ఒక్కసారి ప్రస్తావించుకుందాము.
1.దేవతలు
2,ఋషులు
3.యక్షులు
4,గంధర్వులు
5అప్సరసలు
6.ఉరగులు/నాగులు
7.రాక్షసులు ,
స్వామికి రథగమనములో పరిచారకులుగా వ్యవహరిస్తారు.
ఆదిత్యహృదయస్తోత్రములో,
1. పరమాత్మ తననుండికొన్ని శక్తులను ప్రకటింపచేసి,వానికిసృష్టి-స్థితి-లయమొదలగు కార్యములనునియమించి,బ్రహ్మ-విష్ణు-మహేశులను గౌణనామములనుసంకేతించినది.
2.ఋషుల విషయమునకు వస్తే మనము ముందూంగుష్టమాత్ర పరిణామముతో సూర్యకిరనములనుఆలంబనము చేసుకొని అనవరతమువర్ద మంత్రములను పఠించు వారిని స్మరించుకోవాలి.
వాలిహ్యము అంటే అఖండము.వేదవేద్యునికిరనములే వేదమంత్రములు.వీరి నాదమే "ప్రణవముఘా" కూడా భావిస్తారు.
ప్రతి మాసములో ఒక్కొక్క ఋషి రథగమనమునకు నాందిగా వేదోచ్చారనముతో రథగమనమునునిర్దేశిస్తాడు.
3 యక్షులు వీరూపదేవతలు.వీరు స్వామి రథమునకు అశ్వములను/కిరణములను అనుసంధానము చేస్తారు.
4.ఉరగులు/నాగులు అశ్వలకు-రథమునకు పగ్గాలను అనుసంధానము చేస్తారు.కొందరి భావనప్రకారము వారే పగ్గాలుగా మారతారు.
5గానం ధారయతి గంధర్వాంటారు.వీరు స్వామి రథగమనమునకు,వృక్షసంపద/భూసంపదకి వృద్ధికరమగు నాదమును చేస్తూ సాగుతంటారు.వీరికి అనుగుణముగా
6 ఆపో-రసః జలశక్తులు అప్సరస అను గౌణ నామముతో సూర్య రథమును అనుసరిస్తూ ఇరన రూపములో ముందుకు/కిందకు సాగుతారు.
7.రాక్షసులు స్వామి రథమునకు వెనుకనిలబడి దానిగమనమునకు తగిన శక్తినీస్తూ వస్తుంటారు.తమో స్వభావముకల వీరు కిరనరూపములో చీకటిని కలిగించి,చంద్రునికి వెన్నెల.ఔషధములు తయారగుటకు సహాయ పడతారు.
స్వామి ఋతుకర్త కనుక ప్రతి మాసమునందును ఈఏడు శక్తులను తమ సమీకరనములను మార్చుకుని,తదుపరి నెలకు సహాయ పడుతుంటాయి.
ఆకిరణ వర్గీకరనమే ఆహారమునకు,ఔషధములను,భూగర్భ సంపదలకు గ్రహ గమనమునకు మూల కారనము.కానిమన చర్మచక్షువులు వృక్ష సంపదను ప్రకృతి మార్పులలో కొంతభాగమును మాత్రమే వీక్షించగలవు.
ఈ ద్వదశాదిత్యులు తమ పరిజనములులను/కిరణసమొహములను అనుగుణముగా మలచుకుంటూ సమతౌల్యమును పాటించుచుపరిపాలించుటయే శ్లాఘనీయమైన
"సర్వ మంగళ మాంగల్యము.
