ఆదిత్యహృదయము-శ్లోకము-20
***********************
ప్రార్థన
*******
"జయతు జయతు సూర్యం సప్తలోకైక దీపం
హిరణ సమిత పాప ద్వేష దుఃఖస్యనాశం
అరుణకిరణ గమ్యం ఆదిం ఆదిత్య మూర్తిం
సకలభువనవంద్యం భాస్కరం తం నమామి."
పూర్వరంగము
***********
పూర్వ శ్లోకమును "తప్త-చామీకరాభాయ వహ్నియేవిశ్వకర్మిణే"అంటూ పరమాత్మను ప్రస్తుతిస్తుంది.
చామీ కరము-బంగారు కిరణము.ఆ బంగారు కిరణము మేరుపర్వతమును పరమాత్మ స్పృశించుటచే ఏర్పడినది.
.ఆ బం గారు కిరణము స్వామి అనుగ్రహమే.
వేడిచే-వెలుగుచే తప్తమైనది/కాల్చబడినది.అంటే ఇతర లోహ ధాతువులను సైతము విడదీయలేంతగా తనలో కలుపుకొనిన బంగారపుకొండ స్వామి స్పర్శచే దోషములను ఆవిరిరూపములో/ద్రవరూపములో కరిగించుకుని/తొలగించుకుని,తప్తము చేసికొని,పుటమై,మేలిమిముద్దగా ప్రకాశిస్తున్నది.ఇది వాచకము.
జీవుల ఉపాధి/దేహము మేరుపర్వతమే..అది మంచి-చెడులను విడదీయలేనంతగా తనలో కలుపుకుని సందిగ్ధములో ఉంది.స్వామి తన కరుణ అనే అగ్నితో దానికి పుటము వేసి శాశ్వతమైన-ఆత్మను-అశాశ్వతమైన ఉపాధిని వేరుచేసి ప్రకాశింపచేయుచున్నాడు.అదియే కదా,
న ఛిందంతి శస్త్రాణి-న దహతి అన్న ఆత్మ వివేక సారము.
పూర్వశ్లోకము కృతఘ్నఘ్నాయ అన్న ప్రళయసంకేతికమైన పదముతో ముగిసినది.దానికొనసాగింపుగా,ప్రస్తుత శ్లోకము,ప్రారంభమగుతున్నది,
నాశయత్యేష వైభూతం అన్న పదముతో,ప్రళయ తరువాత స్థితికి సూచనగా.
శ్లోకము
******
" నాశయత్యేష వైభూతం తదేవ సృజతిప్రభుః
పాయత్యేష-తపత్యేష-వర్షత్యేష గభస్థిభిః"
భూతము అనగాజీవి.అది యే ఉపాధి యైననుకావచ్చును.పరమాత్మ ఆ ఉపాధుల సమస్తమును మొదట నశింపచేస్తాడట.
తదేవ-తత్-ఏవ .తిరిగిమొత్తముగా దానిని,ఏ ఒక్క చిన్న విశేషమును వదలకుండా సృజతి.సృష్టిస్తాడు.
తిరిగి సృష్టిస్తాడు.
తనయొక్క కాంతులతో/ప్రభలతో .
ఇది సారాంశము.ఏ విధముగా సంహార-సృష్టి విధానమును నిర్వహిస్తున్నాడు అన్నది వివరణ.మూడు పనులక్రమముగా చేస్తూ,
పాయత్యేష-తపత్యేష-వర్షత్యేష అన్నవి ఆ క్రియాపదములు.
వివరణకు ముందు సహాయకారిగా ఒక చిన్న విషయమును ప్రస్తావించుకుందాము.
అరటిచెట్టు గెలవేసినది-వెంటనే దానిని నరికి వేశారు.కాని పిలకను/దుంపను మాత్రము ఉంచారు.
ఈ విధానమే పాయత్యేష.పారత్యేష కంటే ఉత్తమమైనది పాయత్యేష అన్న పదము శిక్షిస్తున్నట్లుగా అనిపించే రక్షణము.పారయత్యేష-ఒడ్దునకు చేర్చుట.పాయత్యేష అనగా తిరిగి సంసారమనే సాగరములోనికి ప్రవేశపెదతాడు.
ఏవిధముగా అంతే,
1.పాయత్యేష-నశింపచేస్తూ-సృజింపచేస్తూ.
ఏ విధముగా సృజింపచేస్తున్నాడు అంటే,
నరికివేయబడిన అరటిచెట్టు దుంప/మూలము భూమిలోనే ఉంచాడు.దానిని,
2. తన ఘర్మసర్జన కిరణములను ప్రసరింపచేసి,వేడినికలిగించి,మొక్కగా మారుటకు అనుకూల స్థితిని ఏర్పరిచి,
ఇప్పుడు, మొక్క ప్రస్పుటముగా కనబడుతోంది.కాని అదిపెద్దదై తిరిగి గెలవేయగలగాలి.అందుకు జలము అవసరము.
3.వర్షత్యేష- ఎదుగుచున్నమొక్కకు ఆహారమును అందించుటకు/పత్రహరితమును సమకూర్చుకొనుటకు అనుకూలమైన కిరణ ప్రసారముచేస్తూనే,జలసర్జన కిరణములను ప్రవేశింపచేస్తాడు వర్ష రూపములో.
అవి అరటిచెట్టు ఎదిగి పూవుపూసి,గెలవేసి అనేకానేక అరటిపండ్లను,అరటి దూటను,పూవును మనకు అందిస్తుంది.
అంటే,రశ్మిభావను కలిగినపరమాత్మ సముద్యంతుడై తేజసామపి తేజస్వి యై,
సహస్ర రశ్ముడై,తనకరములతో/కిరణములతో పంచభూతములను కార్యనిర్వహణ శక్తులను చేసి,భగ భగ మనుచు,గభ గభ వ్యాపిస్తూ ఆదాన-ప్రదానకుడై,ఇచ్చి-పుచ్చుకుంటూ ,
ప్రాణానాం ఆయతనం భవతి గా సంస్కృతములోను,
"సద్గుణ ప్రాప్తి యే సద్గతి ప్రాప్తి "అని వివరిస్తూ,తెలుగులో,
" చుట్టము పక్కముం గురువు చూపును-ప్రాపును-గాపును-జ్ఞానజ్యోతియున్" అని తెలుగులో ప్రస్తుతించుచున్న వేళ,
" తం సూర్యం ప్రణమామ్యహం."
