Wednesday, April 21, 2021

DHYAAYAET IPSITA SIDHDHAYAET-02

 


 ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్-02

 ****************************


  అలా ఆలోచనలతో తోటలోకి అడుగులు కదిపానో లేదో నా దృష్టి నిన్న నన్ను స్వాగతించిన గులాబీల మీద పడింది.


 అంతే వేగముగా నన్ను అంతర్మథనములోనికి తోసివేసింది.


  మొన్నటి రోజున అవి మొగ్గలు.అంతకు ముందు అవి చెట్టు లోపల ఎక్కడ దాగి ఉన్నాయో,వాటికి,వానిని దాచుకున్న ఆ గులాబీ మొక్కకే తెలియాలి.


   నిన్న అరవిచ్చిన రేకులతో,విరబూసిన సోకులతో,రంగుల హంగును సింగారించుకొని,మురిసిపోతు విరిసినాయి.


 ఎంతటి ఆస్వాదనీయము వాటి సౌందర్యము.

 ఎంతటి ఆఘ్రాణనీయము వాటి పరిమళము.


  ఒకేసారి తమ పరిపూర్ణతతో కన్నులను,పరిమళముతో మనసును ఆహ్లాదపరిచాయి.


 ఇంతలోనే ఎంతమార్పు? 

  రేకులతో పాటు సోకులు నేలరాలినవి.

 ఎక్కడికి పోయినది వాటి ప్రత్యేకతలైన రంగు-రూపు-పరిమళములతో కూడిన ఆకర్షణ?


 మార్పుకు కారణమైన కూర్పును చేసినదెవరు?


   వాటి అవస్థలను బట్టి లేత మొగ్గ,మొగ్గ,విసనమునకు సిధ్ధముగా నున్న మొగ్గ,అరవిరిసిన పువ్వు,వాడిన పువ్వు,నేలరాలిన పువ్వు గా నిర్మించి,నిర్ధారించినది ఏవరు?


    వాటిని వాటికి ఇచ్చిన శక్తికే తిరిగి తీసివేసే అధికారము ఉంటుందా?

 అయితే అవిఏవి వాటి స్వయం శక్తులు కావా? అందుకే అవి తమను వీడిపోతున్నపుడు నిస్సహాయమైనవా.నిర్వాణమో/నిర్యాణమో!


  ఆ గులాబి మొక్క నాకు ముళ్ళు వద్దు కేవలము పూలు మాత్రమే పోయిస్తాను అని ఎందుకు అనుకోలేక పోయింది?


  ఈ పూలు-ఈ పళ్ళు-ఈ మొక్కలు స్వయముగా ఆ అందమును-ఆకర్షణను పొందిలేవా? వాటి స్వంతమైతే అవి తమ నుండి దూర్మవుతుంటే అవి ఎందుకు నిస్సహాయముగా కనుమరుగవుతున్నాయి?


   పువ్వులే కాదు పండ్లు కూడ,

 పిందె-కాయ-పండు-మిగుల పండిన పండు-కుల్లిన పండు-వ్యర్థము ఇలా వివిధ దశలను పొందుతుఆదరించిన వారిచే త్యజించ బడుతున్నాయి?


 వాటిలో ఆ పరిమాణమును-పరిణామమును కల్పించుచున్నదెవరు?

 కనువిందునకు-కను మరుగునకు కారణమైనదెవరు?


   పరిపరి విధములైన ఆలోచనలతో పరుగులు తీస్తున్న నా మనసుకు,

 ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్" పరిష్కారమును చూపుతుందని ఆశిస్తున్న నన్ను,మనలను ఆ పరమేశ్వర కృప ఆశీర్వదించును గాక.



  పరమేశ్వర పాదారవిందార్పణమస్తు.



   


DHYAAYAET IPSITA SIDHDHAYAET-01

 ధ్యాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్

 ********************

  హోరెత్తిన సముద్రపు అలలవలె అరసెకను ఆగకుండ నాలో ఆలోచనలు జోరుమీద ఉన్నాయి.మనసును జారకున్నాయి.

   ఎంత విచిత్రము ఈ మానవ ఉపాధి.నిత్య నిరంతర సంఘర్షణలతో  దొరకని స్థిమితమనే దరిచేరుకోవాలని ఉబలాటపడుతుంది.

 చిన్ని బుడగ తల్లిగర్భములో ఎన్నో సంఘర్షనలను ఎదుర్కుంటు ఒక ఉపాధిని సంతరించుకొని,ఒక్క ఏడుపును మాత్రమే తనతో వెంటబెట్టుకుని ,చంటి పాపగా ఏదో సాధించేయాలని,ఎందరో తన ఉనికిని మెచ్చుకోవాలని ఉవ్విళ్ళూరుతు అమ్మ ఒడిని చేరుతుంది ఆశల రాశియై.

 ఏమి చూసుకొని దానికంత ఉత్సాహము?
వెన్నెముక నిలబడలేనంటుంది.పొరలతో కప్పియున్న కన్నులు.కదలలేని తనము.అన్నిటికి ఒకటేఆసరా.అదే ఏదుపు.
ఎంత విచిత్రమీ సందర్భము.
  ఎంత నిజమీ ఉపాధి సందిగ్ధము.

   ఎవరు మంత్రము వేస్తారో కాలక్రమముగా ఇంద్రియములు స్వశక్తిని సంపాదించుకుంటున్నాయి.సర్వాంగ సుందరత్వమును సంతరించుకుంటుంది అదే ఉపాధి.దానితో పాటుగా సర్వ సమర్థత్వమును పొందాననుకుని సత్వగుణమును సద్దుమణగమంటుంది.అదీ ఒక తరలిపోయే తమాషా అని గమనించనీయదు తెరలుతెరలుగా కప్పుకొనియున్న తమోగుణము.
 ఏముంది చివరకు? జవసత్వములుడిగిన జీవఛ్చవ బొమికల గూడు.పరాధీనమవుతు,ప్రశాంతతను వెతుకుతు.....

 ఇదంతా గమనిస్తుంటే మన శరీరము ఒక మరబొమ్మ అంతే కాని దానికి స్వయం సామర్థత లేనిదిగా అనిపిస్తున్నది.

   అదే కనుక నిజమయితే దానిలోల దాగి మరలను తిప్పుతున్న మర్మమేమిటి?
 అను అంతర్మథనము తో అతలాకుతలమగుచున్న నాకు,

  ఆలయములోనుండి
 "ధాయేత్ ఈప్సిత సిధ్ధయేత్" అను ఆపాతాళ-నభస్త శ్లోకము వినబడగానే,ఏదో ఆశాకిరణము నన్ను నడిపిస్తున్న భావనలో మునిగిన నన్ను,మనలను
  అంతర్యామి ఆశీర్వదించుగాక.

 పరమేశ్వర పాదారవిందార్పణ మస్తు.




Wednesday, April 7, 2021

DHYAAYAET iPSITA SIDHDHAYAET-INTRODUCTION



 ఓం నమః శివాయ

 ******************


 పరమేశ్వర నిర్హేతుక కృపాకటాక్ష తార్కాణమే నన్ను పరికరముగా మలచుకొని మనకు అందించ నున్న,


 "ధ్యాయేత్ - ఈప్సిత సిధ్ధయేత్." అను శీర్షిక.


 ఆద్యంతరహిత అనుగ్రహ విశేషమే ఈప్సితప్రదము.అది ధ్యాతకు ధ్యానముచే ప్రాప్తించుటమరొక విశేషము.


 ఈప్సితము అనగా అభీష్టము-కోరిక.దాత-గ్రహీత,అభ్యర్థన-అనుగ్రహము,సాధన-సిధ్ధి అను రెండింటికిని వారధిగా నిలిచి,అనుసంధానమును చేస్తు,అనుగ్రహమును అందించుటలో ప్రధానమైనది ఈప్సితము.


 ధ్యాత పరముగా ఆలోచిస్తే అది యుక్తాయుక్తములను కలిగియుండవచ్చును/లేకపోవచ్చును.అర్హమైనది కావచ్చును/కాకపోవచ్చును.ధ్యాతలు అనేకానేకములు.వారి ధ్యేయములు అనేకానేకములు.


 కాని పరమాత్మ/పరతత్త్వము/అమృతత్త్వము,అనుగ్రహము ఒక్కటే.దానితో సమానమైనదియును/దానికన్న అధికమైనదియును లేనేలేదు.అదియే సర్వకాల ప్రామాణికము.కనుక ఈప్సితము పరమాత్మ అనుగ్రహమునకు నోచుకొనినదై యుండుట దాని సంస్కారము.


 ఎప్పుడైతేజీవి తన అత్యంత స్వల్పత్వమును గ్రహించి,దానిని నిస్సంకోచముగా అత్యంత బృహత్తునకు సమర్పించగలుగు ప్రయత్నము మొదటిమెట్టు.దానిని పరమాత్మ వద్దకు చేర్చగలుగు శక్తియే మన నమ్మకము.వినిపించునదియును అదియే.విన్నపమును అనుగ్రహముగా మారువరకు ఓపికతో వేచియుండి వెంటపెట్టుకొని తనతో తెచ్చి,నీకు అందించునదియును ఆ నమ్మకము మాత్రమే.

ఏ విధముగా పగిలిన మూర్తి ఆరాధ్యనీయముగా పరిగణించబడదో,అదేవిధముగా చెదిరిన నమ్మకము చైతన్యమును దర్శించి,ధన్యతను పొందలేదు.


 ఎప్పుడైతే జీవి తన అత్యంత స్వల్పత్వమును తెలుసుకొని దానిని అత్యంత బృహత్తునకు సమర్పించుతకు సన్నధ్ధమగుతుందో,తన అడుగును ముందుకు కదుపుతుందో,అనుగ్రహము సమీపించుటకు తన అడుగులను వడివడిగా వేస్తు,వాత్సల్యమును కురి

పిస్తుంది.

  సర్వం పరమేశ్వరార్పణమస్తు.


Thursday, April 1, 2021

TIRUVEMBAVAY-30

 


 





  తిరువెంబావాయ్-30

 *************




  బువనయిర్ పోయ్ ప్పెర వామైయిన్ నాళాం


  పోక్కుకిన్రోం అవమే ఇంద బూమి బూమి




  శివన్ ఉయ్యర్ కొల్కిన్ర వారెన్రు నోక్కిత్


  తిరుపెరుం తురైయురై వాయ్ తిరుమాలాం




  అవన్ విరుప్ పెయిదవుం మలర్వన ఆశై


  పాడవుం ఇన్ అలర్దామయె కరుణయు నీయుం




  అవనియర్ పుగుందెమ్మై ఆట్కోళ్ళ వల్లాయ్


  ఆరముదే  పళ్ళి ఎరుందరుళాయ్






 పరంజ్యోతియే పోట్రి


 *********************




  మహాదేవుని సాన్నిధ్యమును పొందుటకు మానవజన్మను మించిన మార్గములేదని తెలుసుకున్నాము.దీనిని వ్యర్థము చేయకుండా.ఆరముదే-అసలైన పరమార్థమునకు పాదదాసులమగుదాము.బ్రహ్మ-విష్ణులకు సైతము లభించలేని భాగ్యమును మనకందించుటకై స్వామి పెరుంతురైకు విచ్చేసి కరుణామృత వర్షముతో మనలను అనుగ్రహించుచున్నాడు.దేవతలు సైతము స్వామిని సేవించుకొనుటకు 

 భూలోకమునకు పయనమగుచున్నారు.తరలి రండి స్వామి సేవకు.తరించండి స్వామి కృపాకటాక్షములో.







 తిరు అవుడియార్ అరుళ ఇది


 యోగాంబ తిరువడిగలే పోట్రి.






 




 ప్రియ మిత్రులారా! మీరందించినప్రోత్సాహమే "తిరువెంబాయ్" అను దివ్య స్తోత్రరాజమును స్మరించుకొనునట్లు చేసినది.




 తిరుమాణిక్యవాచగరును కొందరు తిరువెంబావాయ్ అంటే ఏమిటి? అని కొంటెగా ప్రశ్నించారట.


 దానికి వారు ప్రశాంతముగా కొండమీదనున్న స్వామిని చూపిస్తు అది అని, సవినయముగా బదులిచ్చారట.


 నిజమునకు నామమునకు-నామికి భేదమేలేదుకద.




 భావ దోషములు-భాషాదోషములు-భక్తి లోపములు కల ఈ నా ప్రయత్నమును స్వామితో పాటు మీరును పెద్దమనసుతో ప్రోత్సహించి,ఆశీర్వదించారు.




 నేను ప్రారంభములో మీతో విన్నవించుకొనినట్లు నా "తాయ్ మొళి" మాతృభాష తమిళ

ము కాదు.పెద్దగా పరిచయము కాని/పాండిత్యము కాని లేదు.అయినప్పటికిని మనసు మరలక మహదేవ సంకల్పముగా మనలను ఈ మహాశివ నోములో భాగస్వాములను చేసినది.ఇప్పటికిని మించినదిలేదు.దీనిలోని దోషములను సవరించుకొనుటకు నేను సర్వదా సంసిధ్ధురాలను.


 జంతూనాం నరజన్మ దుర్లభం అంటారు పెద్దలు.


 అదియే ముప్పదవ పాశురము మనకు నొక్కి వక్కాణించినది.స్వామి కృపతో మనమందరము పాదార్చకులమై,పునీతులమగుదాము.




 శుభం భూయాత్-మీ సోదరి,


 నిమ్మగడ్డ సుబ్బలక్ష్మి, నమస్కారములతో.




  నండ్రి.వణక్కం.







TANOTU NAH SIVAH SIVAM-18

    తనోతు నః శివః శివం-17     *******************  " వాగర్థావివ సంపృక్తౌ వాగర్థ ప్రతిపత్తయే    జగతః పితరం వందే పార్వతీ పరమేశ్వరౌ" ...