TIRUPPAAVAI-07

పుళ్ళుం శిలంబినకాణ్ పుళ్ళరైయన్ కోయిలల్
వెళ్ళై విళి శంగన్ పేరరవం కేట్టిలైయో
పిళ్ళాయ్ ఎజుందిరాయ్ పేయ్ములై నంజుండు
కళ్ళాచ్చగడం కలక్కళియక్కాలోచ్చి
వెళ్ళత్తరవిల్ తుయిల్ అమరంద విత్తినై
ఉళ్ళత్తుకొండు మునివర్గళుం యోగిగళుం
మెళ్ళ ఎజుంద్ అరి ఎన్న పేరరవం
ఉళ్ళం పుగుందు కుళిరుంద్ ఏలో రెంబావాయ్.

ఓం నమో నారాయణాయ-6

*************************

విచిత్రముగ నామది శ్రీవిల్లిపుత్తూరుగా మారినది

విష్ణుచిత్తీయమై శ్రీహరినామ సంకీర్తనమే కోరుతోంది

నాయందే కలడనుకొనుచు బృందావన వాసుడైన

గోవిందుని అనుగమించు గొల్లెతల పెడకొప్పులలో

వేదవేదాంత వేద్యుని వేణుగాన పరవశులైన

యమునా రాస విహార రమణుల కుడిపైటలలో

మధురానగర విహారి మధుర గంభీర ధ్వనియైన

శంఖధ్వనితో కూడిన మోగిన జేగంటలలో

ఆ మాయావి ఏమిచేసెనో శతక్రతు సమానమైన

వ్రత వైభవమును మరచి నిదురించుచున్న గోపికలో

తెల్లవార వచ్చెనమ్మ చెలులారా రారె

తెల్లబరచగ భక్తిపూల మాలలతో నేడె

భావము

పదిమందికి స్వామి అనుగ్రహమును పంచదలచి,గొల్లెతగా కుడిపైట-పెడకొప్పు ధరించి,శంఖధ్వనిని వినమని,వ్రతము మరచి నిదురించుచున్న గోపికను జేగంట వినపడుచున్నది కనుక నిద్రలెమ్మని అనుచున్న అమ్మలో,నిమగ్నమైన నా మనసు పాశురములను కీర్తించుచు,భక్తి అను పువ్వులను,శరణాగతి అను దారముతో అల్లిన హారములను,స్వామికి సమర్పించుటకు,చెలులారా! కదిలి రండి.తెల్లవారుచున్నది.

( ఆండాళ్ తిరువడిగళే శరణం